Προσωποποίηση της χαράς της ζωής, η Στέλλα Βουλγαράκη-Βιοπούλου µετά από σπουδές στα οικονοµικά, οικογένεια, επιχείρηση και µια αληθινά γεµάτη ζωή, ανακάλυψε τον συναρπαστικό κόσµο της τέχνης. Στο εργαστήρι του ζωγράφου Στέλιου Μαυροµάτη έκανε τους πρώτους της πειραµατισµούς για να φτάσει σήµερα να περιλαµβάνει στο βιογραφικό της διεθνείς συµµετοχές, όπως σε εκθέσεις στη Νέα Υόρκη, το Παρίσι, τη Φλωρεντία, µε πιο πρόσφατη τη London Art Biennale 2013, όπου έγινε δεκτή ανάµεσα από 2000 αιτήσεις.
Τι στάθηκε αφορµή για να ξεκινήσεις αυτό το ταξίδι στην τέχνη; Με τη ζωγραφική άρχισα να ψάχνω αληθινούς τρόπους επικοινωνίας. Μου είναι πολύ επώδυνο να µιλήσω για την οργή, τους φόβους, την αγανάκτησή µου, αλλά και για τη χαρά ή τη γαλήνη. Βρήκα τη ζωγραφική ως τρόπο έκφρασης όλων αυτών, µε τον οποίο προσπαθώ να ισορροπήσω αντίθετες δυνάµεις και συναισθήµατα. Όµως το να δείξω τη δουλειά µου, να εκτεθώ, να ξεγυµνωθώ µέσα από τα έργα µου, ήταν πολύ δύσκολο. Η τύχη µ’ έφερε µπροστά στον Κώστα Λούστα, εξαίρετο ζωγράφο µε αυστηρά κριτικό βλέµµα και κοφτερή γλώσσα. Τόλµησα να του δείξω τη δουλειά µου και µου έδωσε φτερά τη στιγµή που µου είπε: «Μου αρέσουν πολύ, είσαι έτοιµη». ∆εν ήθελα τίποτα παραπάνω, άρχισα να εκθέτω.
Μίλησέ µας για την εµπειρία σου στον χώρο της τέχνης. Σίγουρα, µια δύσκολη στιγµή για έναν καλλιτέχνη είναι η στιγµή που θα βγει στον χώρο της εικαστικής τέχνης γιατί είναι ένας χώρος σκληρός και ανταγωνιστικός. Όµως η αποδοχή του κοινού ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντική, όπως και η επαφή µου µε γκαλερίστες κυρίως του εξωτερικού, οι οποίοι µου έδωσαν την ευκαιρία να παρουσιάσω τη δουλειά µου εκτός Ελλάδος, όπου τα πράγµατα κινούνται εντελώς αξιοκρατικά κι όταν µια δουλειά αξίζει βρίσκει αναγνώριση.
Ποια ήταν η καλύτερη στιγµή σ’ αυτήν τη διαδροµή µέχρι τώρα; Είναι όταν στις εκθέσεις βλέπω ανθρώπους να κάθονται µπροστά στα έργα µου και να τα παρατηρούν, να τα σχολιάζουν, να προσπαθούν να τα αποκωδικοποιήσουν, να νιώθουν κάτι ξεχωριστό µπροστά τους. Είναι οι στιγµές που τα έργα µου γεννούν στους θεατές συναισθήµατα πριν προλάβουν να δώσουν υπόσταση κι έννοια σ’ αυτό που βλέπουν. Συγκεκριµένα, σε µία έκθεση, όταν ένας κύριος µετά από περίπου µισή ώρα µπροστά σ’ έναν πίνακά µου µού είπε: «Ναι! Κάτι νιώθω µπροστά του. Θέλω να τον έχω απέναντί µου και να τον παρατηρώ».
Είναι η πρώτη φορά που εκθέτεις στη γενέτειρά σου. Πώς αισθάνεσαι γι’ αυτό; Σίγουρα µου προσθέτει περισσότερο άγχος σε σχέση µε τις άλλες πόλεις όπου δεν µε ήξεραν ως κάτι άλλο εκτός από ζωγράφο. Μου προσφέρει, όµως, τη δυνατότητα να επικοινωνήσω για πρώτη φορά µαζί τους, διαφορετικά µέσα από τη ζωγραφική µου. Ίσως έτσι καλύψω το όποιο κενό µπορεί να υπάρχει µεταξύ µας, να τους πω κάτι µέσω αυτού που δηµιουργώ.
Περίγραψέ µας τη νέα σου δουλειά, µε ποιον τρόπο εξελίσσεται; Στη νέα µου δουλειά πειραµατίζοµαι µε τον ίδιο µου τον εαυτό. Η αναζήτησή µου είναι το χρώµα και το φως και πώς µπορούν αυτά να µ’ εκφράσουν. Προσπαθώ να δίδεται όλη η δύναµη του χρώµατος µέσω της αφαίρεσης. Προσπαθώ να βγάλω όλο το συναίσθηµα που µπορεί να προσδώσει µια εικόνα µέσα απ’ το χρώµα και τις γραµµές. Στα νέα µου έργα, ο στόκος λειτουργεί έτσι ώστε ο θεατής να έχει τη δυνατότητα να τα βλέπει από διάφορες οπτικές.
Πώς σκέφτεσαι τα επόµενα βήµατά σου; Η επόµενή µου ατοµική έκθεση είναι τον ∆εκέµβριο στη Νέα Υόρκη, όπου θα παρουσιάσω τη νέα µου δουλειά σ’ ένα δύσκολο κι εκπαιδευµένο κοινό. Πρόκληση γιατί θα εκθέσω σ’ ένα κοινό διαφορετικής ηπείρου και κουλτούρας και από όπου θα πάρω µηνύµατα και θα αφουγκραστώ τις τάσεις της τέχνης αυτήν την εποχή.
Info Η έκθεση της Στέλλας Βουλγαράκη- Βιοπούλου µε τίτλο Αναθεώρησεις θα φιλοξενηθεί στην gallery Artion στη Θεσσαλονίκη, από τις 3- 24/10.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΚΛΕΙΔΑΡΙΑ
