Ο Γιαννούλης Χαλεπάς είναι ένας κορυφαίος Έλληνας, γλύπτης, ο σπουδαιότερος της γενιάς του, που επέδειξε ένα σπάνιο δείγμα εξαιρετικά ώριμου ταλέντου, καθώς από τα πρώτα δείγματα της δουλειάς του κατέθεσε έργα με υψηλή ποιότητα και αξιοθαύμαστη τεχνική ωριμότητα. Ένα από τα διασημότερα γλυπτά του είναι και η Κοιμωμένη (1877), η οποία βρίσκεται το Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, συνοδεύοντας τον αιώνιο ύπνο της νεαρής Σοφίας Αφεντάκη, μιας νεαρής κοπέλας που αυτοκτόνησε όταν ο πατέρας της της αρνήθηκε το δικαίωμα την ευτυχία, απαγορεύοντάς της να ζήσει με τον έρωτα της ζωής της, έναν Ιταλό τενόρο. Η Κοιμωμένη ήταν το αγαπημένο έργο της γνωστής φωτογράφου μόδας και είδωλο στιλ Μάρας Δεσύπρη από μικρή ακόμη ηλικία. Ο ρομαντισμός που απέπνεε σε όλο το μεγαλείο του συνεπήρε την παιδική της ψυχή και έδωσε τροφή στις καλλιτεχνικές της ανησυχίες, που από τότε ήδη άρχισαν να εδράζονται μέσα στο δημιουργικό μυαλουδάκι της.
Ένας έτερος συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην ιέρεια της φωτογραφίας και των lifestyle εντύπων και στον Γιαννούλη Χαλεπά είναι η Τήνος, το ιδιαίτερης ομορφιάς και αύρας αυτό νησί, από το οποίο κατάγονται αμφότεροι. Ένα νησί που φημίζεται για τη μαρμαρογλυπτική του παράδοση και που, όποιος έχει σχέση με αυτό, είναι αδύνατον να διαφύγει της μαγείας της γλυπτικής, της συγκλονιστικής αυτής τέχνης που έχει τις ρίζες της στον κλασικισμό και την αρχαία Ελλάδα. Το Insane, λοιπόν, είναι μια ταινία μικρού μήκους –για την ακρίβεια μια συλλογή κινούμενων εικόνων- που σκηνοθέτησε η Μάρα Δεσύπρη, ως έναν φόρο τιμής στον σπουδαίο αυτόν Έλληνα γλύπτη και συντοπίτη της, με τον οποίον νιώθει να την ενώνουν πολλά: Το πάθος για τη δημιουργία, η παράδοση και οι ρυθμοί του τόπου της, τα ανεξερεύνητα όρια ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα.
Με αφορμή το έτος Χαλεπά, η ταινία θα προβληθεί την Κυριακή 5 Αυγούστου στο Θέατρο Κουμάρος στην Τήνο. Όπως και ο τίτλος της φανερώνει, σκιαγραφεί τον ψυχισμό του γλύπτη αλλά ποια να ήταν άραγε η πηγή της διαταραγμένης ψυχικής του υγείας; Όπως μου λέει η ίδια η δημιουργός της, «ο Γιαννούλης Χαλεπάς υπέστη νευρικό κλονισμό. Χωρίς κανέναν προφανή λόγο, άρχισε να καταστρέφει έργα του, ενώ επιχείρησε κατ' επανάληψη να αυτοκτονήσει. Σήμερα γνωρίζουμε, ότι τα αίτια της ψυχασθένειάς του ήταν η τελειομανία του, η υπερκόπωση από την αδιάκοπη εργασία και ένας ατυχής έρωτας για μία νεαρή συμπατριώτισσά του, που την ζήτησε σε γάμο και οι γονείς της αρνήθηκαν να του τη δώσουν».
Η ταινία δεν αφορά μια συγκεκριμένη περίοδο της ζωής του γλύπτη αλλά δείχνει διάφορες σημαντικές στιγμές του. Με ασπρόμαυρα πλάνα που εναλλάσσονται γρήγορα και μονότονη μουσική που εντείνει το αίσθημα άλλοτε του αποκλεισμού, άλλοτε της αβεβαιότητας, άλλοτε της αναζήτησης και άλλοτε της αγωνίας, κατορθώνει να αποτυπώσει με εξαιρετικό τρόπο τη θύελλα που κατέκλυζε το μυαλό και την ψυχή του. Στον ρόλο της Κοιμωμένης βλέπουμε την Αναστασία Περάκη, Σάτυρος είναι ο Φοίβος Παπαδόπουλος, ο Χαλεπάς επί τω έργω είναι ο Anatoli Georgiev και ο Χαλεπάς ψυχασθενής ο Ραφαήλ Δεσύπρης. Το styling, που επιμελήθηκε ο Μάρκος Ανδριώτης, είναι λιτό και ουσιαστικό, όπως άλλωστε είναι τα δυνατά αισθήματα, η αγάπη, ο φόβος, η τρέλα. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι σίγουρα επιβλητικό και παρατηρώντας τα καρέ να περνάνε μπροστά από τα μάτια σου ένα προς ένα νιώθεις στο πετσί σου την ιδιοφυία αλλά και την απόγνωση ενός σπουδαίου –μα και τυρρανισμένου- μυαλού. Αν βρεθείτε στην Τήνο αυτές τις ημέρες, μη χάσετε την προβολή της.
