Μέγαρο και Πάρκο Güell, Sagrada Família, Casa Mila, Casa Batlló. Ένα αρχιτεκτονικό κράμα που σήμανε την απαρχή του μοντερνισμού στην κοσμοπολίτικη Βαρκελώνη. Το κάθε ένα, με το δικό του εκτόπισμα. Το άθροισμα τους; Μια «βουτιά» στην «κυματοειδή» ψυχοσύνθεση και το αινιγματικό ύφος ενός ιδιοφυούς καλλιτέχνη που ο χρόνος του φέρθηκε δίκαια και του ανταπέδωσε την αφοσίωση που επένδυσε στα έργα του. Στην αρχιτεκτονική πορεία του Antonio Gaudi δεν υπάρχουν ευθείες γραμμές. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. «Φωτογράφισε» και εμπνεύστηκε από το ύφος του Viollet-le-Duc, του John Ruskin και του Richard Wagner, μελέτησε την ισλαμική και τη γοτθική αρχιτεκτονική και έφτασε στο σημείο να αποδομίσει κάθε στέρεα αντίληψη για τον σχεδιασμό κτιρίων. Όσο αφορά την αποδοχή, πέρα από φανατικούς οπαδούς απέσπασε και αρνητικές κριτικές, όπως το παράδειγμα μιας μερίδας διανοούμενων Καταλανών που τον αμφισβήτησαν με αφορμή τον σχεδιασμό της Casa Mila. Άπαντες όμως του αναγνώρισαν το ότι επεξεργάστηκε πρωτοπόρες για την εποχή (19^ος-20^ος αιώνας) αρχιτεκτονικές φόρμες.

Στη Βαρκελώνη, παρέδωσε αυτά τα «ρευστά", οβάλ αρχιτεκτονήματα με τις καμπυλώσεις και τα πολύχρωμα κεραμικά μωσαϊκά αλλά και αστικούς οργανικούς χώρους, όπως το πάρκο Güell που έχουν αναγνωριστεί ως μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς και γοητεύουν εκατομμύρια επισκέπτες. Η πορεία του διάσημου αρχιτέκτονα ξεκινά σε ηλικία 31 ετών, με τον σχεδιασμό της περίφημης Casa Vicens. Στην οδό Carolines 24 της συνοικίας Gracia, κάπου ανάμεσα στο 1883-1888, υψώνεται ένα εκκεντρικό, γεωμετρικό οικοδόμημα από πέτρα και τούβλο, για να παραδοθεί ως εξοχική κατοικία στον μεγαλοαστό βιομήχανο Malen Vicens. Χρονολογικά, υπήρξαν δύο μεγάλοι σταθμοί για το πρώτο μεγάλο δημιούργημα του Gaudi. Το 1993, όπου έγινε ιστορικό μνημείο και το 2005, όπου κηρύχθηκε από την UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.

Το οίκημα, εξελίσσεται σε τέσσερα επίπεδα και το μέγεθος του αγγίζει τα 1.160 τμ. Το ύφος του αποτυπώνει το αρχιτεκτονικό ρεύμα Modejar. Μια τεχνοτροπία που αναφέρεται στην αρχιτεκτονική και τη διακόσμηση που ωρίμασε και άνθισε στις περιοχές της Αραγωνίας και της Καστίλλης μεταξύ 12^ου και 16^ου αιώνα. Αν και έντονα επηρεασμένο από τη μουσουλμανική παράδοση, το συγκεκριμένο ρεύμα είχε και στοιχεία από τη χριστιανική κουλτούρα, όπως τις απεικονίσεις ζώων και το γοτθικό στιλ.

Στη μέχρι σήμερα ζωή της Casa Vicens έγιναν τρεις μεγάλες ανακατασκευές. Η μία το 1899 από τον Joan Baptista Serra de Martínez, που στην ουσία αναδιαμόρφωσε το κτίριο χωρίζοντας το εσωτερικό του σε τρία ξεχωριστά σπίτια, η δεύτερη το 1935 και η τρίτη το 1964. Το ισόγειο αναδιαμορφώθηκε, ώστε να αναδειχτούν στο μέγιστο δυνατό βαθμό οι  κοινόχρηστοι χώροι και η κουζίνα. Το φθινόπωρο που μας πέρασε, οι πόρτες του κτιρίου άνοιξαν ξανά και επίσημα πλέον λειτουργεί ως ένα ακόμη μουσείο. Οι εικόνες του, αρκούν για μια πρώτη, γενναία, γεύση στον «κόσμο» του Gaudi!