Ο George Abbott και ο Michael Lupo αποφάσισαν να αγοράσουν ένα ξεχωριστό σπίτι στην κοιλάδα Hudson, βόρεια της Νέας Υόρκης. «Στην αρχή της πανδημίας, νοικιάζαμε σπίτια με φίλους και περνούσαμε υπέροχα κάνοντας παρέα μαζί τους", λέει ο Abbott. «Ήταν τόσο ωραία που σκεφτήκαμε: Τι θα γινόταν αν παίρναμε ένα σπίτι και κάναμε εκεί sleepovers;». Δεν άργησαν να βρουν -και να ερωτευτούν- ένα ελληνικό αναγεννησιακό σπίτι του 1859, εγκατεστημένο σε 25 γαλήνια στρέμματα στο Germantown. Για τους ίδιους, αυτή η κατοικία θα λειτουργούσε ως ένας δημιουργικός χώρος.
Σύντομα, προσέλαβαν τη Nina Garbiras, την ιδρύτρια του αρχιτεκτονικού γραφείου "FIG NYC", για να επιβλέψει το σχεδιασμό του ακινήτου. Οι Abbott και Lupo γοητεύτηκαν από το στιλ σχεδιασμού της ενώ η Garbiras ενθουσιάστηκε με τις ιδέες τους για το σπίτι. Ως εκ τούτου, δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να γεννηθεί μια creative συνεργασία.
Οι Abbott και Lupo ήθελαν να δημιουργήσουν κάτι πλούσιο και πολυτελές - τον αντίποδα των μίνιμαλ διαμερισμάτων της Νέας Υόρκης στα οποία ζούσαν την τελευταία δεκαετία. «Θέλαμε να φτιάξουμε ένα περιβάλλον που να ισορροπεί ανάμεσα στο να είναι εκκεντρικό αλλά και κομψό, ζεστό αλλά και εκλεπτυσμένο», εξηγεί η Garbiras. «Ήθελαν να "χτίσω" ένα διάλογο μεταξύ του πιο εκλεπτυσμένου ελληνικού αναγεννησιακού σπιτιού και των πιο natural χαρακτηριστικών ενός αγροκτήματος δίπλα στη λίμνη.»
Το άντρο, το οποίο ο Abbott περιέγραψε ως «ένα από τα πιο άσχημα δωμάτια του σπιτιού», έγινε η γενεσιουργός αιτία για ολόκληρο το έργο. Το δωμάτιο είχε μια ιδιόρρυθμη διάταξη και ένα υπερβολικά μεγάλο τζάκι, το οποίο το ζευγάρι ήταν έτοιμο να ξηλώσει, αλλά η Gabrias επέμεινε ότι αυτοί οι περιορισμοί θα μπορούσαν να είναι ευκαιρίες και ότι υπήρχε τρόπος να το κάνουν να λειτουργήσει. «Είναι το μοναδικό τζάκι που λειτουργεί και ήταν κρίμα να το αφαιρέσουμε, ειδικά εδώ, όπου θα κάνει κρύο το χειμώνα», είπε. Για να χαρίσουν ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον, προσάρμοσαν μια ξεχωριστή ταπετσαρία πάνω από το τζάκι.
Από εκεί και πέρα, όλα χτίστηκαν. «Ήταν ζωτικής σημασίας να δημιουργήσουμε μια ισορροπία μεταξύ των δωματίων - πιο τολμηρά σε κάποια, πιο soft σε άλλα», μοιράζεται η Gabrias. «Προσπαθήσαμε να προσθέσουμε χρώματα και μοτίβα, όπου μπορούσαμε, χωρίς να τα κάνουμε να φαίνονται υπερβολικά.» Το κεντρικό concept ήταν η vintage ατμόσφαιρα. «Η Nina ήταν πραγματικά υπέροχη στον επανασχεδιασμό, επειδή της στέλναμε συνεχώς μηνύματα και λέγαμε: "Τι θα γινόταν αν κάναμε αυτό; Τι θα γινόταν αν κάναμε το άλλο;"», παραδέχεται το ζευγάρι.
Μετά από δύο χρόνια, το σπίτι είναι επιτέλους σε ένα σημείο που πολλοί θα αποκαλούσαν ολοκληρωμένο - αν και οι τρεις τους έχουν κάποιες ιδέες στο μανίκι τους για την ανακαίνιση της σοφίτας και μερικά έργα εξωραϊσμού. «Είναι αστείο που αυτό το έργο κράτησε τόσο πολύ», παραδέχεται η Gabrias, ωστόσο εκείνοι λάτρευαν την ύπαρξη πολλών επιλογών όσον αφορά όλα τα υφάσματα, τις ταπετσαρίες, τα χρώματα των τοίχων και κάθε τύπο καρέκλας και καναπέ.
Μπορείτε να ανακαλύψετε περισσότερες φωτογραφίες της κατοικίας στη gallery!
Source: Architectural Digest
