Ακολουθεί εδώ και χρόνια μια επιτυχημένη πορεία στον χώρο του design, σχεδιάζοντας υπέροχα και ξεχωριστά κοσμήματα και αντικείμενα για το σπίτι, εμπνευσμένα από την ελληνική παράδοση που έχουν κατακτήσει την καρδιά της εγχώριας αλλά και της παγκόσμιας σκηνής. Η Έλενα Βότση, μπορεί να αποτελεί πολύτιμη συνεργάτιδα για μερικούς από τους σπουδαιότερους οίκους στον κόσμο, όπως οι Gucci και Ralph Lauren, για την ίδια ωστόσο ορόσημο στη μέχρι σήμερα πορεία της στάθηκε σίγουρα το γεγονός, ότι το σχέδιο που φιλοτέχνησε για το μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 της Αθήνας, παρέμεινε και για όλους τους υπόλοιπους αγώνες που ακολούθησαν.

Πώς νιώθετε για το γεγονός, ότι το μετάλλιο μιας τόσο σπουδαίας και ιστορικής διοργάνωσης φέρει την υπογραφή σας;

Όντως, η πρώτη πλευρά του Ολυμπιακού μεταλλίου θα παραμείνει «ελληνική».  Διατηρώντας  τη σχεδιαστική πρόταση που είχα καταθέσει στον διεθνή διαγωνισμό που είχε διοργανωθεί και η οποία διακρίθηκε από την Ολυμπιακή επιτροπή. Όπως και τότε, που αγνοούσα αυτήν την εκδοχή, έτσι και τώρα, μοιάζει μια απίστευτη εξέλιξη. Η αρχική επιλογή του σχεδίου ήταν μόνο για τους αγώνες της Αθήνας. Στη συνέχεια, η Διεθνής Ολυμπιακή επιτροπή αποφάσισε να κρατήσει την πρώτη πλευρά ως έχει, για όλους τους επόμενους αγώνες που θα ακολουθήσουν. Η συγκίνηση που νιώθω κάθε τέσσερα χρόνια καταλαβαίνετε, ότι είναι κάτι μοναδικό... Ειδικά όταν βλέπω να κρατούν στα χέρια τους το μετάλλιο Έλληνες.

Αλήθεια, πώς ξεκινά κανείς να σχεδιάζει κάτι τόσο σπουδαίο; Ποιες είναι οι πρώτες σκέψεις και κινήσεις του;

Αρχικά, δεν είχα καταλάβει το μέγεθος της όλης διαδικασίας. Η επιλογή ήταν ανώνυμη, η πίεση τεράστια, σίγουρα εξίσου σπουδαία ήταν και τα ονόματα που συμμετείχαν. Αποτραβήχτηκα στην Ύδρα για μερικές ημέρες και εκεί ήρθε  μια  αρχική ιδέα. Η Ελλάδα και ο πολιτισμός της ήταν κάτι που πάντα είχε έντονη παρουσία στη δουλειά μου, από τα πρώτα χρόνια κιόλας των σπουδών μου στη Σχολή Καλών Τεχνών. Συγκέντρωσα, λοιπόν, όλα εκείνα τα στοιχεία που ένιωθα, ότι θα έπρεπε να υπενθυμίζουν σε όλους τις ρίζες και την ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων και τις μετέφερα στο μετάλλιο. Παρέδωσα την πρόταση μου και μετά το έβγαλα από το μυαλό μου. Μέχρι που ήρθε εκείνο το απρόβλεπτο και άκρως συγκινητικό τηλεφώνημα…

Πρόσφατα ακολούθησε και το Βραβείο της Δημοκρατίας, το οποίο σχεδιάσατε για τον Δήμο Αθηναίων, έναν θεσμό που καθιέρωσαν οι συντάκτες των New York Times. Πόσο δύσκολο είναι για έναν δημιουργό να ενσαρκώσει την έννοια της Δημοκρατίας σ’ ένα σχέδιο και με ποια κριτήρια αποφασίζει την τελική του μορφή;

Η ιδέα στην περίπτωση του Βραβείου της Δημοκρατίας ήρθε πολύ εύκολα στο μυαλό μου. Από το Ολυμπιακό μετάλλιο ήδη, που χρησιμοποίησα τα ελληνικά γράμματα στην πίσω πλευρά, στόχος μου ήταν να θυμίσω κάποιες έννοιες που η ελληνική γλώσσα έδωσε στον κόσμο, όπως οι λέξεις  «Δημοκρατία» και «Φιλοσοφία».  Επομένως, ήταν ξεκάθαρο πλέον, τι δρόμο ήθελα να ακολουθήσω. Ο χάρτης της Αθήνας γύρω από τον ιερό βράχο και οι Πολίτες από την άλλη πλευρά ήταν όλα όσα χρειαζόμουν για να επικοινωνήσω το μήνυμα, πως όλα ξεκίνησαν απ' αυτήν εδώ τη μικρή μα τόσο σπουδαία χώρα! 

Επιπλέον, έχετε συνεργαστεί με κορυφαίους οίκους μόδας, όπως Gucci και πιο πρόσφατα ο Ralph Lauren. Τι σας έκανε μεγαλύτερη εντύπωση, δουλεύοντας με τόσο ηχηρά ονόματα;

Ο επαγγελματισμός τους και ο σεβασμός στη δουλειά του κάθε συνεργάτη τους. Με τον όμιλο Gucci μετρήσαμε τρία χρόνια συνεχούς σχεδιαστικής δημιουργίας. Ήταν μοναδικό να βλέπεις από κοντά τον Tom Ford να «χτίζει» αυτό που τόσο επάξια είναι σήμερα. Με τον Ralph Lauren η συνεργασία μας ξεκίνησε το 2004, αμέσως  μετά τον σχεδιασμό των Ολυμπιακών μεταλλίων και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, με σχεδιασμό και κατασκευή κοσμημάτων είτε για την πασαρέλα, είτε για τα καταστήματα του οίκου.

Θεωρείστε μια από τις πιο καταξιωμένες Ελληνίδες designers, αναγνωρισμένη και στο εξωτερικό. Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που έπρεπε να ξεπεράσετε για να φτάσετε σε αυτό το επίπεδο;

Στις συνεργασίες με τους διεθνείς οίκους δεν υπήρξε καμία δυσκολία. Το αντίθετο. Στην ανεξάρτητη πορεία μου, σίγουρα κάποια πράγματα θα ήταν πιο εύκολα, αν είχα μείνει στο Λονδίνο μετά τις εκεί σπουδές μου. Δε μετανιώνω όμως, γιατί είμαι Ελληνίδα, αυτή είναι η χώρα μου και ακόμα κι αν χρειάζεται διπλή προσπάθεια σε κάποια πράγματα, αξίζει τον κόπο.

Ποια είναι η πολυτιμότερη συμβουλή που σας δόθηκε και δίνετε κι εσείς με τη σειρά σας στους νέους σχεδιαστές;

Να μην κάνεις «εκπτώσεις» στα όνειρα και στη δουλειά σου. Εκεί που οι άλλοι βλέπουν κάτι δύσκολο, διαφορετικό ή ασυνήθιστο, εσύ να βλέπεις κάτι όμορφο, ξεχωριστό και άξιο ύπαρξης…

Με ποια κριτήρια σχεδιάζετε τα κοσμήματά σας; Από πού εμπνέεστε και σε ποια γυναίκα απευθύνονται;

Σχεδιάζω κοσμήματα που θα ήθελα να φοράω η ίδια. Η έμπνευση έρχεται μέσα από κάθε τι που καταφέρνει να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον, από κάθε σημείο που μπορεί να περνάει απαρατήρητο στους άλλους, αλλά έχει κάτι να πει σε σένα. Αυτή είναι η δύναμη της! Όσον αφορά τη γυναίκα στην οποία απευθύνομαι, θα έλεγα στην ίδια να τα φορέσει, να τα θαυμάσει ή απλά να τα ονειρευτεί. Στην κάθε γυναίκα που θα είχαν τα κοσμήματά μου κάτι να πουν, κάτι να της προσθέσουν…

Πείτε μου και λίγα λόγια για τις συλλογές σας με είδη για το σπίτι, εμπνευσμένες από την ελληνική παράδοση.

Το ελληνικό στοιχείο υπήρχε ανέκαθεν στη δουλειά μου. Τα τελευταία οκτώ χρόνια το είχα εντάξει ακόμα πιο δυναμικά  στη συλλογή με τα είδη σπιτιού που σχεδίαζα και τα κρατούσα μόνο για «εσωτερική» χρήση, στο κατάστημα μας στην Ύδρα. Φέτος όμως, καινούρια σχέδια ήρθαν να προστεθούν στη συλλογή και νιώθω πολύ χαρούμενη για την αποδοχή που αυτή έχει λάβει. Τσάντες φτιαγμένες στον αργαλειό, μαξιλάρια, πορσελάνες, όλα γεμάτα με χρώματα Ελλάδας. Ακόμα και σε αυτήν υπάρχουν τα ελληνικά γράμματα που αναφέραμε παραπάνω, ο τσολιάς, η σημαία, ο ελληνικός γάιδαρος, ο μαίανδρος, το μπλε της Ελλάδας. Μια συλλογή φτιαγμένη με πολύ αγάπη και με διάθεση για κάτι φρέσκο, διαχρονικό και αληθινό.

Έχετε καταγωγή από την Ύδρα στην οποία περάσατε όλα τα καλοκαίρια της ζωής σας και διατηρείτε το πρώτο σας κατάστημα. Τι αγαπάτε περισσότερο σε αυτήν;

Από παιδί θυμάμαι την μητέρα μου και τις φίλες της να κατεβαίνουν στο λιμάνι στολισμένες με όμορφα ρούχα και όμορφα κοσμήματα. Έτσι, το λιμάνι κάθε βράδυ έμοιαζε σαν ένα σκηνικό θεάτρου με όλους τους «ηθοποιούς» να προσφέρουν στο «έργο» έναν αέρα κοσμοπολίτικο και γοητευτικό. Αν και τα πράγματα έχουν αλλάξει αρκετά από τότε, η μοναδικότητα του τοπίου παραμένει η ίδια. Για εμένα παραμένει ένας τόπος που συνδέθηκε με όλη την παιδική μου ηλικία, τους φίλους, τις παρέες, την ξεγνοιασιά, την περιπέτεια. Επιστρέφοντας τώρα κάθε καλοκαίρι, είναι η σειρά του Νικόλα, του γιου μου, να δημιουργήσει τις δικές του αναμνήσεις και να ζήσει από κοντά, όσα αυτό το μοναδικό νησί έχει να προσφέρει.

Εκτός από την πατρίδα σας, ποια άλλα μέρη του κόσμου θεωρείται ότι παρουσιάζουν ενδιαφέρον στον τομέα του design;

Πάντα στο μυαλό μου έχω το Λονδίνο ως την πόλη που ακόμα καταφέρνει να με ξαφνιάζει «σχεδιαστικά». Ήδη, από τότε που φοιτούσα στο Royal College of Art, ένιωθα ότι ήμουν στον πυρήνα μιας «παρέας» που οδηγούσε την τέχνη και το design δύο βήματα πιο πέρα. Έτσι και σήμερα, παρά τις όποιες  φωτεινές στιγμές που ξεκάθαρα «διαβάζω» στον χαρακτήρα μιας πόλης, το Λονδίνο παραμένει για εμένα το μέρος εκείνο που πρωτοστατεί και διδάσκει κάθε τι φρέσκο, νέο και πολλά υποσχόμενο…