Oλοι μαζί, σαββατόβραδο στο Zonars. Κύριοι με κασμιρένια κοστούμια δίπλα σε κυρίες που ανέβηκαν στα ψηλοτάκουνα τους ένεκα της περίστασης. Στο απέναντι τραπέζι, κάθεται ένας γνωστός εκδότης με την ξανθιά σύζυγό του και στο παραδίπλα, ένα πολυσυζητημένο μέλος της κριτικής επιτροπής του «Next Top Model». Οι σερβιτόροι, σχεδόν χορογραφημένοι, μεταφέρουν το μενού σε μια παρέα που μόλις κάθισε. Είναι εκείνη η ιερή στιγμή της εβδομάδας που μπορείς ν’ απολαύσεις το ποτό σου ατάραχος και να δεις τον άνθρωπό σου χωρίς ρολόγια και βιασύνες. Αυτό, βέβαια, δεν ισχύει για τον Θοδωρή, τον Άλκη και τον Γιώργο, αφού έχουν έρθει σκαστοί από το «Μικρό Παλλάς», που βρίσκεται παραδίπλα, για να κάνουμε τη συνέντευξη. Προτιμούν ένα κρυμμένο τραπέζι στο βάθος για να πιουν στα γρήγορα έναν καφέ και να επιστρέψουν στο θέατρο για τη βραδινή τους παράσταση. Από τους τρεις τους, ο πιο εξωστρεφής σίγουρα είναι ο Θοδωρής, αφού τα τελευταία χρόνια έχει μιλήσει στα media τόσο για τους προσωπικούς του δαίμονες που νίκησε όσο και για τη σχέση ζωής που έχει με τη Σμαράγδα Καρύδη. Ένας πρωτοσέλιδος έρωτας με τα όλα του. Μου κάνει πλάκες για κάποιους κοινούς γνωστούς μας από τη Θεσσαλονίκη, θυμάται την Καμάρα στην οποία μεγάλωσε και κάνει σόκιν σχόλια, που δυστυχώς δεν μπορούν να γραφτούν.

Από την άλλη πλευρά, ο Γιώργος είναι πάντα ευγενικός, αλλά κρατάει μια απόσταση ασφαλείας με τον συνομιλητή του, βάζοντας πολλές φορές τα όρια με μια μόλις ματιά. Η αλήθεια είναι πως ενώ βρίσκεται πολλά χρόνια στον χώρο, παίζοντας σε sold out παραστάσεις και δυνατές σειρές, επί της ουσίας δε γνωρίζουμε τίποτα για την προσωπική του ζωή. Κάποιοι κοινοί μας φίλοι λένε πως είναι τόσο ντροπαλός όταν γνωρίζει κάποιον, που δύσκολα θα σου ανοιχτεί με το «καλημέρα!».

Κι ερχόμαστε στην περίπτωση που λέγεται Άλκης. Δεν είναι ο χαμογελαστός τύπος που θα κάνει χαρούλες με το που θα σε δει. Σκανάρει αυτόν που έχει απέναντί του και μπορεί να σε παγώσει με μια ατάκα του πάνω στην κουβέντα. Δεν τον ευχαριστεί να μιλάει δημόσια για τον πατέρα του, ούτε και για το με ποια μοιράζεται τη ζωή του. Βλέποντάς τον, όμως, για πρώτη φορά επί σκηνής συνειδητοποίησα ότι αυτό που τον κάνει τελικά τόσο ξεχωριστό είναι οι μπλαζέ εκφράσεις του προσώπου του, είναι κι εκείνος ο τρόπος που βάζει τα χέρια του στην τσέπη, που θυμίζουν έναν τύπο που μας έχει έρθει κατευθείαν από τη δεκαετία του ’60. Ένας άνδρας παλαιάς κοπής, που πολύ σπάνια συναντάμε στις ημέρες μας. Φυσικά και θυμίζει οπτικά τον πατέρα του -αυτό όσο μεγαλώνει γίνεται ακόμη πιο έντονο. Οι τρεις τους είναι φίλοι εδώ και πολλά χρόνια, ξέρουν ο ένας τους κώδικες του άλλου κι έχουν τεστάρει τις αντοχές της σχέσης τους. Αυτό που λένε πάντως για τους άνδρες, ότι δε μεγαλώνουν και μένουν πάντα μέσα τους παιδιά, έχει βάση. Καθ΄ όλη τη διάρκεια της κουβέντας μας ο Θοδωρής τους πειράζει, προσπαθώντας να τους κάνει να ανοιχτούν και να μιλήσουν περισσότερο. Ο Γιώργος έχει παραγγείλει ένα παγωτό με βανίλια Μαδαγασκάρης και ο Άλκης προσπαθεί να του κλέψει μια μπάλα γιατί δεν έφαγε τίποτα όλο το απόγευμα. Η συνύπαρξή τους στο «Art» της Γιασμίνα Ρεζά τους ταιριάζει γάντι και η απόδοση του Σταμάτη Φασουλή δημιουργεί πολλές σκέψεις για την έννοια της ανδρικής φιλίας στις ημέρες μας. Με το που τελειώνει το ραντεβού μας τους παρατηρώ καθώς φεύγουν για το θέατρο. Ο Θοδωρής λέει κάτι αστείο στον Γιώργο, που τον κάνει να γελάει, και ο Άλκης περπατά μόνος του, κοιτώντας σκεπτικός το κινητό του. Ο Θοδωρής τότε πηγαίνει ξαφνικά προς το μέρος του και τον πιάνει από τον ώμο κλείνοντάς του το μάτι. Boys will always be boys!

Μια παράσταση, τρεις άνδρες πρωταγωνιστές, καμία γυναίκα επί σκηνής. Για ποιον λόγο δημιουργήθηκε αυτή η δουλειά φέτος; Θ.Α.: Γιατί θέλαμε να κάνουμε μια δουλειά μ’ ένα καλό έργο, που κάτι να λέει στο κοινό, που να είναι αποτελεσματικό. Όλοι, ξέρεις, θέλουμε να είναι γεμάτο το θέατρο, να κάνουμε επιτυχία όχι μόνο για οικονομικούς λόγους, αλλά και για καλλιτεχνικούς, άρα πρέπει να το θωρακίσεις από παντού. Τη δική μας την παρέα την αποτελούν άτομα που έχουν ταιριαστά χνώτα και κοινή δυναμική, ώστε να μπορούμε να γίνουμε μια γροθιά. Αυτός είναι ένας λόγος που δημιουργήσαμε το «Art». Α.Κ.: Εγώ το ήξερα το έργο πολύ καλά, ήθελα πάρα πολύ να το κάνουμε. Όταν, λοιπόν, μου το πρότεινε ο Θοδωρής είπα «μέσα» κατευθείαν. Πόσο μάλλον τι καλύτερο από το να είμαστε και οι τρεις φίλοι. Βέβαια, έχει και τα αρνητικά του αυτό, έχει και τα θετικά του, αλλά καταφέραμε με πολύ μεγάλη ευκολία τα αρνητικά να τα ξεπεράσουμε. Γ.Π.: Η αφορμή ήταν ο Θοδωρής που είχε και την ιδέα. Κι εγώ το έργο το ήξερα και μου άρεσε πάρα πολύ και είχα δει και την προηγούμενη παράσταση και το διάβασα και είπα το «ναι», ανεξάρτητα από τον ρόλο που θα μου πρότεινε ο Θοδωρής. Ούτως ή άλλως, και οι τρεις ρόλοι της παράστασης είναι ισάξιοι και πολύ ενδιαφέροντες. Τη δυσκολία που λέει ο Άλκης εγώ την αντιλαμβάνομαι. Επειδή είμαστε φίλοι κιόλας είμαστε και λίγο χαλαροί. Για παράδειγμα, καμιά φορά στις πρόβες μας ψιλοζοριζόμασταν να ξεκινήσουμε να δουλέψουμε. Τελικά, το ξεπεράσαμε. Α.Κ.: Ναι, εγώ δεν το λέω τόσο πολύ έτσι… Όσο το ότι ο Θοδωρής είναι ο σκηνοθέτης και πρέπει να υπακούσουμε στους κανόνες που θέτει. Θα μπορούσε, δηλαδή, στις πρόβες να εξελιχθεί σε «Έλα ρε Θοδωρή τώρα, άσε με» ή «Ρε Θοδωράκο άσε με». Η φιλία μας θα μπορούσε να πάει τη συνεργασία σε τέτοια μονοπάτια, αλλά ευτυχώς αυτό δε συνέβη.

Η βάση της παράστασης έχει να κάνει με την περιβόητη ανδρική φιλία και το κατά πόσο αυτή κλονίζεται με το πέρασμα του χρόνου. Είναι όντως πιο δυνατή από τη γυναικεία; Α.Κ.: Εγώ, λοιπόν, δεν πιστεύω ότι υπάρχει αντρική και γυναικεία φιλία. Στα δικά μου τα μάτια μιλάμε για μια αξία που υπάρχει και στους άντρες και στις γυναίκες. Θ.Α.: Εγώ συμφωνώ με τον Οδυσσέα κι έχω και μια επιχειρηματολογία πάνω σε αυτό. Μια δομημένη σκέψη. Πιστεύω ότι η γυναίκα ολοκληρώνεται η ίδια σωματικά μέσα από τον γάμο και το παιδί. Άρα, ακόμα κι όταν είναι μικρότερη, στο μέλλον το προσεχές αυτό που βλέπει ως ορίζοντα μπροστά της είναι η ολοκλήρωση αυτής της σκέψης. Στον άντρα, κατά κανόνα, δεν υπάρχει αυτό. Άρα, όταν υπάρχει μια αντρική φιλία, η οποία έχει βρει τις ισορροπίες της στο να μοιραστούν οι άνδρες τα υπαρξιακά τους, στο να μοιραστούν τα σεξουαλικά τους, να μοιραστούν το παιχνίδι τους, γιατί οι άντρες παραμένουνε πάντα παιδιά, τότε αυτήν τη φιλία την τραβάνε από τα μαλλιά για ν’ αντέξει. Αυτό που είναι πιο δυνατό από την αντρική φιλία είναι η ίδια η σκληρή πραγματικότητα. Δηλαδή, η καθημερινότητα της ζωής, η οποία μας αναγκάζει σε κάποιες συμπεριφορές. Η πραγματικότητα είναι ότι τελικά οι γυναίκες θα οδηγήσουν τον άνδρα σε αυτό που πρέπει να γίνει για να διαιωνιστεί το είδος. Αυτή είναι η δική μου θέση. Γ.Π.: Εγώ έχω αλλάξει πάρα πολλές φορές άποψη γι’ αυτό το θέμα. Πίστευα κι εγώ, σαν και σένα, μόνο στην ανδρική φιλία, τώρα πια πιστεύω στους ανθρώπους. Έχει και ανδρικές φιλίες που είναι χειρότερες από λυκοφιλίες… 

Σήμερα, ο ορισμός του άνδρα ποιος είναι; Α.Κ.: Είναι αυτός που αν ανοίξεις το λεξικό θα δεις τη φωτογραφία του Θοδωρή δίπλα (γέλια).

Εκτός από τον Θοδωρή, λοιπόν. Είναι αυτός που βγάζει τα λεφτά, είναι αυτός που έχει πολλές γυναίκες ή εκείνος που πατάει στα πόδια του; Θ.Α.: Για μένα, ο άνδρας είναι αυτός που μπορεί ν’ αντιμετωπίσει ό,τι του φέρει η ζωή μπροστά του. Είναι ο άνθρωπος που όταν πέφτει ξανασηκώνεται. Ας την περάσω έτσι ξώφαλτσα τη ζωή μου και ας μη χαρακτηριστώ ποτέ άνδρας. Αλλά για μένα ξεκάθαρα ο ορισμός του άνδρα είναι αυτός, πέφτω και ξανασηκώνομαι, μάχομαι μέχρι τέλους, δηλαδή.

Θοδωρή, έχεις δει γυναίκες που είναι πιο άνδρες από μερικούς άνδρες; Θ.Α.: Είναι πολλές. Πολύ συχνά συναντώ τέτοιες γυναίκες πια. Γ.Π.: Θα συμφωνήσω. Υπάρχει μια κοινωνική προσταγή, ο άντρας να είναι αυτός που δε φοβάται, δεν κλαίει, που ό,τι πει θα το κάνει, που δε μασάει γενικά. Αλλά αυτό είναι ένα πράγμα κλισέ, το οποίο δε νομίζω ότι ισχύει και αντιπροσωπεύει τον άνδρα στις ημέρες μας. Α.Κ.: Να έχει μπέσα και περισσότερο στον εαυτό του και όχι στους άλλους. Εμένα μου αρέσει πάρα πολύ το παράδειγμα του αρσενικού λιονταριού. Τα θηλυκά λιοντάρια κυνηγούν, φέρνουν το φαγητό, φεύγουν τα μικρά και πρώτα τρώει το αρσενικό, το οποίο κάθεται όλη μέρα και λιάζεται. Το αρσενικό είναι μόνο για να γονιμοποιήσει, αλλά τη στιγμή που θα έρθει το επόμενο αρσενικό λιοντάρι για να προστατεύσει το κοπάδι του, το αρσενικό θα σηκωθεί και θα δώσει μια μάχη μέχρι θανάτου. Εμένα μου αρέσει αυτό στη φύση. Έτσι κάπως είναι το αρσενικό στα μάτια μου.

Θοδωρή, ποια είναι η καλύτερη συμβουλή για τη ζωή που σου έδωσε ο πατέρας σου; Θ.Α.: Να είμαι ειλικρινής.

Την ακολουθείς; Σου βγήκε σε καλό; Θ.Α.: Δεν είμαι στα πάντα ειλικρινής, έτσι; Στα ουσιαστικά θέματα είμαι. Δηλαδή, μπορεί να είσαι σύντροφός μου και να σε απατώ. Δε θα στο πω ποτέ, δε θα είμαι εκεί ειλικρινής, αλλά δε θα έχω ψεύτικο αίσθημα απέναντί σου. Δηλαδή, αν νιώθεις ότι σε αγαπάω, θα σε αγαπάω. Θέλω να είμαι ειλικρινής με τα αισθήματά μου με τους ανθρώπους. Τώρα το τι κάνω εγώ σε προσωπικό επίπεδο είναι δική μου δουλειά και δε θα δώσω λόγο σε κανέναν. Γ.Π.: Εμένα μου είπε να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου, να τα έχω καλά με μένα, γιατί αν είμαι εγώ καλά με μένα και όλα τα υπόλοιπα καλά θα είναι.

Άλκη εσένα; Α.Κ.: Ότι η ζωή δεν είναι η τύχη μας, εμείς την καθορίζουμε τη ζωή μας. Προσπαθώ όσο γίνεται να την ακολουθώ αυτήν τη συμβουλή. 

Τελικά έχουμε ανακαλύψει τι είναι αυτό που θέλουν οι γυναίκες; Θ.Α.: Θέλουν τη δύναμη, θέλουν να είναι οι γυναίκες του δυνατού κι αυτό το έχει κάνει η φύση, δεν το έχει κάνει η κοινωνία. Το θηλυκό λιοντάρι, επειδή τα ανέφερε πριν ο Άλκης τα λιοντάρια, τον βασανίζει τον αρσενικό για να δυναμώσει το σπέρμα του και να της κάνει γερά παιδιά. Όταν η γυναίκα είναι έφηβη, είναι οι κοιλιακοί και τα μπράτσα αυτά που την ελκύουν σ’ έναν άνδρα. Μεγαλώνοντας, καταλαβαίνουν ότι το μυαλό του είναι μια δύναμη και μετά είναι τα χρήματα, τα οποία είναι η απόλυτη δύναμη. Αυτή είναι η εξουσία η πραγματική, το χρήμα. Α.Κ.: Αν το ξέραμε θα ήμασταν πολύ μάγκες, αλλά η γυναίκα μην ξεχνάμε ότι είναι ένα ον το οποίο επηρεάζεται πάρα πολύ από τις ορμόνες της, οι οποίες αλλάζουν. Πρώτα απ’ όλα, αλλάζουν κάθε μήνα, έτσι; Είναι ο κύκλος τους, δηλαδή, έχει πολύ μεγάλη σημασία σε τι φάση θα τη βρεις τη γυναίκα. Άλλες τις επηρεάζει περισσότερο, άλλες λιγότερο. Λοιπόν, ούτε οι ίδιες οι γυναίκες δε νομίζω να ξέρουν τι θέλουν. Ωστόσο, θεωρώ ότι ξέρουν πολύ καλά να επιβιώνουν.

Γιώργο, εσύ πιστεύεις το ίδιο; Γ.Π.: Ναι, πιστεύω ότι απλώς θέλουν διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικές φάσεις της ζωής τους. Καλά κι εμείς τα ίδια δε θέλουμε μήπως;

Ποια πιστεύετε ότι είναι η καλύτερη δεκαετία στη ζωή ενός άνδρα; Θ.Α.: 40 με 50. Εγώ λέω ότι είχα περάσει υπέροχα στα 18, στα 20 κάτι, στα 34 κι έλεγα πως τελείωσε η ζωή μου μετά τα 37. Κι, όμως, είναι για έναν άνδρα πολύ ωραίες αυτές οι ηλικίες. Α.Κ.: Νομίζω ότι τα πιο δημιουργικά χρόνια είναι από 35 μέχρι 50, σε γενικές γραμμές έτσι; Γιατί υπάρχουν κι εξαιρέσεις. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ GLOW 143 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2018

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΝΙΚΟΛ ΜΠΑΡΤΖΩΚΑ (D-Tales)

FASHION EDITOR ΛΑΖΑΡΟΣ ΤΖΟΒΑΡΑΣ (D-Tales)

GROOMING ΠΕΤΡΟΥΛΑ ΔΟΥΡΑΜΠΕΗ 

ΒΟΗΘΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΥ ΑΓΓΕΛΟΣ ΔΡΥΣΤΕΛΛΑΣ