Τη χαζεύω από μακριά, χωρίς να το γνωρίζει. Είναι λεπτοκαμωμένη και ευθυτενής, με πλούσια σκούρα καστανά μαλλιά που πέφτουν στην πλάτη της ενώ το βλέμμα της διαπερνά τον συνομιλητή της. Η όλη φιγούρα της, παρά τη χάρη και την κομψότητα, αποπνέει δύναμη. Η καθαρή συμμετρία του προσώπου της και τα χρώματά της μου θυμίζουν τη σπουδαία Ελληνίδα ηθοποιό Ειρήνη Παπά. Πέρα από τα κοινά φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά, η σύγκριση στο μυαλό μου είναι ίσως αναπόφευκτη, δεδομένου ότι η Ανθή Ευστρατιάδου υποδύεται έναν τραγικό ρόλο και η Παπά έγινε διεθνώς γνωστή σε ρόλους αρχαίων τραγωδιών, ενσαρκώνοντας ιδανικά τη διαχρονική εικόνα της Ελλάδας.
Χαμηλών τόνων και εξαιρετικά ταλαντούχα, η Ανθή πρωταγωνιστεί στην "Ιφιγένεια η εν Αυλίδι", την καλοκαιρινή παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος που φέρει τη σκηνοθετική υπογραφή του Γιάννη Καλαβριανού και με την οποία το ΚΘΒΕ συμμετέχει στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Με το βραβείο Μελίνα Μερκούρη στο βογραφικό της (2017), με εξαιρετικές κριτικές για τις υποκριτικές της ικανότητες και με ένα σπάνιο για την εποχή μας ήθος να τη διακρίνει, η 36χρονη ηθοποιός έχει ήδη κερδίσει τις καρδιές μας. Μένει τώρα την Τετάρτη, 3 Ιουλίου, στην πρεμιέρα της παράστασης στο Θέατρο Δάσους, να κερδίσει και το θερμό χειροκρότημα του κόσμου.
Ανθή, ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που καλείσαι να αντιμετωπίσεις στον ρόλο της Ιφιγένειας; Να ξαναθυμηθώ εκείνη τη στιγμή, την παιδική, της απόλυτης πίστης, της άφιλτρης κυριολεξίας, του άγραφου ακόμα καμβά, όπου επάνω του χαράσσονται τα σημάδια των άλλων και του κόσμου. Να φανταστώ το καθρέφτισμα αυτών των σημαδιών όχι ως μία πράξη εκδίκησης ή θέσης, αλλά αποδοχής και ησυχίας.
Η Ιφιγένεια καλείται να σηκώσει στους ώμους της το βάρος μιας ηρωικής θυσίας, δυσανάλογης του φύλου και της ηλικίας της. Γιατί πιστεύεις ότι ο τραγικός ποιητής της έδωσε αυτόν τον ρόλο; Η θυσία ενός παιδιού αποτελεί ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στους μύθους των λαών του κόσμου. Είναι πάνω σε αυτόν τον βράχο της αθωότητας, που προσκρούουν τα κύματα της θρησκείας και της πολιτικής, της εξουσίας και του κέρδους, της κατασκευής του πολιτισμού, και της οργάνωσης του χάους.
Μοιράσου μαζί μας κάτι εντελώς καινούριο που έμαθες μέσα απ' αυτήν την παράσταση. Τις αντοχές μου απέναντι σε νέες προκλήσεις.
Είσαι μία ηθοποιός που βγήκε από τα σπάργανα της πειραματικής ομάδας Κανιγκούντα. Τι άλλαξε πριν από δύο χρόνια, όταν κέρδισες το βραβείο Μελίνα Μερκούρη; Μπήκε ένας τίτλος δίπλα από ένα πρόσωπο.
Η αναγνωρισιμότητα σε αφορά; Είναι -και αυτή- πιστεύεις ένα είδος καταξίωσης; Δεν έχω βιώσει την αναγνωρισιμότητα. Το θέατρο είναι μία κοινότητα ανθρώπων, όπου όσο περισσότερο δουλεύεις, τόσο γνωρίζεσαι με όσους απαρτίζουν την κοινότητα αυτή. Καταξίωση είναι να βρεθείς -πράγμα σπάνιο- με εκείνους που μπορείς να μοιραστείς όχι απαραίτητα τους ίδιους τρόπους, αλλά το ίδιο ενδιαφέρον για τη δημιουργία και όχι την καταξίωση. Και μέσα από αυτή τη συνεύρεση να ανοίξει ένας διάλογος με το κοινό.
Πώς είναι η Ανθή Ευστρατιάδου εκτός σκηνής; Πώς σου αρέσει να περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου; Εντός κι εκτός σκηνής, το ίδιο ανασφαλής κι απόλυτη μαζί. Μου αρέσει να είμαι σε μία παραλία. Να ξυπνάω το πρωί και να πέφτω κατευθείαν στη θάλασσα. Να πίνω τον ελληνικό μου δίπλα από τους φίλους μου. Να είμαι πάνω σε μηχανή την ώρα που δύει ο ήλιος. Να τρώω.
Ποιο στοιχείο του χαρακτήρα σου παλεύεις να βελτιώσεις στον εαυτό σου; Να μη σκληραίνω, όταν φοβάμαι.
Έχεις μία διαχρονική, κλασική ομορφιά. Σε βοηθάει αυτό στο θέατρο, στο να μπορείς να παίζεις τους ρόλους που επιθυμείς; Δεν μπορώ να με δω με τον τρόπο που με βλέπετε. Η όποια εικόνα σαφώς επηρεάζει και, αν το επιτρέψεις, καθορίζει τις επιλογές σου. Είμαστε όλοι δέσμιοι καταρχάς μιας γονιδιακής τυχαιότητας. Ας αναλογιστούμε όμως σε τι μας ωφελεί να διατηρούμε τη συνήθεια (;) να δίνεται ένας ρόλος με εμφανισιακά και όχι ιδιοσυγκρασιακά κριτήρια.
Ποιο στοιχείο του χαρακτήρα θαυμάζεις περισσότερο στους άλλους ανθρώπους; Τη φαντασία, την ανάληψη ευθύνης, τη γενναιοδωρία, την ευαισθησία, τον αυτοσαρκασμό, το ποιητικό βλέμμα, τη φροντίδα, την επιμονή, το μεράκι, τα περίεργα γούστα, τα ετερόκλητα χαρακτηριστικά.
Αν δεν ήσουν ηθοποιός, τι άλλο θα ήθελες να είσαι; Εξερευνήτρια, ιππέας, ράπερ, ντοκιμαντερίστρια, χορεύτρια, τεχνικός κινηματογράφου, γευσιγνώστρια, μπουζουκτσού.
Ποιο είναι το πιο αισιόδοξο πράγμα που είδες τελευταία; Τη θάλασσα.
Info: Η «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι» του Ευριπίδη, σε νέα μετάφραση Παντελή Μπουκάλα, σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού και παραγωγή Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, θα ανέβει στις 3 και 4 Ιουλίου στο Θέατρο Δάσους, στο πλαίσιο του 5ου Φεστιβάλ Δάσους. Θα ακολουθήσει 19 & 20 Ιουλίου το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου και εν συνεχεία μεγάλη περιοδεία σε Ελλάδα και Κύπρο.
