Μπορεί η λάμψη και όλος ο φανταχτερός κόσμος του επαγγελματικού αθλητισμού να έχει δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ενός τέλειου κόσμου και ιδανικού lifestyle, ωστόσο, η πραγματικότητα είναι πολύ-πολύ διαφορετική σε ορισμένες περιπτώσεις. Κατά καιρούς, αρκετοί αθλητές και αθλήτριες το έχουν επιβεβαιώσει αυτό και τώρα, η Μαρία Σάκκαρη με μία νέα, συγκλονιστική εξομολόγηση έρχεται να μας το υπενθυμίσει όλο αυτό...
Μία γυναίκα που έχει περάσει πολλά!
Ανήκει στην κατηγορία των αθλητριών που έχουν μιλήσει πολλές φορές ανοικτά, δημόσια για τα προβλήματα ψυχικής υγείας που καλούνται να αντιμετωπίσουν. Δε φοβάται να αντικρίσει τον πόνο και το άγχος της κατάματα κι αντιθέτως, όλο και περισσότερο επιλέγει να μοιραστεί τις δικές της εμπειρίες, καθώς αυτό είναι που τη βοηθάει -μεταξύ άλλων- να προχωρήσει. Μοιράζεται τη δική της αλήθεια, τις δυσκολίες, τους «δαίμονές» της. Η Μαρία Σάκκαρη, είναι μία γυναίκα που είδε πολλούς να κάνουν focus επάνω της, που της πρόσθεσαν extra άγχος και κάπως, κάπου, η ίδια δεν μπόρεσε να το διαχειριστεί όλο αυτό. Η λάμψη της επιτυχίας, τελικά την απομάκρυνε από τον στόχο της και λίγο έλειψε να βάλει μεγάλο stop στο δρόμο της κι όπως λέει η ίδια, τα πιο δύσκολα ήρθαν όταν ήταν -θεωρητικά- στα καλύτερά της.
«Όταν έφτασα στο Νο3 του κόσμου, δεν ήθελα να σηκωθώ από το κρεβάτι μου. Ήμουν στη Μαδρίτη, σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και με έπιασαν κρίσεις πανικού. Δεν ήθελα ούτε να βγω από το σπίτι. Ήταν μια πολύ άσχημη περίοδος. Δεν μου άρεσε καθόλου το τένις, δεν ήθελα να προπονηθώ, δεν είχα διάθεση για τίποτα», εξήγησε η Μαρία, ενώ μιλώντας για τα πρώτα βήματα της καριέρας της, θυμήθηκε: «Όλοι με έβλεπαν διαφορετικά -κυρίως αρνητικά- ειδικά στην Ελλάδα. Η μητέρα μου με βοήθησε να αποβάλω αυτό το βάρος. Στην Ελλάδα ήμουν Νο1, αλλά στο εξωτερικό ήμουν μέτρια. Αν ήθελα να το κάνω σοβαρά, έπρεπε να φύγω».
«Είμαι χαμογελαστή και δοτική, αλλά στο γήπεδο πολλές φορές το πάθος μου εκφράζεται με λάθος τρόπο», παραδέχθηκε η κορυφαία Ελληνίδα τενίστρια και αυτή ακριβώς είναι και η πραγματικότητα. Όλα αυτά τα σχόλια, οι υπερβολικές σκέψεις, το overthinking κι οι κρίσεις του κόσμου, αντί να τη βοηθούν, κάνουν το έργο της ακόμη και πιο δύσκολο και στα κρίσιμα σημεία, όλο αυτό «μεταφέρεται» και στο court. Υπάρχουν στιγμές που βγάζει εκνευρισμό, που αδυνατεί να διαχειριστεί τα συναισθήματά της και δίνει εκείνη τη δυνατότητα στην εκάστοτε αντίπαλό της να «απαντήσει» και να την αφήσει εκτός από σημαντικούς αγώνες. Η Μαρία το γνωρίζει καλά όλο αυτό, ξέρει πώς πρέπει να το διαχειριστεί και ζητούμενο είναι να το κάνει και στην πράξη, για να πάρει πραγματικά ό,τι αξίζει από το τένις.
Φυσικά δεν είναι η μοναδική...
Η Μαρία Σάκκαρη δεν είναι η μοναδική top-level αθλήτρια που καλείται να το βιώσει -και να το ξεπεράσει- όλο αυτό. Υπάρχει το παράδειγμα της Naomi Osaka, η οποία στα 23 της χρόνια, αποχώρησε από το Roland Garros και το Wimbledon, μιλώντας ανοικτά για τα δικά της προβλήματα ψυχικής υγείας. Κι εκείνη, έχει υπογραμμίσει την ανάγκη να «σπάσει» η σιωπή που διέπει το σοβαρό ζήτημα της ψυχικής υγείας στον αθλητισμό και είχε μοιραστεί την εμπειρία της, όταν κανείς δεν το περίμενε.
Το ίδιο μονοπάτι είχε ακολουθήσει και η Simone Biles, η οποία είχε ήδη δηλώσει ότι έβλεπε ψυχολόγο και ακολουθούσε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για το άγχος, παίρνοντας την -πολύ δύσκολη- απόφαση να αποχωρήσει από τους τελικούς των Ολυμπιακών Αγώνων, προκειμένου να φροντίσει τον εαυτό της και την ψυχική της υγεία. «Πρέπει να συγκεντρωνόμαστε και στον εαυτό μας, γιατί και εμείς είμαστε άνθρωποι. Οπότε, πρέπει να προστατεύσουμε το μυαλό και το σώμα μας, αντί να βγούμε εκεί έξω και να κάνουμε αυτό που θέλει ο κόσμος από εμάς», είχε πει. Η διαρκής πίεση, η έντονη κριτική και οι προσδοκίες που δεν σταματούν ποτέ και με κανέναν τρόπο να αυξάνονται, έχουν οδηγήσει πολλούς αθλητές και αθλήτριες σε οριακό σημείο και η πραγματικότητα, είναι πως όλο αυτό δεν μπορεί να αλλάξει από μόνο του.
Είναι κι αυτό ένα σημαντικό ζήτημα που απασχολεί πολλούς σε αυτό το επίπεδο και μάλλον, θα πρέπει να ασχοληθούμε πολύ περισσότερο όλοι όσοι ανήκουμε σε αυτόν τον ευρύτερο κύκλο...
