Ξεκινώντας το 2006 χάριν της Αμερικανίδας ακτιβίστριας Tarana Burke, το κίνημα #MeToo έγινε δημοφιλές από την ηθοποιό Alyssa Milano στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και συνέβαλε στην επαγγελματική καταστροφή του παραγωγού του Χόλιγουντ, Harvey Weinstein το 2017 καθώς ήρθε αντιμέτωπος με καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης. Έπειτα, εντάθηκαν οι συζητήσεις και οι περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης σε όλο τον πλανήτη, ανεξάρτητα από την επαγγελματική ιδιότητα.

«Τα αγόρια του κινηματογράφου ξυπνούν». Με την φράση αυτήν από τον γαλλικής καταγωγής ηθοποιό Aurélien Wiik, ξεκίνησε στις 22 Φεβρουάριου του 2024 ένα νέο κίνημα που ακούει στο όνομα #MeTooGarçons.

Ο 43αχρονος Wiik, γνωστός για τον ρόλο του στη σειρά του Netflix «Jusqu'ici tout va bien», αποκάλυψε ότι είχε πέσει θύμα σεξουαλικής βίας από τον ατζέντη του και μέλη του περιβάλλοντός του από την ηλικία των 11 έως 15 ετών. Ο ηθοποιός εξήγησε ότι «μέχρι τα 25 μου, μου πρόσφεραν ρόλους με αντάλλαγμα χάρες. Συχνά προσπαθούσαν να με ναρκώσουν». Συνέχισε λέγοντας ότι η κακοποίηση «δεν σε κάνει λιγότερο άντρα», πριν ολοκληρώσει με ένα μήνυμα προς τους κακοποιητές του: «Μη φοβάσαι, θα έρθει η σειρά σου. Ξέρεις ποιος είσαι. Τα αγόρια του κινηματογράφου ξυπνούν».

Ο ηθοποιός ανέφερε πως κίνητρο για τις αποκαλύψεις του ήταν οι δηλώσεις της ηθοποιού Judith Godrèche, η οποία αφηγήθηκε στην γαλλική εφημερίδα Le Monde την κακοποιητική σχέση της με τον σκηνοθέτη Benoît Jacquot καθώς και τη βία που υπέστη από τον σκηνοθέτη Jacques Doillon, ο οποίος αμφισβήτησε την αφήγησή της.

Νέες καταγγελίες στη δημοσιότητα

Ακολουθώντας τα βήματα του Wiik, εκατοντάδες χρήστες του διαδικτύου δημοσιεύουν μαρτυρίες σεξουαλικής επίθεσης ή βιασμού χρησιμοποιώντας το hashtag #MeTooGarçons. Ωστόσο, τη δική τους μαρτυρία μοιράζονται και πολιτικές προσωπικότητες όπως ο βουλευτής της ριζοσπαστικής αριστεράς Andy Kerbrat, ο οποίος αφηγήθηκε, πως κακοποιήθηκε στην ηλικία των 3 ετών από ένα «αρπακτικό, το οποίο έκτοτε πέθανε». Ο Kerbrat δήλωσε ότι η βιολογική του μητέρα ζούσε υπό την κυριαρχία αυτού του ανθρώπου, ο οποίος ήταν εθισμένος στην ηρωίνη και: «Ψυχολογικά με βασάνιζε, σωματικά με χτυπούσε και με κακοποιούσε σεξουαλικά».

Ne jamais subir.
Ne jamais oublier.
Ne jamais se taire. #metoo #abusdepouvoir @academiedescesar #omerta #harcelementsexuel pic.twitter.com/2bV3pJWzMw

— Francis Renaud (@FrancisRenaud1) February 22, 2024

Πρόσφατες καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση υπήρξαν και από μέρος του ηθοποιού Francis Renaud εναντίον του διάσημου σεναριογράφου και σκηνοθέτη André Téchiné (My Favorite Season, Wild Reeds). Σε μια ανάρτησή του στο Χ, ο Renaud έγραψε: «Ποτέ μην υποφέρετε. Ποτέ μη ξεχνάτε. Ποτέ μην σιωπάτε». Ο 56χρονος ηθοποιός συνόδεψε την μαρτυρία του με μια φωτογραφία καταγγελίας που υποβλήθηκε εναντίον του Téchiné και του διευθυντή κάστινγκ Gérard Moulévrier.

Απαντώντας στις κατηγορίες, ο André Téchiné αναφέρθηκε σε μια «αμήχανη», λεκτική προσέγγιση κατά τη διάρκεια ενός γεύματος με τον ηθοποιό το 1990, εκφράζοντας την λύπη του για την συμπεριφορά του ενώ αντιθέτως ο Moulévrier αρνήθηκε τις κατηγορίες εναντίον του. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τον Renaud να δημοσιεύει ενεργά στους λογαριασμούς του στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και να συνεχίζει να καταγγέλλει τη σεξουαλική βία στην κινηματογραφική βιομηχανία.

Il est temps de briser l'omerta qui déshonore le cinéma depuis des années #abusdepouvoir #metoo #acteursfrancais #cinéma #balancetonpost #harcelementsexuel #boycott #discrimination #lesilencetue pic.twitter.com/TK4LzzbE2k

— Francis Renaud (@FrancisRenaud1) February 21, 2024

Το νέο κίνημα έχει επίσης επηρεάσει τον διευθυντή κάστινγκ Stéphane Gaillard, ο οποίος έχει παραχωρήσει στη δημοσιότητα μέσω Instagram stories ένα email: metooacteur@gmail.com για άνδρες, θύματα σεξουαλικής κακοποίησης. «Τα αγόρια της κινηματογραφικής βιομηχανίας μιλούν ανοιχτά. Αν έχεις υπάρξει θύμα, μπορείς να πεις την ιστορία σου με πλήρη ανωνυμία», έγραψε στο Instagram.

Ανδρικές μαρτυρίες

Δεν ήταν λίγοι οι άνδρες που είχαν εμφανιστεί στο πλαίσιο της εκστρατείας #MeToo για να καταθέσουν για σεξουαλικές επιθέσεις (Anthony Rapp, Brendan Fraser). Παρόλα αυτά, οι ανδρικές μαρτυρίες παραμένουν λιγότερο συχνές σε σύγκριση με τις γυναικείες, εν μέρει λόγω των ταμπού που εξακολουθούν να επικρατούν γύρω από τον ανδρισμό και την ντροπή που συνδέονται με κοινωνικά στερεότυπα. Παρόλα αυτά, σημειώνεται πρόοδος – τόσο στην κινηματογραφική βιομηχανία όσο και έξω από αυτή τη δυσλειτουργική φούσκα.