Μ’ ένα συμβολικό comeback κι έναν προκλητικό τίτλο, ο διεθνής εικαστικός Κωνσταντίνος Κακανιάς επαναφέρει στο προσκήνιο την κα Τεπενδρή, που υποστηρίζει την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα. Μας μίλησε από τα Βίλλια της Αττικής -η βάση του στην Ελλάδα- για τη ζωή, την έκθεσή του και το ελληνικό παράδοξο.
Kαι μετά από έξι χρόνια σιωπής, η κοσμική κα Τεπενδρή, το alter ego του Κωνσταντίνου Κακανιά, αναφώνησε «Είναι δικά μου σκύλα. Μην τα αγγίζεις!». Με αυτόν τον τίτλο, η γκαλερί Ρεβέκκα Καμχή και οι Kalfayan Galleries παρουσιάζουν (5/6 - 15/9) τη νέα ατομική έκθεσή του. Φανταζόμενη ότι είναι ένα άγαλμα, γράφει γράμματα στον διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου και στον πρόεδρο του Getty Museum and Trust, απαιτώντας την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα στην Αθήνα. Με τον γνωστό σαρκασμό του, ο Κακανιάς αποδομεί το πρότυπο του δυτικού μουσείου, δίνοντας έμφαση στην κλοπή έργων τέχνης, ενώ καταδεικνύει και το παράλογο στο να είναι αποδεκτές πράξεις κοινωνικής αδικίας.
Πώς ήταν τα εγκαίνια της έκθεσής σας; Σας αρέσουν τα εγκαίνια ως κοινωνικό γεγονός ή τα βαριέστε; Είμαι πολύ κοινωνικός κι ενδιαφέρομαι για τους ανθρώπους και τις ιστορίες τους. Τα εγκαίνιά μου, όμως, είναι μια πρόκληση για μένα. Είναι δύσκολο να βρίσκομαι δίπλα στα έργα μου -με πολύ κόσμο. Αισθάνομαι εκτεθειμένος, γυμνός. Πρέπει να το «δουλέψω» αυτό. Αλλά και τα δυο εγκαίνια στην Αθήνα ήταν υπέροχα. Έχω μια πολύ εκτεταμένη οικογένεια που μόλις γνώρισα, ήρθαν και είναι όλοι υπέροχοι!
Τι είδους σχόλια ακούσατε; Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον; Άκουσα μόνο θετικά σχόλια, αλλά είμαι βέβαιος ότι υπήρχαν και κάποιοι στους οποίους δεν άρεσαν -κάτι που είναι καλό. Δεν το εξέφρασαν, όμως, σε μένα.
Σε ποιον απευθύνεται η τέχνη σας; Σε σένα!
Η φετινή έκθεση έχει έναν ακτιβιστικό χαρακτήρα κι έναν εθνικό. Πώς φτάσατε σε αυτήν την ιδέα και την υλοποίησή της; Είναι πολλά χρόνια που σκέφτομαι αυτό το θέμα. Την πρώτη φορά που επισκέφθηκα το Βρετανικό Μουσείο ήμουν 12 ετών και έμεινα τότε έκπληκτος. Είναι εξωφρενικό και συγκλονιστικό που εμείς -σαν πολιτισμένοι άνθρωποι- έχουμε δεχτεί τέτοιους βιασμούς και -ακόμη χειρότερα- τους έχουμε επικυρώσει. Οι άνθρωποι το θεωρούν καλή πράξη. Η κλοπή και ο βιασμός ενός αριστουργηματικού έργου έχει αναγνωριστεί ως κάτι αντίθετο.
Η κλοπή των Μαρμάρων είναι ένας κοινά αποδεκτός παραλογισμός. Τι άλλο από αυτά που ζούμε δεν αντέχετε; Η ζωή είναι γεμάτη αδικίες. Αυτό είναι ένα λυπηρό γεγονός. Αυτό που δεν μπορώ ν’ αντέξω είναι η αδιαφορία απέναντι στην αδικία και η ψυχρή αποδοχή της, χωρίς να προσπαθεί κανείς να αγωνιστεί για το δίκαιο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ GLOW 139 ΙΟΥΛΙΟΣ 2018
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ - *THIS IS ANOTHER AGENCY
