Ένα διαμέρισμα 47 m2 που βρίσκεται στη Μαδρίτη, ανακαινίστηκε από τους Gon Architects. Ο νέος σχεδιασμός του ενσωματώνει τη φιλοσοφία ζωής του «il dolce far niente», μιας ιταλικής έκφρασης που αναφέρεται στην ευχαρίστηση του «να μην κάνεις τίποτα». Οι κύριες εργασίες που έγιναν ήταν, η κατεδάφιση των υπαρχόντων διαχωριστικών τοίχων, που προηγουμένως χώριζαν το σπίτι σε διαφορετικά δωμάτια, και η δημιουργία αποθηκευτικού συστήματος κατά μήκος της περιμέτρου του σπιτιού, ώστε να δημιουργηθεί ένας ευέλικτος χώρος και να εξασφαλιστεί ο αερισμός και το φυσικό φως ολόκληρου του χώρου.

Il dolce far niente, προτείνει έναν τρόπο ζωής που συνδέεται με την ευχαρίστηση του να μην κάνεις τίποτα. Πιθανώς λοιπόν, αυτή η πιο αργή και αδρανής στάση να ενεργοποιεί περισσότερο τη δημιουργικότητα του ανθρώπου. Με αυτήν τη φιλοσοφία ζωής, που αποκηρύσσει τη βιασύνη και στοιχηματίζει σε ένα πιο ήσυχο way of being, αποτυπώνεται στο Casa Gialla, με την ανακαίνιση ενός μικρού διαμερίσματος που βρίσκεται σε ένα κτίριο κοντά στην κεντρική και τουριστική Puerta del Sol στη Μαδρίτη. Η Ceci είναι η ιδιοκτήτρια του σπιτιού. Μια Ιταλίδα από μια πόλη βόρεια του Μιλάνου, το Cassano Magnago, λάτρης του design, της τεχνολογίας και της καλής ζωής.

Η ιδιοκτησία της Ceci ήταν ουσιαστικά μια σοφίτα με ξύλινα δοκάρια, σκοτεινή και σε στιλ διαμερίσματος που μετατράπηκε σε ένα φωτεινό, ανοιχτό και ευέλικτο σπίτι με δύο απλές και ακριβείς μεταρρυθμιστικές κινήσεις, όπως η κατεδάφιση και ο εξοπλισμός.

Αρχικά, καταργήθηκαν οι υπάρχοντες διαχωριστικοί τοίχοι, οι οποίοι χώριζαν υπερβολικά το σπίτι σε διαφορετικά δωμάτια, κακώς φωτισμένα, και τα οποία περιλάμβαναν ένα σαλόνι, κουζίνα, τραπεζαρία, δύο υπνοδωμάτια, ένα μικρό μπάνιο και μια μικρή βεράντα. Η περίμετρος του σπιτιού σχεδιάστηκε έτσι ώστε να περιλαμβάνει ένα αποθηκευτικό σύστημα με διαφορετικά ύψη, με κυριότερο ένα διαπερατό και γραμμικό έπιπλο με μήκος 5,60 μέτρα, βάθος 60 εκατοστά, ύψος 2,30 μέτρα σε έντονο κίτρινο χρώμα.

Αυτή η περιμετρική λειτουργία αποθήκευσης απελευθέρωσε το κέντρο της κατοικίας, το οποίο μετατράπηκε σε ένα μεγάλο, ευέλικτο, πολυλειτουργικό ορθογώνιο καθιστικό, που ανοίγει σε μια βεράντα με νοτιοδυτικό προσανατολισμό. Σε αυτόν τον κεντρικό χώρο, που έχει λίγα και μίνιμαλ έπιπλα όπως ένα κυκλικό τραπέζι, δύο καρέκλες κι έναν καναπέ γίνονται οι περισσότερες οικιακές δραστηριότητες. Είναι το μέρος για την ιδιοκτήτρια όπου μπορεί να μαγειρέψει, να φάει, να εργαστεί, να διαβάσει, ακόμα και να κοιμηθεί χάρη σε ένα πτυσσόμενο κρεβάτι που κρύβεται στον πίσω τοίχο.

Το υπόλοιπο σπίτι περιλαμβάνει την κρεβατοκάμαρα με θέα στο προαναφερθέν δωμάτιο μέσω ενός παραθύρου, ένα μπάνιο –με το ντους χωρισμένο από την τουαλέτα και τον νιπτήρα– με διπλή πρόσβαση και μια βεράντα που συνδέεται με τον κεντρικό χώρο μέσω ενός σκαλοπατιού που στρίβει 30º όπου υπάρχουν τρία χαρακτηριστικά στοιχεία μιας ηδονιστικής ζωής: ένα ντους, μια μπανιέρα και φυτά.

Το Casa Gialla αποτελεί μια όαση αισιοδοξίας στο κέντρο της πόλης, σχεδιασμένη για να την απολαμβάνει η Ceci, είτε μόνη της ή με παρέα. Είναι ένα αστικό καταφύγιο που έχει μετατραπεί σ' έναν παιχνιδιάρικο οικιακό χώρο όπου ένας μη παραγωγικός χρόνος μέσα είναι δυνατός και οι αισθήσεις είναι ένα ακόμη υλικό κατασκευής.

Με άλλα λόγια, το έργο ευνοεί την απρόσμενη και στοχαστική ζωή. Είναι πιθανό, ξαπλωμένη στο στρώμα που καλύπτει τη μπανιέρα στη βεράντα ένα ζεστό καλοκαιρινό απόγευμα, η Ceci μισοκοιμισμένη να σκεφτεί, όπως λέει ο Bioy Casares στο The Invention of Morel, ότι ο κόσμος αποτελείται αποκλειστικά από αισθήσεις...

Ανακαλύψτε περισσότερες φωτογραφίες στη gallery!

Φωτογραφίες: Imagen Subliminal (Miguel de Guzmán + Rocío Romero)