Λάτρης των περιοδικών από μικρός, ο Χάρης Σταυρίδης έγραψε το πρώτο του άρθρο στο θρυλικό Κλικ, όταν ακόμη σπούδαζε Διοίκηση Επιχειρήσεων. Μπήκε στο Close Up στα 22 του, μετακομίζοντας στη Θεσσαλονίκη, ενώ παράλληλα συνεργάστηκε τόσο με τις εκδόσεις Λυμπέρη (Vogue, Glamour, House & Garden), όσο και με την Ιmako (Nitro και Blue της Aegean) για αρκετά χρόνια.
Ταυτόχρονα, επιμελήθηκε τα events του club Decadence, κάνοντας συνεργασίες με τους Beetroot και τα Med, ενώ αργότερα είχε την επιμέλεια της επικοινωνίας σε πασίγνωστες εταιρείες όπως το Ekies All Senses Resort, τα Fratelli Karida και τoν Hionidis, για τον οποίον και οργάνωσε ένα βραβευμένο event με τη Διεθνή Αμνηστία. Από το 2011 τρέχει το δικό του website, Fashion We Like, με πάνω από 600 συνεντεύξεις ανθρώπων της μόδας όπως οι Dsquared2, Brunello Cucinelli, Dolce & Gabbana και άλλοι.
Στα τέλη του 2012 μετακόμισε στο Λονδίνο. Εκεί συνεργάστηκε με τον luxury οίκο κοσμημάτων de Grisogono, κάνοντας τους τη social media strategy για τους εορτασμούς των 20 χρόνων τους, κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου στις Κάννες. Ακόμη, δούλεψε για τη Μιλανέζικη One T-Shirt, στήνοντας, μεταξύ άλλων, ένα event στο θρυλικό Colette στο Παρίσι για το λανσάρισμα της νέας σειράς ρούχων της, με τον Olivier Zahm του Purple Magazine. Τέλος, συνεργάστηκε με το βραβευμένο social shopping application Shopcade, όπου ήταν υπεύθυνος για το influencer outreach, αλλά και για το event λανσαρίσματος που έγινε στο Henri Bendel στη Νέα Υόρκη.
Φεύγοντας από την Αγγλία, αφοσιώθηκε στο κομμάτι του luxury hospitality ως consultant, έχοντας ιδρύσει πρόσφατα το Globe & Trotter, ένα agency που προσφέρει υπηρεσίες επικοινωνίας, brand experiences και content creation σε πολυτελή ξενοδοχεία. Τα καλοκαίρια μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στα hotels που συνεργάζεται, ενώ τον χειμώνα ταξιδεύει στο εξωτερικό για να βλέπει νέες τάσεις και για να διευρύνει τον κύκλο του με νέες συνεργασίες. Περνώντας πρόσφατα ένα μήνα στη Νέα Υόρκη, λέει πλέον με σιγουριά πως είναι η απόλυτη μητρόπολη. Του ζητήσαμε να μας περιγράψει την καθημερινότητά του...
Η μέρα μου ξεκινάει ανάλογα με το που είμαι: στα ξενοδοχεία που συνεργάζομαι, στην έδρα μου στην Κύπρο ή σε ταξίδι στο εξωτερικό (κατά βάση Λονδίνο ή Βερολίνο), κάτι που είναι πιο συχνό το χειμώνα. Σε περίπτωση που έχουμε φωτογράφιση, αρχίζουμε στις 7:00 ή και νωρίτερα -που δεν είναι και το καλύτερό μου!
Αν δεν έχω ραντεβού, δουλεύω μετά τις 9:30. Είναι μια πολυτέλεια που εκτιμώ, όπως και τη δυνατότητα να επιλέγω -όποτε μπορώ- το πότε θα δουλέψω μέσα στην ημέρα.
Ξυπνάω με τον κλασσικό, εκνευριστικό ήχο-κουδούνισμα του iPhone, που είναι το πιο αποτελεσματικό ξυπνητήρι -κάπου στην κόλαση υπάρχουν τεράστια ηχεία που παίζουν 24/7 αυτό το κουδούνισμα στο τέρμα.
Θα κοιτάξω στα γρήγορα τα email, απαντώντας σε ό,τι επείγει και μετά βλέπω τα to-dos της ημέρας. Διαλέγω ρούχα με απλοποιημένες διαδικασίες: γαλάζια button-down πουκάμισα και blue navy παντελόνι με λευκά ή μπλε αθλητικά. Είναι η στολή μου. Ενίοτε φοράω και ανοικτό γκρι παντελόνι, αλλά, από τότε που κάποιος παρατήρησε ότι το γαλάζιο–γκρί του θυμίζει υπάλληλο του ΟΣΕ, το αποφεύγω! Σε σημαντικά ραντεβού, φοράω μπλε σταυρωτό blazer και μια απλή γραβάτα με ρίγες. Αγαπώ τις κλασικές, ποιοτικές ιταλικές μάρκες όπως Borrelli Napoli, Corneliani, Loro Piana, και θεωρώ την απλότητα ως τον καλύτερο τρόπο για να εκφραστείς. Από αρώματα μου αρέσουν τα Salvatore Ferragamo, ενώ ό,τι beauty products χρησιμοποιώ είναι από την Elemis και τον φίλο και συνεργάτη Ιωάννη Χαραλάμπους.
Τρώω πρωινό στο ξενοδοχείο με το διευθυντή ή τον F&B manager γύρω στις 10:30. Τότε χαλαρώνει το εστιατόριο και μιλάμε για τις δουλειές της ημέρας. Προτιμώ τσάι Earl Grey αντί για καφέ, φρέσκα φρούτα -τρώω ένα κιλό κεράσια την άνοιξη- και γιαούρτι, ενώ ξεχωρίζω το πάντα φροντισμένο, πλούσιο πρωινό του σεφ Διονύση Πλιάτσικα στο Noruz.
Από τις 11:00 και μετά, η ενέργεια μου φεύγει σε emails και τηλεφωνήματα. Βασικό κομμάτι αυτού που κάνω είναι η επικοινωνία με international media και influencers μεγάλων γραφείων όπως η Elite Model. Το να φιλοξενείς δημοσιογράφους από το Condé Nast Traveller και celebrities όπως η Pixie Lott και η οικογένεια της Miley Cyrus έχει μια διαδικασία με αρκετές λεπτομέρειες. Θέλω να έχω πάντα όλη την εικόνα του προγράμμάτος τους αλλά και του exposure που θα φέρει στους πελάτες μου.
Επίσης, διαχειρίζομαι τα social media της Dedar, της Ιταλικής εταιρείας που φτιάχνει και τα home textiles για τον Hermès, οπότε γύρω στις 13:00 είναι η ώρα που μιλάμε με τους συνεργάτες στο Μιλάνο.
Ένα άλλο σημαντικό κομμάτι είναι τα partnerships μεταξύ των ξενοδοχείων και εταιρειών, όπου στοχεύω σε πρωτότυπες, creative συνεργασίες. Παραδείγματα είναι οι στολές του προσωπικού που έκανα με τον Άγγελο Μπράτη για το Ekies και με τις Zeus+Dione για τα Domes Resorts. Φέτος, δουλέψαμε αρκετά με τον πραγματικά σπουδαίο εκδοτικό οίκο Assouline ώστε να «μπουν» σε δύο lounges, στο Domes Noruz και στο Domes Miramare. Είναι ένα πολύ σημαντικό project για το οποίο είμαι πολύ χαρούμενος, καθώς η Assouline έχει απίθανες συνεργασίες με Chanel, Dior και Gucci, ενώ είναι το πρώτο τέτοιο partnership που κάνει με ξενοδοχείο στην Ελλάδα. Θεωρώ ότι αυτού του είδους οι ποιοτικές συνεργασίες ανοίγουν ακόμη περισσότερο τους ορίζοντες στα ελληνικά hospitality brands.
Το μεσημεριανό διάλειμμα είναι συνήθως στις 15:00. Το location και το είδος του φαγητού παίζει. Στον Σαλή ή το Palace στα Χανιά, στου Τζιοβάνη στην Ελούντα, στο Βενετσιάνικο Πηγάδι στην Κέρκυρα. Αν βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη τα στέκια μου είναι ο Γαλέριος, πολύ τίμιο με πάντα νόστιμο φαγητό, το Μαιτρ & Μαργαρίτα, εξίσου καλό φαγητό, και cocktail στο Γορίλα. Αν είμαι στην Αθήνα μου αρέσει το Σερσέ Λα Φαμ στο κέντρο και το Tuk Tuk Thai για βράδυ -μικρό, cozy, υπέροχο. Ό,τι και αν είναι πάντως, ακόμη και φαγητό στο πόδι, έχω το τηλέφωνο στο αθόρυβο και κάνω shut down όσο μπορώ.
Γύρω στις 16:00 κάνω catch up με τα νέα για μισάωρο ή παραπάνω. Διαβάζω τα πάντα: οικονομικές εφημερίδες ελληνικές και ξένες, τους New York Times που είμαι συνδρομητής, ως πρώην δημοσιογράφος θεωρώ σημαντικό να πληρώνεις για τα νέα σου, ενώ αγοράζω αδιάκοπα τα Monocle, Wired, Architectural Digest, Condé Nast Traveller, Vanity Fair και το How To Spend It των Financial Times.
Αν έχω πτήση για άλλο ξενοδοχείο, αυτή θα είναι πάντα μετά τις 17:00. Στο αεροπλάνο θα έχω εφημερίδα ή βιβλίο –συνήθως κάποιο business book σε paperback. Παράλληλα, φροντίζω να έχω φρέσκια μουσική στο τηλέφωνό μου, κατά προτίμηση πολύωρα μελωδικά σετ καλλιτεχνών της Anjunadeep, όπως ο Lane 8 ή ο Luttrell, και θα απομονωθώ με τα όμορφα Sennheiser Momentum 2 ακουστικά μου.
Σε περίπτωση που δεν έχω ταξίδι και είμαι στο ξενοδοχείο θα κλείσω ραντεβού για ποτό ή δείπνο γύρω στις 20:00 με καλεσμένους μου δημοσιογράφους ή influencers για να ακούσω τις εντυπώσεις τους, να βοηθήσω σε οτιδήποτε χρειάζονται και να γνωριστούμε καλύτερα. Η προετοιμασία για αυτά τα ραντεβού περιλαμβάνει ένα σχετικό research (αν δεν έχω κάνει ήδη) για αυτούς, αν για παράδειγμα έχουν γράψει πρόσφατα κάτι ενδιαφέρον στο περιοδικό τους ή τρέχουν κάποιο νέο project. Οτιδήποτε θα βοηθήσει τη ροή της κουβέντας. Πριν το ραντεβού παίρνω ενέργεια με ένα ζεστό μπάνιο και ηλεκτρονική μουσική στο τέρμα. Το βραδινό ντύσιμο είναι μονόχρωμο πουκάμισο -λευκό ή γαλάζιο- με μπλε σακάκι.
Έχω συχνά events με guest deejays ή chefs από Ελλάδα ή εξωτερικό, κάτι που απαιτεί αρκετή δουλειά για να είναι όλα άψογα. Μπορεί να έχουμε ξοδέψει όλη μας την ημέρα για την εκδήλωση ή να έχουμε «σπάσει» την προετοιμασία της σε μικρότερα κομμάτια τις προηγούμενες ημέρες. Σε κάθε περίπτωση, η προσοχή μου πέφτει στο event (το peak είναι 21:30 - 23:00), όπου βοηθάω σε οτιδήποτε χρειαστεί.
Μέτα τις 23:00 όλα χαλαρώνουν. Συνήθως τρώμε με τον guest DJ και ανταλλάζουμε νέα για μουσικές, επόμενα events ή όμορφα ταξίδια. Μου αρέσει να ακούω τις εμπειρίες τους, καθώς ανακαλύπτω έτσι νέες τάσεις και μέρη. Είναι σημαντικό να βλέπεις τον κόσμο με τα μάτια των άλλων.
Αν έχω μείνει πίσω με τα emails, θα απαντήσω σε μερικά όσο πιο γρήγορα μπορώ και θα γράψω τα to-dos για την επόμενη ημέρα. Αν δεν έχω κάτι άλλο, θα καθίσω στην πιο χαλαρή θέση του δωματίου μου ή μπροστά στη θάλασσα και θα κάνω ένα απαραίτητο decompress ακούγοντας ambient μουσική. Και πάμε πάλι από την αρχή!
Πορτραίτα: Αντώνης Κεκιδάκης
