Η τέχνη και το design βρίσκεται στο DNA της Παρασκευής Σιούτη. Οι πρώτες της σπουδές ήταν fashion design and styling, ενώ παράλληλα έκανε χορό και αφού εργάστηκε για ένα μικρό διάστημα, στις χρυσές εποχές των ελληνικών περιοδικών ως βοηθός στυλίστα, στη διάρκεια αποφάσισε να σπουδάσει ξανά, αυτήν τη φορά interior architecture. Ένα από τα αγαπημένα της μαθήματα ήταν η Ιστορία της Τέχνης που της άνοιξε το μυαλό και την ψυχή. Μετά ακολούθησαν πολλά εργαστήρια, σεμινάρια με θεματολογία - από κοστολόγηση δημοσίων έργων μέχρι κατασκευής κούκλας, χαρακτικής, φωτογραφίας, κεραμικής και άλλα πολλά. Tα τελευταία δύο χρόνια ξανάρχισε να ασχολείται με την κεραμική πιο ώριμη και ήρεμη πλέον με αποτέλεσμα γεννηθεί το 111_ceramics. Τα αντικείμενα που δημιουργεί έχουν την ιδιαιτερότητα να μην είναι απόλυτα ίδια μεταξύ τους. Λειτουργεί με το ένστικτό της χωρίς να βάζει τον εαυτό της στην διαδικασία της αυτοκριτικής, αφήνοντας να μιλήσει το ίδιο το υλικό. Ο πηλός και το γυαλί. Αυτήν την στιγμή διατηρεί το interior design γραφείο office111, το εργαστήριο κεραμικής και το showroom 111_ceramics στα Πετράλωνα.
Τι ρόλο στη ζωή σου έχει το interior design;
Εστιάζω στο να ικανοποιώ τα «θέλω» του πελάτη μέσα από τη δική μου οπτική και θέση, μαθαίνοντάς του να σέβεται το φυσικό τοπίο και να εκτιμάει τα φυσικά υλικά. Αν σκεφτείς ότι περιτριγυριζόμαστε από κτίρια που εξυπηρετούν όλες μας τις ανάγκες, καταλαβαίνουμε την αναγκαιότητα της αρχιτεκτονικής. Αν το αποτέλεσμα βέβαια είναι επιτυχημένο λειτουργικά, εναρμονισμένο με το φυσικό τοπίο είναι άλλη συζήτηση...
Πώς αισθάνεσαι τη στιγμή που ολοκληρώνεις και παραδίδεις ένα έργο;
Όταν πρόκειται για κατοικία, αγαπώ το γεγονός ότι έχω συμβάλλει στο μικρόκοσμο κάποιου αλλού ανθρώπου, και αυτό με κάνει πολύ χαρούμενη. Απολαμβάνω το παιχνίδι των όγκων, τα πλήρη και τα κενά, τις περασιές, τα ανοίγματα. Μου αρέσουν οι δυσκολίες, η επίλυση χωροταξικών προβλημάτων μου ανεβάζει την αδρεναλίνη. Κίνητρό μου είναι ότι πιστεύω ότι για όλα υπάρχει μια λύση. Θαυμάζω αρχιτέκτονες που δεν «κάνουν φασαρία», που δεν ξεχνούν την παράδοση και την μορφολογία του κάθε τόπου, που δημιουργούν υπέροχες εικόνες μέσα από την απλότητα. Δεν είμαι λάτρεις της φλυαρίας.
Τι σου προσφέρει η κεραμική;
Ελευθερία να δημιουργώ άνευ όρων. Ο μόνος περιορισμός είναι τα τεχνικά χαρακτηριστικά των υλικών μου και ο τρόπος ψησίματος, αλλά και πάλι δοκιμάζω τα όρια τους και προσπαθώ να ανακαλύπτω καινούρια! Με γοητεύει το άγνωστο και το απρόσμενο που έχει η κεραμική, ποτέ δεν ξέρεις το τελικό αποτέλεσμα (τουλάχιστον με τον τρόπω που δουλεύω εγώ). Η χαρά και η προσμονή που έχω όταν ανοίγει το καμίνι για να δω το τελικό αποτέλεσμα του αντικειμένου είναι τόσο αναζωογονητική. Κυριαρχεί τόσο το τυχαίο και το λάθος που δεν με κάνει να βαριέμαι ποτέ. Σχεδόν όλες οι τέχνες με ιντριγκάρουν και με πολλές έχω φλερτάρει είτε με επιτυχία είτε όχι. Πάντως δεν θα σταματήσω να ψάχνω και να ανακαλύπτω τον εαυτό μου μέσα από αυτές.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου υλικό;
Ο πηλός! Προτιμώ να δουλεύω τσιμπιτό, μακαρόνι και φύλλο όπως λέμε στην κεραμική - είναι τρεις διαφορετικές τεχνικές τις οποίες μπορείς και να τις συνδυάσεις βέβαια. Μου προσφέρει την απόλυτη ελευθερία και με αυτόν τον τρόπο κάθε κομμάτι μου είναι διαφορετικό και μοναδικό, που είναι και το ζητούμενο, κάτι που δεν σου προσφέρει ο τροχός και το καλούπι. Δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν θα ασχοληθώ στο μέλλον και με αυτές τις μεθόδους.
Πώς είναι η ζωή σου στις Κυκλάδες;
Με έχει επηρεάσει πιο πολύ από την Αθήνα. Με κάνει και βλέπω τα πράματα πιο απλά, πιο αγνά. Και αυτό βγαίνει και στο έργο μου, όπως προανέφερα δεν μου αρέσει η φλυαρία. Μου αρέσει να παίζω με το φως και το σκοτάδι, τα πλήρη και τα κενά.
Μοιράσου έναν επόμενο στόχο σου.
Αυτόν τον καιρό, είναι να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου, και να τον ακούσω με επιτυχία, για να δω αν η ζωή που ήδη κάνω είναι αυτή που πραγματικά θέλω.
Τι σε κάνει να νιώθεις μεγάλη χαρά;
Βλέποντας τα έργα μου σε κάποιον χώρο. Μου δίνει τεράστια δύναμη κι είναι σαν να επιβεβαιώνεται η αξία του έργου μου ζώντας σ' ένα άλλο περιβάλλον εκτός του εργαστηείου μου.
Μια συνεργασία-όνειρο;
Με τον αρχιτέκτονα αλλά και μέντορα μου Κώστα Γουζέλη. Είναι αυτή που έχω ανάγκη να αναφέρω. Μου έμαθε να βλέπω, να μυρίζω να ακούω και να αγγίζω, μου ξαναπροσδιόρισε τις αισθήσεις μου. Στα έργα που συνεργαστήκαμε στην Αντίπαρο στην Πάρο, αλλά και στην Πλάκα μου έμαθε να βάζω ψυχή, να μην προδίδω τον εαυτό μου και να σέβομαι την φύση.
Υπάρχει κάποια άλλη τέχνη που θα ήθελες να κατακτήσεις;
Να αποκτήσω την γνώση ενός σομελιέ.
Ποια είναι τα επόμενα βήματά σου;
Στην κεραμική, να δημιουργήσω μια αρκετά μεγάλη σύνθεση βασισμένη στην ιαπωνική ανθοτεχνική ikebana, συνυπάρχοντας και συνδυάζοντάς την σε κεραμικούς όγκους επηρεασμένους από την κυκλαδίτικη natura. Στη αρχιτεκτονική να δημιουργήσω ένα σύμπλεγμα παραδοσιακών σπιτιών στις Κυκλάδες.
Τι περιλαμβάνει για σένα η χαρά της ζωής;
Μοναξιά, φίλους, αδρεναλίνη, ζάλη, αγάπη.
Κρατάς πράγματα για χρόνια; Και αν ναι, υπάρχει ένα αντικείμενο που δεν αποχωρίζεσαι;
Είμαι άνθρωπος που δένομαι συναισθηματικά με την ύλη. Πριν από 15 μέρες αποφάσισα να βγάλω σχεδόν όλα τα κοσμήματα που συνήθως φοράω σε καθημερινή βάση. Μου αρέσουν τα vintage items και κυρίως όταν προέρχονται από την οικογένειά μου και από ανθρώπους που αγαπώ! Το ρολόι της μητέρας μου είναι από τα κοσμήματα, τα οποία δεν το βγάζω ποτέ από πάνω μου...
Μια αγαπημένη έκθεση που έχεις παρακολουθήσει τελευταία;
Της Joan Mitchell με Glaude Monet στο Fondation Louis Vuιtton στο Παρίσι.
Τι σημαίνει ελληνικό καλοκαίρι για σένα;
Είναι ηλιοβασίλεμα και ανατολή στην θάλασσα, ξερολιθιές και η μυρωδιά από το θυμάρι.
Το πιο ριψοκίνδυνο πράγμα που έχεις κάνει ποτέ;
Παραπέντε στο Νεπάλ, και η γέννηση του παιδιού μου.
Η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει ποτέ;
Να μην ακούω καμία συμβουλή!
Μια σκέψη για το μέλλον...
Αποφεύγω να σκέφτομαι το μέλλον, γιατί με αγχώνει. Προσπαθώ να επικεντρώνομαι στο τώρα! Παρόλα αυτά σε κάποια χρόνια θα μου άρεσε να βρισκόμουν κάπου στις Κυκλάδες.
Μια τέλεια μέρα θα ξεκινούσε... με βουτιά στην θάλασσα και θα τελείωνε... με βουτιά στην θάλασσα!
