Πώς μπορούν το χορευτικό σώμα και η χορογραφία να αντισταθούν στην κλασική μετωπική απεύθυνση και να δημιουργήσουν κινούμενα τοπία; Τις απαντήσεις θα δώσει στη σκηνή της Πειραιώς 250, στο πλαίσιο του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, μαζί με την ομάδα της, η επιτυχημένη χορογράφος και χορεύτρια της νέας γενιάς, Αναστασία Βαλσαμάκη, η οποία συζητά μαζί μας για το επερχόμενο έργο της “The Verso”.

Περίγραψέ μου την ατμόσφαιρα των προετοιμασιών. Πώς είναι μέχρι στιγμής η συνεργασία σου με τους ανθρώπους του Φεστιβάλ και ποια η άποψή σου για τα φετινά πολιτιστικά δρώμενα που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμά του; 

Κυριαρχεί πολλή και εντατική εργασία στις καθημερινές πρόβες μας, με ανυπομονησία και δημιουργικό άγχος. Η συνεργασία μας με τη διοργάνωση είναι άψογη, υπάρχει πολύ καλή επικοινωνία. Το φετινό πρόγραμμα είναι πάρα πολύ δυνατό. Μέχρι στιγμής με έχει εντυπωσιάσει ο πολωνός τραγουδιστής Jakub Józef Orliński, του οποίου τη μουσική ανακάλυψα τυχαία και ενθουσιάστηκα με το γεγονός ότι θα έρθει. Φυσικά, οι χορευτικές παραστάσεις που θα παρουσιαστούν με ενδιαφέρουν πολύ!

Ερχόμενοι στο δικό σου έργο, το “The Verso”, ποιο αποτέλεσε το κεντρικό στοιχείο που σε «εξόπλισε» με έμπνευση για να προχωρήσεις στη δημιουργία του; Αποτελεί ένα είδος πρόκλησης το γεγονός ότι η ομάδα σου θα απευθύνεται στο κοινό με την πλάτη;

Το πρώτο ερέθισμα ξεκίνησε όταν διάβαζα για το κίνημα του Ρομαντισμού στη ζωγραφική και συγκεκριμένα για μια αισθητική τάση την οποία ονόμαζαν “Rückenfigur”, η οποία σημαίνει «φιγούρα από πίσω». Στα αντίστοιχα έργα παρατηρείς ανθρώπους να αγναντεύουν όμορφα φυσικά τοπία με γυρισμένη την πλάτη, κι έτσι υπάρχει αυτή η σκέψη ότι προσκαλούν τον θεατή να δει και να βιώσει μαζί τους όσα βλέπουν. Διάβασα, λοιπόν, περισσότερο σχετικά με το πώς η τάση αυτή έχει χρησιμοποιηθεί και στον κινηματογράφο και μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα για να συμβεί live στη σκηνή, στο πλαίσιο μιας παράστασης χορού. Το πρόσωπο και η απεύθυνση μπροστά προς το κοινό που ακολουθούμε ως χορευτές είναι κάτι πολύ ισχυρό, οπότε, αν το κρύψεις και αλλάξεις την κατεύθυνσή του, τι συμβαίνει τότε; Αναδύεται κάποιο άλλο ενδιαφέρον; Μου φάνηκε πολύ ωραία πρόκληση! Σίγουρα έχει κάτι το αντισυμβατικό, κάτι που δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε! Για κάποιον που θα έρθει να δει την παράσταση, δε σκεφτόμαστε την πλάτη με πολύ αυστηρό τρόπο, δουλεύουμε περισσότερο με την πίσω πλευρά. Ο μεγάλος μας περιορισμός είναι η απεύθυνση, η οποία δεν είναι προς τον θεατή, αλλά προς κάπου αλλού. Θα είναι κάτι το πολυδιάστατο, ως οπτικοακουστικό θέαμα. Πιστεύω ότι θα αρέσει στο κοινό, είναι τόσα τα στοιχεία που συμβάλλουν στο να το εισαγάγουν στον κόσμο μας, τόσο η σκηνογραφία, η μουσική, τα φώτα. Για μένα το πιο σημαντικό είναι να αποκομίσει μια ιδιαίτερη εμπειρία και να «ταξιδέψει», γιατί κι εμείς δουλεύουμε με έμπνευση τον Ρομαντισμό, την ιδέα ενός κινούμενου τοπίου! Αισθητηριακά, πιστεύω θα δημιουργήσει πολλά σημαινόμενα.

Κάθε φορά τα καλλιτεχνικά σου βήματα περιέχουν στοιχεία καινοτομίας και υπέρβασης. Ποια ζητήματα σε απασχολούν και θέλεις να μεταδώσεις;

Με ενδιαφέρει κάτι να μετακινήσει τους θεατές, να τους συγκινήσει, να τους αγγίξει ή να τους διασκεδάσει. Για μένα, μέχρι στιγμής, καθώς βρίσκομαι στην αρχή της καλλιτεχνικής μου πορείας, τα έργα μου αφορούν σε διαχρονικά ζητήματα, όπως οι σχέσεις, η εγγύτητα, το εφήμερο, η ζωή. Μου αρέσει να πειραματίζομαι με διαφορετικά ερεθίσματα και θαυμάζω όλες τις Τέχνες - έχω στον νου μου να καταπιαστώ στο μέλλον και με διαφορετικά είδη. Με ενδιαφέρει πάντα η μουσική και η κινητική γλώσσα, να μάθω πώς να δουλέψω με τα σκηνικά και τα φώτα.

Info: Η παράσταση “The Verso” θα πραγματοποιηθεί από τις 5 έως τις 7 Ιουνίου στην Πειραιώς 260.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΔΗΜΗΤΡΑ ΤΖΑΝΟΥ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ GLOW ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΙΟΥΝΙΟΥ 2024