Όταν ανατέθηκε στη Marilia Pellegrini να σχεδιάσει το Casa das Palmeiras, στόχος ήταν να δημιουργήσει ένα απόλυτο αστικό καταφύγιο - μια ιδιωτική κατοικία εμπνευσμένη από τη μοντερνιστική αρχιτεκτονική που θα προσφέρει μια αίσθηση γαλήνης, φύσης και απομόνωσης μέσα στις πτυχές της πολύβουης μητρόπολης του São Paulo. Το αποτέλεσμα δεν απογοητεύει, καθώς αυτή η νέα κατοικία στον προαστιακό θύλακα Alphaville μοιάζει σαν να μπαίνεις μέσα σε έναν καταπράσινο παράδεισο, αφήνοντας πίσω σου τη φασαρία της πόλης.

Ο χαμηλός, διακριτικός όγκος του Casa das Palmeiras, ελαφρώς βυθισμένος στο έδαφος, είναι σχεδόν κρυμμένος από τον δρόμο, γυρίζοντας την πλάτη του σε αυτόν, ενώ ανοίγεται προς μια εκτεταμένη πλακόστρωτη αυλή, με πισίνα και κήπο στο πίσω μέρος. Πλαισιωμένο από την τοπική βλάστηση και τους ψηλούς, ώριμους φοίνικες που ενέπνευσαν το όνομά του ("palmeira" σημαίνει «φοίνικας» στα πορτογαλικά), είναι ένα σπίτι που προσκαλεί τους επισκέπτες να μπουν μέσα και να το ανακαλύψουν.

Η Pellegrini και η ομάδα της δούλεψαν για να δημιουργήσουν ανοιχτούς, ρέοντες εσωτερικούς χώρους και τμήματα με τζάμια και υπαίθριους χώρους που φέρνουν αβίαστα το indoor στο outdoor σκηνικό. Ταυτόχρονα, οι καμπύλες και τα στρογγυλά ανοίγματα στις επιφάνειες του όγκου προσθέτουν μια αίσθηση ρευστότητας και αναδεικνύουν περαιτέρω τη σχέση με τον εξωτερικό χώρο. Είναι πραγματικά εντυπωσιακή αυτή η σύνδεση που δημιουργείται.

«Αυτή η κατοικία ενσαρκώνει την ισορροπία μεταξύ πολυτέλειας, άνεσης και σεβασμού προς τη φύση», λέει η Pellegrini. «Η δημιουργική διαδικασία με ελεύθερο σχέδιο για τη διερεύνηση των καμπυλών έδωσε το έναυσμα για το μοναδικό αρχιτεκτονικό έργο. Ξεκινώντας από τους αυτοκρατορικούς φοίνικες που υπήρχαν ήδη στο οικόπεδο, η κατοικία σχεδιάστηκε για να εναρμονιστεί αρμονικά με τη φύση που την περιβάλλει. Το εμπνευσμένο από τον μοντερνισμό στέγαστρο που υπάρχει γύρω από τους φοίνικες δημιουργεί μια συγχώνευση μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού περιβάλλοντος».

Ο εξωραϊσμός, που δημιουργήθηκε από τη σχεδιάστρια Renata Tilli, συμπληρώνεται όμορφα μέσω της αντιπαράθεσής του με τις λιτές επιφάνειες της αρχιτεκτονικής. Το φυσικό φως διαχέεται παντού και πέφτει απαλά σε μια παλέτα υλικών με απτική αίσθηση, όπως ο μπεζ ασβεστόλιθος, το ανοιχτόχρωμο ξύλο και η αντίστοιχη, σχεδόν ακατέργαστη πέτρα.

Εν τω μεταξύ, η επιλογή επίπλων και διακοσμητικών αντικειμένων στο εσωτερικό προσφέρει ένα μείγμα από items του 20ού αιώνα από τη συλλογή του πελάτη, με μοντερνιστικά κομμάτια από τον Marcel Breuer, τον Achille Castiglioni και τον Charles & Ray Eames μέχρι τον Sergio Rodrigues. Αυτό αναμειγνύεται με κομμάτια από τολμηρούς σύγχρονους δημιουργούς όπως ο De Sede.

Οι εσωτερικοί χώροι περιλαμβάνουν τέσσερις σουίτες υπνοδωματίων, ένα μπάνιο επισκεπτών, ένα γυμναστήριο κι ένα ευρύχωρο σαλόνι που περιλαμβάνει καθιστικό, τραπεζαρία και χώρο ψυχαγωγίας. «Το σπίτι αυτό σχεδιάστηκε στο αποκορύφωμα της πανδημίας κι έτσι είχαμε την πολυτέλεια του χρόνου και πολλή έμπνευση κατά την περίοδο της απομόνωσης. Αυτό το έργο γεννήθηκε από μια ακουαρέλα και, όταν παρουσιάστηκε στους πελάτες, ήταν σαν έργο τέχνης - εγκρίθηκε χωρίς κανένα ρετούς», θυμάται η Pellegrini.

Με πληροφορίες από Wallpaper | Φωτογραφίες: Fran Parente