Πρόκειται για ένα μικρό σπίτι στο Μιλάνο, το οποίο σχεδιάστηκε απευθείας από τους ιδιοκτήτες με σκοπό την καλύτερη λειτουργικότητα του χώρου. Οι δυο τους είναι αρχιτέκτονες, oπότε η προσωπική εμπλοκή τους στο project ήταν δύσκολο να μην υπάρξει. Η διάταξη του διαμερίσματος αποφασίστηκε από τον Luca Romagnoli, ιδρυτή του Modourbano και στο εσωτερικό επικεφαλής ήταν η Silvia Allori του Archivio Personal studio. Με αυτόν τον τρόπο, οι αρχιτέκτονες κατάφεραν τουλάχιστον να διαχωρίσουν τους ρόλους και να αντιμετωπίσουν ο ένας τον άλλον σαν πελάτες, αντίστοιχα.

Οι κατευθυντήριες ιδέες ήταν αρχικά να εκμεταλλευτούν πλήρως κάθε κενό του χώρου, αξιοποιώντας στο έπακρο τους τοίχους, δημιουργώντας φιλόξενα περιβάλλοντα και ενσωματώνοντας τις διαχωριστικές πόρτες των δωματίων. Το εσωτερικό του διαμερίσματος είναι πολύ μικρό, 70 τετραγωνικών μέτρων, δεδομένου ότι μάλιστα υπήρξε ανάγκη να περιέχει δύο υπνοδωμάτια. Αυτός ο «περιορισμός» κατά κάποιον τρόπο, οδήγησε σε επιλογές που υπαγορεύονταν κυρίως για την ικανοποίηση λειτουργικών αναγκών ενώ τα custom-made έπιπλα ήταν αναπόφευκτη συνέπεια. Βιβλιοθήκη, τραπέζι, κουζίνα, ντουλάπες είναι όλα σχεδιασμένα ad hoc.

Το σπίτι έχει ανακαινιστεί συνολικά, διευρύνοντας όσο το δυνατόν περισσότερο τον χώρο του καθιστικού, που χαρακτηρίζεται από την παρουσία ενός πλήρως εξοπλισμένου τοίχου βιβλιοθήκης που ενσωματώνει, μέσω μιας κόγχης που δημιουργεί βάθος, την ομαλή μετάβαση στο υπνοδωμάτιο. Στον διάδρομο ξεχωρίζει το μπλε χρώμα που ξεχωρίζει στις πόρτες, ενώ η κουζίνα καλύπτεται από μια υφασμάτινη πόρτα με μαγνητικό αισθητήρα και συρόμενη από όλες τις πλευρές με σκοπό να επιτρέπει τον διαχωρισμό του περιβάλλοντος εύκολα, χωρίς όμως να το «στριμώχνει». 

Τα υλικά που επιλέχθηκαν για να αναδείξουν στο design μια cozy αίσθηση ήταν: κόντρα πλακέ με ροζ απόχρωση, χρωματιστό δάπεδο από πέτρα με εφέ Ceppo di Grè Greige, μια κοινή πέτρα στο εξωτερικό των κτιρίων και ξύλο με φλέβες χρυσού για τα δωμάτια. Τα χρώματα του καθιστικού είναι το μπεζ και το παστέλ ροζ, τα οποία ωστόσο εναρμονίζονται ιδιαίτερα από την παρουσία του έντονου μπλε που στον διάδρομο και από το μαύρο που εμφανίζεται στις λεπτομέρειες. Κάθε μια από αυτές μελετήθηκε και επιλέχθηκε προσεκτικά.

Η χρήση γύψινων κουφωμάτων και ροζέτες, διαφορετικών για κάθε δωμάτιο και κατασκευασμένων από Μιλανέζους εργάτες, εμπλουτίζουν τις οροφές. Η επέμβαση στα ξύλινα δάπεδα του υπνοδωματίου είναι ειδικά σχεδιασμένη για να δημιουργεί ένα εφέ χαλιού. Στο master bedroom οι λωρίδες υψώνονται κατακόρυφα δημιουργώντας μια συνέχεια με το πάτωμα και όλα αντανακλώνται από έναν μεγάλο καθρέφτη που απλώνεται στους τοίχους τoυ dressing room, δίνοντας περισσότερη πνοή και βάθος στο δωμάτιο. Η ταπετσαρία είναι σχεδιασμένη ad hoc και οι κουρτίνες όλων των παραθύρων είναι από ακατέργαστo λινό. 

Σε κάθε χώρο, τα κενά έχουν μια λειτουργική διάσταση. Στην τραπεζαρία, δίπλα στην κουζίνα, έχει δημιουργηθεί μια εσοχή με ξύλο Okumè, η οποία περιέχει την τηλεόραση και ένα συρτάρι. Στα δωμάτια έχουν προστεθεί γύψινοι όγκοι για να επιτρέψουν την ευθυγράμμιση των τοίχων και ταυτόχρονα τη δημιουργία στηρίξεων. Στο μπάνιο, η προσθήκη ενός διαχωριστικού τοίχου ήταν αρκετή για να δημιουργηθεί ο χρήσιμος χώρος για ένα ντους και μια εσοχή που περιέχει τον νεροχύτη.

Τα έπιπλα είναι λίγα και με πλούσια ιστορία ως προς το design: φωτιστικό Tizio του Richard Sapper, Taraxacum του Castiglioni, Tizio Caio Sempronio από την Archizoom, κεραμικά βάζα από την Sottsass, σκαμπό του Martino Gamper και διάφορα αξεσουάρ της Seletti και Toiletpaper πλαισιώνουν το κατά τ' άλλα μίνιμαλ σχεδιασμό.

Aναζητήστε περισσότερες φωτογραφίες στη gallery!

Φωτογραφίες: Federico Covre