Ο Νίκος Καραφλός, ο οραματιστής επιχειρηματίας που εξελίχθηκε σε ξενοδόχος, αρχικά επικοινώνησε πριν από αρκετά χρόνια με την αρχιτεκτονική ομάδα των Δημήτρη και Κωσταντίνου Καραμπατάκη του K-Studio, φλερτάροντας με την ιδέα να μετατρέψουν μαζί ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο κρασιών στη δυτική ακτή της ηπειρωτικής Ελλάδας σε ξενοδοχείο. Μετά από μια μακρά διαδικασία σχεδιασμού, ανάπτυξης και γραφειοκρατίας, η αφοσίωσή του στη διαχείριση του έργου αποδίδει, καθώς η πρώτη φάση ολοκληρώθηκε και το Dexamenes Seaside Hotel στην Κουρούτα είναι ήδη ανοιχτό.
Η ιστορία των Δεξαμενών χρονολογείται από την «Εποχή της Σταφίδας». Από την απελευθέρωση της Ελλάδας το 1830, η καλλιέργεια της κορινθιακής σταφίδας απέκτησε εντυπωσιακές διαστάσεις και ήταν το κυριότερο προϊόν εξαγωγής του ελληνικού βασιλείου. Αλλά όταν ξέσπασε η κρίση της κορινθιακής σταφίδας το 1910 στην Ελλάδα, το εμπόριο κατέρρευσε και υπήρξε η ανάγκη μετατροπής του αποθέματος σε εναλλακτικά προϊόντα, όπως ο οίνος. Ήταν όταν δημιουργήθηκαν τα πρώτα οινοποιεία και οινοπνευματοποιεία. Οι Δεξαμενές χτίστηκαν κυριολεκτικά πάνω στη θάλασσα, έτσι ώστε τα πλοία να μπορούν να φορτωθούν με κρασί μέσω ειδικών σωλήνων που χτίστηκαν σαν πλατφόρμα στην παραλία Κουρούτα και έπειτα να μπορέσουν να προωθηθούν στις μεγάλες υπερπόντιες αγορές.
Οι εγκαταλελειμμένες βιομηχανικές δομές που χαρακτηρίζουν την τοποθεσία είχαν παραμείνει σχετικά ανέγγιχτες από τη δεκαετία του 1920, τοποθετημένες ήσυχα σε μια τοποθεσία όπου κυριολεκτικά κανείς βυθίζει τα δάχτυλα των ποδιών του στα νερά μιας από τις πιο παρθένες και όμορφες ακτές της δυτικής Πελοποννήσου. Είναι μια φυσικά ιδανική τοποθεσία για ένα ξενοδοχείο.
Από την αρχή ήταν ξεκάθαρο για τους K-Studio ότι η ισχυρή ιστορία και η ακατέργαστη ομορφιά των υφιστάμενων κτιρίων δε θα έπρεπε μόνο να διατηρηθούν, αλλά και να αναπνεύσει νέα ζωή στους τοίχους τους, με κομψές επεμβάσεις, ώστε να μετατρέψουν την αυστηρή λειτουργικότητά τους σε ένα χώρο ηρεμίας, άνεσης και χαλάρωσης.
Στην περιοχή κυριαρχούν τα δύο μπλοκ σκυροδέματος, τα οποία χωρίζονται κατά μήκος σε δύο σειρές από δέκα δεξαμενές αποθήκευσης, περίπου 5 μ. με 6 μ. Ήταν ιδανικού μεγέθους για να να μετατραπούν σε δωμάτια ξενοδοχείων και έτσι έγινε ένα γραμμικό σχέδιο μιας σειράς πανομοιότυπων δωματίων, με τα ανοίγματα τους προς την παρακείμενη παραλία. Η φάση 1 της ανάπτυξης, που έχει ολοκληρωθεί τώρα, έχει δει τη μετατροπή αυτής της πρώτης σειράς δεξαμενών καθώς και την προσθήκη μιας ελαφριάς δομής στο ένα άκρο του μπλοκ, που όλα συνδέονται με έναν διάδρομο πεζοδρομίου που τοποθετήθηκε με κλίση πάνω από την άμμο και οδηγεί προς τα κάτω το νερό.
Το σημείο εισόδου στο ξενοδοχείο είναι πίσω από τις δεξαμενές, με ένα κομψό περίπτερο που μοιάζει με περίφραξη, λίγο πριν την παραλία. Με τα γυάλινα χωρίσματα να ανοίγουν πλήρως, μια πλάκα σκυροδέματος αποτελεί την περιοχή υποδοχής όπου, αν φτάσει κάποιος το βράδυ, η λάμψη του θολωτού κόντρα πλακέ είναι ένα θερμό καλωσόρισμα και αν φτάσει κατά τη διάρκεια της ημέρας, η δροσιά του και η σκιά που δημιουργεί προσφέρει ανακούφιση από τη θερμότητα του ήλιου. Το βάρος της ιστορίας του χώρου από τα γύρω κτίρια του σκυροδέματος, ανυψώνεται από την ενέργεια αυτού του καινούριου, φωτισμένου χώρου με άπλετη θέα στη θάλασσα.
