Έφτασε η στιγμή που ξεκινάς να ετοιμάζεις βαλίτσα και ήδη νιώθεις σαν να θεραπεύεσαι. Επιτέλους, λίγη δράση που αποζητούσες, μια αλλαγή πορείας στον «αυτόματο πιλότο» της ζωής σου. Στο μυαλό σου έχεις κάνει σχέδια για το πώς θα εξελιχθεί η ιστορία του ταξιδιού σου, ωστόσο κάθε θετική ανατροπή είναι καλοδεχούμενη. Μετά ακολουθούν άλλα: το άγχος της αναχώρησης, η κούραση της τακτοποίησης στο ξενοδοχείο, το πρώτο σαφάρι για τα απολύτως απαραίτητα. Η περιπέτεια έχει αρχίσει, κι εσύ είσαι διατεθειμένος να ζήσεις κάθε εμπειρία. Κάπου εδώ θα εκπλήξεις τον εαυτό σου...
Θα τολμήσεις επίτηδες να χαθείς σε δρόμους, θα αφεθείς ελεύθερος για να γνωρίσεις νέες εικόνες, γεύσεις, ήχους και ανθρώπους, θα ξεφύγεις από το πρόγραμμα. Προβλέψιμο, πράγματι, όμως στην καθημερινότητά σου δεν είσαι και τέτοιος γητευτής. Μπορεί να αποκτήσεις τον αέρα local, να λες και μερικά σταθερά «καλημέρα» με ωραίους τύπους που έκανες φίλους σου. Πάντα με καλή παρέα, οι μέρες θα κυλήσουν σαν νερό, και τότε έρχεται το check- out με μια μικρή απογοήτευση και μια υπόσχεση πως θα ξαναγυρίσεις. Κλείνεις πάλι βαλίτσα, τραβάς τον γολγοθά της επιστροφής, απομακρύνεσαι από την παράλληλη σφαίρα της ευτυχίας. Για βδομάδες μετά, το μυαλό σου θα συνεχίσει να κάνει ταξίδια. Τώρα, ποιος θα είναι ο επόμενος προορισμός σου;
«Ο κόσμος είναι βιβλίο, και αυτοί που δεν ταξιδεύουν διαβάζουν μόνο μία σελίδα του» – Saint Augustine
Στο γνωστό αυτό story, εντοπίζεις ξαφνικά όλες αυτές τις ψυχολογικές διακυμάνσεις που ως άνθρωποι περνάμε όταν αποφασίζουμε να ανοίξουμε πανιά στον κόσμο. Στις μέρες μας, ένα ταξίδι μπορεί να φαντάζει κλασικό σενάριο, κομμάτι πια της ζωής μας, αλλά στην ουσία πρόκειται για μια διαδικασία προσωπικής επανεκκίνησης πολυεπίπεδη, που ξεδιπλώνεται σε φάσεις. Κάθε στάδιό της -από την οργάνωση μέχρι την επιστροφή- μας αλλάζει με τρόπους που ούτε καν αντιλαμβανόμαστε. Είναι ένα reset στο μυαλό, στο σώμα, στον τρόπο που στεκόμαστε απέναντι στη ζωή.
Έτσι, το ταξίδι ξεκινά πριν φύγουμε... με το όνειρο - το αδιόρατο εκείνο αίσθημα που σε κάνει να πλανάσαι σε ξένες πόλεις, να φαντάζεσαι το φως να πέφτει αλλιώς πάνω σου κάπου αλλού. Έρχεται ο προγραμματισμός του, οπότε και επιλέγουμε να απαλλαγούμε από τις στέρεες βεβαιότητές μας και να εκτεθούμε στις ανασφάλειές μας που αναδύονται κατά την προετοιμασία του. Η ευφορία και το άγχος εναλλάσσονται σε κάθε προπαρασκευαστικό βήμα, είτε επιλέγουμε τα ξενοδοχεία είτε τους συνταξιδιώτες μας. Βέβαια, η απλή επιθυμία της απόδρασης αρκεί για να μας γεμίσει χαρά. Το επιβεβαίωσαν και οι ερευνητές του Washington State University: η ευχαρίστηση ξεκινά εβδομάδες, ακόμη και μήνες, πριν από ένα ταξίδι, γεγονός που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη γλύκα του σχεδιασμού του. Μια ματιά στον προορισμό online, μια κράτηση σ’ ένα εστιατόριο, μια πολυαναμενόμενη επίσκεψη σε συγγενείς και φίλους... Το μυαλό φαντάζεται το καινούριο, ζει και αναπνέει μέσα από την προσδοκία.
Μετά έρχεται η στιγμή της αναχώρησης... όταν θα σταματήσουμε προσωρινά την καθησυχαστική ρουτίνα μας προκειμένου να συναντήσουμε μια νέα πραγματικότητα. Το παρόν, για λίγο, γίνεται πιο ζωντανό. Όπως αναφέρει η ψυχολόγος Dr. Tamara McClintock Greenberg, τα ταξίδια λειτουργούν θεραπευτικά, γιατί υποχρεώνουν τον εγκέφαλο να παρατηρήσει, να αισθανθεί, να αναρωτηθεί ξανά. Παράλληλα, η κοινωνιολόγος Karen Stein υποστηρίζει ότι τα ταξίδια είναι μια ευκαιρία να γίνουμε οι εναλλακτικές μας ταυτότητες. Μαζί με αυτό το αίσθημα της δημιουργίας νέων προτύπων, έρχεται και η ελευθερία που συνοδεύει το ταξίδι, όπου το άτομο βιώνει τον εαυτό του από άλλη οπτική γωνία, κυρίως άγνωστη στην «πραγματική ζωή», όπου οι περιορισμοί παύουν να υπάρχουν και τα όρια γίνονται λίγο πιο θολά. Τελικά, κάθε ταξιδιώτης είναι διχασμένος ανάμεσα σε δύο κόσμους, τόσο γεωγραφικά όσο και ψυχολογικά. Αυτή η απόσταση που δημιουργεί το ταξίδι μάς επιτρέπει να προβληματιστούμε σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση της ζωής μας, βοηθώντας μας τελικά να ζήσουμε περισσότερο σύμφωνα με τις αξίες μας.
Και τελικά, επιστρέφουμε με... μια άλλη ενέργεια, με λίγη μελαγχολία, με εκείνη τη σιωπηλή αίσθηση ότι κάτι μέσα μας έχει αλλάξει. Οι ψυχολόγοι συχνά μιλούν για τα post-travel blues που βιώνονται με την επανένταξη στην καθημερινότητα. Όμως, πίσω από αυτήν την αίσθηση υπάρχει μια πιο βαθιά συνειδητοποίηση: ότι έχουμε ζήσει αλλιώς. Έχουμε κοιτάξει τον εαυτό μας έξω από το γνώριμο πλαίσιο. Και αυτό, όσο σύντομο κι αν ήταν, αφήνει μέσα μας κάτι πολύτιμο: μια επέκταση της προσωπικής μας ταυτότητας.
Το ταξίδι γίνεται μέρος μας. Στην πραγματικότητα, ο προορισμός που επιλέγουμε έχει μια εσωτερική αξία. Ταξιδεύουμε για να αποσπαστούμε από την καθημερινότητά μας, να ανακαλύψουμε νέους πολιτισμούς, να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας, να βρούμε απαντήσεις, να θρέψουμε τη ζωτικότητά μας ή να ικανοποιήσουμε μια ανάγκη. Ταξιδεύουμε για να αλλάξουμε, για να θυμηθούμε ποιοι πραγματικά είμαστε. Ταξιδεύουμε για να γίνουμε καλύτεροι...
Main Image: Το ξενοδοχείο One & Only στον Μαυρίκιο
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ GLOW ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΜΑΙΟΥ 2025
