Διανύοντας μόλις την τρίτη δεκαετία της ζωής της, εκφράζεται με μια αλήθεια κι έναν δυναμισμό που εντυπωσιάζουν. Μετά τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Ένας άλλος κόσμος» χτίζει την πορεία της με σταθερά βήματα, αλλά κυρίως μ’ ελευθερία και αξιοπρέπεια. Η Νίκη είναι ένα κορίτσι της νέας γενιάς που πραγματικά σου αναγεννά την ελπίδα για το μέλλον.
Πώς είναι να ξεκινάς την καριέρα σου µε ταινία του Παπακαλιάτη; Σηκώνεις ακόµη το βάρος της επιτυχίας του «Ένας άλλος κόσµος»;
Είναι οξύµωρο, αλλά ναι. Έχει βάρος η επιτυχία, γιατί δεν ξέρεις ποιο θα είναι το επόµενο βήµα. Υπάρχει µια λέξη γι’ αυτό στα αρχαία ελληνικά που λέγεται «αρά» και σηµαίνει τύχη και κατάρα. Κάπως έτσι…
Πώς συναντήθηκες µε τον Χριστόφορο;
Μ’ έφερε σ’ επαφή η Φιλαρέτη Κοµνηνού -καθηγήτριά µου στο δεύτερο έτος του Εθνικού. Κρατάω από τη συνεργασία έναν άνθρωπο που δίνεται ολοκληρωτικά σε αυτό που αγαπάει. Μ’ έχει σηµαδέψει η αναγνώριση του κοινού -όχι τόσο του καλλιτεχνικού χώρου. Μου επέτρεψε να σκέφτοµαι το εξωτερικό από πολύ νωρίς. Και µ’ έχει σηµαδέψει η γνωριµία µε τον Μηνά Χατζησάββα και τον συµπρωταγωνιστή µου Ταουφίκ Μπαρχόµ.
Και µέχρι να σε γνωρίσουµε τι έκανες;
Σχολείο, σπουδές, «φλασιά», Εθνικό Θέατρο.
Τι «φλασιά» ήταν αυτή; Πώς ένιωσες, δηλαδή;
Ένα πολύ ιδιαίτερο συναίσθηµα. Ήµουν στα Γιάννενα, δούλευα, σπούδαζα και ξαφνικά αισθάνθηκα ότι όλο αυτό που κάνω δεν έχει καµία σχέση µε αυτό που θέλω. Αισθάνθηκα ότι θέλω να κάνω κάτι για να εκφραστώ καλλιτεχνικά. Σηκώθηκα κι έφυγα. Σκέφτηκα την Καλών Τεχνών, αλλά τελικά πήγα στο Εθνικό. Μαθηµατικό αρχικά ήθελα, αλλά µε το Εθνικό µπήκα σε άλλο µονοπάτι, το οποίο είναι αυτό που πρέπει να βρίσκοµαι.
Είναι, όµως, σηµαντικό ότι ήξερες τι ήθελες.
Το σηµαντικό είναι ότι είχα το θάρρος να καταλάβω ότι αυτό που υπάρχει γύρω µου δεν είναι για µένα. Κάτι που φοβόµαστε να κάνουµε. Όταν είµαστε σε µια οικογένεια, σε µια δουλειά, φοβόµαστε να πούµε «Μισό λεπτό. Αυτό δεν είναι για µένα. Μη χαλάσουµε τους τύπους. Μη χαλάσουµε τις συνεργασίες. Μη φανούµε αντιεπαγγελµατικοί ή µη φανώ κακή κόρη που δεν πάει στο πανεπιστήµιο». ∆εν µπορώ, όµως, να ζήσω κάτι χωρίς να είναι αυτό που θέλω.
Πάµε στο «Λόγω τιµής», το οποίο συζητιόταν εδώ και µήνες…
Αναβιώνει κάτι όταν έχει αγαπηθεί πολύ. Η καθηµερινότητα κάποιων ανθρώπων, που είχαµε δει όταν ήταν πολύ νέοι και τους αγαπήσαµε. Η εξέλιξη θεωρώ ότι είµαστε εµείς, τα παιδιά.
Μπορείς να µου αποκαλύψεις κάτι από την εξέλιξη του ρόλου σου;
Θα βάλω επιπόλαια σε κίνδυνο τη σχέση µου µε τον Μιχάλη Σαράντη, γιατί έχω κάποια θέµατα, όπως όλοι, και ψάχνω να βρω µια απάντηση έξω απ’ αυτό. Παίρνω την απάντησή µου και πράττω ανάλογα….
Υπήρξε κάποιος ηθοποιός από το καστ που σου τράβηξε την προσοχή;
Ο Παπασπηλιόπουλος. Και υποκριτικά και ο τρόπος που αντιλαµβάνεται την κάµερα. Η αντίληψη που έχει ως ηθοποιός, τι καταλαβαίνει από ένα γύρισµα και πώς αυτό τον κάνει να αντιδρά στην κάµερα. Έκλεψα µια φράση που µου είπε: «Να µη µιλάςσυναισθηµατικά, να σκέφτεσαι συναισθηµατικά µπροστά στην κάµερα».
Πότε ήταν η τελευταία φορά που είπες «Λόγω Τιµής»;
Αισθάνοµαι ότι είναι µια έκφραση κοντά στο «πιστεύω». Μια επίκληση στην αλήθεια. Είναι µια έννοια που για να ειπωθεί πρέπει να υπάρχει αληθινή αγάπη. Μόνο τότε µπορεί να χρησιµοποιηθεί. Αν δε µιλάς αληθινά και ουσιαστικά µε κάποιον δεν µπορείς να αρθρώσεις µια τέτοια λέξη.
Τι τύπος είσαι;
∆εν αντέχω να µπαίνω σε τύπους. Κι αν έτυχε και µπήκα, θεωρώ ότι η ζωή θα µου το ξαναφέρει και την επόµενη φορά θα πρέπει να είµαι εκεί να το αντιµετωπίσω διαφορετικά. Αλλά επειδή είµαι 27 χρονών και µέσα στην επανάσταση, δεν µπορώ να καταπίνω όσα θεωρώ ότι δε µου κάνουν καλό. Πάω µε την ειλικρίνειά µου. ∆εν έχω κάποιον άλλο στη ζωή µου. Είµαι το παιδί µου και θέλω να φροντίζω να είµαι καλά.
Kρατάω ζωντανό και χαρούμενο το παιδί που έχω μέσα μου κι αυτό το ποίημα του Καβάφη, το «όσο μπορείς μην την εξευτελίζεις». Όσο μπορείς…
Και πώς µεταφράζεις τη δική σου, προσωπική επανάσταση;
Η επανάστασή µου είναι η αγάπη. Θέλω να ξυπνάω και ν’ αγαπάω. Γίνεται πανζουρλισµός, ο ένας θέλει να φάει τον άλλο. Αν δεν προσπαθώ για την αγάπη µέσα από αυτό που κάνω, δεν έχω από κάτι άλλο να πιαστώ. Αυτό µου φέρνει µια επανάσταση. Ένα δικό µου κώδικα επικοινωνίας, να υποστηρίξω τον εαυτό µου έτσι όπως αισθάνοµαι. Αν βρω τείχη θα το χειριστώ αλλιώς. Τίποτε δεν είναι εύκολο. Ούτε να πηγαίνεις µε τους τύπους, ούτε να µην πηγαίνεις. ∆εν ψάχνω να ζήσω εύκολα. Ψάχνω να ζήσω όσο πιο κοντά σε µένα µπορώ.
Έχεις δηλώσει ότι πιστεύεις στις συναντήσεις των ανθρώπων και µου άρεσε πολύ. Θέλεις να µου πεις κάποιες που σε σηµάδεψαν;
Ο συµπρωταγωνιστής µου στην ταινία του Χριστόφορου, ο Ταουφίκ Μπαρχόµ, ο Μηνάς Χατζησάββας και ο Βαγγέλης Λιοδάκης -τον γνώρισα φέτος το καλοκαίρι στα Κύθηρα-, ο ηθοποιός που κάνει τον πατέρα µου στο Λόγω τιµής και τον νιώθω σαν αληθινό πατέρα µου, το λέω µε το χέρι στην καρδιά.
Ποια είναι τα δικά σου κριτήρια επιτυχίας και ευτυχίας;
Επιτυχία θεωρώ να έχω λόγο να σηκώνοµαι από το κρεβάτι µου το πρωί. Το να µπορώ να προσφέρω στον εαυτό µου αυτά που ονειρεύεται, το θεωρώ ευτυχία.
Από το σύγχρονο lifestyle τι υιοθετείς και τι απορρίπτεις;
∆εν µ’ ενδιαφέρει το σύγχρονο lifestyle. Μ’ ενδιαφέρουν οι άνθρωποι µε προσωπικότητα. Οι άνθρωποι που κοιτούν στα µάτια µε ειλικρίνεια και συζητούν όµορφα.
Στον έρωτα, είσαι ένα κορίτσι της γενιάς σου ή κάπως πιο ρετρό;
Κουβαλάω ό, τι έχει προηγηθεί και φέρω κάτι µοναδικό, αυτήν τη στιγµή στο σήµερα. ∆εν πιστεύω στην πρώτη µατιά. Πιστεύω ότι επιλέγουµε να ερωτευτούµε. ∆εν έχω βρει τα στοιχεία για να βρω το αγόρι. Όταν το βρω θα γράψω τη λίστα. Ας µην πηγαίνουµε µε προσδοκία. Ένας καλός άνθρωπος θα έχει λογικά και τα στοιχεία που έψαχνα.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που ένιωσες διαφορετική;
Όταν πήγα στην Αµερική, γιατί κατάλαβα ότι όλοι είµαστε διαφορετικοί, γιατί είναι µια χώρα µε ανθρώπους απ’ όλον τον κόσµο. Πήγα στην American Αcademy of Dramatic Arts κι έκανα 2,5 µήνες σεµινάριο υποκριτικής. Και στην κάµερα και στο θέατρο και στο τραγούδι και στον χορό. Βρέθηκα σε σύνολο ηθοποιών που εκπαιδεύονται. Καµία σχέση µε την Ελλάδα. ∆ε λέει κάποιος όταν κατεβαίνεις από τη σκηνή «ήσουν πολύ καλή». Λέει «σ’ ευχαριστώ γι’ αυτό που µου πρόσφερες σήµερα». Αυτό είναι τεράστια διαφορά νοοτροπίας. Γι’ αυτό θέλω να υποστηρίζω αυτά που πιστεύω. Μπορεί να µην έχουν τον ήλιο µας, ούτε τις θάλασσές µας. Υπάρχει, όµως, ένας σεβασµός. Η γνώση δίνεται γενναιόδωρα. Ούτε µε σφαλιάρα. Ούτε όποιος µιλάει πιο άσχηµα είναι ο πιο πετυχηµένος κι έχει άποψη. Η γνώση για µένα δεν είναι όπλο. Είναι εργαλείο. Αυτό στην Ελλάδα δεν το κάνει κανείς. Όποιος ξέρει περισσότερα, φωνάζει κι έχει εξουσία. ∆εν είναι έτσι…
Ας υποθέσουµε ότι η άποψή σου µπορεί να επηρεάσει χιλιάδες νέους, τι θα τους έλεγες, µε τη µέχρι στιγµής εµπειρία σου;
Να πλησιάζεις το εύκολο σαν να ‘ναι δύσκολο και το δύσκολο σαν να ‘ναι εύκολο και να πιστεύεις πάντα στον εαυτό σου. Μόνο αυτόν έχουµε. Είµαστε όλοι ελεύθεροι να κάνουµε τις επιλογές µας. Υπάρχει σφαγείο έξω, αλλά η αλήθεια είναι ότι έχουµε επιλογή.
Αν είχες την ευκαιρία να συναντήσεις τον κατά 10 χρόνια µεγαλύτερο εαυτό σου, τι θα ήθελες να σου πει;
Ότι έχω µείνει ακέραιη. Ότι κρατάω ζωντανό και χαρούµενο το παιδί που έχω µέσα µου κι αυτό το ποίηµα του Καβάφη, το «όσο µπορείς µην την εξευτελίζεις». Όσο µπορείς…
Info: Φέτος, εµφανίζεται στο «Λόγω Τιµής», ενώ είναι βοηθός σκηνοθέτη του Πέτρου Φιλιππίδη στο «Ψύλλοι στ’ αυτιά» του Φεϊντό (Θέατρο Μουσούρη) και στο «Βρε καλώς τους» (Βρετάνια), σε διασκευή του Λάκη Λαζόπουλου.
Photo Credits: T-shirt American Eagle, Παντελόνι Pepe Jeans, όλα notos
Eυχαριστούμε το ξενοδοχείο 24 reasons why για την ευγενική φιλοξενία της φωτογράφισης
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΙΩΑΝΝΑ ΡΟΥΦΟΠΟΥΛΟΥ
SΤYLING: ΜΥΡΤΩ ΜΑΡΓΑΡΗ
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ GLOW 154 NOΕΜΒΡΙΟΣ 2019
