Όταν μιλάμε για την pop κουλτούρα, όχι αυτή την εύπεπτη που καταναλώνουμε καθημερινά, αλλά τη βαθιά και επαναστατική μορφή της, συνειρμικά σκεφτόμαστε τον Andy Warhol, τον άνθρωπο που τη δεκαετία του ‘60 εισήγαγε την pop art,  άλλαξε τα δεδομένα του 20^ου αιώνα και τροφοδότησε την τέχνη του σήμερα. Αμερικανός καλλιτέχνης, ζωγράφος, γλύπτης, σκηνοθέτης, κινηματογραφιστής, συγγραφέας και συλλέκτης. Ήταν ο αρμός που ένωσε την υψηλή με την εμπορική αισθητική, δύο έννοιες διαμέτρου αντίθετες, καταφέρνοντας να καινοτομήσει και να γράψει ιστορία. Από τα τενεκεδένια κουτάκια σούπας της εταιρείας Κάμπελς, μέχρι τα 23 πορτρέτα της Marilyn Monroe και τις αμφιλεγόμενες ταινίες του, ο Warhol καταφέρνει μέχρι και σήμερα να αποτελεί πηγή έμπνευσης για εκατομμύρια καλλιτέχνες, αλλά και αντικείμενο έρευνας για τους λάτρεις της τέχνης. Αφού όμως, ο Warhol εμπνέει ακόμα, δε γίνεται να μην αναρωτηθούμε τι ενέπνευσε εκείνον, κάποτε. Ας γνωρίσουμε, λοιπόν, τις γυναίκες που αποτέλεσαν κινητήρια δύναμη για τα έργα του, έγιναν μούσες του και κατέκτησαν το Μανχάταν, μέχρι τη δεκαετία του ‘80.

Grace Jones

Η Τζαμαϊκανή τραγουδίστρια, ηθοποιός και μοντέλο υπήρξε μούσα του καλλιτέχνη, αλλά και συνοδός του στον γάμο του Arnold Schwarzenegger με τη Maria Shiver, το 1986. «Είχε κακοκαιρία και αργήσαμε να φτάσουμε στην τελετή. Όλοι βρίσκονταν στις θέσεις τους, οι πόρτες άνοιξαν και όλοι μας κοιτούσαν. Είχα πανικοβληθεί, αλλά ο Andy μου είπε να μείνω ήρεμη. Πάντα κατάφερνε να με ηρεμεί» δήλωσε η Jones σε συνέντευξή της. Η εντυπωσιακή καλλονή πρωταγωνίστησε σε αρκετά έργα του κατά τη διάρκεια του ‘80, ενώ σύχναζαν μαζί στο περίφημο Studio 54. «Αν δεν υπογράφεις αυτόγραφα, ο κόσμος θα αισθάνεται άσχημα και δε θα αγοράσει ξανά δίσκο σου» συνήθιζε να της λέει εκείνος κάθε φορά που η Jones δυσανασχετούσε όταν ο κόσμος την πλησίαζε. «Όπως πάντα, είχε δίκιο» δήλωσε. Αναρωτώμενη τι θα της έλεγε σήμερα ο καλλιτέχνης, βλέποντας τον κόσμο να στρέφει το κινητό πάνω σου για μια φωτογραφία και όχι να ζητά αυτόγραφο, καταλήγει:«Κάνε αυτό πρέπει», δήλωσε η ίδια μιλώντας σε πρόσφατη συνέντευξή της.

Viva

Γεννημένη με το όνομα Janet Susan Mary Hoffman, γνωστή ως Viva ή ως η πιο αγαπημένη Superstar του Warhol, ιδιαίτερα προς το τέλος της δεκαετίας του ‘60. Είναι Αμερικανίδα ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά έμεινε γνωστή στους επιφανείς κύκλους της Νέας Υόρκης ως ένα από τα αστέρια του, μια κλίκα της πόλης που αποτελούνταν από τις μούσες του καλλιτέχνη που πόζαραν για τα έργα του και τον συνόδευαν σε κοσμικές εκδηλώσεις. Έτσι, καθιερώθηκε εξάλλου και ο όρος «15 λεπτά δημοσιότητας». «Η Viva έχει ένα τόσο εντυπωσιακό πρόσωπο που είτε θα την αποκαλέσεις όμορφη, είτε άσχημη. Εγώ έτυχε να αγαπήσω την εμφάνιση της» είχε δηλώσει ο καλλιτέχνης για το παρουσιαστικό της. Ήταν εκείνη που μιλούσε με τον Warhol στο τηλέφωνο, κατά τη διάρκεια του πυροβολισμού του από τη ριζοσπαστική φεμινίστρια, Valerie Solanas το 1968. Λόγω της απόπειρας δολοφονίας του, η ίδια ανέπτυξε φιλικούς δεσμούς με τη μητέρα του, Julia Warhola. Όταν εκείνος βγήκε από το νοσοκομείο, ωστόσο, εκείνος την κατηγόρησε ότι εκμεταλλεύτηκε την απουσία του, για να κατασκοπεύσει το έργο και τη μητέρα του. Έτσι, η σχέση τους ήρθε σε ανεπανόρθωτη ρήξη και το μόνο που έμεινε από αυτήν, ήταν τα έργα του και το όνομα που εκείνος της έδωσε...

Isabelle Collin Dufresne

Η Isabelle Collin Dufrense ήταν μια καλλιτέχνιδα με τη δική της ιστορία και έργο, η οποία γνώρισε τον Andy Warhol μέσα από τον τότε εραστή της και σπουδαίο καλλιτέχνη, Salvador Dali, το 1963. Υπήρξε συνάδελφός του, αλλά και μέλος των Superstars, ενώ ήταν γνωστή με το καλλιτεχνικό όνομα, Ultra Violet. Ήταν μια πρόταση του Warhol, καθώς εκείνη την περίοδο η ίδια συνήθιζε να βάφει τα μαλλιά της μοβ ή λιλά. Πρωταγωνίστησε σε δεκάδες ταινίες από το 1965 μέχρι το 1975, ενώ το 1969 «εκθρονίστηκε» από τη νεότερη ανακάλυψη του Warhol, τη Viva.  Παρέμεινε στο The Factory, το studio του καλλιτέχνη, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 80, ενώ φεύγοντας κράτησε χαμηλό προφίλ. Ακόμα, τη δεκαετία του 80 έγραψε ένα memoir με τίτλο, «Διάσημη για 15 λεπτά: Η ζωή μου με τον Andy Warhol», που αφορούσε τα χρόνια της με τον καλλιτέχνη, τους παράνομους δεσμούς της και την αποχή της από τα ναρκωτικά.

Jane Holzer

Η Jane Holzer, γνωστή ως Baby Jane Holzer, είναι Αμερικανίδα παραγωγός και συλλέκτρια έργων τέχνης, ενώ υπήρξε ηθοποιός, μοντέλο και Superstar του Andy Warhol. Ο πατέρας της ήταν μεγιστάνας στη Φλόριντα, ενώ η ίδια γνώρισε τον Warhol μέσω της συντάκτριας του περιοδικού Show, Nicky Haslam. Εκείνη την περίοδο εκείνος ετοίμαζε την ταινία του, Soap Opera και της ζήτησε να συμμετάσχει. Έτσι, ξεκίνησε η σχέση τους. Ακολούθησαν οι ταινίες Couch, Camp και Batman Dracula, στις οποίες πρωταγωνιστούσε. Εκτός από μούσα του, η Baby Jane υπήρξε και συλλέκτρια των έργων του. «Εσύ με έφτιαξες. Με αγάπη, Jane», έγραψε η Superstar σε ένα ευχαριστήριο σημείωμα και του το έδωσε. Όταν η Nicky Halsam ρωτήθηκε για τη σχέση του Warhol με τη Jane, εκείνη απάντησε: «Ο δεσμός μεταξύ τους ήταν φτιαγμένος είτε στον παράδεισο, είτε στη Chanel» αποκαλύπτοντας την αγάπη και τον δυο για τη μόδα και την πολυτελή ζωή. Λόγω της έξαρσης των ναρκωτικών και της κατάστασης που επικρατούσε στο studio του, η Jane παρέμεινε μακριά από το The Factory, ενώ κράτησε επαφές με τον καλλιτέχνη μέχρι τη δεκαετία του ‘80.

Bianca Jagger

Η Bianca Jagger είναι υποστηρίκτρια κοινωνικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τη Νικαράγουα. Υπηρετεί ως πρέσβειρα καλής θελήσεως στο Συμβούλιο της Ευρώπης, είναι ιδρύτρια και πρόεδρος του Ιδρύματος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Bianca Jagger, ενώ υπήρξε ηθοποιός και φίλη του Andy Warhol κατά τη διάρκεια του ‘70 και του ’80. Το 1970 γνώρισε τον Mick Jagger, τραγουδιστή των Rolling Stones, έμεινε έγκυος και τον παντρεύτηκε ένα χρόνο αργότερα. Το 1978 ο γάμος διαλύθηκε και η ίδια δήλωσε: «Ο γάμος μου τελείωσε την ημέρα που παντρεύτηκα.» Λόγω της ασχολίας της με τη φιλανθρωπία, ήταν ιδιαίτερα κοινωνική και λάτρευε τα πάρτι. Το όνομά της συνδέθηκε με το Studio 54 και τον Andy Warhol, η φιλία της με τον οποίο, αλλά και η εξωτική ομορφιά της, τη μετέτρεψαν σε μούσα του, ποζάροντας για τις κλασσικές polaroids που τον χαρακτηρίζουν.

Donyale Luna

Η Αμερικανίδα Donyale Luna ήταν η πρώτη Αφροαμερικανή που γνώρισε διεθνή αναγνώριση στον κόσμο της μόδας. Υπήρξε το πιο πολυφωτογραφημένο μοντέλο στην Ευρώπη το 1966, ενώ την ίδια χρονιά το σαγηνευτικό πρόσωπό της φιγούραρε στο εξώφυλλο της Βρετανικής Vogue, κερδίζοντας έτσι τον τίτλο της πρώτης έγχρωμης που κόσμησε ποτέ εξώφυλλο του περιοδικού. Εκτός από μοντέλο και ηθοποιός ήταν κι ένα από τα καλλιτεχνικά κορίτσια του Warhol. Μέσα από τον φακό του, έλαμψε σε ταινίες του, όπως το 33λεπτο φιλμ του 1967 που είχε το όνομά της και υποδυόταν τη Χιονάτη. Δυστυχώς, η Luna είχε παρόμοια κατάληξη με πολλές Superstars του Warhol. Πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης σε κλινική στη Ρώμη το 1979, αφήνοντας πίσω της τον φωτογράφο σύζυγό της, Luigi Cazzaniga και την 18 μηνών κόρη τους, Dream.

Candy Darling

Η Candy Darling ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός, Superstar του Warhol και διεμφυλικό είδωλο. Γνώρισε την απόλυτη δόξα τη δεκαετία του ’60, ενώ το 1967 συμμετείχε σε μια κωμική σκηνή της ταινίας του, Flesh. Το 1971 πρωταγωνίστησε στην ταινία του, Women in Revolt. Η προβολή της ταινίας συνοδεύτηκε από πληθώρα αντιδράσεων, κυρίως γυναικών που τη θεώρησαν αντι-φεμινιστική. Εκείνη, απάντησε: «Ποιες νομίζουν ότι είναι; Ελπίζω, βέβαια, να διαβάσουν την κριτική που μου έγραψε ο Vincent Canby στους Times. Λέει ότι μοιάζω με την Kim Novak και την Pat Nixon. Πράγματι, έχω την μύτη της Pat Nixon!» Εκκεντρική και με στόφα μιας αληθινής star, η Candy Darling διέπρεψε, μέχρι το τέλος της. Πέθανε το 1979, σε ηλικία 29 ετών από λέμφωμα. Σε ένα σημείωμα που βρέθηκε στο κομοδίνο της, έγραψε για τον Warhol και τους φίλους του: «Δυστυχώς, πριν από τον θάνατό μου δεν είχα καμία διάθεση για ζωή, τα είχα βαρεθεί όλα. Θα έλεγε κανείς πως πέθαινα από βαρεμάρα! Ξέρετε πως δε θα άντεχα στο χώρο, πάντα το γνώριζα αυτό. Μακάρι να σας γνώριζα ξανά από την αρχή».