Η ενασχόλησή της με τον χώρο της τέχνης ξεκίνησε μέσα από τις σπουδές της στο Textile Design, οι οποίες της έδωσαν μια πολύτιμη βάση για να εξερευνήσει τη δημιουργικότητα μέσα από την υλικότητα. Ένα κομβικό σημείο στην πορεία της ήταν η εμπειρία της στο ατελιέ της Iris van Herpen στο Άμστερνταμ, όπου εργάστηκε ως Textile Developer. Εκεί ήρθε σε επαφή με τον κόσμο της υψηλής ραπτικής και απέκτησε μια νέα, πιο εκλεπτυσμένη αντίληψη για τη διαδικασία της δημιουργίας. Παρ' όλα αυτά, τα τελευταία χρόνια ένιωσε την ανάγκη να απομακρυνθεί από τον χώρο της μόδας και να αφοσιωθωεί στη δική της, πιο προσωπική καλλιτεχνική αναζήτηση.
Από την αρχή, η δουλειά της Βάλιας Καπελετζή είχε έντονο πειραματικό και τρισδιάστατο χαρακτήρα, κάτι που εξακολουθεί να την χαρακτηρίζει και σήμερα. Της αρέσει να αποδομεί, να μετασχηματίζει και να συνδυάζει υλικά με απρόσμενους τρόπους, ενώ η μεθοδολογία της είναι μια συνεχής αναζήτηση ανάμεσα στη χειροτεχνία και τον σχεδιασμό, ανάμεσα στο αυθόρμητο και στο μεθοδικό. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα, όπου έχει δημιουργήσει το δικό της στούντιο όπου τον τελευταίο καιρό δουλεύει σε γλυπτικές μορφές και κρεμαστά υφασμάτινα έργα.
Πειραματίζεστε με διάφορους τομείς τέχνης, μιλήστε μας για κάθε αγάπη χωριστά...
Η βάση της δουλειάς μου είναι πάντα το ύφασμα, είτε ως υλικό, είτε ως ιδέα. Από εκεί ξεκινάει σχεδόν κάθε δημιουργική διαδικασία, αλλά δε σταματάει εκεί. Πειραματίζομαι διαρκώς, τόσο με τεχνικές όσο και με υλικά που δε σχετίζονται απαραίτητα με τον κόσμο του textile, αλλά τα προσεγγίζω σαν να ήταν ύφασμα: τα αποδομώ, τα επεξεργάζομαι, δοκιμάζω πώς μπορούν να ενωθούν ή να «συνομιλήσουν» μεταξύ τους. Μου αρέσει αυτό το στάδιο του δημιουργικού χάους, εκεί που όλα είναι ακόμα ανοιχτά και κάθε ιδέα έχει περιθώριο να εξελιχθεί.
Ξεκινάω συχνά με υλικά που ήδη έχω γύρω μου και, μέσα από δοκιμές, αρχίζω να φτιάχνω δείγματα που μου επιτρέπουν να δω τι λειτουργεί και τι όχι. Σε αυτό το στάδιο, η διαδικασία είναι συνήθως messy και αυθόρμητη. Όσο προχωράω, αρχίζω να καθαρίζω τη σκέψη μου, να επιλέγω με μεγαλύτερη ακρίβεια τα υλικά και να τελειοποιώ τις τεχνικές. Στο κομμάτι της φόρμας, χρησιμοποιώ συχνά σύρμα και μεταλλικά στοιχεία, για να δώσω σταθερότητα και τρισδιάστατο χαρακτήρα στα έργα μου.
Τα τελευταία χρόνια έχω αρχίσει να δουλεύω με πιο στοχευμένο τρόπο. Συχνά έχω ήδη στο μυαλό μου το σχήμα ή τη σύνθεση που θέλω να πετύχω και αυτό με βοηθάει να οργανώσω καλύτερα τη διαδικασία. Παρόλα αυτά, όποτε μου δίνεται η ευκαιρία επιστρέφω στον ελεύθερο, αυθόρμητο πειραματισμό. Εκεί είναι που νιώθω ότι γεννιούνται οι πιο αυθεντικές και ενδιαφέρουσες ιδέες.
Μιλήστε μας για την τελευταία σας συνέργεια με το Μουσείο Μπενάκη, πώς
ξεκίνησε η ιδέα και πώς υλοποιήθηκε;
Η συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη ξεκίνησε με μια πρόταση να δημιουργήσω μια εικαστική εγκατάσταση στη βιτρίνα του καταστήματος στην οδό Κριεζώτου 3, στο πλαίσιο ενός προγράμματος που δίνει τον χώρο σε καλλιτέχνες για δημιουργικές παρεμβάσεις. Με αφορμή την καλοκαιρινή περίοδο, σχεδιάστηκε η εγκατάσταση με τίτλο «Αιωρούμενα Τοπία», η οποία έχει στόχο να μεταμορφώσει τη βιτρίνα σε ένα αέρινο, αφαιρετικό τοπίο.
Κρεμαστά υφασμάτινα πάνελ και χρωματιστές μορφές δημιουργούν ένα πολυεπίπεδο σκηνικό, ενώ τρισδιάστατα υφασμάτινα κιούπια προσθέτουν όγκο και υλικότητα στον χώρο. Τα εγκαίνια της έκθεσης πραγματοποιήθηκαν την Πέμπτη 10 Ιουλίου και η εγκατάσταση θα παραμείνει στη βιτρίνα μέχρι τις 21 Αυγούστου.
Τι μέρος της ζωής σας καταλαμβάνει η τέχνη και τι είναι αυτό το ξεχωριστό που σας προσφέρει;
Η δημιουργία είναι για μένα αναπόσπαστο κομμάτι της σκέψης μου και του τρόπου που ζω. Δεν είναι μια διαδικασία που ξεκινά και τελειώνει μέσα στο στούντιο, είναι παρούσα παντού: στον τρόπο που παρατηρώ τον κόσμο, που επεξεργάζομαι τα ερεθίσματά μου, που αντιλαμβάνομαι τον χρόνο, τη ρουτίνα, ακόμα και τις πιο απλές στιγμές της καθημερινότητας. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτή. Είναι κάτι που λειτουργεί σχεδόν υπαρξιακά, όχι μόνο ως ανάγκη έκφρασης, αλλά και ως μηχανισμός κατανόησης του εαυτού και του κόσμου γύρω μου.
Πώς έχει επηρεάσει ο τόπος που ζείτε, το έργο σας;
Αν και αυτή την περίοδο ζω στην Αθήνα, οι σπουδές και η εργασία μου στο εξωτερικό με έφεραν κοντά σε ανθρώπους με ξεχωριστή ματιά, που πλέον αποτελούν στενούς φίλους και δημιουργικούς συνοδοιπόρους. Τα ταξίδια για να βρεθούμε, οι ανταλλαγές ιδεών και οι επιρροές τους λειτουργούν κάθε φορά σαν ανανέωση, με γεμίζουν έμπνευση και με ωθούν να δω το έργο μου από νέες οπτικές. Επιστρέφω από κάθε ταξίδι με ενέργεια και φρέσκια δημιουργική ορμή, την οποία επενδύω στο στούντιο και στις επόμενες μου δουλειές.
Ποιες άλλες συνεργασίες σας ξεχωρίζετε και τι έχετε αποκομίσει μέχρι τώρα...
Μέχρι σήμερα, οι συνεργασίες μου έχουν κυρίως τη μορφή ομαδικών εκθέσεων και commissions για custom έργα σχεδιασμένα σε συνεννόηση με τον εκάστοτε πελάτη. Δύο άλλα πρόσφατα παραδείγματα που μου έδωσαν πολλή ενέργεια είναι η δημιουργία της βιτρίνας για το museum shop του Μουσείου Μπενάκη, καθώς και η συνεργασία μου με την textile designer Χριστιάνα Βαρδάκου, που ειδικεύεται στις φυτικές βαφές.
Η βιτρίνα ήταν μια πρόκληση, καθώς συνδύασα διαφορετικές τεχνικές σε ένα συνεκτικό, εκθεσιακό περιβάλλον βιτρίνας. Με τη Χριστιάνα, ενώσαμε τις πρακτικές μας για να δημιουργήσουμε ένα κοινό έργο, μια διαδικασία που επιβεβαίωσε πόσο με εμπνέουν τα collaborations. Πιστεύω πολύ στη δυναμική που γεννιέται όταν δύο δημιουργικές προσεγγίσεις συναντιούνται.
Πόσο Ελλάδα υπάρχει στο έργο σας και πώς το επηρεάζει;
Η Ελλάδα εμφανίζεται στο έργο μου ασυνείδητα, κυρίως μέσα από το φυσικό της τοπίο και το ιδιαίτερο φως της. Με επηρεάζουν βαθιά οι αποχρώσεις του νερού και της πέτρας, ενώ οι μορφές των έργων μου συχνά αντλούν έμπνευση από τους οργανικούς σχηματισμούς που παρατηρώ στη φύση γύρω μου. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η σειρά με τα υφασμάτινα κιούπια, που ξεκίνησε από την παρατήρηση των παραδοσιακών κεραμικών και της ιστορικής τους πορείας, από χρηστικά αντικείμενα σε διακοσμητικά σύμβολα. Μέσα από αυτή τη μετάφραση στο ύφασμα, προσπαθώ να αναδείξω τη δική του υλικότητα και διαχρονική αξία.
Ποια είναι τα επόμενα σας βήματα – μελλοντικά σχέδια;
Ιδανικά, θα ήθελα η δουλειά μου να εξελιχθεί μέσα από συνεργασίες που οδηγούν σε μεγαλύτερης κλίμακας πρότζεκτ. Με ελκύει ιδιαίτερα η ιδέα της δημιουργίας site-specific έργων και εγκαταστάσεων που γεννιούνται μέσα από τον διάλογο με την αρχιτεκτονική και τον σχεδιασμό.
Ένα ακόμη σημαντικό βήμα για μένα είναι η ανάπτυξη του στούντιο μου, ώστε να μπορώ να αφιερώνω περισσότερο χρόνο αποκλειστικά στη δημιουργική διαδικασία, ενώ μακροπρόθεσμα, θα ήθελα επίσης να ανοίξω διαύλους συνεργασίας με design studios του εξωτερικού. Στόχος μου είναι να συμμετέχω σε πιο σύνθετα, διεθνή πρότζεκτ που απαιτούν συλλογική δουλειά, συντονισμό και έναν πιο ευρύ τρόπο σκέψης.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας μουσείο/gallery και η έκθεση που λατρέψατε;
Σε ένα πρόσφατο ταξίδι μου στη Νέα Υόρκη είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ πολλές gallery και μουσεία που με ενέπνευσαν πέρα από κάθε προσδοκία. Παρότι οι μεγάλες συλλογές έχουν πάντα τη δική τους δυναμική, εκείνο που άφησε το μεγαλύτερο αποτύπωμα μέσα μου ήταν οι εκθέσεις ανεξάρτητων καλλιτεχνών που συνάντησα σε μικρότερες gallery της πόλης. Ξεχώρισα ιδιαίτερα τις εκθέσεις του κεραμίστα Graham Marks και της textile designer Elise Perot.
Το πιο ενδιαφέρον μέρος, όμως, ήταν για μένα το Μουσείο Noguchi στην Astoria. Πρόκειται για έναν χώρο που σε εντυπωσιάζει με την πρώτη ματιά, με την ηρεμία του και τον διάλογο ανάμεσα στα γλυπτά και το φυσικό φως. Η συλλογή του, μαζί με την ατμόσφαιρα του κήπου και της αρχιτεκτονικής, δημιουργεί ένα περιβάλλον σχεδόν διαλογιστικό, μια πραγματικά καταπληκτική εμπειρία.
Η χαρά της ζωής περιλαμβάνει...
Χρόνο στη φύση, ταξίδια που ανοίγουν τον νου, στιγμές αυθορμητισμού και έναν κύκλο ανθρώπων που εμπνέουν και εξελίσσονται μαζί.
Περιγράψτε μας με τρεις λέξεις τον εαυτό σας...
Ενσυναίσθηση, αισιοδοξία και ευρηματικότητα.
Ο ορισμός της ομορφιάς για εσάς...
Η ομορφιά δεν είναι ποτέ στατική, είναι ρευστή, όπως το φως που αλλάζει μέσα στη μέρα, όπως ένα υλικό που παίρνει νέα μορφή όταν το κοιτάς από άλλη γωνία. Την αναγνωρίζω σε πράγματα που έχουν ατέλειες, όπως ιδιαίτερες υφές, χρωματικές αποχρώσεις και μορφές που συχνά συναντάμε στη φύση. Γεννιέται στη μετάβαση ανάμεσα στο απτό και το άυλο, στο γνώριμο και το απρόβλεπτο.
Η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει ποτέ...
Να εμπιστεύομαι τον εαυτό μου και την κρίση μου.
Κάτι που σας είναι απαραίτητο για να είστε καλά...
Η ευημερία των αγαπημένων μου ανθρώπων και ο χρόνος για δημιουργία είναι για εμένα θεμέλια ισορροπίας.
