Στη μικρή πόλη Carovigno, στη νότια Ιταλία, εκεί όπου τα χωριά αποκτούν τον χαρακτήρα τους από τα πέτρινα σοκάκια, τους ελαιώνες και τον ήλιο ένας εγκαταλελειμμένος χώρος μεταμορφώθηκε σε ένα ζωντανό, ροζ καταφύγιο. Ο Ιταλός αρχιτέκτονας Luca Baldazzi, με καταγωγή από την Ιταλία και πολυετή πορεία στη Ζυρίχη, βρήκε εκεί το ιδανικό του σημείο επιστροφής:
Μία παλιά κατοικία που όλοι είχαν απορρίψει, εκείνος όμως είδε το ανεκμετάλλευτο δυναμικό της και τη μετέτρεψε στο προσωπικό του ησυχαστήριο!
Η κατοικία συνδέει άριστα εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους
Η ροζ αυτή κατοικία δεν θυμίζει τίποτα από τον κλασικό ορισμό ενός σπιτιού. Με συνολική επιφάνεια περίπου 150 τ.μ. και αντίστοιχους εξωτερικούς χώρους σε αυλές και ταράτσες, η λειτουργία της βασίζεται στην αρμονική συνύπαρξη εσωτερικού και υπαίθριου χώρου. Για να μετακινηθεί κανείς από τη μία αίθουσα στην άλλη, πρέπει να διασχίσει την αυλή - μια συνθήκη που για χρόνια έκανε τους υποψήφιους αγοραστές να την απορρίπτουν. Όμως αυτή ακριβώς η αλληλουχία, η ανάγκη να βγαίνεις έξω, να περπατάς ανάμεσα σε βλάστηση και φως, ήταν για τον Baldazzi το στοιχείο που τον έκανε να οραματιστεί το μέλλον του εκεί.
Το σπίτι οργανώνεται σαν ένα σύμπλεγμα αυτόνομων χώρων, σαν αρχιπέλαγος μικρών "νησιών" με διαφορετική προσωπικότητα το καθένα. Πρώτα συναντάμε την κουζίνα και την τραπεζαρία, στη συνέχεια απλώνεται ο κήπος, διασχίζοντας τον εσωτερικό χώρο, φτάνουμε στο σαλόνι. Παντού γύρω, η βλάστηση αγκαλιάζει το σπίτι, ενώ η ενοποίηση των δωματίων επιτυγχάνεται μέσα από τις διακοσμητικές λεπτομέρειες όπως ίδια φωτιστικά, παρόμοια υλικά και μια χρωματική παλέτα που συνδέει το εσωτερικό με τον υπαίθριο χώρο.
Από την εγκατάλειψη στη μεταμόρφωση
Το οίκημα κουβαλάει ιστορία και μνήμες ενός διαφορετικού παρελθόντος. Εκεί που σήμερα δεσπόζει το σαλόνι, άλλοτε βρισκόταν το γκαράζ της παλιάς ιδιοκτήτριας, ενώ ο χώρος υποδοχής υπήρξε στάβλος. Στον επάνω όροφο βρίσκονταν ένας μικρός προθάλαμος, υπνοδωμάτιο, κουζίνα και μπάνιο, ενώ το κεντρικό αίθριο φιλοξενούσε μια παλιά σκάλα που σχεδόν κατέκλυζε τον χώρο. Ο Baldazzi, με βαθύ σεβασμό στην αυθεντικότητα του σπιτιού αλλά και με δημιουργική τόλμη, αναδιαμόρφωσε πλήρως τη διαρρύθμιση, δίνοντας στο σπίτι νέα πνοή.
Μια κατοικία με ψυχή
Κάθε γωνιά του σπιτιού φέρει έντονα προσωπικό αποτύπωμα, όμως τίποτα δεν είναι πιο χαρακτηριστικό από την παρουσία της Lagilda - όπως ονόμασε ο Baldazzi την κατοικία του, τιμώντας τη σκυλίτσα του, Gilda. Η ανάγκη για δημιουργία ενός χώρου όπου εκείνη θα απολαμβάνει άπλετο ήλιο και ελευθερία οδήγησε τον αρχιτέκτονα σε επιλογές σχεδιασμένες και γύρω από τις ανάγκες της. Από το μικρό σκυλόσπιτο δίπλα στο κρεβάτι έως τη μαλακή, εξωτερική ψάθα, όπου η Gilda αράζει για να χαρεί τον ήλιο της Puglia.
Το όνομα Lagilda, συνδυασμός της λέξης "La" και του ονόματος της Gilda, έγινε φόρος τιμής στον πιο πιστό σύντροφό του και παράλληλα σύμβολο ενός σπιτιού φτιαγμένου για να μοιράζεται.
Ροζ πινελιές με έμπνευση από τον τόπο
Το ροζ χρώμα διατρέχει σαν αόρατη κλωστή κάθε σημείο του σπιτιού, από τις εξωτερικές όψεις έως μικρές διακοσμητικές λεπτομέρειες στο εσωτερικό. Η έμπνευση; Οι ξεθωριασμένες κόκκινες κουρτίνες που παρατηρούσε ο Baldazzi στα παλιά σπίτια του χωριού, χτυπημένες από τον ήλιο, να μεταμορφώνονται σε αποχρώσεις του ροζ. Το αποτέλεσμα είναι μια τολμηρή, ανατρεπτική αισθητική που ξεφεύγει από τους αυστηρούς κανόνες της αρχιτεκτονικής, αλλά αποτυπώνει την προσωπικότητα του δημιουργού: κάθε χώρος με το δικό του δάπεδο, τα δικά του χρώματα και μια αίσθηση ελευθερίας, σχεδόν παιγνιώδη.
Στο ισόγειο, τα πατώματα είναι από ανοιχτόχρωμο σκυρόδεμα, ενώ στον επάνω όροφο κυριαρχούν τα χρωματιστά πλακίδια από τσιμέντο, που προέρχονται από την Ισπανία, καθώς ο Baldazzi αρνήθηκε να περιοριστεί αποκλειστικά στα τοπικά υλικά, επιδιώκοντας ένα αποτέλεσμα που να τιμά μεν τη γη της Puglia, αλλά να ενσωματώνει και στοιχεία από τη χαμένη πολυχρωμία και τον εκλεκτικισμό της περιοχής.
Αυθεντικότητα και ρυθμός ζωής
Η επιλογή του Baldazzi να εγκατασταθεί στο Carovigno δεν ήταν τυχαία. Σε αντίθεση με τις κοσμοπολίτικες, αλλά πολυσύχναστες γειτονικές πόλεις όπως η Ostuni, όπου το καλοκαίρι γίνεται ανυπόφορη η καθημερινότητα και τον χειμώνα ερημώνει, το Carovigno διατηρεί τον αυθεντικό του χαρακτήρα. Ένα χωριό όπου ο κόσμος συναντιέται στην πλατεία, το καφενείο αποτελεί σημείο αναφοράς και η ζωή κυλάει με ρυθμούς γνώριμους, γήινους.
Παρά τις δυσκολίες του να είσαι αρχιτέκτονας σε μια επαρχία όπου η οργάνωση και η σταθερότητα σπανίζουν, ο Baldazzi βρήκε στο συγκεκριμένο σπίτι τη γαλήνη και την έμπνευση που αναζητούσε. Έναν χώρο όπου η καθημερινότητα συνδέεται με τη φύση, οι εσωτερικοί και εξωτερικοί χώροι αλληλοσυμπληρώνονται και η ζωή αποκτά την απλότητα και τη χαρά που τόσο είχε ανάγκη.
Main Image Credits: Paolo Abate
Με πληροφορίες από AD Magazine Italia
