Πέντε άνθρωποι από τους χώρους της Τέχνης, της Αρχιτεκτονικής και του Design, καταθέτουν ο καθένας τη δική του εμπειρία, για να γίνει τροφή για σκέψη. To Bombay Sapphire Gin συντροφεύει διακριτικά και βοηθάει να εκφράσει καθένας τη δική του προοπτική, δίνοντας την ευκαιρία να μυηθούμε στον μαγικό κόσμο των εμπνεύσεων.
The Venue
Το “Cream Studio” της φωτογράφου Μάρας Λαζαρίδου και του Art Director Στέφανου Μάλαμα, που στεγάζεται σε ιστορικό κτίριο της πόλης, φιλοξένησε τη συνάντηση.
The Setting
To τραπέζι διακοσμήθηκε με κεραμικά αντικείμενα του Studio Zeen (www.studiozeen.com), με τη σχεδιαστική υπογραφή των Μάρας Λαζαρίδου και Στέφανου Μάλαμα.
Τhe Drink
Tα cocktails έγιναν με βάση το Bombay Sapphire Gin, που δρόσισε τους καλεσμένους.
The Art Consultant
Αλίκη Τσιρλιάγκου
Founder της Nitra Gallery, Curator και Σύμβουλος Τέχνης
The Artist
Θανάσης Δάπης
Εικαστικός, Απόφοιτος Σχολής Καλών Τεχνών
Τhe Designer
Δημήτρης Κολιαδήμας
Founder και Creative Director της Semiotic Design Agency
Τhe Developer
Βίβιαν Παράσχου
Founder και Business Development Manager του Inomo Studio
Τhe Architect
Κωνσταντίνος Μαθέας
Aρχιτέκτονας και Founder του αρχιτεκτονικού και design studio Matheas Architecture
The Hostess
Σταυρούλα Κλειδαριά
Αρχιτέκτονας και Διευθύντρια του περιοδικού GLOW
Welcome - Τhe Social Impact
Σταυρούλα Κλειδαριά Σας ευχαριστούμε όλους πολύ για τη συμμετοχή σας σ’ αυτήν τη συζήτηση του Glow, έχοντας συντροφιά μας το Bombay Sapphire Gin, που είναι εδώ για να ξεκλειδώσει τη δημιουργικότητά μας και να μας δείξει πώς η φαντασία δημιουργεί το μοναδικό. Ξεκινάμε με τις τέχνες που γενικότερα βρίσκονται σε μια κατάσταση αναζήτησης ουσίας , ενώ ανέκαθεν ενέπνεαν σε περιόδους αλλαγών. Θεωρείτε ότι σήμερα, με δεδομένο το γεγονός ότι έχουμε ζήσει σημαντικές ανατροπές στον τρόπο ζωής μας, επηρεάστηκαν οι άνθρωποι των τεχνών και πώς; Αλίκη, ως παρατηρητής της τέχνης, τι έχεις να σχολιάσεις;
Αλίκη Τσιρλιάγκου Νομίζω ότι όλοι μας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε… «δημιουργικά» σε ζητήματα που αφορούν στη ζωή μας και στη δουλειά μας. Άλλοι δημιουργοί προσάρμοσαν τον τρόπο παραγωγής του έργου τους πχ. σε μικρότερη κλίμακα ή με ψηφιακά μέσα, άλλοι κάνανε ένα διάλειμμα. Όλοι πάντως ρίξαμε ρυθμούς και προσπαθήσαμε να αφιερώσουμε χρόνο σε αυτά που πραγματικά μας ενδιαφέρουν και μας ανακουφίζουν. Με αυτήν την έννοια υπήρξε μια ειλικρίνεια και αυθεντικότητα στην έκφραση δημιουργίας καθώς για όλους ήταν πρωτόγνωρη συνθήκη.
Θανάσης Δάπης Αναμφίβολα, οι αλλαγές που ζήσαμε μας έκαναν να στραφούμε στους εαυτούς μας και να ψάξουμε βαθύτερα μέσα μας. Μέσω της ενδοσκόπησης, η δημιουργικότητα γίνεται ουσιαστικότερη, καλούμαστε να είμαστε πιο ρεαλιστές και βγήκαμε λίγο, ή πολύ, σοφότεροι.
Κωνσταντίνος Μαθέας Η αλήθεια είναι ότι η προσωρινή παράλυση που υποστήκαμε ήταν στην πραγματικότητα μια ευκαιρία για αναζήτηση νέων δρόμων έκφρασης κι επαναπροσδιορισμού των στόχων της κάθε τέχνης. Όταν τα εξωτερικά ερεθίσματα λιγοστεύουν, ο καλλιτέχνης κοιτά μέσα του. Κι αυτό έχει αποδειχτεί σε πολλές περιπτώσεις στην Ιστορία της Τέχνης.
Βίβιαν Παράσχου Να καταθέσω τη δική μου εμπειρία: ενώ η αγορά είχε παγώσει, προσπάθησα να συνεχίσω κανονικά τη δουλειά μου, αν και κανείς μας δε γνώριζε πώς θα είναι η επόμενη ημέρα. Μαζί με την ομάδα μου, δημιουργήσαμε μια συλλογή που παρόμοια δεν είχαμε κυκλοφορήσει μέχρι τότε, τελείως αντισυμβατική και κόντρα στον μινιμαλισμό. Γεμάτη χρώματα, αισιοδοξία και χρηστικότητα, ακριβώς επειδή το είχαμε ανάγκη. Μετατρέψαμε τον αρνητισμό σε κάτι όμορφο, με τιμές πολύ πιο προσιτές. Η συγκεκριμένη σειρά έχει τα περισσότερα κέρδη και τα πιο θετικά σχόλια.
Σ. Κ. Μήπως τελικά η αβεβαιότητα είναι στοιχείο έμπνευσης;
Κ. Μ. Η αβεβαιότητα πυροδοτεί την έμπνευση, δημιουργεί εγρήγορση στον καλλιτέχνη. Είναι ένας καλός λόγος για να τον κάνει να σκεφτεί out-of-the-box και να αφήσει ελεύθερη τη φαντασία του.
Θ. Δ. Ακόμη κι όταν κάτι φαντάζει ακατόρθωτο, ή όταν όλα δείχνουν να καταρρέουν, ένας καλλιτέχνης πάντα θα βρει τον τρόπο να δημιουργήσει και να κάνει αυτό που αγαπά και τον γεμίζει. Η πανδημία ήταν ένα challenge, καθώς κληθήκαμε να προσαρμόσουμε το στιλ και τη δημιουργικότητά μας στη νέα πραγματικότητα. Εγώ προσωπικά, όταν δεν μπορούσα να ζωγραφίσω, στράφηκα στα έπιπλα, χαρίζοντάς τους custom χαρακτήρα. Επίσης, ξεκίνησα και κατέγραφα διάφορες σκέψεις - γεγονός που συντροφεύει ακόμη και σήμερα ένα νέο κεφάλαιο στο έργο μου, που συνεχίζω.
Δ. Κ. Θεωρώ πως δεν υπάρχει αυτοτέλεια στη ζωή. Οι καταστάσεις συνδέονται μεταξύ τους κι αποτελούν έναν προάγγελο για όλα όσα έρχονται. Προσωπικά, έχω μεγάλη αγωνία γι’ αυτά που ακολουθούν. Ανυπομονώ να δω τι νέο μάς επιφυλάσσει το αύριο. Νομίζω πως οι παράγοντες μεταβολής είναι πάρα πολλοί. Δεν υπάρχει μόνο η πανδημία ή μια ανθρωπιστική-πολεμική κρίση. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι ακολουθεί, αλλά όλοι μας είμαστε συμμέτοχοι στο πώς θα είναι η αυριανή μέρα. Πάντα κάτι θα τελειώνει και κάτι άλλο θ’ ακολουθεί σαν φυσική συνέχεια.
Η δική μου εμπειρία σε σχέση με το graphic design χωρίζεται στα δύο: από τη μία αναγκάζεσαι να λειτουργήσεις με τους κανόνες μιας επιχείρησης, και από την άλλη, πρέπει ν’ απελευθερωθείς, ώστε να καταφέρεις να δημιουργήσεις κάτι το ξεχωριστό. Αυτά τα δύο, πολλές φορές, συγκρούονται μεταξύ τους. Το παν είναι να βρίσκεις τις ισορροπίες και να τα συνδυάζεις. Δυστυχώς, στις μέρες μας οι περισσότεροι έχουν καταντήσει περισσότερο επιχειρηματίες και λιγότερο «ελεύθεροι» καλλιτέχνες, καθαρά για λόγους βιοπορισμού.
«Ένα έργο τέχνης, για παράδειγμα, για να το αφουγκραστείς πραγματικά, πρέπει να το δεις από κοντά. Καμία οθόνη δεν μπορεί να σου μεταφέρει την εμπειρία τού να στέκεσαι απέναντί του. Τα νέα, λοιπόν, δεδομένα και οι δυνατότητες που μας δίνει η τεχνολογία είναι πολύτιμα εργαλεία, όμως θα είναι μεγάλο λάθος να επιμείνουμε τόσο σ’ αυτά που να χαθεί το πραγματικό», Θανάσης Δάπης
Κ.M. Προσωπικά με ιντριγκάρει όταν μού ζητούν κάτι συγκεκριμένο. Είναι σημαντικό να μην κάνεις «έκπτωση» στην αισθητική την οποία πρεσβεύεις και σε κάνει να ξεχωρίζεις. Είναι μια πρόκληση να φέρω εις πέρας κάτι, ένα ζητούμενο, και το απολαμβάνω περισσότερο από ένα project που θα ήταν καθαρά μια δουλειά με γνώμονα αποκλειστικά το δικό μου γούστο.
Digital transformation
Σ.K. To διαδίκτυο, με την τεράστια εξέλιξη και ανάπτυξή του, έχει σπάσει τα γεωγραφικά σύνορα. Πόση ευελιξία έχουμε στο να υιοθετούμε νέες τεχνολογίες και να γινόμαστε digital oriented; Πώς επηρεάζει τον δημιουργικό κόσμο καθενός μας και πόσο ευέλικτοι είμαστε στα νέα δεδομένα; Θανάση, εσύ, ένα νέο παιδί, σε τι βαθμό σχετίζεις την τέχνη σου με το digital;
Θ.Δ. Δεν αισθάνομαι την ανάγκη να ψηφιοποιηθώ. Με εκφράζει τόσο πολύ αυτό που κάνω, η ζωγραφική στην παρούσα φάση, και δε θεωρώ πως στον δικό μου κλάδο υπάρχει χώρος για κάτι τόσο εξελιγμένο όσο το metaverse. Δουλεύω με τα ίδια υλικά εδώ και πολλά χρόνια. Πιστεύω πως στον συγκεκριμένο χώρο, όσοι ασχολούνται πολύ με το digital κομμάτι αποσκοπούν στο να έχουν περισσότερα κέρδη, ότι το κάνουν καθαρά για εμπορικούς λόγους. Είναι μια μόδα της εποχής, που πολλούς τους ωθεί στο να δημιουργήσουν NFTs, καθώς «πουλάνε» περισσότερο. Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ έκφρασης και του «κάνω κάτι απλά και μόνο για βιοποριστικούς λόγους». Εγώ εστιάζω στο πρώτο και στην αγάπη που τρέφω για την Τέχνη, γι’ αυτό και δεν αισθάνομαι ποτέ ότι δουλεύω, αλλά ότι κάνω αυτό που αγαπώ.
Α.Τ. Από τη μία η τεχνολογία απάντησε σε πολύ ουσιαστικές ανάγκες (στη δική μας περίπτωση, πώς να δείξει μια γκαλερί ή ένας καλλιτέχνης τα έργα στο κοινό με κλειστούς τους εκθεσιακούς χώρους), συγχρόνως όμως η συνθήκη βοήθησε να απογειωθεί μια τάση που προϋπήρχε για χρήση ψηφιακών μέσων στην Τέχνη. Το ψηφιακό κανάλι επικοινωνίας του έργου είναι το παρόν και το μέλλον. Δεν μπορούμε να γυρίσουμε την πλάτη σε αυτό.
Κ.Μ. Σχετικά με την ψηφιακή τεχνολογία στην αρχιτεκτονική, απαιτείται αυτοέλεγχος, γιατί σήμερα -περισσότερο από ποτέ- εγκυμονεί ο κίνδυνος να πέσουμε στην παγίδα του εύκολου εντυπωσιασμού και να ξεχάσουμε την ουσία της δημιουργίας και της έκφρασης. Ακόμη κι αν είχα λύσει το βιοποριστικό κομμάτι της ζωής μου, θα συνέχιζα να κάνω αυτό που με εκφράζει και να δουλεύω πάνω σε αυτό με τους παραδοσιακούς τρόπους. Η αρχιτεκτονική με κάνει καθημερινά καλύτερο άνθρωπο, με βοηθάει να εξελίσσομαι. Το να κάνεις το χόμπι σου δουλειά είναι ευλογία, γι’ αυτό κι αισθάνομαι πολύ τυχερός.
Β.Π. Στο πεδίο του interior design, ο κόσμος ζητάει από τους αρχιτέκτονες να δημιουργήσουν πιο ενεργειακά σπίτια, που υμνούν το sustainable lifestyle. Τα έπιπλα γίνονται πιο λειτουργικά, κι όλα ακολουθούν τα πρότυπα που εδώ και χρόνια βλέπουμε στο εξωτερικό. Οι στόχοι έχουν αλλάξει και μέχρι το 2030 προβλέπεται πως όλων μας τα σπίτια θα είναι πιο φιλικά προς το περιβάλλον, απόλυτα εξελιγμένα και smart.
Thessaloniki Oriented
Σ.Κ. Ας μιλήσουμε για τη Θεσσαλονίκη μας, μια δημιουργική και καινοτόμα κοινότητα. Χαρακτηρισμένη ως συντηρητική πόλη, είναι παράλληλα και ιδιαίτερα πρωτοπόρα. Μπορεί το δημιουργικό της κομμάτι ν’ αποτελέσει μέρος της ταυτότητάς της και τι έχει αλλάξει τελικά;
Δ.Κ. Η Θεσσαλονίκη είναι μια αρκετά δημιουργική πόλη, με πολλούς να ξεχωρίζουν διεθνώς στο είδος τους. Είμαστε μια μείξη της Ανατολής με τη Δύση, με τον καθένα να καταπιάνεται με διαφορετικά είδη τέχνης, αλλά στο σύνολο υπάρχει ένα ωραίο αποτέλεσμα. Έχουμε μια τάση να θέλουμε ν’ ανήκουμε σε μια δυτική πόλη, αλλά η κληρονομιά και η ταυτότητά μας μάς ωθεί -τόσο σχεδιαστικά όσο και στην καθημερινότητά μας- σε κάτι που είναι βγαλμένο από την Ανατολή. Είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό το combo. Όλα όσα μας καθορίζουν ως πόλη -και τελικά ως χώρο- προσδιορίζονται μέσα από το έργο των ανθρώπων, το οποίο αντλεί έμπνευση από τα ερεθίσματά μας και όλα αυτά με τα οποία έχουμε μάθει να ζούμε. Η Θεσσαλονίκη είναι αυτή που είναι, μοναδική στο είδος της, και δε θεωρώ πως έχει την ανάγκη να προσδιοριστεί με κάποιον συγκεκριμένο τρόπο.
Κ.Μ. Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη με παιδιά με ευαίσθητες κεραίες και δημιουργικά, παρόλο που δεν υπάρχουν οι δομές ώστε οι άνθρωποι αυτοί να παραμείνουν στην πόλη και να προσφέρουν το έργο τους από εδώ. Θα με χαροποιούσε, βέβαια, ιδιαιτέρα αν έβλεπα ότι οι φορείς της πόλης κάνουν κάτι για να προσφέρουν το πλαίσιο ανάπτυξης της καλλιτεχνικής δημιουργίας, όπως φαίνεται να συμβαίνει στον τομέα της τεχνολογίας τα τελευταία χρόνια.
Θ. Δ. Η πόλη έχει δείξει στο παρελθόν κι έχει γεννήσει πράγματα. Αυτό που απουσιάζει είναι η συνεργατικότητα, η σύμπραξη μεταξύ των ανθρώπων της. Για μένα, μιλάμε για μεμονωμένες περιπτώσεις δημιουργών λοιπόν. Ο ορός «κοινότητα» δεν είναι εμφανής, δυστυχώς.
Α.Τ. Είναι σημαντικό να επικοινωνηθεί η πόλη μας μέσα από το έργο των δημιουργών της. Πράγματι, βρίσκεται στο μεταίχμιο Δύσης και Ανατολής, ξεχώριζε πάντα για τα προσφυγικά μονοπάτια, έχοντας επιρροές από κάθε γωνιά του κόσμου, αλλά διατηρώντας τη δική της μοναδική ιστορία και ταυτότητα.
What's next in creativity
Σ.Κ. Τελευταίο, για να κλείσουμε, κράτησα το θέμα της «συνέχειας». Τι νιώθετε, λοιπόν, ότι ακολουθεί; Πού βρισκόμαστε σήμερα και τι έπεται στη δημιουργικότητα;
Όλοι απάντησαν πως θα ήθελαν να γνώριζαν και να μπορούσαν να προβλέψουν το “next big thing”. Σίγουρα, η τάση που προέκυψε τελευταία δεν είναι η εκμετάλλευση των αστείρευτων δυνατοτήτων της τεχνολογίας, αλλά η επιστροφή στα βασικά. «Οι άνθρωποι νιώθουν ότι χρειάζονται να έρθουν σε επαφή με την πραγματική τους φύση και ν’ αφουγκραστούν τις βασικές τους ανάγκες», απάντησε ο Κωνσταντίνος. Κι ο Θανάσης, ο μικρότερος της παρέας, ολοκλήρωσε την κουβέντα: «Ακόμη κι αν ήξερα, δε θα μιλούσα γι' αυτό που ακολουθεί, απλά θα το ζωγράφιζα».
Powered by Bombay Saphire
Παρακολουθήστε παρακάτω το βίντεο της εμπνευσμένης συνάντησης και συζήτησης
EΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΚΛΕΙΔΑΡΙΑ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΑΡΑ ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ
ART DIRECTION ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΑΛΑΜΑΣ
VIDEO BY POV STUDIO
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ GLOW ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
