Το τρίτο επεισόδιο της 4ης σεζόν του "The Crown" ξεκινά με μια προειδοποίηση: «Το ακόλουθο επεισόδιο περιλαμβάνει σκηνές μιας διατροφικής διαταραχής που ορισμένοι θεατές μπορεί να θεωρήσουν ενοχλητικές. Συνιστάται η διακριτική ευχέρεια του θεατή. Πληροφορίες και πόροι για όσους αντιμετωπίζουν διατροφικές διαταραχές διατίθενται στη διεύθυνση www.wannatalkaboutit.com." Όπως οι περισσότεροι ανακάλυψαν, αυτές οι σκηνές, επικεντρώνονται στην πριγκίπισσα Diana.
Υποφέροντας από συναισθήματα βαθιάς μοναξιάς κατά την ένταξή της στη βασιλική οικογένεια και καθώς ο σύζυγός της διατηρεί σχέση με την Camilla Parker Bowles, είναι μόνη της στο Buckingham Palace με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να παρακολουθούν την κάθε της κίνηση. Η ιστορία πήρε έκταση για πρώτη φορά το 1992, όταν ο Andrew Morton δημοσίευσε τη βιογραφία της πριγκίπισσας "Diana: Her True Story". Περιείχε εκρηκτικές λεπτομέρειες σχετικά με τη διατροφική διαταραχή της και εκεί αναφερόταν πως η βουλιμία ξεκίνησε την εβδομάδα αφότου αρραβωνιάστικάν και πως τελικά χρειάστηκε σχεδόν μια δεκαετία για να ξεπεραστεί.
Έτσι, αποφασίσαμε να ρίξουμε φως σε ένα θέμα που αφορά εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο.
Bulimia nervosa, η διατροφική διαταραχή
Η νευρική βουλιμία είναι μια διατροφική διαταραχή, που συνήθως αναφέρεται απλά ως βουλιμία. Είναι μια σοβαρή κατάσταση που μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή και συνήθως χαρακτηρίζεται από υπερβολική κατανάλωση φαγητού που ακολουθείται από αναγκαστικό εμετό, υπερβολική άσκηση ή λήψηςκαθαρτικών ή και διουρητικών. Οι συμπεριφορές "καθαρισμού" περιλαμβάνουν επίσης και άλλες αυστηρές μεθόδους για τη διατήρηση του βάρους, όπως νηστεία, άσκηση ή ακραία δίαιτα. Τα άτομα με βουλιμία έχουν συχνά μια μη ρεαλιστική εικόνα του σώματος και γίνονται εμμονικά με το βάρος τους καθώς έντονα αυταρχικά. Πολλά άτομα με βουλιμία έχουν κανονικό βάρος κάτι που μπορεί να κάνει τη διάγνωση ακόμη πιο δύσκολη.
Θέμα αριθμών
Η έρευνα δείχνει ότι περίπου 1,5 τοις εκατό των γυναικών και 0,5 τοις εκατό των ανδρών θα βιώσουν βουλιμία κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Η διαταραχή αυτή είναι πιο συχνή στις γυναίκες, και ιδιαίτερα εμφανίζεται κατά τη διάρκεια των εφηβικών και πρώιμων ενηλίκων ετών. Μάλιστα, είναι σημαντικό να αναφερθεί πως οι performers -όπως και οι αθλητές των οποίων το σώμα και το βάρος παρακολουθούνται στενά- διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για διατροφικές διαταραχές.
Τα πιο κοινά συμπτώματα της νευρικής βουλιμίας
Ο μακροπρόθεσμος φόβος για αύξηση βάρους, τα σχόλια σχετικά με το λίπος, η ανησυχία με το βάρος, η πολύ αρνητική αυτο-εικόνα, ο εμετός, η υπερβολική χρήση καθαρτικών ή διουρητικών, η χρήση συμπληρωμάτων ή βοτάνων για απώλεια βάρους, η υπερβολική άσκηση, τα λεκιασμένα δόντια -από το οξύ του στομάχου- καθώς και το να μην τρώει ένα άτομο μπροστά σε άλλους είναι μερικά μόνο από τα προειδοποιητικά σημάδια. Μάλιστα, οι επιπλοκές από τη βουλιμία μπορούν να περιλαμβάνουν νεφρική ανεπάρκεια, καρδιακά προβλήματα, ασθένεια των ούλων, φθορά των δοντιών, πεπτικά προβλήματα ή δυσκοιλιότητα και αφυδάτωση.
Τι μπορεί να οδηγήσει σε μια παρόμοια κατάσταση
Η βουλιμία δεν έχει απόλυτα γνωστή αιτία, ωστόσο, υπάρχουν μερικοί παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξή της. Τα άτομα με παθήσεις ψυχικής υγείας ή μια παραμορφωμένη άποψη της πραγματικότητας διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο. Το ίδιο ισχύει και για άτομα με έντονη ανάγκη να ανταποκριθούν στις κοινωνικές προσδοκίες και κανόνες καθώς και για αυτούς που δέχονται μεγάλη επιρροή από τα μέσα ενημέρωσης καθώς και από τα κοινωνικά δίκτυα. Άλλοι παράγοντες περιλαμβάνουν τα ζητήματα θυμού, την κατάθλιψη και την τελειομανία. Φυσικά, εξετάζοντας το θέμα και από ιατρική άποψη είναι σημαντικό να αναφερθεί πως τα άτομα αυτά μπορεί να έχουν ανεπάρκεια σεροτινίνης στον εγκέφαλο. Μιας ουσίας που παίζει ρόλο στην όρεξη, στα συναισθήματα, στην κίνηση, στη συμπεριφορά και στις λειτουργίες του αυτόνομου νευρικού συστήματος.
Η αντιμετώπιση της κατάστασης
Η θεραπεία εστιάζεται όχι μόνο στην εκπαίδευση από άποψη διατροφής αλλά και στην ανάπτυξη της ψυχικής υγείας. Οι επιλογές περιλαμβάνουν αντικαταθλιπτική αγωγή, συστηματική ψυχοθεραπεία, υποστήριξη της διατροφής καθώς και υποστήριξη της υγείας σε περίπτωση που χρειάζεται νοσηλεία. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να είστε ενημερωμένοι είτε αυτή η κατάσταση αφορά εσάς, είτε συγγενικά σας πρόσωπα και φυσικά να ζητάτε εξ' αρχής τη γνώμη των ειδικών.
