Κεφάλαιο Πρώτο: Ο Καναπές

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα και μετά από αναβολές μηνών αποφασίσαμε να πάμε σε γνωστό κατάστημα ιταλικών επίπλων για να παραγγείλουμε νέο ύφασμα για τον γωνιακό μας καναπέ. Τα μαξιλάρια του είχαν αρχίσει να σκίζονται. Μετά από δύο τρία πήγαινε-έλα παραγγείλαμε το τέλειο ιταλικό ύφασμα. Η υπεύθυνη του καταστήματος μας είπε ότι θα είναι έτοιμο μετά τις γιορτές. Εν όψει του νέου υφάσματος πέταξα και τα ριχτάρια που είχα πάνω στον παλιό άσπρο καναπέ χωρίς ενοχές, αφού επρόκειτο να αντικατασταθεί. Έχουμε ξεμείνει με τον σκισμένο καναπέ που έχει πλέον και λεκέδες από την απενοχοποίηση. Τον λατρεύω. Εκεί συναντώ τα παιδιά μου. Εκεί βγαίνουμε κάθε Παρασκευή με τους φίλους μας. Εκεί κάνω αγκαλιές με τον άντρα μου.

Κεφάλαιο Δεύτερο: Τα παπούτσια

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα αγόρασα κι ένα τέλειο ζευγάρι sneakers. Κι επειδή τα χρυσοπλήρωσα τα φορούσα μόνο σε ειδικές περιπτώσεις. Τώρα φοράω μόνο ένα συγκεκριμένο ζευγάρι παμπάλαια Nike και τα αφήνω έξω από το σπίτι όταν επιστρέφω. Τις ημέρες που έβρεχε φορούσα κάτι παλιά μαύρα παπούτσια δεκαετίας. Μία μέρα στην ΕΡΤ στην προσπάθειά μου να τα βγάλω χωρίς να τα ακουμπήσω για να βάλω τις γόβες για το δελτίο ειδήσεων έφυγε όλος ο πάτος και χωρίστηκε το παπούτσι στα δύο. Πήγα ταπεινωμένη στο εργαστήριο της ΕΡΤ μετά από σύσταση συναδέλφου. Εκεί οι ευγενικοί συνάδελφοι προσπάθησαν ανεπιτυχώς να τα κολλήσουν. Τα παρέλαβα (το ένα δηλαδή) με μαύρη κολλητική ταινία γύρω γύρω σαν πακέτο προκειμένου να γυρίσω σπίτι με τα πόδια. Ταξί δεν παίρνω.

Κεφάλαιο Τρίτο: Νέες γνώσεις

Έχω μάθει πολλά πράγματα τώρα με τον κορωνοϊό: έμαθα να αποφεύγω επιτέλους τις παγίδες με τα κοντάρια στις σφουγγαρίστρες. Αυτή τη στιγμή έχω στο πίσω μπαλκόνι περίπου 5 ορφανά κοντάρια και καμιά δεκαριά ξέμπαρκες σφουγγαρίστρες. Προσέξτε τις παγίδες με τα κοντάρια. Δοκιμάστε τα.

Στην Eυαγγελίστρια, στην Άνω Πόλη, στην Τριανδρία. Κοντά στην ΕΡΤ3. Ομορφιά υπάρχει παντού, αρκεί να ψάξεις να τη δεις. Ψάξτε όλα τα ρέματα στην πόλη. Έμαθα πώς μπορείς να συμμετέχεις σε τηλεδιασκέψεις με κοστούμι από τη μέση και πάνω και σορτσάκι ξυπόλητη από τη μέση και κάτω. Έμαθα πόσο εύκoλα συνηθίζει κανείς σε όλα. Και όταν επικρατεί αρχέγονος πανικός μιας πανδημίας να αρκείται στα ελάχιστα. Και να λέει έλα μωρέ θα αντέξω στο σπίτι. Και μετά να σκέφτεσαι τη φίλη σου που είναι στη Στοκχόλμη, επειδή ο γιος της κάνει μεταμόσχευση και πρέπει να μείνει σε καραντίνα 6 μήνες πονώντας.

Κεφάλαιο Τέταρτο: Ο νέος μου εαυτός

Ο νέος μου εαυτός φοράει μόνο ό,τι πλένεται... Ο νέος μου εαυτός αποφεύγει τους ανθρώπους, ακόμα και αυτoύς που αγαπάει πάρα πολύ. Ο νέος μου εαυτός αποφεύγει τη μαμά μου, επειδή η απόσταση είναι στοργή. Ο νέος μου εαυτός φρενάρει όταν πλησιάζει τη μαμά μου και θυμώνει όταν και η μαμά μου φρενάρει επειδή η απόσταση μικραίνει.

Ο νέος μου εαυτός αποφεύγει και να βγαίνει, επειδή βαριέται τη διαδικασία της απολύμανσης όταν επιστρέφει στο σπίτι.

Ο νέος μου εαυτός συνηθίζει εύκολα καινούριες συνήθειες. Στην αρχή τον ενοχλούσε η μάσκα τώρα νιώθει καλύτερα όταν τη φοράει.

Ο νέος μου εαυτός έχει σπασμένα νύχια επειδή κάνει συνέχεια δουλειές, στις οποίες διοχετεύει όλο το άγχος του. 

Δε φοράει ρολόι και δαχτυλίδια.

Ο νέος μου εαυτός αποθηκεύει τρόφιμα. Αλεύρι, μακαρόνια, παξιμάδια και χαρτί υγείας.

Και αθλείται on line. Yoga στο webex, στο Instagram cross training (χωρίς το cross).

Κεφάλαιο Τελευταίο: Οι μόνες βεβαιότητες

Όσο και αν με αγχώνει, η δουλειά μου με σώζει. Το επταήμερο που δουλεύω περνάει ευκολότερα. Συνειδητοποιώ, ότι και οι άλλοι έχουν αντίστοιχες εμμονές. Το σπίτι είναι περιοχή δικαιοδοσίας για μένα. Ένα βράδυ είδα εφιάλτη ότι μπήκε μέσα υδραυλικός. Ποτέ δεν είχα μανία με τα χρήματα. Τώρα τα έχω σιχαθεί τελείως. Τα λεφτά είναι μολυσμένα. Η κολλητή μου, η Xαντρούλα, όποτε βρίσκει ευκαιρία δίνει ακόμα φιλιά. Μου λείπουν τα παιδιά μου, ο κανονικός σαββατιάτικος καφές με την αδερφή μου και η αγκαλιά της μαμάς μου.

Bio

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασα Γερμανική γλώσσα και φιλολογία κι έκανα μεταπτυχιακό στην επικοινωνία κι εφαρμοσμένη γλωσσολογία σε ελληνικά και γερμανικά πολιτικά κείμενα. Ταυτόχρονα φοίτησα σε ιδιωτική σχολή δημοσιογραφίας και σε σχολή θεάτρου. Έχω συμμετάσχει σε ευρωπαϊκά σεμινάρια επιμόρφωσης για δημοσιογράφους και σεμινάρια γλωσσολογίας. Μιλάω πέντε γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ρώσικα και λίγα ιταλικά. Έχω παρακολουθήσει δύο κύκλους σεμιναρίων και για τις έμφυλες διακρίσεις, για τις οποίες έχω μεγάλη ευαισθησία. Αυτήν τη στιγμή ανοίγω την ατζέντα για την Παιδεία στη Μακεδονία. Οραματίζομαι η πόλη μας να γίνει εκπαιδευτικό κέντρο των Βαλκανίων.

Έχω δουλέψει στη Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης, στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης, στην ΕΡΤ1, ΕΡΤ2, ΕΡΤ3, Mega channel, στις εφημερίδες Απογευματινή και Μακεδονία (όπου δημιούργησα και διηύθυνα 3 περιοδικά), στο γραφείο τύπου της Euromedica, στον ραδιοφωνικό σταθμό Amagi και συνεργάζομαι με πολλά περιοδικά και sites ως αρθρογράφος. Από τον Αύγουστο του 2015, οπότε και πέτυχα πρώτη σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, εργάζομαι στην ΕΡΤ3 παρουσιάζοντας την εκπομπή ΣΥΝ.

Συμμετέχω εθελοντικά στους Φίλους της Νέας Παραλίας, τα Παιδικά Χωριά SOS, τη διοργάνωση Art Thessaloniki, τους μαθητικούς αγώνες "Μαθητές Αγορητές", ενώ είμαι ιδρυτικό μέλος του συλλόγου ΑΣΠΙΔΑ, που έχει βοηθήσει με ιατρική περίθαλψη τα παιδιά από τον ΦΑΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Ταυτόχρονα ανήκω στον Πολιτικό Σύνδεσμο Γυναικών. Είμαι παντρεμένη κι έχω δύο παιδιά.