Με το βιβλίο της που κυκλοφόρησε πρώτα στα αγγλικά, "Threads That Bind", να μπει στη λίστα των Sunday Times Bestsellers κι έχοντας διεκδικήσει υποψηφιότητα για τα Goodreads Awards στην κατηγορία "Best Young Adult Fantasy", η Κίκα Χατζοπούλου ζει το δικό της παραμύθι από τη Θεσσαλονίκη στο Λονδίνο. Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πατάκη, «Νήματα που ενώνουν», σε μετάφραση Βούλας Αυγουστίνου, η ίδια μας μίλησε για όσα συγκροτούν το δημιουργικό της σύμπαν, αλλά και για όσα αγαπάει στην πόλη όπου μεγάλωσε κι έθεσε τα πρώτα θεμέλια για τη μεγάλη επιτυχία που πλέον γνωρίζει.

Ας τη γνωρίσουμε καλύτερα...

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στις 40 Εκκλησιές, και αργότερα στην Τριανδρία. Η Θεσσαλονίκη ήταν μεγάλη επιρροή στην αστική τοποθεσία του βιβλίου μου, «Νήματα Που Ενώνουν» (Εκδόσεις Πατάκη, 2023). Μέρη όπως η Αγορά Μοδιάνο, το λιμάνι και το αστικό τοπίο γεμάτο από μικρά δρομάκια και
πυκνό-χτισμένες πολυκατοικίες σχηματίζουν το νουάρ τοπίο της φανταστικής πόλης του Αλάντε.

Η αγαπημένη μου γειτονιά είναι τα Κάστρα. Η αρχιτεκτονική, η πολεοδομική αναρχία αλλά και η κουλτούρα της περιοχής μου φαντάζουν σαν ένα τοπίο βγαλμένο από παραμύθι!

Όταν ήμουν παιδί ήθελα να γίνω συγγραφέας. Κάπως έτσι επέλεξα τις σπουδές στην Αγγλική Φιλολογία στη Θεσσαλονίκη, όπου πάντα υπήρχαν πολλά και διάφορα μαθήματα λογοτεχνίας κι εξαιρετικοί καθηγητές. Έπειτα, σπούδασα Δημιουργική Γραφή Παιδικής Λογοτεχνίας στο New School στη Νέα Υόρκη, μια φανταστική εμπειρία γεμάτη μάθηση και δημιουργικότητα. Για πολλά χρόνια ήμουν δασκάλα αγγλικών και δημιουργικής γραφής, και αργότερα συνεργαζόμουν με τις Εκδόσεις Πατάκη στα foreign rights, όπου διάβαζα και αξιολογούσα ξένα βιβλία προς μετάφραση.

Η σχέση μου με τη Θεσσαλονίκη είναι μια σχέση αγάπης, έμπνευσης αλλά και απογαλακτισμού.

Το εναρκτήριο λάκτισμα για την ενασχόλησή μου με τη συγγραφή ήταν τα βιβλία και οι ταινίες που αγαπούσα ως παιδί. Πάντα με ενδιέφεραν οι δευτερεύοντες χαρακτήρες ή ένα μικρό κομμάτι της μυθοπλασίας που μετά ανέπτυσσα σε δικές μου ιστορίες, κάτι σαν fan fiction.

Η συγγραφή για εμένα είναι μεγάλη απόλαυση, ειδικά εξερεύνηση ενός νέου κόσμου και νέων χαρακτήρων που εφευρίσκω εγώ.

Μέσα από τις ιστορίες μου προσπαθώ να δώσω στον αναγνώστη πάνω από όλα μια απολαυστική αναγνωστική εμπειρία, γεμάτη κοσμοπλασία, δράση, ανατροπές, έρωτα και ένα βαθύ ταξίδι του χαρακτήρα. Έπειτα, προσπαθώ να τις γεμίσω με δικές μου σκέψεις και ερωτήσεις που ίσως αγγίξουν και τον αναγνώστη και τα δικά του βιώματα.

Προς το παρόν, μόνο ένα βιβλίο μου έχει εκδοθεί, το οποίο θα ξεχωρίζει πάντα γιατί είναι αυτό που με έκανε και επίσημα συγγραφέα! Από όσα βιβλία έχω γράψει νωρίτερα ή έπειτα, ξεχωρίζει συνήθως αυτό το οποίο δουλεύω αυτή την περίοδο – είναι ένα νέο βιβλίο φαντασίας για εφήβους που δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη.

Το βιβλίο μου, "Threads That Bind", το εμπνεύστηκα από μια εικόνα ενός κοριτσιού που στέκεται σε μια στέγη, ενώ η πόλη της πλημμυρίζει
γύρω της, κρατώντας ένα νήμα. Το νήμα έγινε οι κλωστές των αρχαίων Μοιρών, η πλημμύρα μια οικολογική καταστροφή που καταστρέφει τον κόσμο της, και το κορίτσι μια ντετέκτιβ που αναλαμβάνει μια ύποπτη υπόθεση.

Η επιτυχία που γνώρισε με χαροποιεί ιδιαίτερα! Πρόκειται για ένα περίεργο βιβλίο που δεν υπακούει στους κανόνες των trends της ελληνικής μυθολογίας και χαίρομαι πολύ που έχει καλές κριτικές και απήχηση στους αναγνώστες.

Το να γράφεις ένα βιβλίο για παιδιά είναι μια ιδιαίτερη τέχνη, που πιστεύω συνδυάζει το βαθύ με το απλό με έναν τρόπο που σε κάνει κι εσένα, ως ενήλικα συγγραφέα, να σκέφτεσαι τον κόσμο διαφορετικά.

Η σχέση μου με τα παιδιά είναι σχέση αγάπης. Ήμουν για πολλά χρόνια δασκάλα, μια εμπειρία που με έκανε να εκτιμήσω ακόμα πιο πολύ τον βαθύ εσωτερικό κόσμο ενός παιδιού ή εφήβου. Ειδικά τα παιδιά του σήμερα έχουν προσλαμβάνουσες και ερεθίσματα που τους κάνουν μέρος της παγκόσμιας κοινωνίας από πολύ μικρά.

Τα σχόλια του κόσμου είναι κάπως αναμενόμενα όταν παράγεις τέχνη. Τα θετικά σχόλια είναι πάντα ευπρόσδεκτα φυσικά, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι τα αρνητικά σχόλια δεν με ακουμπάνε και πάρα πολύ. Όντας και η ίδια αχόρταγη αναγνώστης, ξέρω ότι δεν είναι όλα τα βιβλία για όλους τους αναγνώστες, όποτε μου φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό σε κάποιον να μην αρέσει το δικό μου.

Αντλώ έμπνευση από πράγματα που βλέπω, διαβάζω, ακούω ή συζητώ. Από την ελληνική και παγκόσμια μυθολογία, από την φύση (και την καταστροφή της), από δικά μου βιώματα.

Η συγγραφέας που θαυμάζω είναι η Naomi Novik, της οποίας η αγαπημένη μου τριλογία, Το Σχολομαντείο, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.

Ένα βιβλίο που διάβασα και άλλαξε τον τρόπο που σκέφτομαι είναι το το Σχολομαντείο της Naomi Novik. Πρόκειται για ένα συνηθισμένο concept, μιας μοναχικής κοπέλας σε ένα σχολείο μαγείας, όμως κατορθώνει να μιλήσει για την αποξένωση και τη χειραγώγηση του καπιταλιστικού συστήματος και των ταξικών θέσεων με έναν τρόπο που βρίσκω πολύ ενδιαφέρον, αλλά και με μια πλοκή που δεν σταματά να σε ξαφνιάζει.

Η ζωή στο Λονδίνο είναι γεμάτη νέες εμπειρίες. Μια απλή βόλτα για περπάτημα μπορεί να σε οδηγήσει σε ένα παράξενο μουσείο, μια απρόσμενη υπαίθρια αγορά, μια pub με εκατοντάδες χρόνια ιστορίας, μια εξαιρετική θεατρική παράσταση.

Στο μέλλον θα ήθελα να συνεχίσω να γράφω ιστορίες που με εκφράζουν και με κάνουν περήφανη.

Αυτό που αγαπώ περισσότερο στη δουλειά μου είναι σχεδόν όλα τα κομμάτια της. Είμαι τυχερή που συνεργάζομαι με εξαιρετικές εκδόσεις, στην Αμερική που είναι οι βασικοί μου εκδότες, αλλά και στην Αγγλία που ζω και στην Ελλάδα που επισκέπτομαι. Οι εξαιρετική συνεργάτες κάνουν όλα τα κομμάτια της συγγραφής απολαυστικά: από την πρώτη γραφή στις διορθώσεις με τον εκδότη, στο marketing και publicity.

Η κινητήριος δύναμή μου είναι η απόλαυση της ανακάλυψης, είτε αυτή είναι ανακάλυψη ενός νέου χαρακτήρα, ενός νέου κόσμου και νέας μαγείας, μια νέας πλοκής και ανατροπής, είτε είναι η ανακάλυψη των δικών μου ικανοτήτων ως συγγραφέα.

Η κομβική στιγμή στην πορεία μου ήταν σίγουρα όταν υπέγραψα το συμβόλαιο με τ@ ατζέντη μου και ξεκίνησα να δουλεύω μαζί τ@. Στο εξωτερικό, ο λογοτεχνικός ατζέντης είναι απαραίτητος, καθώς χωρίς αυτόν δεν μπορείς να προσεγγίσεις εκδότες. Για αυτό τον λόγο, οι ατζέντηδες είναι περιζήτητοι και άρα και πολύ επιλεκτικοί. Προσπαθούσα για σχεδόν 7 χρόνια να βρω ατζέντη πριν τα καταφέρω.

Ένα 24ωρό μου περιλαμβάνει πολύ υπολογιστή! Άπειρα mails και περιφερειακές δουλειές και φυσικά πολύ γράψιμο. Έπειτα συνήθως μαγείρεμα, γυμναστήριο, βόλτα ή ταινία στο σπίτι.

Νομίζω δεν υπάρχει μεγαλύτερο όνειρο από αυτό που έζησα το 2023 όταν εκδόθηκε το πρώτο μου βιβλίο. Ήταν κάτι που ήθελα από 13 χρονών και τώρα που εκπληρώθηκε, πρέπει να βρω ένα νέο όνειρο για να το αντικαταστήσει.

Σαν αξίες εκτιμώ την ανθρωπιά, την εργατικότητα, τη δημιουργικότητα, την καλοπέραση, την καλή ψυχική υγεία.

Ευτυχία σημαίνει καλοκαίρι στην παραλία με ένα καλό βιβλίο, κι έπειτα ταβέρνα με τηγανιτό ψαράκι και ταραμά.

Μου αρέσει να ξεκλέβω χρόνο και να διαβάζω ένα ολόκληρο βιβλίο μέσα σε μια μέρα. Το βρίσκω πολύ απολαυστικό να χάνεσαι έτσι μέσα σε έναν νέο κόσμο για μια ολόκληρη μέρα.

Είναι πολλοί οι άνθρωποι-μέντορες για εμένα: δάσκαλοι και καθηγητές, η οικογένειά μου, οι φίλοι μου. Πραγματικά
δεν ξέρω ποιον να διαλέξω.

Για πολύ καιρό το στέκι μου στη Θεσσαλονίκη ήταν το Flou, πήγαινα αποκλειστικά εκεί, αλλά δυστυχώς έκλεισε εν μέσω καραντίνας.

All time classic αγαπημένο μου μέρος στη Θεσσαλονίκη είναι το Πάρκο της ΧΑΝΘ απέναντι από τον Λευκό Πύργο. Σε όλα τα lockdown ήταν η απογευματινή μου βόλτα. Ακόμα και τώρα αγαπώ πολύ το περπάτημα στο πάρκο και στη Νέα Παραλία.

Η καλύτερη συμβουλή που μου έχουν δώσει ποτέ: «Γράψε για τον εαυτό σου», που ίσως να ανάγεται σε όλα τα επαγγέλματα ως «δημιούργησε/δούλεψε για τον εαυτό σου». Πιστεύω ότι είναι ένα σημαντικό δίδαγμα που μαθαίνουμε καθώς μεγαλώνουμε, ότι είναι πολύ σημαντικό να αγαπάμε και να είμαστε περήφανοι οι ίδιοι για αυτό που δημιουργούμε, ειδικά εφόσον ζούμε σε ένα σύστημα που σε βλέπει σαν μηχανή παραγωγής.

Το «κρυφό» μου σημείο στην πόλη είναι η ταβέρνα του «Κώστα» στην Τριανδρία. Ήσυχο σημείο, εξαιρετικοί άνθρωποι, πεντανόστιμα σουτζουκάκια.

Η Θεσσαλονίκη μου αρέσει γιατί συνδυάζει το παλιό και το νέο, θάλασσα και βουνό, παρέα και οικογένεια.

Αν θα άλλαζα κάτι στη Θεσσαλονίκη θα ήταν το κυκλοφοριακό πρόβλημα. Αυτό νομίζω είναι το πιο σημαντικό και εμφανές αυτή την
στιγμή.

Αν θα έπρεπε να τη χαρακτηρίσω με 3 λέξεις, θα την έλεγα δυναμική αλλά κουρασμένη.