Με έδρα τη Nέα Υόρκη και την Αθήνα, το Alos είναι το γραφείο αρχιτεκτονικής που καθοδηγείται από τη Λυδία Ξυνογαλά κι έχει πετύχει αρκετές διακρίσεις, ανάμεσα στις οποίες και βραβείο από το New York Foundation for the Arts. Πρόσφατα, ασχολήθηκε με τον επανασχεδιασμό του εσωτερικού ενός σημαντικού βικτωριανού κτιρίου, μέσα στο οποίο κατάφερε να κρατήσει άθικτη τη διαχρονική κομψότητά του, όπως και την ιστορικότητα που τον χαρακτηρίζει, παραμένοντας ωστόσο πιστή σε μια σύγχρονη προσέγγιση.

Η διαδικασία ήταν εσωστρεφής: η αφαίρεση υπερβολικών διακοσμητικών στοιχείων, με στόχο να δοθεί νέα πνοή στους ιστορικούς χώρους, ενώ σκοπός του σχεδιασμού ήταν να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο σπίτι με μοντέρνα αισθητική μέσα στο βικτωριανό κέλυφος. Το διατηρητέο σπίτι στο Knightsbridge βρίσκεται απέναντι από έναν μεγάλο κοινόχρηστο κήπο. Η παρέμβαση της αρχιτέκτονα είχε στόχο να φέρει στο προσκήνιο τη σχέση με αυτούς τους κήπους και να οδηγήσει στο φως τους υπάρχοντες, σκοτεινούς εσωτερικούς χώρους. 

Αφαιρέθηκαν όλες οι διακοσμήσεις που είχαν αλλοιώσει τα αρχικά χαρακτηριστικά του χώρου και ο κύριος αρχιτεκτονικός σχεδιασμός νέων στοιχείων συγκεντρώθηκε στην είσοδο του σπιτιού: η κουζίνα ήταν προηγουμένως θαμμένη κάτω από μια βαριά μαρμάρινη σκάλα, η οποία αντικαταστάθηκε με μια νέα μεταλλική κατασκευή. Το loft πάνω από την κουζίνα μετατράπηκε σε γραφείο και ξενώνα, ενώ χρησιμοποιήθηκε διάτρητη πλάκα χάλυβα, βαμμένη με άσπρο χρώμα, ένα υλικό που επιτρέπει πολλαπλές διαμορφώσεις.

Για να δημιουργηθεί μια οπτική συνέχεια με τους εξωτερικούς κήπους, σχεδιάστηκε μια «φυτοθήκη» ή ένα τοίχωμα φυτών: μια σειρά γεωμετρικών όγκων που συνδέονται. Λειτουργούν ως φυτευτές, προβολείς για τέχνη, ράφια και καθίσματα. Μια σταδιακή μετάβαση από τον κήπο (φυτά) στην οικία (αντικείμενα) επιτυγχάνεται σε αυτήν την ακολουθία. Καθώς στην είσοδο έπρεπε να διατηρηθεί το υπάρχον μαρμάρινο πάτωμα, όλα τα νέα στοιχεία έχουν λευκό χρώμα, για ν’ αντισταθμίσουν την έντονη αντίθεση του δαπέδου.

Η διάτρητη πλάκα χάλυβα συνεχίζει περαιτέρω ως στοιχείο σκαλοπατιών κι επιτρέπει στο φως να ρέει μέσα στον μικρό χώρο της κουζίνας, καθιστώντας τη σκάλα σχεδόν αόρατη. Το χρώμα στο καθιστικό χρησιμοποιείται για να εστιάσει σε ιστορικά στοιχεία και να δημιουργήσει έναν διάλογο με θερμότερους τόνους στην επιλογή επίπλων. Το δάπεδο αφαιρέθηκε για ν’ αποκαλυφθεί το αρχικό που ανακατασκευάστηκε, ενώ σχεδιάστηκε νέο τελείωμα για το τζάκι, φέρνοντας έναν σύγχρονο τόνο στο καθιστικό. Στους ιδιωτικούς χώρους, το υπνοδωμάτιο, το σαλόνι και το μπάνιο, χρησιμοποιούν πιο φίνες, ανάλαφρες αποχρώσεις για να δημιουργηθεί ένα παιχνίδι υφής και βάθους.