Πολλές φορές, ο φόβος της αποτυχίας οδηγεί τους ανθρώπους να κινούνται σε αυτό που λένε «ασφαλές πεδίο», χωρίς να ρισκάρουν, κάνοντας πράγματα που ξέρουν καλά και ακολουθώντας δοκιμασμένες ή σίγουρες συνταγές, οι οποίες αποκλείουν αυτό το "κάτι που μπορεί να πάει στραβά".
Είναι, όμως, αυτό στ’ αλήθεια ο πιο υγιής τρόπος για να αντιμετωπίζει κανείς καθημερινές προκλήσεις στην εκπαίδευση, τη δουλειά και τη ζωή του γενικότερα; Μήπως, αντίθετα, είναι ένας τρόπος που ναι μεν του επιτρέπει να φέρει τα πράγματα εις πέρας «αναίμακτα», αλλά από την άλλη, δεν του δίνει το περιθώριο να ανακαλύψει νέες ικανότητες και πτυχές της προσωπικότητάς του;
Μήπως ο φόβος της αποτυχίας είναι αυτός που κρατά κάποιον πίσω και όχι η αποτυχία αυτή καθ' αυτή;
Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει η διακεκριμένη κλινική ψυχολόγος Linda Blair στη βρετανική «The Telegraph», παραθέτοντας κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα ερευνών που έρχονται να επιβεβαιώσουν την άποψή της. Για του λόγου το αληθές, μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία το Bikent University στην Τουρκία και το Ghent University του Βελγίου, με συντονίστρια την καθηγήτρια Aikaterini Michou, ερωτήθηκαν πάνω από 1000 μαθητές και φοιτητές σχετικά με τη θέλησή τους για μάθηση και τον τρόπο μελέτης τους. Απ' αυτούς, όσοι φοβόντουσαν την αποτυχία ήταν περισσότερο προσεκτικοί και έβαζαν περισσότερους στόχους, οι οποίοι, από τη μία τους έκαναν να νιώθουν καλά με τον εαυτό τους, αλλά από την άλλη δεν τους επέτρεπαν να βρουν νέα ενδιαφέροντα και να εξελιχθούν σε περισσότερους τομείς της ζωής τους.
Επιπλέον, ο καθηγητής Sim Sitkin από το Duke University στη Βόρεια Καρολίνα των Η.Π.Α. μελέτησε τα δεδομένα που συγκέντρωσε από ανθρώπους που σημείωναν τη μια επιτυχία ή τη μια αποτυχία μετά την άλλη. Παρατήρησε, λοιπόν, ότι όσοι είχαν πολλές επιτυχίες μαζεμένες έγιναν λιγότερο προσεκτικοί, δεν τους ενδιέφερε να εξελίξουν νέες στρατηγικές. Αντίθετα, όσοι υπέφεραν πολλές αποτυχίες είχαν αυξημένη προσοχή, αναζητούσαν συνεχώς πιο καινοτόμες ιδέες και έψαχναν μια πιο ευρεία γκάμα λύσεων σε κάθε τους πρόβλημα.
Η Linda Blair, λοιπόν, καταλήγει ότι πρέπει να δέχεστε την ήττα και την αποτυχία σαν κάτι που σας βοηθάει να γίνεστε καλύτεροι. Για να την αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά συμβουλεύει να μη τα βάζετε μόνο με τον εαυτό σας και προσπαθήστε να μάθετε από τα λάθη που κάνετε, για να μην τα επαναλάβετε στο μέλλον. Επίσης, κάντε πάντα το καλύτερο δυνατό που μπορείτε, ώστε να έχετε τη συνείδησή σας καθαρή, σκεπτόμενοι ότι προσπαθήσατε και δώσατε τον καλύτερο εαυτό σας. Γιατί, τελικά, κάποιες φορές πραγματικά οι συνθήκες ή και η τύχη μπορεί να μην είναι ευνοϊκά. Δεχθείτε το και προχωρήστε παρακάτω.
