Δημιουργική, γεμάτη νέες ιδέες για να κάνει πάντα το ένα βήμα παραπάνω, ανεπιτήδευτα stylish και με μια μεγάλη αγάπη για τη λατρεμένη της Θεσσαλονίκη, η Τίμη Μουφτόγλου, η οποία κρατά τη θέση της Sales Manager στην οικογενειακή επιχείρηση των καταστημάτων Elegance και Elegance+, σίγουρα είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να μας ξεναγήσει στην πόλη.

Η ίδια ήταν μαθήτρια στη Γερμανική Σχολής Θεσσαλονίκης και ύστερα φοίτησε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και το τμήμα Γερμανικής Φιλολογίας. Στην πορεία εμπλούτισε τις γνώσεις της στο Digital Marketing αλλά και στις πωλήσεις, τη μόδα και το «στήσιμο» ενός καταστήματος παρακολουθώντας  σεμινάρια που έφεραν την υπογραφή ηχηρών φορέων.

Παρακάτω μας "συστήνει" σε όσα αγαπάει στην πόλη της, με τον δικό της, μοναδικό τρόπο!

Γεννήθηκα στη «φλερτιάρα» Θεσσαλονίκη και μεγάλωσα στη γειτονιά της Ανάληψης από τη μεριά της παραλίας, ακριβώς δίπλα στη θάλασσα, όπου και έχω τις περισσότερες αναμνήσεις μου. Βόλτες με το ποδήλατο τα ηλιοβασιλέματα στην παραλία, μπάλα με τον αδερφό μου στο πάρκο μπροστά απ’ το σπίτι, που μετατράπηκε σε πάρκινγκ μετά από κάποια χρόνια -και είχαμε το θράσος τότε να γράψουμε και να στείλουμε γράμμα στον δήμαρχο, κάνοντάς του παράπονα που μας χάλασε το μέρος που ήταν το «βασίλειό» μας! Μπουγάτσα από την «Αθηνά» τις Κυριακές μαζί με τζαζ ήχους, το απόγευμα σινεμά στο Ράδιο Σίτι και Goody’s… Δεν άλλαξαν τόσα πολλά από τότε, ακόμα όταν είμαστε «σπίτι» μας φαίνονται όλα ίδια. Απλά, τότε, εκείνος ήταν όλος μας ο κόσμος.

Αν μπορούσα, θα ήθελα να μείνω σε ένα από τα παλιά κτίρια της Αριστοτέλους με θέα τη θάλασσα, που δεν μπορώ να ζήσω μακριά της. Ο συνδυασμός της εθιστικής σε εμένα «φασαρίας» του κέντρου, με την εικόνα της θάλασσας που με ηρεμεί και την ιστορία που κουβαλούν τα παλιά κτίρια είναι κάτι που φαντάζει ιδανικό στο μυαλό μου.

Όταν ήμουν παιδί ήθελα να γίνω σχεδιάστρια μόδας, χορεύτρια, ηθοποιός… Πάντα με τραβούσαν τα καλλιτεχνικά, με συνεπαίρνει ό,τι έχει να κάνει με τη δημιουργία και την έκφραση μέσω αυτής. Μεγαλώνοντας ήταν αναπόφευκτο να μείνω ανεπηρέαστη από τον κόσμο του Elegance που έχτισαν οι γονείς μου με τόση αγάπη, ακόμα κι όταν σπούδαζα με θυμάμαι να κάνω διάλειμμα δουλεύοντας στο μαγαζί, έτσι για να ξεκουράζεται το μυαλό μου. Σπούδασα Γερμανική φιλολογία, καμία σχέση με το επάγγελμα που ακολούθησα, απλά μετά το σχολείο και αφού είχα μια αγάπη με τις ξένες γλώσσες τελειοποίησα τη γλώσσα και παράλληλα έκανα ό,τι μπορώ για να εξελίξω τις γνώσεις και δεξιότητές μου επάνω στη δουλειά που ήθελα να κάνω στην πραγματικότητα. Παρακολούθησα σεμινάρια, εντός και εκτός Ελλάδας, που αφορούν το marketing, την ψυχολογία της πώλησης, τη μόδα, το digital marketing και έμαθα και ισπανικά. Σήμερα περήφανα δηλώνω κομμάτι της οικογένειας των καταστημάτων “elegance” και «μαμά» του concept store “elegance +”.

Αυτό που αγαπώ περισσότερο στη δουλειά μου είναι η ίδια η δουλειά μου. Έχει τόσες διαφορετικές πτυχές που με κρατάει σε εγρήγορση. Από το κομμάτι της εκπαίδευσης νέου προσωπικού στο κομμάτι της δημιουργίας, το ψάξιμο και η μελέτη των νέων τάσεων, η επαφή με συνεργάτες –φίλους– απ' όλο τον κόσμο, η εξέλιξη μέσα από τη δουλειά, η λιανική στα μαγαζιά και η επαφή με τον κόσμο, με ανθρώπους που γίνεσαι φίλος για μια ζωή, η εμπιστοσύνη, η εκτίμηση. Όλα αυτά με κάνουν να μην μπορώ να ζήσω μακριά από αυτή τη δουλειά, τα λόγια που ακούμε καθημερινά από μόνα τους αποτελούν κίνητρο και δύναμη για να «τρέξουμε» ακόμα περισσότερο, ακόμα πιο μακριά -όσο μεγάλες κι αν είναι οι δυσκολίες και τα εμπόδια που συναντάμε καθημερινά.

Όταν ανοίξαμε το elegance+ ήμουν 24 χρονών, δεν είχαμε καν πλάνο, τότε θυμάμαι μου φαινόταν βουνό ένα ακόμα κατάστημα. Η ιδέα γεννήθηκε όταν ήμουν με τον πατέρα μου στο γραφείο του κύριου Β. Καραλάζου και είδα τα σχέδια του μαγαζιού. Θυμάμαι ακόμα, πώς ένιωσα. Μαγεύτηκα, ξαφνικά το μυαλό γέμισε εικόνες, σαν να "ξεκλείδωσε", ήξερα ότι ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό και είμαι ευγνώμων στον πατέρα μου που με εμπιστεύτηκε σε τόσο μικρή ηλικία και με βοήθησε να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου και με στήριξε σ' αυτό το όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Ήθελα να δημιουργήσουμε έναν χώρο «ζωντανό» που, εκτός από τη λειτουργία ενός εμπορικού καταστήματος που θα παρουσιάζει ό,τι πιο καινούριο σε συνδυασμό με διαχρονικά σχέδια, να μεταμορφώνεται σε έναν χώρο που θα μπορούμε να εκθέτουμε έργα καλλιτεχνών και να πραγματοποιούμε θεματικά events, ανάλογα μ' αυτό που θέλουμε να μοιραστούμε. Και να τα παρουσιάζουμε σε ανθρώπους που είναι "ανήσυχα πνεύματα" και τους αρέσει να "σκαλίζουν" το νέο, το διαφορετικό αλλά και που επιθυμούν να συμβάλουν σε κινήσεις με καλό σκοπό, οι οποίες βοηθούν τους ανθρώπους που έχουν περισσότερο ανάγκη ή και το περιβάλλον –έχουμε οργανώσει εκδηλώσεις για να ενισχύσουμε ενέργειες του Make A Wish και με την κολομβιανή εταιρία Μaaji για τον καθαρισμό παραλιών. Θα μπορούσα να μιλάω ώρες για τη δουλειά άλλα κάπου εδώ σταματάω. Το μόνο που μου λείπει είναι να είχα περισσότερο χρόνο να οργανώσω αυτά που έχω στο μυαλό μου.

Μια στιγμή που έχω νιώσει περήφανη είναι όταν δοκίμασα τις «δυνάμεις» μου και γέμισα εμπειρίες, σε μια δουλειά που δεν με ήξεραν και δεν τους ήξερα σε μια ξένη χώρα, στη Γερμανία, σαν Sales Manager σε ένα concept store στο Μόναχο. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερα να εξελιχθώ στη δουλειά μου αλλά και να κερδίσω την εμπιστοσύνη, την εκτίμηση και την αγάπη συνεργατών και ανθρώπων που είχα την τύχη να γνωρίσω μέσω αυτής της θέσης.

Το αγαπημένο μου μέρος στη Θεαασλονίκη είναι το κέντρο της. Είναι αρκετά τα σημεία που αγαπώ ανάλογα με τη διάθεση… Το Μοδιάνο, η ατμόσφαιρα, τα χρώματα, οι ήχοι, οι μυρωδιές με ταξιδεύουν σε μια άλλη εποχή. Δίπλα στη θάλασσα, στο Λιμάνι, κάτω από τον γερανό, εκεί πάω όποτε θέλω να ηρεμήσω, να μηδενίσω το μυαλό μου. Εκεί που οι σκέψεις χάνονται στη θάλασσα.

Μέσα στην ημέρα μπορεί να με συναντήσει κανείς σίγουρα το πρωί, πριν ανοίξει το μαγαζί, να πίνω τον πρώτο καφέ στο στενό της Βογατσικού, κοιτώντας τη θάλασσα και μεσημέρι στο διάλειμμά μου σε μια από τις "εθιστικές" προπονήσεις με τη Χαρά στο WH στο λιμάνι. Το μάθημά της είναι κάτι μεταξύ χορού, ενόργανης, καλλισθενικής, αερόβιας και όλα αυτά με απίστευτο soundtrack κάθε μέρα! Με γεμίζει η προπόνηση κι αυτό γιατί βρίσκομαι με φίλους και κάνουμε αυτό που αγαπάμε όλοι μαζί, με γεμίζουν οι αυθόρμητες βόλτες σε στέκια με ωραίες μουσικές και ενδιαφέρουσες συζητήσεις και τα ταξίδια της τελευταίας στιγμής, έστω για μια μέρα, που σε γεμίζουν εικόνες.

Δηλώνω φανατική fan του σεφ Ανδρέα Κλαυδιανού τον οποίο ξέρω από 18 χρονών και ακολουθώ τα γευστικά του μονοπάτια από τότε, οπότε πρώτο και καλύτερο ως αγαπημένο εστιατόριο θα αναφέρω το UMA. Επίσης, αγαπώ το Οψοποιών Μαγγανείαι, εκεί ο Δημήτρης και η Ντίνα προσφέρουν ό,τι καλύτερο υπάρχει για τους λάτρεις του κρέατος, εξαιρετικής κοπής κρέας μαγειρεμένο όπως ακριβώς πρέπει, συνοδευόμενο από υπέροχο κρασί σε ένα οικείο περιβάλλον. Το Όμικρον στα Λαδάδικα έχει πάντα ενδιαφέρουσες προτάσεις σε κρέας και ψάρι, ποικιλία σε επιλογές που εξυπηρετούν όλα τα γούστα σε ένα διαφορετικό περιβάλλον. Αγαπώ και το Σέμπρικο με απίστευτες επιλογές επίσης σε κρέας και ψάρι -παντρεύει παραδοσιακά πιάτα με ό,τι νέο κυκλοφορεί σαν τάση στο φαγητό, διαθέτοντας εξαιρετικές πρώτες ύλες και ενδιαφέροντες συνδυασμούς.

Μια από τις καθημερινές μου συνήθειες είναι να περπατάω το πρωί στην παραλία ακούγοντας το εκάστοτε αγαπημένο μου τραγούδι. Αφήνω τη μουσική να γεμίσει το μυαλό μου, κοιτάω τη θάλασσα και αυτόματα χαμογελάω.

Δεν είναι λίγες οι φορές που μετά από μια πιεστική μέρα στη δουλειά καταλήγουμε με φίλους, χωρίς καν να συνεννοηθούμε, σε αγαπημένα στέκια. Μερικές φορές απλά ο δρόμος θα με βγάλει στο Vogatsikou 3, το παλιό Bel Air. Έχω τις πιο όμορφες εικόνες απ' αυτό το μαγαζί, το καλοκαίρι έξω στο μοναδικό ίσως μέρος που φυσάει ένα γλυκό αεράκι, να πίνουμε αγαπημένα cocktails ή τον χειμώνα μέσα στο μπαρ, ακούγοντας μουσικές που σε κάνουν να μην μπορείς να μείνεις ακίνητος. Το Piece of cake -εκεί που τα μηνύματάκια κάθε φορά γραμμένα στον τεράστιο μαύρο πίνακα μοιάζουν να έχουν γραφτεί για εσένα- είναι από τα μέρη που πας απλά μόνος και καταλήγεις να είσαι μια παρέα με όλο το μαγαζί, με χαρούμενη ατμόσφαιρα και όμορφα τραγούδια.

Τα καλοκαίρια αγαπώ επίσης να... σκαρφαλώνω σε ταράτσες! Η αγαπημένη μου είναι το Fragile. Πάντα μου αρέσουν τα μέρη που θυμίζουν καλοκαίρι, σαν γνήσιο παιδί του καλοκαιριού που είμαι, τα αποζητώ.

Την ωραιότερη θέα στην πόλη μπορεί να την απολαύσει κανείς... από τη θάλασσα! Σκεφτήκατε ποτέ να γίνετε τουρίστες, να μπείτε σ΄ ένα από αυτά τα καραβάκια της παραλίας και απολαύστε τη θέα της Θεσσαλονίκης από τον Θερμαϊκό;

Στη Θεσσαλονίκη μου αρέσει ότι είναι τόσο μικρή, όσο χρειάζεται για να πάρεις μια ιδέα από τις εικόνες και τη φιλοσοφία της, αλλά και τόσο μεγάλη, ώστε να μη νιώθεις «εγκλωβισμενος» σε μια μικρή κοινωνία. Δεν είμαστε στην πραγματικότητα «χαλλλαροί» αλλά ανήσυχα πνεύματα που αντιμετωπίζουμε τα πάντα, απλά σε άλλους ρυθμούς σε σχέση με την Αθήνα. Υπάρχει μια άλλη οικειότητα αλλά και άνεση μεταξύ των ανθρώπων της και ο ένας θα βοηθήσει τον άλλον -τουλάχιστον όσον αφορά στη νέα γενιά. Και επίσης, το εντυπωσιακό είναι για μένα, ότι είμαστε μια πόλη ανοιχτή στο καινούριο δεν το φοβόμαστε αλλά το προσαρμόζουμε στα δικά μας δεδομένα. Δεν είναι τυχαίο ότι μεγάλες εταιρίες «δοκιμάζουν» το νέο και το διαφορετικό πρώτα στη Θεσσαλονίκη και μετά στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Ονειρεύομαι μια πόλη καθαρή, με περισσότερη όρεξη και θέληση για δουλειά από τους νέους ανθρώπους και με πιο «ανοιχτά» μυαλά από τους μεγαλύτερους. Πρέπει να σταματήσει αυτή η νοοτροπία πως, ό,τι ήταν να γίνει στη Θεσσαλονίκη έγινε και να «ξυπνήσουμε» εμείς οι νεότεροι. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε αυτήν την όρεξη και τη δύναμη που έχουμε και να την αλλάξουμε στην πόλη που της αξίζει. Μια Θεσσαλονίκη ζωντανή, με περισσότερες καινοτομίες και ανιδιοτέλεια.

Αν έπρεπε να χαρακτηρίσω τη Θεσσαλονίκη με τρεις λέξεις θα διάλεγα τις εξής: ερωτική, ρομαντική και ανήσυχη!