Το αρχιτεκτονικό γραφείο we design ολοκλήρωσε μια εξοχική κατοικία με πανοραμική θέα στον κόλπο του Φάραγκα στην Πάρο προσαρμόζοντας τον σχεδιασμό στους κανονισμούς της παραδοσιακής κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής. Ένα σπίτι που πλέον έχει τον τρόπο να λειτουργεί ως πηγή έμπνευσής μας.

Ο κτιριακός όγκος διασπάται κατά μήκος ενός ευθύγραμμου πέτρινου τοίχου που λειτουργεί ως ραχοκοκαλιά της κατοικίας, γύρω από την οποία τοποθετούνται οι επιμέρους χώροι με τέτοιο τρόπο ώστε να διασφαλίζεται απρόσκοπτη θέα προς τη θάλασσα και να δημιουργούνται προστατευμένες υπαίθριες και ημιυπαίθριες αυλές.

Στο επίπεδο οικόπεδο, με δυτικό προσανατολισμό και εξαιρετική θέα, ζητούμενο ήταν να σχεδιαστεί μια κατοικία για μια τετραμελή οικογένεια, με εξωτερική πρόσβαση, τρία δωμάτια ξενώνων, δωμάτιο υπηρεσίας και ένα μικρό γυμναστήριο. Οι κανονισμοί δόμησης υπαγόρευαν τη διάσπαση του κτιριακού όγκου, καθώς και τη συμμόρφωση με την κυκλαδική αρχιτεκτονική όσον αφορά στα υλικά και στις διαστάσεις των ανοιγμάτων στην πρόσοψη. Το αποτέλεσμα δικαίωσε κάθε αρχική προσδοκία και το τελικό έργο είναι πραγματικά εντυπωσιακό, αλλά και άκρως λειτουργικό.

Αρχική επιλογή ήταν η επιμήκης διάρθρωση του κτιρίου, ώστε να εξασφαλίζεται θέα από κάθε χώρο, κάτι που αποδεικνύεται ιδανικό σε περιόδους φιλοξενίας πολλών ατόμων. Το σπίτι έχει μακρόστενο σχήμα και στη μέση του περνά ένας πέτρινος τοίχος, ο οποίος χωρίζει τους βοηθητικούς χώρους και οργανώνει τη ροή της κίνησης μέσα στο σπίτι. Στο κέντρο βρίσκονται οι χώροι καθημερινής χρήσης, τα υπνοδωμάτια τοποθετήθηκαν στο νότιο άκρο, ενώ οι ξενώνες βρίσκονται προς τα βόρεια. 

Τα δωμάτια έχουν μετακινηθεί ελαφρώς σε σχέση με τον κεντρικό πέτρινο τοίχο, ώστε να δημιουργηθούν εξωτερικοί χώροι. Έτσι προέκυψαν στεγασμένα σημεία για ξεκούραση και φαγητό μπροστά, με θέα την πισίνα και τη θάλασσα, ενώ οι βοηθητικοί χώροι και οι πιο προστατευμένες αυλές τοποθετήθηκαν στο πίσω μέρος.

Η διαμόρφωση του εσωτερικού επιδιώκει ισορροπία μεταξύ ανοιχτών και πιο ιδιωτικών χώρων, προσφέροντας ηρεμία, αλλά και δυνατότητα κοινωνικής συνύπαρξης. Στις μεταβάσεις μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού χρησιμοποιούνται υπαίθριες στοές και ημιυπαίθριες ζώνες που λειτουργούν ως ενδιάμεσοι χώροι, ενισχύοντας τη σχέση με το τοπίο. Επιπλέον, λεπτομέρειες όπως εντοιχισμένα καθιστικά, ράφια από φυσική πέτρα και σκιάσεις με ξύλινες περσίδες, προσθέτουν υλικότητα και βάθος στον σχεδιασμό χωρίς να διαταράσσουν τη λιτή αισθητική.

Ο εξωτερικός χώρος φυτεύτηκε με τοπική χλωρίδα, από θάμνους και βότανα έως ελαιώνες και ροδιές, σε αντίθεση με τη μονοχρωματική παλέτα του κτιρίου, δημιουργώντας μια ενδιαφέρουσα αντίθεση. Ένας περιμετρικός λόφος στα όρια του οικοπέδου κρύβει το δρόμο χαμηλής κυκλοφορίας και συνδέει οπτικά τον κήπο με τη θάλασσα στο βάθος.

Οι εσωτερικοί χώροι λούζονται στο κυκλαδίτικο φως σε όλη τη διάρκεια της ημέρας, ενώ επιλέχθηκε μια ανάλαφρη, σχεδόν αέρινη χρωματική παλέτα του σιελ σε πολύ επιλεκτικά σημεία, που χαρίζει μια ευχάριστη αίσθηση δροσιάς. Τόσο όσο να υπάρχουν ελάχιστες πινελιές χρώματος που να αναδεικνύουν ακόμη πιο φωτεινό το κυκλαδίτικο λευκό. Η άνεση στους χώρους και η διαρκής θέαση της θάλασσας και του απέραντου αιγαιοπελαγίτικου γαλάζιου συνθέτει μοναδικές καλοκαιρινές εικόνες και μια αδιάκοπη αίσθηση χαλάρωσης και ανάτασης.

Φωτογραφίες: Γιώργος Βδοκάκης