Η υπαίθρια εικαστική έκθεση που διοργανώνεται στην Αίγυπτο, μπροστά από τις αρχαίες πυραμίδες της Γκίζας, παρουσιάζει τη σπουδαία δουλειά 14 καλλιτεχνών από όλον τον κόσμο. Ανάμεσα σε αυτούς βρίσκεται και ο δικός μας Κώστας Βαρώτσος, η εγκατάσταση του οποίου διηγείται μια διαφορετική ιστορία για τις θρυλικές πυραμίδες, με την προσέγγισή του να μας εντυπωσιάζει.
Ποιος είναι, όμως, ο στόχος αυτής της εγκατάστασης;
Η ετήσια έκθεση φέρει τον τίτλο "Forever is Now", που θα παρουσιάζεται έως τις 18 Νοεμβρίου, δείχνει μια άλλη πτυχή του μνημείου που μετρά 4.500 χρόνια ιστορίας. Σε ό,τι αφορά στο installation, πρόκειται για ένα «παιχνίδι» του φωτός και το ρίγος του πάνω στο γυαλί. Κυκλικές επιφάνειες γυαλιού, δημιουργούν την αίσθηση πως οι πυραμίδες της Γκίζας είναι πλωτές. Πρόκειται για μια συζήτηση μεταξύ του αμετακίνητου τοπίου και των εφήμερων site specific εγκαταστάσεων.
Το έργο του Βαρώτσου ονομάζεται «Ορίζοντας» και θέλει να τονίσει τη σχέση των Πυραμίδων με τον ποταμό Νείλο. Το στρογγυλό σχήμα των οκτώ κύκλων έρχεται σε αντίθεση με το τριγωνικό των πυραμίδων. Το γυαλί που αποτελεί πρωταγωνιστικό υλικό στην κατασκευή, χαρίζει μια την αίσθηση της ρευστότητας της άμμου, κάτι σαν οφθαλμαπάτη.
Όλα είναι θέμα οπτικής, κι αυτό αποδεικνύεται εάν κοιτάξει κανείς την εγκατάσταση από μακριά. Οι πυραμίδες μοιάζουν σαν να βρίσκονται στο νερό, αλλάζοντας το χρώμα τους. Ο χρόνος που κυλάει, ο χώρος που μένει απαράλλακτος, ο θάνατος και η ζωή αναδύονται από αυτούς των οκτώ κύκλους ύψους 1,85 μέτρων. Όταν κοιτάς από απόσταση είναι σαν οι Πυραμίδες να πλέουν στο νερό, σε έναν ποταμό. Η πλεύση του στον χρόνο. Ή πώς το φαινομενικά αμετακίνητο διασχίζει την ίδια την Ιστορία, όπως αναφέρεται και στο iefimerida.gr.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε, πως η Art D’Égypte έχει φροντίσει για ερωτήματα που μπορεί να γεννηθούν σχετικά με την προστασία των πυραμίδων με αυτές τις εγκαταστάσεις και τον ετήσιον αυτόν θεσμό, γενικότερα. Πιο συγκεκριμένα, συνεργάζεται με την UNESCO για να διασφαλίσει ότι η έκθεση δε θα προκαλέσει καμία απολύτως φθορά στον χώρο. Όλα τα projects, άλλωστε, είναι τοποθετημένα πάνω σε μια ειδική επιφάνεια ύψους 50 μέτρων που δημιουργείται από συμπιεσμένη άμμο.
Ο κάθε καλλιτέχνης που υπογράφει το δικό του έργο ασχολείται με μια συγκεκριμένη θεματολογία, που σε ένα γενικότερο πλαίσιο αφορά στην αρχιτεκτονική, την Ιστορία και τις Τέχνες, την τεχνολογία και τη μυθολογία. Κι αυτό είναι και το πιο εντυπωσιακό: το πώς η Τέχνη συνδυάζεται με την επιστήμη και όλες τις σύγχρονες πρακτικές που φέρνει η τεχνολογία. Αυτό προφανώς και δε σημαίνει πως οι καλλιτέχνες αφήνουν στην άκρη την ιστορία και τη μυθολογία. Αντιθέτως εμπνέονται απ' όλα όσα καθόρισαν το σήμερα πριν χιλιάδες χρόνια.
Πέρα από τον Κώστα Βαρώτσο, γυαλί στο δικό της installation χρησιμοποίησε και η Ολλανδή καλλιτέχνιδα Sabine Marcelis. Αναλυτικότερα, η δική της εγκατάσταση με τίτλο "RA" αναφέρεται στη γνωστή θεότητα του ήλιου και παραπέμπει σε ένα ηλιακό ρολόι.
Info: Η έκθεση "Forever is Now" θα παρουσιάζεται έως τις 18 Νοεμβρίου.
