Η παρελθοντολογία είναι η αγαπημένη της καλλιτεχνική γλώσσα, ωστόσο ξέρει να την επικοινωνεί με νηφαλιότητα. Απόφοιτος Πολυτεχνείου, η Μαρία Παπαφωτίου αποφάσισε από νωρίς ν’ αλλάξει ρότα στην καριέρα της, καθότι μαγεμένη από το θέατρο και τις παραγωγές. Πλέον, έχοντας απαλλαγεί από την αίσθηση του φόβου της απόδοσής της, δίνεται στην υποκριτική ολοκληρωτικά, με μοναδικό σκοπό να οδηγεί στο ύψιστο σημείο τους ερμηνείες που προκαλούν την απόλυτη συγκίνηση στον κόσμο. Ως νεαρή Κυβέλη στο «Φλόγα και Άνεμος», ως νοσηλεύτρια Αγγελική στο «Κόκκινο Ποτάμι» και μέχρι πρότινος, επί σανιδιού, ως μια άλλη Πηνελόπη Δέλτα στη sold-out παράσταση «Ιστορία χωρίς όνομα», έχει αναλάβει τη δέσμευση στην εξαιρετική αγάπη της για τους ρόλους εποχής. Κι αυτήν τη σεζόν τα προλαβαίνει όλα!

Διακαναλικό παρελθόν

Στη φετινή τηλεοπτική σεζόν, η Μαρία έχει αναλάβει χρέη στην ΕΡΤ, όπου υποδύεται την αγαπημένη του Γεωργίου Παπανδρέου σε νεαρή ηλικία, σε μια σειρά για την οποία όλοι οι συντελεστές, όπως δηλώνει, έδωσαν σώμα και πνεύμα: «Στο “Φλόγα και Άνεμος”, κατάλαβα από την αρχή πως ήμασταν μια ομάδα τόσο πορωμένη με το αποτέλεσμα, που ήταν σαν να κατεβαίναμε για να πάρουμε το Champion’s League. Αυτόν τον παλμό είχαμε. Και τελικά έβγαιναν εξαιρετικά πράγματα». Ωστόσο, για την ίδια, το τρέξιμο δεν έχει τελειώσει -μιλάμε στο τηλέφωνο λίγες ώρες αφότου έχει επιστρέψει από γυρίσματα στη Θεσσαλονίκη-, καθώς ανήκει στο εξαιρετικό καστ του «Κόκκινου Ποταμιού». Μεταπηδώντας από τη μία πραγματική ιστορία στην άλλη, σε επίπεδο προσέγγισης ρόλου, η Μαρία μού δηλώνει εξαρχής πως: «Δεν είχα ποτέ αυτό το “και τώρα τι θα κάνω που υπήρξε αυτό το πρόσωπο ιστορικά”; Σε κάθε περίπτωση, ο τρόπος που θα το προσεγγίσω πρέπει να προκαλεί συναισθήματα στο κοινό. Ως προς το κοινωνικό κομμάτι, κατά το οποίο θα ξαναφτιάξεις την ιστορία του τόπου σου, εκεί ξαναζείς ένα μέρος της συλλογικής σου μνήμης μαζί με όλο το επιτελείο. Όταν καταλαβαίναμε πως αυτό που γυρνάμε είναι οι ρίζες μας, επικρατούσε πολύ μεγάλη συγκίνηση. Όταν απαλλάσσεσαι κιόλας από τον φόβο της απόδοσής σου, τόσο πιο ωραία γίνονται τα πράγματα. Οπότε δεν κουβαλούσα κάποιο περιττό άγχος».

Αποφάσεις και διδάγματα

Η Μαρία είναι τελειομανής, γι’ αυτό και τις επιλογές της φροντίζει να τις κάνει στοχευμένα. Πρώτο αντικειμενικό κριτή της σε αυτήν την πορεία θεωρεί τον κόσμο: «Κατ’ αποκλειστικότητα με νοιάζει το τι θα πει ο κόσμος, παρά το τι θα πει η πιάτσα. Με ενδιαφέρει αυτό που προβάλλεται να αφορά τους τηλεθεατές, και νιώθω πως ό,τι ξεχωρίζει και μένει στη συνείδησή τους είναι πάντοτε ό,τι κατορθώνει να κάνει ένα σχόλιο πάνω στον κοινωνικό ιστό. Αυτό αποτελεί και το προσωπικό μου κριτήριο για τα σίριαλ στα οποία συμμετέχω. Στη δομή τους, υπάρχει κάτι πανανθρώπινο, οικουμενικό, μεγαλύτερο. Έχουν ένα στίγμα το οποίο γίνεται πιο ευρύ». Διηγούμενη τους λόγους με αφορμή τους οποίους οδηγήθηκε στο δικό της «ξεκαθάρισμα» ρόλων, καταλήγουμε να κάνουμε μια επισκόπηση στα διδάγματα που πήρε από τις σειρές στις οποίες έδωσε το «παρών»: «Αυτό που μου άρεσε σε αυτές είναι ότι έβλεπα πως, ανεξαρτήτως ποια χρόνια συμβαίνει η ζωή του καθενός, η ιστορία κάνει σπείρες - όχι κύκλους, γιατί αυτοί κλείνουν. Είναι ίδια τα άγχη, οι αγωνίες, τα βαθιά ψυχικά ζητήματα. Οι άνθρωποι μοιάζουμε τελικά πολύ μεταξύ μας. Το χτυποκάρδι μας είναι πάνω στα ίδια ζητήματα. Έχουμε ένα κοινό που είναι πολύ ωραίο όταν το κατανοήσουμε και αφεθούμε σε αυτό».Σε αυτό το σημείο, αναρωτιέμαι αν θεωρεί ότι ο έρωτας είναι πάνω και πέρα απ’ όλα - αυτό το «χτυποκάρδι» που λέει ότι τελικά μάς συνδέει. «Ζούμε σε μία εποχή, δυστυχώς, η οποία είναι κάπως εχθρική στη φύση του έρωτα. Νιώθω ότι τέτοιου είδους συναισθήματα, που είναι υπερβατικά, έχει μία τάση να τα “γειώνει”. Η ταχύτητα είναι ραγδαία, δε μένουμε ποτέ στα συναισθήματά μας, καθετί το προσπερνάμε γρήγορα για να πάμε στο επόμενο. Βιώνουμε χρόνια ατομικισμού, κι όχι αυτοθυσίας, που είναι το πρώτο που υπάρχει σε μία αγάπη η οποία σε καθορίζει. Σε αυτό που αισιοδοξώ είναι πως ίσως να βρισκόμαστε σ’ ένα μεταβατικό σκαλοπάτι, για να ξαναμπούμε σε μία τέτοια ροή και ευθύνη όλων αυτών των πολύ ωραίων συναισθημάτων. Ίσως κι εμένα γι’ αυτό και μου αρέσουν τόσο οι ρόλοι εποχής», εξηγεί κι έχει δίκιο.

Μια θεατρική ένωση

Μαζί με τον σύντροφό της Κώστα Γάκη έχουν φτιάξει την εταιρία θεάτρου «Άναμ(μ)α», και αναλαμβάνουν από κοινού το κομμάτι των παραγωγών των παραστάσεων. Όσον αφορά στο πώς είναι να συνεργάζεσαι με τον άνθρωπό σου, η ίδια μού απαντά: «Όπως ακριβώς θα ήθελα να συνεργάζομαι με τους φίλους μου, το ίδιο νιώθω με τον Κώστα. Φυσικά, ο καθένας αναλαμβάνει και πολλά μόνος του, κι αυτό νομίζω ότι δημιουργεί μια πολύ καλή ισορροπία. Το να γίνονται εξολοκλήρου όλα μαζί είναι κάτι που νομίζω ότι και οι δύο δε θα το θέλαμε. Όχι για τη φθορά της σχέσης, αλλά γιατί υπάρχουν πράγματα που ενδιαφέρουν τον καθένα ξεχωριστά. Τον Κώστα δεν τον βλέπω σαν συνεργάτη, σαν σκηνοθέτη ή τον συμπαίκτη μου, αλλά ως έναν εξαιρετικά χαρισματικό άνθρωπο. Πρώτος έρχεται ο θαυμασμός μου».

Καθαρές αγάπες

Στόχος της για τα επόμενα χρόνια είναι να ασχοληθεί με την παραγωγή τόσο ενεργά που, αν κληθεί να την επιλέξει αντί της υποκριτικής, θα της δώσει το προβάδισμα. Η Μαρία δε «χάνεται» στο κινητό με τις ώρες, δεν έχει κακές συνήθειες. Αντιθέτως, προσπαθεί να είναι συνεπής στα πάντα: «Τα προλαβαίνω όλα γιατί θέλω, δεν πιστεύω όμως ότι είναι 100% υγιές. Μου είχε πει ένας φίλος μου κάποια στιγμή ότι: “Το μέτρο θέλει κι αυτό μέτρο”. Δηλαδή, το να προσπαθείς να έχεις όλα τα διαφορετικά πράγματα με τα οποία καταπιάνεσαι ταυτόχρονα σε μια ισορροπία δε λειτουργεί πάντα. Στη δική μου περίπτωση, τα καταφέρνω, γιατί έχω ένα υποστηρικτικό περιβάλλον, τους γονείς μου. Και το να έχεις ανθρώπους να σε στηρίζουν είναι το παν».¨

Credits 

Φωτογραφία: Ολυμπία Κρασάγακη

Styling Ναταλια Μπαλτα

ΗΑΙR & MAKE UP ΣΟΝΙΑ ΣΙΜΙΤΖΗ ( D - TALES )

Κεντρική φωτογραφία: Κοστούμι Diane von Furstenberg, Attica - The Department Store  

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ GLOW ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2022