H Ευλαμπία Τσιρέλη είναι συγγραφέας, καθώς και ο ιθύνων νους του Imaginarium -ενός εργαστηρίου συγγραφής στη Θεσσαλονίκη-, ενώ παράλληλα είναι εκπαιδευτικός και συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο του Yale. Η ίδια μάς μίλησε για το μεγαλύτερό της όνειρο, που έχει πραγματοποιήσει τα τελευταία 11 χρόνια, όλα όσα την εμπνέουν και καθορίζουν τον τρόπο σκέψης της, καθώς και για τα αγαπημένα της spots στην πόλη.
Ας τη γνωρίσουμε καλύτερα!
Who is Who
Σπούδασα Κοινωνική Θεολογία στο ΑΠΘ, με Μεταπτυχιακό στη Βιβλική Γραμματεία και Θρησκειολογία, και Διδακτορικό στον ίδιο τομέα με ερευνητικά ενδιαφέροντα τη Βιβλική Αρχαιολογία, τη μυθολογία, την ιστορία, τον πολιτισμό και τις γλώσσες των λαών της Βίβλου (Αρχαία Εγγύς Ανατολή). Σπούδασα, επίσης, (και συνεχίζω) εβραϊκά κι εβραιοϊσπανικά, ενώ αυτή την περίοδο συνεργάζομαι με το Πανεπιστήμιο του Yale και με το Τμ. Ιστορίας και Αρχαιολογίας ΑΠΘ στη μεταδιδακτορική μου έρευνα που σχετίζεται με το Ολοκαύτωμα.
Διδάσκω Θρησκευτικά και δημιουργική γραφή στη μέση ιδιωτική εκπαίδευση από το 2017, αλλά και λογοτεχνία και γραφή στο ιδιωτικό μου Εργαστήρι Συγγραφής Imaginarium, από το 2014.
Το Imaginarium προέκυψε από ένα πείραμα και στοίχημα με τον εαυτό μου ότι και αυτή η τέχνη (της γραφής) διδάσκεται μέχρις ενός σημείου. Επίσης για να μοιραστώ, και να συναναστραφώ με ανθρώπους που έχουν το ίδιο όραμα με εμένα.
Πρόκειται για ένα εργαστήρι όπου ο ενδιαφερόμενος ασκείται στη μελέτη και ανάλυση της λογοτεχνίας, πειραματίζεται στη γραφή μυθοπλασίας μέσα από ασκήσεις που βοηθούν να βρει κανείς το συγγραφικό του στιλ, συνειδητοποιεί τις δυσκολίες και τις απαιτήσεις της συγγραφής, και βελτιώνει τον λόγο του και την αφηγηματική του ικανότητα.
Αυτό που με γεμίζει περισσότερο στη δουλειά μου στο Εργαστήρι και τη διδασκαλία, είναι η επαφή με τον κόσμο, η ανταλλαγή απόψεων που με βελτιώνει σαν άνθρωπο αλλά και σαν συγγραφέα, καθώς και η τριβή με κείμενα και διαφορετικές γραφές. Στη δουλειά μου στο ακαδημαϊκό κομμάτι της έρευνας, με συναρπάζει η ίδια η έρευνα, η ανακάλυψη και η συγγραφή δοκιμίων που συμβάλλουν στην επιστήμη μου αλλά και στην κουλτούρα του pop science καθώς είμαι της άποψης ότι οι επιστήμες δεν είναι μόνο για το πανεπιστήμιο. Πρέπει να είναι προσβάσιμες σε όλους. Απολαμβάνω επίσης τις διάφορες συνεργασίες που προάγουν τη διεπιστημονικότητα και την πρωτότυπη θεώρηση επιστημονικών κλάδων.
Αντλώ έμπνευση από οτιδήποτε. Κάθε τι μπορεί να αποτελέσει αφορμή για τη γέννηση μιας ιδέας. Την έμπνευση δεν την περιμένουμε να έρθει, είναι αποτέλεσμα της παρατήρησης είτε του κόσμου γύρω μας είτε του κόσμου μέσα μας.
Αυτήν την περίοδο ετοιμάζω μια νέα παιδική περιπέτεια με τις εκδόσεις Ίκαρος, αλλά και το σενάριο για ένα graphic novel που αποτελεί κομμάτι= της μεταδιδακτορικής μου έρευνας και της συνεργασίας μου με το Yale. Βρίσκονται επίσης στο στάδιο της τελικής επιμέλειας επανεκδόσεις αλλά και νέες εκδόσεις για ενήλικο κοινό.
Στο μέλλον θα ήθελα να είμαι υγιής σωματικά και ψυχικά, να χαίρομαι τα βιβλία μου και τις συνεργασίες μου με αξιόλογους ανθρώπους και να προσφέρω όσο μπορώ στον πολιτισμό.
About Thessaloniki
Η αγαπημένη μου γειτονιά στη Θεσσαλονίκη είναι η γειτονιά μου στις Συκιές - Επταπυργίου. Όχι τόσο για τη γραφικότητα του τοπίου -το μόνο που μου αρέσει είναι το δάσος-, όσο για τις ανθρώπινες σχέσεις και φιλίες που έχω αναπτύξει εδώ.
Το σημείο της πόλης όπου έχω την πιο ξεχωριστή ανάμνηση είναι η περιοχή των Κάστρων, καθώς εκεί πέρασα ένα κομμάτι της ζωής μου πολύ μεταβατικό για την προσωπική μου ενδυνάμωση κι εξέλιξη.
Ξεκινάω την ημέρα μου με καφέ από το σπίτι μου, βιαστική να φύγω για το σχολείο! Ειδάλλως, όταν είμαι χαλαρή, παίρνω έναν καφέ στο χέρι, συνήθως μόκα, και περπατάω στην πόλη.
Ένα εστιατόριο όπου απολαμβάνω να τρώω είναι το Σέμπρικο στη Φράγκων.
Ένα spot για φαγητό στην πόλη που μόνο λίγοι και καλοί γνωρίζουν είναι ίσως το Ochsenkopf στην Πυλαία αλλά και στην Αγορά Μοδιάνο, για τρομερό
σάντουιτς με γερμανικά αλλαντικά και ξινολάχανο.
Για ένα ατμοσφαιρικό dinner επιλέγω το Μαιτρ και Μαργαρίτα στη Φράγκων ή το L’ Albero della vitta στη Φιλίππου.
Και για ποτό, μαύρη Guiness στην μπάρα του The Pub ή του The Old Fisherman στα Λαδάδικα, ή επιλογή ατελείωτων ετικετών στο Beer Fabrica στις Συκιές.
Ένας χώρος Τέχνης που ξεχωρίζω είναι το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, αλλά χώρος τέχνης για εμένα είναι και η Ροτόντα καθώς και οι βίλες της Βασ. Όλγας.
Ένα κτίριο που πάντα θαύμαζα είναι το Μέγαρο Λόγγου (Κόκκινο Σπίτι) στην Αγίας Σοφίας. Το ήθελα πάντα για σπίτι ή για ιδιωτικό μουσείο. Είναι το όνειρό μου.
Περνάω τον ελεύθερό μου χρόνο γράφοντας, και κάνοντας βόλτες με το σκυλάκι μου, τη Χάιντι.
Ένα αξιοθέατο/σημείο στο οποίο θα ξεναγούσα κάποιον γνωστό μου από άλλη πόλη είναι ο Λευκός Πύργος, στον οποίο παίρνεις μια ολοκληρωμένη εικόνα της ιστορίας της πόλης.
Δεν πρέπει να φύγει κανείς από τη Θεσσαλονίκη αν δεν επισκεφθεί κάτι παλιό και κάτι σύγχρονο, κι αν δεν φάει κάτι νόστιμο. Προτείνω βόλτα στην Άνω Πόλη, στη ζωντανή ιστορία της πόλης, επίσκεψη στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, στο Αρχαιολογικό και στο Εβραϊκό Μουσείο. Έπειτα βόλτα στην παραλία και ίσως επίσκεψη στο Μέγαρο Μουσικής, τρίγωνο ή παγωτό μόκα στον Ελενίδη, αρμενοβίλ στο Armenonville στη Μητροπόλεως, λουκουμάκια και γλυκό του κουταλιού στον Παπαγεωργίου στη Βασ. Ηρακλείου.
Όταν θέλω να αποφορτιστώ, το καταφύγιό μου είναι όπου βρω πράσινο, δέντρα ή υποψία πάρκου, λίγο δύσκολο στη Θεσσαλονίκη, να λέμε την αλήθεια.
Αυτό που συνηθίζω είναι να χάνομαι στο πουθενά, στο κέντρο, μόνη, ανάμεσα στον κόσμο, να παρατηρώ και να σκέφτομαι.
