Η διαφορετικότητα ήταν πάντοτε ένα από τα μεγαλύτερα θέματα που απασχολούσαν κυρίως την βιομηχανία της μόδας. Όταν όμως μιλάμε για «διαφορετικότητα», τι ακριβώς εννοούμε; Ποιος θέτει τα όρια του πότε σταματάει το φυσιολογικό και αρχίζει το διαφορετικό; Και στην τελική, το αυτοαποκαλούμενο «φυσιολογικό» μοιάζει πολλάκις βαρετό, ανούσιο και σίγουρα όχι στιλάτο. Το ερώτημα παρόλα αυτά είναι: «Η μόδα οφείλει να τοποθετεί όρια στη δημιουργία ή κάνοντας το, χάνει όλη τη μαγεία της, καταλήγοντας απλά διεκπεραιωτή;»
Πολλοί θα βρεθούν να απαντήσουν ότι τα όρια θέτονται στο σημείο που δεν επηρεάζουν τους ίδιους. Έτσι ακριβώς όπως λειτουργεί ο νόμος της ατομικής ελευθερίας -επιτρέπεται μέχρι το σημείο που δεν καταπατά την ελευθερία του διπλανού. Κάπως έτσι ξεσηκώθηκε πλήθος ανθρώπων με την πρώτη κυκλοφορία του νέου item που φέρει την υπογραφή του πολλές φορές γνωστού για την αλαζονεία του οίκου μόδας, Gucci. Το μήλον της έριδος ακούει στο όνομα «balaclava jumper» και πρόκειται για μια φόρμα, με επιρροές από στολή σκι. Η μόνη διαφορά είναι πως το συγκεκριμένο μαύρο jumpsuit, διαθέτει fullface, καλύπτοντας το μεγαλύτερο μέρος του προσώπου, ενώ έχει έντονα κόκκινα χείλη στην περιοχή του στόματος.
Ο δημοφιλής οίκος παρομοίασε τη νέα δημιουργία του με στολή σκι ή με σύγχρονη στολή εργασίας. Ωστόσο, μόνο η ιταλική φίρμα φαίνεται να εξέλαβε έτσι το συγκεκριμένο ρούχο, αφού οι αντιδράσεις του κοινού εξέφρασαν αποκλειστικά δυσαρέσκεια. Πολλοί, ήταν εκείνοι που συνέχισαν τις συζητήσεις και στα social media κατηγορώντας το brand για ρατσιστική προπαγάνδα, λέγοντας συγκεκριμένα ότι η δημιουργία τους θύμισε μια καρικατούρα ενός Αφροαμερικανού. Μάλιστα κάποιοι δε δίστασαν να ζητήσουν από την εταιρεία την πρόσληψη εργαζομένων που προωθούν την διαφορετικότητα, με αντάλλαγμα να συνεχίζουν να προμηθεύονται τα προϊόντα της.
Σε αυτό το σημείο διερωτώμαι για το αίσθημα «εκβιασμού» που νιώθω με τέτοιου είδους κινήσεις και αν είμαι η μόνη. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι πράγματι προσωπικά θεωρώ κακόγουστο το design της συγκεκριμένης φόρμας, αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν εκφράζει εμένα ή το στιλ μου. Παρόλα αυτά, δεν θα προσπαθούσα ποτέ να λειτουργήσω «εκβιαστικά» προς έναν οίκο μόδας που έχει αποδείξει την αξία και τη διαχρονικότητα του στο πέρασμα των χρόνων, χρησιμοποιώντας τη δύναμη της δημόσιας «απόρριψης». 
Μήπως τελικά τα λεγόμενα «όρια» της μόδας δεν υπάρχουν και απλώς χρησιμοποιούνται με σκοπό να εξυπηρετήσουν άλλα συμφέροντα; Μήπως έχουμε οχυρωθεί καλά πίσω από το επαναλαμβανόμενο μοτίβο της ρατσιστικής συμπεριφοράς των πάντων και έχουμε χάσει την ουσία; Ότι δηλαδή, η νέα δημιουργία του οίκου Gucci ουδεμία πρόθεση είχε να προσβάλλει την ελευθερία κανενός ατόμου, παρά μόνο να προτείνει κάτι νέο;
Άλλωστε η ιταλική φίρμα έχει λειτουργήσει πολλές φορές προωθητικά σε ότι αφορά τη διαφορετικότητα. Πρώτος και καλύτερος ο καλλιτεχνικός διευθυντής του οίκου, Alessandro Michele, αν και αρχικά άγνωστος στον ευρύτερο κόσμο της μόδας, κατάφερε να οδηγήσει τoν Gucci στην κορυφή, μετατρέποντας τον και πάλι σε μια από τις καλύτερες εταιρείες του σήμερα. Τα πολυμορφικά ρούχα του, με unisex design και ανάγκη για αυτοπροβολή ξεπερνάνε τη μέση ιδέα. Ο ίδιος συχνά αναγάγει τις δημιουργίες του σε μια ιδιαίτερη μορφή τέχνης, δίνοντας τους σάρκα και οστά, μέσα από τα ιδιόρρυθμα fashion shows του, αλλά και τις επιβλητικές διαφημιστικές καμπάνιες του. Μάλιστα, ήταν εκείνος που το 2017 χρησιμοποίησε το πρώτο transgender μοντέλο, την Hari Nef, στην καμπάνια για το άρωμα Floral.
Ο Alessandro Michele δείχνει συνεχώς πως ο οίκος Gucci αναφέρεται σε σύμβολα και icons– όχι σε στιλ.
Όπως ήταν φυσικό, η επόμενη ημέρα βρήκε το ιταλικό brand να απολογείται, εκδίδοντας σχετικό κείμενο και τη δέσμευση ότι θα απομακρύνει το συγκεκριμένο item από την αγορά. Η ανακοίνωση του οίκου αναφέρεται στην σημασία που δίνει στη διαφορετικότητα στο χώρο της μόδας και στην αφοσίωση του στην ποικιλομορφία.
Να σημειώσουμε, ότι σε ανάλογη κίνηση προέβη και ο οίκος Prada πριν από λίγους μήνες, μετά την αντίστοιχη επίθεση που δέχτηκε για τη φημολογούμενη ρατσιστική εικόνα που παρίστανε η βιτρίνα του, λόγω των «Pradamalia» παιχνιδιών της.
New Chapter
Φαίνεται, λοιπόν, πως σε κίνηση-ματ προχώρησε ο Michele μετά την πρόσφατη επίθεση που δέχτηκε, αποφασίζοντας να αποδείξει μια και καλή την ποικιλόμορφη αισθητική του. Πριν λίγες ημέρες, ανακοίνωσε την έναρξη λειτουργίας του «Gucci Changemakers», ενός παγκόσμιου προγράμματος και ταμείου υποτροφιών που στοχεύει να δημιουργήσει περισσότερες ευκαιρίες για ταλαντούχους νέους με διαφορετικό υπόβαθρο. Το σχέδιο δράσης σε πολλαπλά στάδια περιλαμβάνει διάφορα στοιχεία: το ταμείο των Changemakers, την πρωτοβουλία εθελοντισμού που αφορά όλη την εταιρεία και το πρόγραμμα υποτροφιών.
«Πιστεύω στον διάλογο, στη δημιουργία γεφυρών και στη λήψη γρήγορων μέτρων» δήλωσε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Marco Bizzarri και συνεχίζει, λέγοντας «Μέσω του προγράμματος Changemakers, θα επενδύσουμε σημαντικούς πόρους για την ενοποίηση και την ενίσχυση των κοινοτήτων μας στη Βόρεια Αμερική, με έμφαση σε προγράμματα που θα επηρεάσουν τη νεολαία και την αφροαμερικανική κοινότητα».
Μάλιστα, η νέα εθελοντική πρωτοβουλία θα δώσει στους εργαζόμενους της Gucci την ευκαιρία να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση θεμάτων όπως η ισότητα, η προστασία του περιβάλλοντος, η εκπαίδευση και η στήριξη προσφύγων.
Ο γνωστός οίκος δημιούργησε επίσης ένα συμβούλιο, το οποίο αποτελείται από διάφορους δημοφιλείς celebrities, όπως ο Cleo Wade, ο Dapper Dan και ο Will.i.am, με σκοπό να διασφαλιστεί η διαφάνεια και τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα του προγράμματος.
Τελικώς, η μόδα πρέπει να έχει άποψη, φωνή και να στοχεύει μπροστά. Δεν πρόκειται μονάχα για την παραγωγή ωραίων ρούχων, αλλά και όμορφων φωνών που με την αξιοπιστία και τη δημιουργικότητα μπορούν να κάνουν τη διαφορά, χωρίς να χαρακτηριστούν απαραίτητα «διαφορετικοί».
