Η αρωματοποιός Νίκη Ζώνιου μας παρουσιάζει τη Θεσσαλονίκη μέσα από τα μάτια της και μας ξεναγεί στις δικές της αγαπημένες γωνίες και μέρη, μέσα από εικόνες γεμάτες ιστορία, πλακόστρωτα δρομάκια, χαμογελαστούς ανθρώπους και ιδιαίτερες γεύσεις και αρώματα.
Γεννήθηκα στην Αθήνα (τελείως τυχαία!) αλλά μεγάλωσα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή της Αρχαίας Αγοράς. Αγαπημένη γειτονιά, με πολύ πράσινο και αυτό που θυμάμαι με νοσταλγία είναι το ατελείωτο και ανέμελο παιχνίδι στα πάρκα της Αριστοτέλους και της Αχειροποιήτου. Παραμένει ακόμα η γειτονιά μου, όπου μεγαλώνουν τώρα τα δικά μου παιδιά και χαίρομαι ιδιαίτερα που παραμένει ζωντανή και ευχάριστη.
Δε θα άλλαζα το κέντρο για κανένα λόγο. Αν μπορώ να ξεχωρίσω μία οδό που προτιμώ, αυτή θα ήταν η Μητροπολίτου Ιωσήφ που τα τελευταία χρόνια τη ζω καθημερινά και μου αρέσει πολύ.
Όταν ήμουν παιδί ήθελα να ασχοληθώ με κάποιο επάγγελμα σχετικό με ταξίδια, χωρίς όμως να έχω κάτι συγκεκριμένο στο νου μου. Ταυτόχρονα όμως μου άρεσαν πολύ και τα αρώματα και πάντα είχα μια περιέργεια για τη διαδικασία της δημιουργίας τους. Έτσι, σπούδασα χημεία και στη συνέχεια εξειδικεύτηκα στην αρωματοποιία.
H περιοχή που επιλέξαμε για το πρώτο μας κατάστημα Zoniou ήταν τα Άνω Λαδάδικα, όπου υπήρχαν από πολύ παλιά καταστήματα αρωμάτων. Η υποδοχή από τον κόσμο ήταν πολύ θερμή λόγω του ότι το κατάστημα διέφερε αρκετά από τα υπόλοιπα ως προς τα προϊόντα, το στήσιμο, την εξυπηρέτηση και τη γνώση του αντικειμένου.
Αυτό που κάνει ένα άρωμα ξεχωριστό είναι η αρχική έμπνευση του αρωματοποιού και στη συνέχεια, η αποτύπωση των συναισθημάτων σε μια φόρμουλα. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη πρόκληση, να νιώσω, να κατανοήσω και να μεταφέρω αυτά τα συναισθήματα σε ένα μπουκάλι. Στόχος είναι να μοιραστώ τις αρωματικές μου σκέψεις και να ταιριάξουν με αυτές των πελατών των καταστημάτων μας. Αν πάλι δεν τους εκφράζει κάποιο από τα inspirations αρώματα, τότε μπορούν να κάνουν τη δική τους σύνθεση, όπως τη φαντάζονται! Γιατί η φιλοσοφία μας είναι η μοναδικότητα που εξασφαλίζει η προσωπικότητά μας.
Η σύνθεση ενός αρώματος είναι μια σπάνια μορφή τέχνης αλλά και μια αρκετά πολύπλοκη διαδικασία, στην οποία κύριο ρόλο παίζει το ένστικτο του αρωματοποιού. Ξεκινά με τη σύλληψη μιας πρωτότυπης και ενδιαφέρουσας μυρωδιάς, έμπνευση της οποίας μπορούν να αποτελέσουν εικόνες και ήχοι, καθημερινοί ή από ταξίδια, γεύσεις, αναμνήσεις, συναισθήματα. Στη συνέχεια η ιδέα θα γίνει πράξη στο εργαστήριο με τους κατάλληλους συνδυασμούς των αρωματικών υλών, ώστε να δημιουργηθεί αρχικά μια βάση και στη συνέχεια αυτή να εμπλουτιστεί αρωματικά σύμφωνα με την αρχική έμπνευση.
Ο αρωματοποιός έχει στην παλέτα του έναν μεγάλο αριθμό αρωματικών υλών, φυσικών και συνθετικών τα χαρακτηριστικά των οποίων κατέχει στον ύψιστο βαθμό. Γνωρίζει, και κατά κύριο λόγο θυμάται τον οσφρητικό τους χαρακτήρα, έχει πειραματιστεί πολύ και είναι εξοικειωμένος με τους συνδυασμούς αυτών ώστε να μπορεί να τις χειριστεί αποτελεσματικά. Οι πιθανοί συνδυασμοί, τόσο σε συστατικά όσο και σε αναλογίες μεταξύ τους είναι ατελείωτοι και είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν όλοι. Εδώ λοιπόν έρχεται το ένστικτο του αρωματοποιού, που μαζί με τις γνώσεις και την εμπειρία τον οδηγεί να κάνει τις σωστές επιλογές και τους σωστούς συνδυασμούς.
Μου αρέσει πολύ η περιοχή της Άνω Πόλης. Στενά δρομάκια και σκαλάκια σε οδηγούν σε πλατείες, σου αποκαλύπτουν βυζαντινούς ναούς, διώροφα αρχοντικά μακεδονίτικης αρχιτεκτονικής ή μικρά προσφυγικά σπίτια. Οι αυλές με τις τενεκεδένιες γλάστρες, οι μυρωδιές και οι ήχοι θυμίζουν χωριό και όχι πόλη. Και φυσικά δεν αλλάζεται με τίποτα η ανεπανάληπτη θέα, από όπου κι αν σταθείς.
Το μεσημέρι συνήθως θα κάνω διάλειμμα για φαγητό δίπλα στο γραφείο μου, στο Mahalo κι αν η ημέρα αποδειχθεί μακριά και τελειώσω αργά, ένα κρασί στο Vin είναι ό,τι πρέπει!
Το Βυζαντινό Μουσείο είναι ένας χώρος που αγαπώ και επισκέπτομαι. Εκτός από τις περιοδικές εκθέσεις, πάντα θα περάσω και από τη μόνιμη, όπου κάθε φορά ανακαλύπτω και κάτι καινούριο.
Τώρα που «ανοίγει» ο καιρός απολαμβάνω τις βόλτες με το ποδήλατο στην παραλία με τις κόρες μου. Μια από τις καθημερινές μου αγαπημένες συνήθειες είναι κάθε Δευτέρα να αγοράζω λουλούδια για το γραφείο μου από τα Λουλουδάδικα.
Για τη βραδινή μου έξοδο παραμένω πιστή στο κέντρο, θα προτιμήσω κάποια μαγαζιά όπως το Local ή το Canteen τόσο για κρασί ή cocktail, όσο και για να τσιμπήσω κάτι. Εκτός κέντρου το αγαπημένο μου εστιατόριο είναι το Duck Private Cheffing.
Το μυστικό μου μέρος στην πόλη είναι τα δρομάκια που οδηγούν από την Άνω Πόλη στο κέντρο. Μου αρέσει η ησυχία τους, οι μυρωδιές των λουλουδιών από τις αυλές κάποιων σπιτιών, καθώς και η θέα του Όλυμπου που ξεπροβάλει ανάμεσα από τις πολυκατοικίες, όταν φτάνω στην κορυφή της οδού Αγίας Σοφίας.
Αυτό που μου αρέσει πολύ είναι, ότι τα τελευταία χρόνια άρχισε να προβάλλεται η ιστορία της πόλης και να προσελκύει, όχι μόνο τους τουρίστες αλλά και τους ίδιους τους Θεσσαλονικείς για να την ανακαλύψουν. Το ιδανικό της μέγεθος, ούτε μεγάλη ούτε μικρή, εξασφαλίζει ένα σχετικά καλό επίπεδο στην καθημερινότητά μας.
Δεν θα άλλαζα κάτι στη Θεσσαλονίκη ριζικά. Σίγουρα υπάρχουν τομείς που χρήζουν βελτίωσης, όπως η άναρχη κίνηση και στάθμευση των αυτοκινήτων, η καθαριότητα, οι γραμμένοι τοίχοι αλλά είναι στο χέρι μας να δρούμε συνεργατικά προς αυτήν την κατεύθυνση. Επίσης, θα ήθελα να τελειώνουν τα έργα για το μετρό, τόσο για επανέλθει η όψη της πόλης, όσο και για να βγουν στην επιφάνεια τα εξαιρετικά ευρήματα των αρχαιολόγων.
Το άρωμα που μου φέρνει στο νου τη Θεσσαλονίκη είναι το Riviera από τη σειρά Ιnspirations. Ο συνδυασμός σανδαλόξυλου, μόσχου και αλμύρας θεωρώ, πως είναι η εικόνα της και η ιστορία της.
Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσω την πόλη μου με 3 λέξεις αυτές θα ήταν... μια ανθρώπινη, φιλόξενη και δημιουργική πόλη.