Κεφάλαιο πρώτο, στόχος. Κεφάλαιο δεύτερο, επιτυχία. Και ενδιάμεσα; Πάντα υπάρχει κάτι ενδιάμεσα. Είναι το υποκεφάλαιο της προσπάθειας και το υποκεφάλαιο της αποτυχίας. Ειδικά το τελευταίο μπορεί να αποτελέσει μεγάλη παγίδα, γιατί πολλοί άνθρωποι σταματάνε εκεί, νομίζοντας πως είναι και το εμπόδιο που δεν επιτρέπει άλλη προσπάθεια. Ο επίλογος.

Είναι όμως έτσι στην πραγματικότητα. Ας τα πάρουμε από την αρχή.

Την επιτυχία την αποζητούμε όλοι. Την αποτυχία κανείς. Και αυτό συμβαίνει επειδή η πρώτη συνοδεύεται από συναισθήματα ευχαρίστησης και περηφάνιας, ενώ η δεύτερη από τα αντίθετα. Η αποτυχία, όμως, είναι κομμάτι της επιτυχίας και είναι κάτι που συμβαίνει σε όλους μας. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει αποτύχει έστω και μια φορά στη ζωή του. Και αν υπήρχε, θα λέγατε ότι είναι τυχερός; Εγώ, από την άλλη, θα έλεγα πως είναι άτυχος.

Θα αναρωτιόμουν αν αυτό ο άνθρωπος πήρε τα μαθήματα ζωής που όλοι χρειαζόμαστε για να επιβιώσουμε και πώς κατάφερε να γίνει πιο δυνατός, γιατί η αποτυχία είναι δύναμη. Επαναλάβετε μετά από εμένα μέχρι να το πιστέψετε. Και για να το πιστέψετε πρέπει να το ζήσετε οι ίδιοι.

Είμαι σίγουρη πως έχουν υπάρξει φορές στη ζωή σας που θέλατε να πετύχετε κάτι και δεν μπορούσατε με την πρώτη. Κι εγώ δεν αποτελώ εξαίρεση και μπορώ να σας πω ότι η κυρίαρχη σκέψη μου ήταν ότι «δε με θέλει». Παλεύω συχνά με αυτή τη σκέψη και πλέον αρχίζω να αναρωτιέμαι πώς μπορεί να έχει τέτοια δύναμη. Έχω φτάσει στο συμπέρασμα ότι εγώ η ίδια της δίνω αυτή τη δύναμη κάθε φορά που τα παρατάω και αφήνω την αποτυχία να καθορίσει τους στόχους και την αποφασιστικότητά μου. Πιστεύω πως, όσα μας συμβαίνουν απορρέουν από τις επιλογές και τις πράξεις μας. Είναι η δική μας απόφαση να σταματήσουμε την προσπάθεια που δε μας αφήνει να φτάσουμε ψηλότερα. Είναι η δική μας επιλογή να δούμε την αποτυχία ως κάτι κακό που έχει τη δύναμη να μας καθορίσει.

Τι γίνεται, όμως, αν το δούμε αλλιώς; Είστε τόσο σίγουροι πώς δεν υπάρχουν τρόποι να εκμεταλλευτείτε την αποτυχία ώστε να γίνει όπλο και κινητήριος δύναμη για τα επόμενα βήματά σας;

Βήμα 1^ο. Αποδεχτείτε πως η αποτυχία είναι κομμάτι της προσπάθειας.

Δε λέω να σκέφτεστε πως θα αποτύχετε σίγουρα ό,τι κι αν κάνετε, αλλά να έχετε στον νου σας ότι, υπάρχει και αυτή η πιθανότητα και πως τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα σχεδιάζετε. Ξέρω πώς σε κανέναν δεν αρέσει αυτό, αλλά αποδεχτείτε ότι είναι μέρος της διαδικασίας. And it's ok!

Βήμα 2^ο. Σκεφτείτε τα βήματα που ακολουθήσατε και βρείτε τι ήταν αυτό που δε λειτούργησε.

Αντί, λοιπόν, να απογοητεύεστε και να πιστεύετε πως δεν είστε άξιοι να φέρετε εις πέρας τους στόχους σας, κινηθείτε έξυπνα προσπαθώντας να καταλάβετε τι δεν κάνατε σωστά, ώστε να το αλλάξετε. Δεν είναι κακό να παραδέχεστε τα λάθη σας, αντιθέτως είναι το βασικό βήμα για να γίνετε καλύτεροι. Αν δε βρείτε ποιο ήταν το λάθος, δε θα ξέρετε και ποιο είναι το σωστό, για να το κάνετε την επόμενη φορά. Και να είστε σίγουροι πως θα υπάρξει επόμενη φορά. Οι ευκαιρίες δεν είναι πάντα φανερές και πολλές φορές εμφανίζονται με άλλο πρόσωπο, οπότε πρέπει να είστε ανοιχτοί για να τις δείτε.

Βήμα 3^ο. Μη φοβάστε να προσπαθήσετε ξανά.

Πολλοί θεωρούν ότι αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Εγώ πιστεύω πως αν ακολουθήσατε τα προηγούμενα δύο βήματα αυτό δεν είναι και τόσο δύσκολο, γιατί είστε πια σωστά εφοδιασμένοι! Αφού, λοιπόν, αλλάξετε στρατηγική κυνηγήστε πάλι τον στόχο σας. Κι αν φοβάστε πως, επειδή αποτύχατε μια φορά θα το κάνετε συνέχεια, πιστέψτε στο εαυτό σας και θα καταλάβετε πως δεν είναι έτσι. Εσείς οι ίδιοι θα το καθορίσετε αυτό. Αν δε σας διαβεβαιώνει ο λόγος μου, υπάρχει μόνο ένας τρόπος να το διαπιστώσετε. Βγείτε εκεί έξω, παλέψτε, και δείτε τι θα συμβεί. Και μετά πάλι από την αρχή, αν χρειαστεί. That's life!