Μια σειρά από χρυσούς digital καταρράκτες θα κάνουν την εμφάνισή τους στη Βενετία στα παράθυρα του Museo Correr στην Piazza San Marco από 1η Σεπτεμβρίου, με την υποστήριξη του οίκου Christian Dior και την εικαστική επιμέλεια του Fabrizio Plessi, ενός καλλιτέχνη που ζει κι εργάζεται στη θρυλική πόλη εδώ και 80 χρόνια. Στη Βενετία ο χρυσός είναι ένα σύμβολο και αντιπροσωπεύει επίσης την τεχνική τεχνογνωσία του indoratore (gilder), την οποία ο δημιουργός μεταφράζει εδώ σε μια σύγχρονη ψηφιακή ροή, για να συνδέσει την αιώνια και προφανή αντίθεση μεταξύ αρχέγονων στοιχείων και τεχνολογιών, της φύσης και τεχνούργημα, παράδοση και μέλλον. Στη μέση των καταρρακτών τους, αυτοί οι χρυσοί καταρράκτες φέρουν την επιγραφή Pax Tibi, τη φράση του Ευαγγελίου που κρατά το λιοντάρι της Βενετίας ανάμεσα στα πόδια του. 

Τα παράθυρα του Museo Correr στην πλευρά της Piazza San Marco απέναντι από τη Βασιλική παρέχουν τον χώρο για την εντυπωσιακή, φωτεινή και ηχηρή εμφάνιση χρυσών καταρρακτών χωρίς προέλευση ή τέλος, έναν ισχυρό κι εντυπωσιακό μαγικό βρόχο που εκρήγνυται στη σκηνή στην καρδιά από αυτό που κάποτε ήταν το Σερενσίμα. Το L'Età d'Oro (Η Χρυσή Εποχή) αντιπροσωπεύει έναν ανασταλτικό και κυκλικό χρόνο που περιβάλλει τη Βενετία χωρίς νοσταλγία, αλλά με μια συγκεκριμένη αίσθηση του παρόντος, σε μια πόλη που σήμερα υποφέρει, αλλά έχει μια αιώνια, άφθαρτη ομορφιά που επιβιώνει σε όλους. Εδώ η τέχνη δεν εξαπατά: το τεχνολογικό και άυλο έργο δεν προσποιείται ότι είναι οτιδήποτε άλλο, αλλά επεκτείνει τη χρυσή ύλη σε μια ρευστή αιωνιότητα, για να διαπεράσει τον χρόνο και τον χώρο της πέτρινης πόλης που περιβάλλεται από τη λιμνοθάλασσα και τις άπειρες αντανακλάσεις του φωτός.

Στον ίδιο χώρο που φιλοξένησε την εγκατάσταση Waterfire πριν από είκοσι χρόνια, ο Fabrizio Plessi επιστρέφει με τη Χρυσή Εποχή καθώς γίνεται 80 ετών με ένα βαθύ και συναισθηματικό αφιέρωμα στην πόλη της επιλογής και της ζωής του, σε πρόλογο της μεγάλης αναδρομικής προοπτικής που θα ανοίξει με τον ίδιο τίτλο το φθινόπωρο στο Galleria Internazionale d'Arte Moderna di Ca 'Pesaro.

About

Ο Fabrizio Plessi γεννήθηκε στο Reggio Emilia το 1940. Εργάζεται και ζει στη Βενετία. Είναι ένας από τους πρωτοπόρους της ιταλικής τέχνης βίντεο και ο πρώτος που χρησιμοποίησε μια τηλεοπτική οθόνη σαν ένα πραγματικό υλικό, μέσα στο οποίο τρέχει μια αδυσώπητη ροή νερού και ψηφιακής φωτιάς (η πρώτη του εγκατάσταση βίντεο χρονολογείται από το 1970). Οι πολυάριθμες συμμετοχές του στη Μπιενάλε της Βενετίας από το 1970 (όπου παρουσιάζει για πρώτη φορά το έργο του στο πειραματικό περίπτερο) ή σε φεστιβάλ ταινιών και ο διεθνής χορός τον έκαναν πάντα καλλιτέχνη ικανό να δημιουργήσει καινοτόμα και αναμενόμενα πειράματα τέχνης. Συνεργάστηκε με πολλά θέατρα και τηλεοράσεις. Στα έργα του, το βίντεο είναι εντελώς μέρος της αρχιτεκτονικής και των πρωταρχικών στοιχείων, είτε πρόκειται για άνθρακα, ξύλο, μάρμαρο, τραβερτίνη ή σίδερο. Η τεχνολογία είναι, επομένως, ένα εξανθρωπισμένο υλικό για να ζήσουμε παρά να πολεμήσουμε. Παρ 'όλα αυτά, το σχέδιο είναι ακόμα το κύριο δημιουργικό και σχεδιαστικό ερέθισμα (κατά τη διάρκεια της ζωής του έκανε περισσότερα από 15 χιλιάδες σχέδια).

Σε διεθνές επίπεδο συμμετείχε σε σχετικές εκθέσεις, για παράδειγμα, Documenta di Kassel και σημαντικές ανθολογικές εκθέσεις σε διάφορα μουσεία σε όλο τον κόσμο: Guggenheim στη Νέα Υόρκη και Μπιλμπάο, Scuderie del Quirinale στη Ρώμη, Martin-Gropius-Bau στο Βερολίνο, IVAM στο Βαλένθια, MoCA στο Σαν Ντιέγκο, Μουσείο Ludwig στη Βουδαπέστη και Koblenz, Kestner Gesellschaft στο Αννόβερο, Kunsthistorisches στη Βιέννη και Miro 'Foundation στη Βαρκελώνη. O Plessi δημιούργησε ιδιαίτερα εντυπωσιακά και υπέροχα έργα τέχνης. 

Για παράδειγμα, το 2005, κατά τη διάρκεια της Μπιενάλε της Βενετίας, μπροστά από την είσοδο του Giardini Mare Verticale, τοποθέτησε κάθετα ένα σκάφος που χτυπήθηκε από έναν τεχνολογικό καταρράκτη. Το σκάφος βγήκε από το νερό της λιμνοθάλασσας για ύψος 44 μέτρων. Το 2011, το περίπτερο της Βενετίας της Βενετίας άνοιξε ξανά μετά από πολλά χρόνια με ένα λαμπρό έργο του Fabrizio Plessi. Ιδιαίτερης σημασίας οι εγκαταστάσεις του για συγκεκριμένες τοποθεσίες δημιουργήθηκαν για αρχαίους, γοτθικούς, αναγεννησιακούς και μνημειακούς χώρους, όπως η πλατεία του Αγίου Μάρκου στη Βενετία, η κοιλάδα των ναών στο Αγκριτζέντο, η Lonja στην Πάλμα ντι Μαϊόρκα ή το Επιμελητήριο των Γιγάντων στο Παλάτι Ο Te στη Μάντοβα, για να τονίσει επίσης το ενδιαφέρον του για την κλασική τέχνη, επιβεβαιώθηκε περαιτέρω από τις ηλεκτρονικές σκηνογραφίες του για Τιτάνικο, Ίκαρο, Όπερα Threepenny, Romeo και Juliet, και Dreams of a Journey με μουσική του Michael Nyman και του Elvis Costello. Το 2005 εκπροσώπησε με ένα μνημειακό γλυπτό αρχιτεκτονικής το Περίπτερο από το Βυλορωσό στο Expo Milan, ενώ στη Βενετία πραγματοποιήθηκε η Έκθεση Liquid Life / Liquid Life στους εκθεσιακούς χώρους του Βενετικού οπλοστασίου και στην Πινακοθήκη Ca 'D'Oro G. Franchetti. Το 2017 σχεδίασε το FenixDNA για την Όπερα La Fenice στη Βενετία: ένα εντυπωσιακό έργο τέχνης για μια συνολική, συναρπαστική και πολυαισθητική εμπειρία. Το 2008 το Μουσείο Πούσκιν στη Μόσχα του αφιέρωσε την Ψυχή της Πέτρας. Το 2019 το μουσείο της Πάλμα ντι Μαγιόρκα δημιούργησε μια αναδρομική έκθεση των τελευταίων 30 ετών του καλλιτέχνη. 

Εν τω μεταξύ, στη Ρώμη, μια νέα περιοχή των υπόγειων σηράγγων κάτω από τα Λουτρά του Καρακάλλα άνοιξε στο κοινό με την έκθεση The Secret of Time. Τον Νοέμβριο του 2013 άνοιξε στο Brenner Pass, το φουτουριστικό Μουσείο Plessi, που σχεδιάστηκε από τον ίδιο τον καλλιτέχνη σαν ένα τεράστιο έργο αρχιτεκτονικής, γλυπτικής και σχεδιασμού, πλήρως ενωμένο με τη γύρω φυσιολογική περιοχή. Ο Fabrizio Plessi ήταν επίσης Καθηγητής Ανθρωπιστικής Τεχνολογίας στο Kunsthochschule für Medien στην Κολωνία και κάτοχος της προεδρίας Ηλεκτρονικών Σκηνογραφιών στο ίδιο πανεπιστήμιο.