Tο Th-eros house απέκτησε νέα πνοή με τις εύστοχες επεμβάσεις της αρχιτεκτονικής ομάδας Evripiotis Architects, η οποία σεβάστηκε στο έπακρο το ιστορικό υπόβαθρο του σπιτιού που βρίσκεται σε ένα από τα πιο γραφικά χωριά του νησιού της Τήνου. Η αρχική κατοικία ήταν χτισμένη σε δύο επίπεδα, ώστε να προσαρμόζεται στο λοφώδες τοπίο. Λόγω της κλίσης του εδάφους, σε όλα σχεδόν τα χωριά της Τήνου, τα ισόγεια τμήματα των σπιτιών είναι στο πίσω τους μέρος θαμμένα μέσα στη γη. Εκεί, στο κατώι, που φιλοξενούσε βοηθητικούς χώρους, βρίσκονταν τα πιο δροσερά δωμάτια, όπου φυλάγονταν οι σοδιές, τα ζώα και τα τρόφιμα σε μεγάλα πήλινα πιθάρια. Έτσι, το ισόγειο ήταν το κέντρο της καθημερινής ζωής, ενώ ο επάνω όροφος στέγαζε χώρους διαβίωσης, στρατηγικά τοποθετημένους για να επωφελούνται από τον προσανατολισμό του νησιού, να είναι θωρακισμένοι από τους βόρειους ανέμους και λουσμένοι από φως. Στο ανώι, αποκαλυπτόταν η σάλα, η κουζίνα και τα δωμάτια, ενώ και στα δύο επίπεδα οι χώροι χωρίζονταν μεταξύ τους από μια μεγάλη καμάρα -Βόλτος- που ενίσχυε τη στήριξη του μεσοπατώματος και της οροφής.
Στο σπίτι αυτό, τα ανοίγματα είναι μικρά, σχεδόν ανύπαρκτα στη βορινή πλευρά, ενώ στη νότια, η οποία αποτελεί και την κύρια όψη του, τα μεγαλύτερα ανοίγματα, η βεράντα και η κυρίως είσοδος διατάσσονται συμμετρικά. Πάνω από τις θύρες, περίτεχνοι, μαρμάρινοι φεγγίτες επιτυγχάνουν να διαχέονται καλύτερα το φως και ο αέρας, έχοντας ως στόχο τους να αναβαθμίσουν την αισθητική των όψεων, αλλά -όπως αναφέρουν οι παλιοί, σε πολλές περιπτώσεις- και να διώχνουν τα πνεύματα, χρησιμεύοντας ως φυλακτά.
Ως ένα καθαρό δείγμα «καμαρόσπιτου», το εσωτερικό του κτίσματος χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη μιας μεγάλης πέτρινης καμάρας, η οποία χωρίζει κατά μήκος τον βασικό χώρο διαβίωσης στα δύο. Δεξιά και αριστερά της, χωροθετούνται τα υπνοδωμάτια και η κουζίνα. Τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά, ντόπιοι τεχνίτες αναβίωσαν τη δομή του σπιτιού, χρησιμοποιώντας διαχρονικές τεχνικές και υλικά δόμησης, όπως πέτρα, μάρμαρο και ξύλο. Έτσι, συνδυάζει παράδοση και νεωτερισμό, αφού διατηρήθηκαν τα βασικά υλικά, το ξύλο και οι σχιστόλιθοι στις οροφές, και το διακοσμητικό μάρμαρο στις όψεις. Η ησυχία του χωριού και η απόσταση από την καλοκαιρινή ένταση του νησιού υπήρξαν οι πιο σημαντικοί λόγοι για τους οποίους η κατοικία απέκτησε, το 2021, νέους ιδιοκτήτες κι έγινε το καλοκαιρινό τους καταφύγιο. Βασικός στόχος υπήρξε να διατηρηθεί ο παραδοσιακός χαρακτήρας της και σε πολλά σημεία να ενισχυθεί. Έτσι, η κατασκευή ακολούθησε το παραδοσιακό στιλ παλαιότερων χρόνων, με χρήση σχιστόλιθου, μαρμάρου, παραδοσιακές τσιμεντοκονίες και ασβεστώματα χωρίς οδηγούς στις όψεις, ενώ όλα τα υλικά μεταφέρθηκαν με τα χέρια ή με τα γαϊδουράκια του χωριού.Ο εργολάβος του έργου και όλοι οι τεχνίτες είναι ντόπιοι κάτοικοι των Υστερνίων.
Μάλιστα, οι μαρμάρινοι φεγγίτες ανακατασκευάστηκαν από τον ίδιο μαρμαροτεχνίτη, τον Λάμπρο Διαμαντόπουλο, που τους είχε τοποθετήσει πριν από 50 χρόνια. Εσωτερικά διατηρήθηκε η διαμόρφωση, με τη σάλα και την τραπεζαρία να καταλαμβάνουν το κεντρικό τμήμα του σπιτιού, δύο πολύ μικρά υπνοδωμάτια να βρίσκονται στην πίσω αριστερή πλευρά, και η κουζίνα με το λουτρό, στη δεξιά. Οι μεσόπορτες, το γραφείο και η τραπεζαρία σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν από χρησιμοποιημένα, παλιά μαδέρια οικοδομών της Τήνου, ενώ το δάπεδο της σάλας κοσμούν μωσαϊκά πλακάκια της δεκαετίας του 1960 από τη Σύρο. Παλαιές σιφονιέρες, μπουφέδες, μπαούλα και συρταριέρες, αγοράστηκαν στο χωριό, αναπαλαιώθηκαν και επαναχρησιμοποιήθηκαν στην αρχική τους μορφή, ενώ τα κρεβάτια έγιναν κτιστά απ’ άκρη σ’ άκρη, δεδομένου του μικρού μεγέθους των δωματίων. Οι οροφές στο κατώι και στον όροφο, με ξύλινα δοκάρια και σχιστόπλακες, ήταν βαμμένες με πολλές στρώσεις από όλα τα χρόνια, γι’ αυτό και τρίφτηκαν ώστε να αποκαλυφθεί η αρχική τους φυσική διάσταση. Στα δάπεδα στα υπνοδωμάτια τοποθετήθηκαν παραδοσιακά τσιμεντοπλακίδια κατασκευασμένα στην Κρήτη, ενώ τα κρεβάτια ντύθηκαν με χειροποίητα λινά και βαμβακερά κλινοσκεπάσματα.
Η Χριστιάννα Οικονόμου της “All we see is the sea” εμπνεύστηκε το όνομα του σπιτιού κι εκεί τοποθέτησε και τα έργα της, τις χρωματιστές γλάστρες στη βεράντα από ανακυκλώσιμα υλικά και πλαστικά δίχτυα ψαράδων που δημιούργησε σε συνεργασία με την Βluecycle. Στόχος της αρχιτεκτόνισσας και νέας ιδιοκτήτριας υπήρξε η διατήρηση της απλότητας στη χρήση υλικών και επίπλων, ώστε να βρίσκεσαι σ’ ένα σπίτι όπου θέλεις πάντα να είσαι ξυπόλυτος, να ζεις αργά, να μαγειρεύεις με ντόπια υλικά, να διαβάζεις βιβλία και να ακούς μουσική. Αρνούμενη να εντάξει στο σπίτι σύγχρονες ανέσεις, όπως aircondition, internet και τηλεόραση, απολαμβάνει τα καλοκαίρια τη ζωή σ’ αυτό το υπέροχο χωριό, όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει, λειτουργεί παραδοσιακό μπακάλικο, ο μανάβης περνάει 3 φορές την εβδομάδα και, το σούρουπο, οι ντόπιοι μαζεύονται στο καφενείο του χωριού και τα παιδιά στην πλατεία. Αληθινή ευλογία!
Ανακαλύψτε περισσότερες φωτογραφίες στην gallery!
ΦΩΤΟ KIM POWELL
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ GLOW ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ 2024