Η αλήθεια είναι, πως αν το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων είχε να επιλέξει ανάμεσα σε ένα πιάτο γεμάτο με τηγανητές πατάτες συνοδευόμενες από ένα λαχταριστό burger και ένα πιάτο με παραδοσιακούς ντολμάδες, σίγουρα θα διάλεγε το πρώτο. Η επιρροή του πρόχειρου φαγητού έχει κατακλύσει τις ζωές μικρών και μεγάλων. Ωστόσο, υπάρχει ακόμη εκεί έξω ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων, οι οποίοι προσπαθούν να επαναφέρουν τη γευστική παραδοσιακή κουζίνα του κάθε τόπου, της οποίας οι ρίζες είναι βαθιές, και να μυήσουν τους ανθρώπους σε ένα άλλο πρότυπο διατροφής. Ο λόγος για το παγκόσμιο «οικογαστρονομικό» κίνημα Slow Food, του οποίου η κύρια αποστολή είναι να επιτύχει τη διάσωση της τοπικής γαστρονομικής παράδοσης. Πρόκειται για ένα παγκόσμιο δίκτυο, που διαθέτει 800 τοπικές οργανώσεις με 80.000 μέλη, σε 50 χώρες. Πρόεδρος του κινήματος είναι ο Carlo Petrini, ο οποίος προσπαθεί επί πολλά χρόνια να στηρίξει τους μικροκαλλιεργητές και να αναδείξει την αξία των τοπικών προϊόντων. Σήμα του κινήματος είναι το σαλιγκάρι, που συμβολίζει τους αργούς ρυθμούς ζωής, στον αντίποδα των τωρινών γρήγορων ρυθμών.

Φυσικά, αυτό το κίνημα της βραδυφαγίας δραστηριοποιείται και στην Ελλάδα και απαριθμεί μόλις 500 μέλη, αριθμός αρκετά μικρότερος συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες. Ωστόσο, τα μέλη του  συγκεντρώνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα και διοργανώνουν σεμινάρια και ραντεβού γαστρονομίας, όπου δοκιμάζουν πιάτα και κρασιά από όλες τις περιοχές της Ελλάδας, αλλά και του  κόσμου. Εδώ μπορούν και συμμετέχουν οι πολίτες που έχουν ευαισθητοποιηθεί στο ζήτημα της σωστής διατροφής, αλλά και όσοι αγαπούν την παράδοση του τόπου τους και το ποιοτικό φαγητό.

Επιπρόσθετα, μία σημαντική δραστηριότητα του κινήματος είναι η ενημέρωση των πολιτών σχετικά με τα "δυσεύρετα" προϊόντα της εκάστοτε περιοχής της Ελλάδας. Αυτά τα προϊόντα ονομάζονται αλλιώς «οχυρά» γεύσης και έχουν πάνω τους τη σφραγίδα του Slow Food. Πρώτο στην κατάταξη είναι το μαυροτράγανο Σαντορίνης, το οποίο ανήκει σε μία ποικιλία κρασιού που είχε σχεδόν εκλείψει και η παραγωγή του δεν ξεπερνά τις 100.000 φιάλες τον χρόνο. Επίσης, το Νιώτικο κεφαλοτύρι εντάσσεται στη συγκεκριμένη κατηγορία, αφού αποτελεί ένα παραδοσιακό τυρί που παράγεται σε μικρή ποσότητα στην Ίο, από μία μικρή ομάδα κτηνοτρόφων. Ένα ακόμη προϊόν που ξεχωρίζει για τη σπανιότητά του είναι το μοσχαράκι «φυλής Κατερίνης», το οποίο αποτελεί είδος υπό εξαφάνιση. Ο κτηνοτρόφος που προσφέρει το γευστικό αυτό κρέας, ο Δημήτρης Δήμου, βραβεύτηκε με το «Διεθνές βραβείο Slow food για τη Βιοποικιλότητα» χάρη στην προσπάθειά του να το διασώσει. Μάλιστα, στη φάρμα του διαθέτει και άλλα σπάνια είδη, όπως το κατσίκι Σκοπέλου και το πρόβατο Καρύστου.

Εάν βρεθείτε ποτέ στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην κοντινή Φλωρεντία, θα έχετε τη δυνατότητα να απολαύσετε πιάτα εμπνευσμένα από το κίνημα του Slow Food στο πολυτελές εστιατόριο Da Burde. Στην κουζίνα του μπαίνουν τοπικά προϊόντα χωρίς συντηρητικά, που εστιάζουν στην ποιότητα των συστατικών, ακολουθώντας πάντοτε τις παραδοσιακές μεθόδους μαγειρικής. Λίγο πιο πάνω, στις Βρυξέλλες, το εστιατόριο Le Max έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά των ανθρώπων που υποστηρίζουν το κίνημα του "αργού φαγητού". Μάλιστα, ο σεφ του είναι τιμώμενος πρόεδρος του Slow Food Convivium στις Βρυξέλλες. Στη Βαρκελώνη, επίσης, υπάρχει ένα wine bar και restaurant, το Monvinic, το οποίο από το 2008 προσφέρει μοναδικές παραδοσιακές γεύσεις. Αξίζει να αναφερθεί, πως συγκαταλέγεται ανάμεσα στα 5 καλύτερα wine bars του κόσμου. Όσοι είστε λάτρεις του καλού κρασιού μην παραλείψετε να το  επισκεφθείτε.

Η απήχηση του κινήματος ωστόσο δεν τελειώνει μόνο στα εστιατόρια και τους ανά τον κόσμο σεφ, αλλά επεκτείνεται και στον χώρο της πολιτικής και του θεάματος. Το 2009, η Michelle Obama ανέφερε με έμφαση, πως χρειάζονται περισσότερα φρέσκα, μη επεξεργασμένα, τοπικά προϊόντα. Για να υποστηρίξει την άποψή της ξεκίνησε το έργο της από έναν κήπο λαχανικών στην περιοχή του Λευκού Οίκου, ώστε να δώσει το παράδειγμα και στους υπόλοιπους Αμερικανούς πολίτες. Ακόμη, ο δημοφιλής σεφ της τηλεόρασης, Jamie Oliver είναι μέλος του κινήματος στην Αγγλία και σε πολλές συνταγές του θα παρατηρήσετε, ότι τα υλικά που χρησιμοποιεί είναι τοπικά και φιλικά προς όλους. 

Αν ενδιαφέρεστε να μάθετε περισσότερα ή ακόμη και να γίνετε μέλη, ξεκινήστε από μια επίσκεψη στην επίσημη ιστοσελίδα του κινήματος https://www.slowfood.com.  Αυτό που χρειάζεται να προστεθεί, εν κατακλείδι, είναι ότι το ποιοτικό φαγητό δε στοχεύει απλά στη γευστική απόλαυση. Το τι καταναλώνουμε όλοι μας και το πώς ζούμε, έχει άμεσες επιπτώσεις στην οικολογία και στον πολιτισμό της χώρας μας, αλλά και ολόκληρου του πλανήτη.