Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης

Μετά τον Λευκό Πύργο, ένα από τα εμβληματικότερα κτίρια της Θεσσαλονίκης είναι το Μέγαρο Μουσικής. Δε γίνεται να μην το έχετε θαυμάσει από μακριά ή από πιο κοντά σε μία βόλτα σας στη Νέα Παραλία. Πέρα του ότι μοιάζει να επιπλέει στη θάλασσα και έχει συγκλονιστική πανοραμική θέα, λόγω της γυάλινης πρόσοψής του, με συναρπάζει το γεγονός ότι είναι αποτέλεσμα της μίξης δυο κόσμων, δυο πλευρών της ιστορίας της πόλης. Ειδικότερα, η εξωτερική μορφή του κτιρίου είναι εμπνευσμένη από το βυζαντινό παρελθόν, ενώ η πτέρυγα Μ2 έχει εμφανείς επιρροές από το μοντέρνο αρχιτεκτονικό ρεύμα. Τώρα που ανοίγει ο καιρός, ώρα να ανατρέξετε στο πρόγραμμα του Μεγάρου Μουσικής και να το επισκεφτείτε άμεσα!

Αναστασία Καμινιώτη

Βίλα Πετρίδη

Οι διαδρομές μου προς τη δυτική πλευρά της πόλης στη περιοχή των δικαστηρίων είναι σχεδόν καθημερινές, αλλά κάθε φορά που περνάω από εκεί υπάρχει ένα κτίριο που πραγματικά κοντοστέκομαι και χαζεύω. Αυτό δε θα μπορούσε να είναι άλλο από το υπέροχο ροζ διατηρητέο κτίριο, τη Βίλα Πετρίδη. Κατασκευάστηκε περίπου το 1900 και ήταν ιδιοκτησία ενός Βούλγαρου, ο οποίος όμως την εγκατέλειψε μετά την απελευθέρωση το 1912 και λίγα χρόνια αργότερα πέρασε στα χέρια της οικογένειας Πετρίδη. Το 1960 σταμάτησε να κατοικείται και έκτοτε το κτίριο έφτασε στα όρια της κατάρρευσης αλλά ευτυχώς το 2005 ο δήμος της πόλης ανέλαβε τη φροντίδα του, την επισκευή και τη διάσωσή του.

Αλίκη Σιάμκουρη

Όλυμπος Νάουσα

To κτίριο του Όλυμπος Νάουσα είναι εμβληματικό για την πόλη κι ένα αληθινό στολίδι για το κτιριακό μέτωπο της παραλιακής γραμμής, παρόλο που περιστοιχίζεται από πανύψηλες σύγχρονες οικοδομές. Χτισμένο το 1926, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα αρχιτεκτονικής της πόλης της εποχής του μεσοπολέμου και έχει ήδη ανακαινιστεί με εξαιρετικό τρόπο -για την ώρα μόνο εξωτερικά, στην όψη του. Αναμένουμε με ανυπομονησία τη σύγχρονη εκδοχή του, αφού έχει ήδη δρομολογηθεί η λειτουργία του μέσα στα επόμενα χρόνια.

Σταυρούλα Κλειδαριά

Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού

Νομίζω πως είναι αδύνατον να ξεπεράσω τη μαγεία που μου ασκεί το κτίριο του αείμνηστου αρχιτέκτονα Κυριάκου Κρόκου, όπου στεγάζεται το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης. Η αγάπη μου για το κόκκινο τούβλο αλλά και η εκπληκτική διαρρύθμιση των χώρων του, που συνάδει απόλυτα με τον χαρακτήρα και τη χρήση του κτιρίου, είναι οι δύο βασικοί παράγοντες που όποτε περνάω από μπροστά και το χαζεύω, γαληνεύει το μάτι και ο νους μου. Θεωρώ πως αναβαθμίζει συνολικά την εικόνα της πόλης και για εμένα είναι -στο είδος του- αξεπέραστο.

Εύη Καλλίνη

Στοά Μαλακοπή

Κάθε φορά που περνάω από τη στοά Μαλακοπή στην περιοχή της Συγγρού, δεν μπορώ παρά να σταθώ έστω και για λίγα λεπτά θαυμάζοντας το εξαιρετικό αρχιτεκτονικό στιλ του Βιταλιάνο Ποζέλι, ο οποίος επιμελήθηκε τον σχεδιασμό της στις αρχές του 20ού αιώνα -πιο συγκεκριμένα χτίστηκε το 1906, για να στεγάσει την Τράπεζα της Θεσσαλονίκης. Στην πρόσοψή της θα δείτε το ρολόι να έχει σταματήσει στις 11:06, την ώρα που ο χτύπησε τη Θεσσαλονίκη ο καταστροφικός σεισμός του 1978.

Αριστοτέλης Σπηλιωτόπουλος

Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης

Όταν έπρεπε να σκεφτώ, ποιο είναι το αγαπημένο μου κτίριο στην πόλη, το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν αυτό του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης στην οδό Φράγκων. Ένα νεοκλασικό που σχεδιάστηκε το 1903 ως το νέο κτίριο της Οθωμανικής Τράπεζας και διατηρεί μέχρι και σήμερα ακέραια τα βασικά μορφολογικά του χαρακτηριστικά, ενώ από το 1987 στεγάζει το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Αυτό που μου αρέσει κάθε φορά που περνάω από εκεί, πέρα από το αισθητικό του κομμάτι που είναι για μένα ένα "κόσμημα", είναι και το γεγονός πως ακούγονται τόσο ωραίες μουσικές που το κάνουν «ζωντανό», ενώ οι μελωδίες δίνουν ένα μοναδικό στοιχείο στον χαρακτήρα του. Αξίζει να βρεθείτε εκεί ακόμη και για να το θαυμάσετε απ’ έξω ή φυσικά για να παρακολουθήσετε μια συναυλία. (Φωτογραφία: Open House Thessaloniki)

Ελεονώρα Κανάκη