Mετά από σπουδές στις πολιτικές επιστήμες στην Αγγλία το 2011, η Έλενα Κουγιανού ξεκίνησε τη δική της σειρά κοσμημάτων Elena Kougianou Jewels, αφού απέκτησε το δίπλωμα Gem A, που της έδωσε την ευκαιρία να μελετήσει σε βάθος τα χαρακτηριστικά των πολύτιμων λίθων και των διαμαντιών. Σχεδιάζει μια καινούρια συλλογή τον χρόνο, μ’ επιρροές από ελληνικά, παλιά κοσμήματα -vintage-, όμως, στόχος της είναι να μοιάζουν με τον τρόπο τους σύγχρονα και ν’ απευθύνονται σε μοντέρνες γυναίκες του σήμερα.

Τα κοσμήματά της διατίθενται στο διαδίκτυο στα συνεργαζόμενα καταστήματα με τα οποία έχει αναπτύξει σχέσεις αυτά τα χρόνια, ενώ κοσμήματά της υπάρχουν από τα ελληνικά νησιά μέχρι το Παρίσι και τον Λίβανο. Παράλληλα, η σύνδεσή της με το interior design βασίζεται στην οικογενειακή επιχείρηση, που διατηρεί με τη μητέρα της, το κατάστημα Ουτοπία στο Κολωνάκι με είδη διακόσμησης. Εκεί, βρίσκει κανείς ολοκληρωμένη τη συλλογή κοσμημάτων της, καθώς και πολλά “one off” κομμάτια.

Home, sweet home

Η οικογενειακή μονοκατοικία χτίστηκε το 2005 στα Ανάβρυτα Αμαρουσίου από τον αρχιτέκτονα Άρη Ζαμπίκο και παρόλο που τόσο εξωτερικά όσο κι εσωτερικά έχει αυστηρές γραμμές και design, είναι για εκείνη ένα ανοιχτόκαρδο σπίτι, που φτιάχτηκε τόσο φιλόξενο ώστε να το μοιράζονται αδιάκοπα με φίλους αγαπημένους.

«Χαρακτηριστικά του σπιτιού είναι οι μεγάλες τζαμαρίες, καθώς θέλαμε το σπίτι να είναι πολύ φωτεινό και να έχει θέα στον μεγάλο, καταπράσινο κήπο μπροστά. Επίσης, η οικογένειά μου είναι λάτρης της αρχιτεκτονικής και του design, οπότε το σπίτι αυτό είναι το αποτέλεσμα μακράς μελέτης της μητέρας μου πάνω σε εσωτερικούς κι εξωτερικούς χώρους, καθώς και λεπτομέρειες με αντικείμενα που υπογράφουν ηχηρά ονόματα, όπως οι Charles Rennie Mackintosh, Lino Sabattini, Herve Van Der Straeten, Marco de Gueltzl, R&Y Augusti. Τα έργα, όμως, στο σαλόνι είναι του Νίκου Εγγονόπουλου, του Γιάννη Μιχαηλίδη και του Γιώργου Ζογγολόπουλου.

Η κατοικία μας, αν και φτιαγμένη με γραμμές αυστηρές, μεγάλες τζαμαρίες, μαύρο βιομηχανικό δάπεδο παντού, μεγάλα έπιπλα κι επιλεκτικά τοποθετημένα αντικείμενα, θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς κάπως “αφιλόξενο”. Στην πραγματικότητα, είναι ένα σπίτι που από την πρώτη μέρα ήταν ανοιχτό σε όλους τους φίλους μας και την οικογένεια, με πάρτι το καλοκαίρι για τα γενέθλιά μου ή απλά συγκεντρώσεις με φίλους και φίλους των φίλων μου, χωρίς συγκεκριμένο λόγο ή πρόσκληση. Είναι μέρος που μου θυμίζει μόνο ευχάριστες στιγμές για την ταυτότητα που έχει αποκτήσει με τα χρόνια, χάρη στις αναμνήσεις που έχουμε με την παρέα και την οικογένειά μου.

Μόλις τελείωσε να κατασκευάζεται, το σπίτι ήταν σαν ένα παζλ που ολοκληρώθηκε, καθώς πολλά αντικείμενα κι έπιπλα art deco, που συλλέγαμε για χρόνια, βρήκαν τη θέση τους, σε συνδυασμό με τη σύγχρονη αρχιτεκτονική και τα μοντέρνα έπιπλα. Η αγάπη μου για το παλιό με το νέο νομίζω είναι αυτό που κάνει αυτόν τον χώρο αντιπροσωπευτικό του στιλ μου, που προσπαθώ να παντρεύω και σε κάθε συλλογή κοσμημάτων μου.

Αντικείμενα των Machintosh, Marco de Gueltzl, Ettore Sottsass είναι κάποια από τα αγαπημένα μου, που τα έχουμε συνδυάσει μ’ επάργυρα, παλιά “καραβίσια” μπολ, κρυστάλλινα κηροπήγια, που έχουμε βρει σε αγορές στο Παρίσι και art deco έπιπλα. Ο σχεδιασμός είναι πολύ μοντέρνος, όμως, στο εσωτερικό του υπάρχουν πολλά κομμάτια art deco, που συνδέουν το παλιό με το σύγχρονο, όπως η τραπεζαρία -βρίσκεται στον ίδιο χώρο-, που είναι αντίκα και υπήρχε σ’ ένα παλιό καράβι, και η κονσόλα, που είναι παλιά, art deco από το Παρίσι».

Φωτογραφία: Ιωάννα Ρουφοπούλου

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ GLOW 155 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2020