Σε πολλούς, το όνομα Βασίλης Μουρατίδης είναι οικείο. Πώς γίνεται άλλωστε να μην γνωρίζουμε τον άνθρωπο που έχει βραβευτεί με εφτά Χρυσούς Σκούφους και τρία αστέρια FNL Chef; Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, όπου διαμένει μέχρι και σήμερα - αποχωρίζεται την πόλη του μόνο όταν του το επιβάλλουν οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις. Από τον Βασίλη, δεν θα ακούσετε το κλισέ «από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να γίνω μάγειρας». Ίσα-ίσα, ποδοσφαιριστής ήθελε να γίνει και η σχέση του με τη μαγειρική ξεκίνησε τυχαία ένα καλοκαίρι στη Γερμανία. Μέσα σε λίγα χρόνια κατάφερε να ξεχωρίσει στον χώρο της γαστρονομίας και να εργαστεί σε βραβευμένα με αστέρια Michelin εστιατόρια του εξωτερικού, όπως το La Rive, το Amstel Hotel Intercontinental και το Parkheuvel. Το 2010 βρέθηκε στο πλευρό του chef, Herve Pronatzo, που διευθύνει το πολυβραβευμένο εστιατόριο Squirrel, το οποίο ανήκει στο 5* ξενοδοχείο Danai Beach & Villas στη Χαλκιδική. Τέσσερα χρόνια αργότερα «αναλαμβάνει χρέη» Executive Chef στο ίδιο εστιατόριο, και το 2015 του «φέρνει» άλλον ένα Χρυσό Σκούφο. Το Squirrel πριν από 1,5 χρόνο βραβεύτηκε ως ένα από τα καλύτερα εστιατόρια στην Ελλάδα - μια προσωπική του επιτυχία αλλά και του αδερφικού του φίλου και συνεργάτη, Σοφοκλή Μαραγκουδάκη. Οι δυο τους φέρνουν κάτι «φρέσκο» στο κέντρο της πόλης. Μέχρι το τέλος του επόμενου μήνα, το bar-restaurant Moldee επρόκειτο να ταράξει τα γαστρονομικά «νερά» της Θεσσαλονίκης.
Γνωρίστε παρακάτω μια διαφορετική πλευρά του Βασίλη Μουρατίδη!
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Καλαμαριά. Έχω ένα ιδιαίτερο δέσιμο με την περιοχή, καθώς όλοι μου οι φίλοι βρίσκονται εκεί. Θυμάμαι πολύ έντονα στιγμές από τα παιδικά μου χρόνια, τα οποία είναι γεμάτα από αναμνήσεις. Περνούσαμε πολύ ωραία, με διάφορες αταξίες που κάναμε...
Η αγαπημένη μου γειτονιά είναι (ξανά!) η Καλαμαριά. Τα τελευταία χρόνια ζω στη Θέρμη αλλά επισκέπτομαι πολύ συχνά την περιοχή, όπου μεγάλωσα, καθώς οι γονείς αλλά και οι φίλοι μου μένουν εκεί. Κάθε φορά που βρισκόμαστε με την παρέα μου θυμόμαστε τα παλιά!
Όταν ήμουν παιδί ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής. Μου άρεσε και μου αρέσει ακόμα το ποδόσφαιρο. Έχω παίξει σε πολλές ομάδες της πόλης. Επέλεξα να γίνω μάγειρας από ένα τυχαίο γεγονός. Βέβαια, έχω αναμνήσεις από την γιαγιά αλλά και τον πατέρα μου, οι οποίοι έχουν «παίξει» πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη και στην πορεία μου ως chef.
Η σχέση μου με τη Θεσσαλονίκη είναι άριστη. Δεν έχω σκεφτεί ποτέ να την εγκαταλείψω, παρόλο που βρίσκομαι συχνά στην Αθήνα για επαγγελματικούς λόγους -τηλεοπτικούς ή μη. Δεν μπορώ να ζήσω μακριά από την πόλη μου. Μου αρέσει ο τρόπος ζωής, ο οποίος είναι πιο χαλαρός, φιλικός, ζεστός και οικογενειακός. Όλοι αυτοί οι λόγοι μ' έχουν οδηγήσει στην απόφαση να παραμείνω στην γενέτηρά μου.
Η μαγειρική με μία λέξη είναι «έρωτας».
Το αγαπημένο μου φαγητό θα τολμήσω να πω ότι είναι η φασολάδα. Λατρεύω τα όσπρια αλλά τα φασόλια είναι τα αγαπημένα μου σε όλες τους τις μορφές. Σε σαλάτα, στον φούρνο...
Η γαστρονομία στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί ιδιαίτερα και το μέλλον προβλέπεται λαμπρό! Γίνονται αξιόλογες προσπάθειες από πολλούς chefs της χώρας μας, με στόχο να προωθήσουν τα προϊόντα μας αλλά και την ελληνική κουζίνα. Αυτό που δεν μας βοηθάει πολύ είναι το κράτος. Σημαντικό παράδειγμα είναι αυτό του Michelin Guide. Ενώ βλέπουμε γειτονικές χώρες όπως οι Τουρκία, η Σλοβενία να βαθμολογούν τα εστιατόρια και να προωθούν την γαστρονομία τους, εμείς που έχουμε τόσο καλούς μάγειρες και τόσο καλές πρώτες ύλες δεν έχουμε επιλέξει να συμβεί κάτι αντίστοιχο.
Η μυρωδιές που «ξυπνούν» αναμνήσεις από τη γειτονιά μου είναι ένας φούρνος κοντά στο πατρικό μου, ο οποίος δεν υπάρχει πια. Ήταν συνοικιακός και έκανε ολόκληρη τη γειτονιά να μοσχομυρίζει με οτιδήποτε κι αν έφτιαχνε. Μόλις είχαμε λίγα χρήματα στην τσέπη μας ως παιδιά, το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να πηγαίνουμε εκεί και να παίρνουμε μπουγάτσα. Είναι κάτι που θυμάμαι ακόμα και τώρα πολύ έντονα.
Ένα υλικό που χρησιμοποιώ σχεδόν πάντα δεν είναι κάτι συγκεκριμένο. Μου αρέσει όμως πολύ να δουλεύω με τα λαχανικά σε όλες τους τις μορφές. Ειδικότερα μου αρέσουν πολύ τα σπαράγγια.
Μία στιγμή στην καριέρα μου που έχει μείνει ανεξίτηλη είναι πριν 1,5 χρόνο όταν είχε βραβευθεί το Squirrel Restaurant, το οποίο στεγάζεται στο Danai Beach Resort & Villas στη Νικήτη Χαλκιδικής, ως ένα από τα καλύτερα εστιατόρια της Ελλάδα, μαζί με την Σπονδή σύμφωνα με το FNL Guide. Ήταν μία πολύ συγκινητική στιγμή, καθώς ανταμείφθηκε μια προσπάθεια, όχι μόνο δική μου αλλά και του συνεργάτη και αδερφικού μου φίλου, Σοφοκλή Μαραγκουδάκη. Το πιο σπουδαίο ήταν ότι καταφέραμε αυτό το επίτευγμα χωρίς τη βοήθεια κανενός. Από αυτό βέβαια εξαιρείται η οικογένεια Ρίφενσταλ, η οποία μας προσφέρει μία συνεχής στήριξη όλα αυτά τα χρόνια.
Η δημιουργικότητα είναι συνώνυμο της φαντασίας και της εμπειρίας σ' έναν μάγειρα. Φυσικά και το έμφυτο ταλέντο κάνει τη διαφορά αλλά ο συνδυασμός αυτός με τα προηγούμενα δύο στοιχεία μας βιωθούν να γίνουμε δημιουργικοί όσον αφορά το επαγγελματικό κομμάτι. Στη συνέχεια, «παίζει» πολύ σημαντικό ρόλο και η προσωπική ζωή. Με τα χρόνια έχω καταλάβει πως όταν είμαι καλά στη ζωή μου είμαι πιο δημιουργικός.
Το βασικό μου προτέρημα όσον αφορά το επαγγελματικό κομμάτι είναι ότι είμαι πολύ «γευστικός». Έχω την ικανότητα να αντιλαμβάνομαι τις γεύσεις. Από την άλλη πλευρά το ελάττωμά μου είναι η ιδιαίτερη καλοσύνη μου ακόμα κι όταν δεν πρέπει.
Ένας άνθρωπος που θαυμάζω ιδιαίτερα είναι ο Σωτήρης Ευαγγέλου. Είχα την τύχη να τον έχω καθηγητή στο ξεκίνημά μου. Με βοήθησε πολύ και μου έχει δώσει σωστές και καίριες συμβουλές. Ο δεύτερος άνθρωπος είναι ο Hervé Pronzato, ο οποίος διαδέχθηκα στο Danai Beach Resort & Villas και τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για όλα.
Η πιο έντονη μνήμη που έχω από τη Θεσσαλονίκη είναι οι άνθρωποί μου. Επειδή η βάση μου είναι η πόλη μας -λείπω μόνο όταν βρίσκομαι στη Χαλκιδική ή στην Αθήνα- δημιουργώ συνέχεια μνήμες. Η οικογενειακή και «ζεστή» ατμόσφαιρα είναι αυτό που ξεχωρίζω.
Το μέρος της Θεσσαλονίκης που έχω την πιο ωραία ανάμνηση είναι η Παραλία της Καλαμαριάς. Στην πλαζ της Αρετσούς αλλά και στο Στρατόπεδο Κόδρα, όπου πηγαίναμε επί καθημερινής βάση όταν ήμασταν παιδιά.
Το motto που έχω στη ζωή μου είναι από μια συνέντευξη του Bruce Lee που έχω διαβάσει. Αυτό που μου κέντρισε το ενδιαφέρον είναι το σημείο που έλεγε ότι ο άνθρωπος θα πρέπει να προσαρμόζεται όπως το νερό. Αυτό το προσάρμοσα στη δουλειά μας κι από τότε σκέφτομαι ότι θα πρέπει να λειτουργούμε σαν το νερό. Να είμαστε πολύ δυνατοί και ευέλικτοι σε ό,τι κι αν κάνουμε. Να μπορούμε να προσαρμοζόμαστε απευθείας.
Δεν αποχωρίζομαι ποτέ το κινητό μου. Πλέον έχει γίνει βασικό κομμάτι της ζωής όλων μας.
Το επόμενο project που ετοιμάζω είναι το εστιατόριο Moldee, το οποίο θα βρίσκεται στην Προξένου Κορομηλά με Μητροπολίτου Ιωσήφ, στο κέντρο της πόλης. Πιστεύουμε ότι μέχρι τέλη Μαΐου θα έχουμε κάνει το opening. Όλες οι δυσκολίες που υπήρξαν ξεπεράστηκαν και πλέον το εστιατόριο είναι ένα βήμα πριν την ολοκλήρωσή του. Επιθυμούμε το κοινό να «αγκαλιάσει» αυτήν την προσπάθεια και να μετατραπεί στο καλύτερο εστιατόριο της Θεσσαλονίκης αλλά και σ' ένα από τα καλύτερα της χώρας. Πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό σε σχέση με όλα όσα έχει προσφέρει η πόλη μέχρι στιγμής και ελπίζουμε να φανούμε αντάξιοι στα όνειρα και στους στόχους που έχουμε θέσει.
Το «κρυφό» μου σημείο στην πόλη είναι δύο. Τις περισσότερες φορές επισκέπτομαι την Παραλία της Καλαμαριάς στη θάλασσα. Το δεύτερο είναι τα Κάστρα. Το μέρος και η θέα τού με βοηθούν να σκεφτώ και να πάρω σημαντικές αποφάσεις. Το έχω κάνει πολλές φορές.
Αν θα άλλαζα κάτι στη πόλη μου θα ήταν η κίνηση στους δρόμους αλλά και το μετρό. Θα προσπαθούσα να ολοκληρώσω το συγκεκριμένο project. Στη συνέχεια θα έστρεφα την προσοχή μου στα parking αλλά και στο κομμάτι της καθαριότητας, στην οποία πιστεύω ότι υστερούμε. Όσον αφορά τη δική μου περιοχή, αυτήν της Καλαμαριάς θα ήθελα να ενώσουμε το παραλιακό μέτωπο και να γίνει «ένα» με ολόκληρη την πόλη.
Τη Θεσσαλονίκη θα την ήθελα περισσότερο γαστρονομική. Καλό θα ήταν να κάνουμε κάποια βήματα μπροστά σ' αυτό το κομμάτι. Θεωρώ ότι έχουμε μείνει λίγο πίσω στο φαγητό σε σχέση για παράδειγμα με την Αθήνα, όσον αφορά τη δημιουργικότητα, την ευελιξία και την πολυπλοκότητα.
Αν θα έπρεπε να τη χαρακτηρίσω με 3 λέξεις Ρομαντική, Πατρίδα, Χαλαρή.