Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, ο διάσημος αρχιτέκτονας Francesco Castiglioni δημιούργησε μια εξαιρετική κατοικία στα προάστια του Μιλάνου, η οποία αποτελεί σήμερα ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα της μπρουταλιστικής αρχιτεκτονικής. Το κτίριο αυτό ξεχωρίζει με τις καθαρές, λιτές και γυμνές του γραμμές, τις μεγάλες επιφάνειες από ωμό σκυρόδεμα και το τολμηρό, μοντέρνο ύφος που του χαρίζει μια μοναδική ταυτότητα. 

Αν και έχουν περάσει δεκαετίες, η βίλα παραμένει ζωντανή και επίκαιρη, συνδυάζοντας το αρχιτεκτονικό παρελθόν με μια σύγχρονη ματιά που την αναδεικνύει ως αληθινό έργο τέχνης!

Παιδικές αναμνήσεις σε ένα σπίτι με χαρακτήρα

Η Giada Nava ήταν μόλις έξι χρονών όταν πρωτοανέβηκε τα εντυπωσιακά και φαρδιά σκαλοπάτια από οπλισμένο σκυρόδεμα που οδηγούσαν στο εσωτερικό της βίλας. Για εκείνη και τον αδελφό της, το σπίτι δεν ήταν τίποτε λιγότερο από έναν τεράστιο χώρο γεμάτο ελευθερία και παιδικές περιπέτειες. Με συνολική επιφάνεια 800 τετραγωνικών μέτρων, κατανεμημένη σε τρία επίπεδα, η κατοικία περιλάμβανε έναν μεγάλο, φωτεινό χώρο καθιστικού, τέσσερα μπάνια, μικρότερα υπνοδωμάτια, έναν καταπράσινο κήπο και μια εσωτερική πισίνα που αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τις αμέτρητες ώρες παιχνιδιού και χαλάρωσης των παιδιών.

Η ιστορία με ένα «διαστημόπλοιο» 

Οι συμμαθητές της Giada, εντυπωσιασμένοι από την πρωτότυπη αρχιτεκτονική της βίλας, έλεγαν στους γονείς τους ότι στο προάστιο Cusano Milanino είχε προσγειωθεί ένα... διαστημόπλοιο. Η ίδια όμως γνώριζε ελάχιστα για την ιστορία που κρυβόταν πίσω από το σχέδιο. Ο πατέρας της, ένας εργατικός και λιγομίλητος άνδρας με πάθος για τη δουλειά του, είχε συναντηθεί με τον Castiglioni μέσω της μητέρας της, η οποία με την καλλιτεχνική και κοινωνική της επιφάνεια είχε γνωρίσει τον αρχιτέκτονα σε ένα λαμπερό δείπνο γεμάτο προσωπικότητες της τέχνης και του πολιτισμού. Ο Castiglioni ανέλαβε ολόκληρο το έργο: το σπίτι, τους κήπους αλλά και το έπιπλο, σχεδιάζοντας με κάθε λεπτομέρεια ένα ενιαίο, οργανικό σύνολο που αποπνέει μοναδική αίσθηση.

Ομοιότητες με ένα μεγάλο loft

Η βίλα σχεδιάστηκε με τέτοιον τρόπο ώστε να μην υπάρχουν «νεκροί» χώροι ή άχρηστα δωμάτια, μοιάζοντας με ένα τεράστιο loft όπου κάθε τετραγωνικό μέτρο αξιοποιείται πλήρως. Η Giada θυμάται πως το σπίτι φαινόταν σαν ένας ανοιχτός, συνεχόμενος χώρος, που έδινε την αίσθηση ελευθερίας και συνέχειας. Αυτό το χαρακτηριστικό το καθιστούσε μοναδικό, αποτυπώνοντας το πνεύμα μιας ολόκληρης εποχής αλλά και την τολμηρή αρχιτεκτονική φιλοσοφία του δημιουργού του.

Αναβίωση και φροντίδα του πατρικού σπιτιού

Πριν από περίπου τέσσερα χρόνια, η Giada, έχοντας ολοκληρώσει μια επιτυχημένη καριέρα στην οικογενειακή επιχείρηση, αποφάσισε να δώσει νέα ζωή στο πατρικό της σπίτι. Με ιδιαίτερη αγάπη και σεβασμό προς το πρωτότυπο έργο, προχώρησε σε εκτεταμένες ανακαινίσεις: ανανέωσε τους τοίχους με φρέσκια βαφή, καθάρισε προσεκτικά την παλιά μοκέτα και φρόντισε να επισκευάσει παλιά έπιπλα βασισμένη σε αυθεντικά σχέδια που βρέθηκαν κρυμμένα σε συρτάρια. Για την Giada, το σπίτι παραμένει πηγή έμπνευσης, με τις γεωμετρίες, τα χρώματα και τις υφές του να δημιουργούν έναν αέναο διάλογο ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν.

Η αρμονία εσωτερικού και εξωτερικού χώρου

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της βίλας είναι η διπλής όψης εστία που ενώνει το εσωτερικό με τον καταπράσινο κήπο, δημιουργώντας μια αίσθηση συνεχούς συνομιλίας ανάμεσα στους δύο χώρους. Εκεί, κοντά στο μαρμάρινο τραπέζι σχεδιασμένο από τον Angelo Mangiarotti, η Giada απολαμβάνει στιγμές ηρεμίας και περισυλλογής. 

Από το σημείο αυτό ξεκινούν η κουζίνα, οι σκάλες που οδηγούν στα υπνοδωμάτια, η εσωτερική πισίνα και η ταράτσα. Η μεζονέτα διπλού ύψους φιλοξενεί το χώρο εργασίας της και ένα δεύτερο υπνοδωμάτιο, ενώ το χειροποίητο σκυρόδεμα και οι μεγάλες επιφάνειες εξασφαλίζουν έναν χώρο που, παρά την αυστηρότητα των γραμμών του, εκπέμπει ζεστασιά και φως.

Μια τολμηρή αρχιτεκτονική που ξεχωρίζει

Από την πρώτη στιγμή, η βίλα ξεχώριζε με την ασυνήθιστη και τολμηρή της αισθητική μέσα στο πολύχρωμο και ρομαντικό περιβάλλον των Art Nouveau βιλών της περιοχής. Οι γείτονες την αποκαλούσαν «οχυρό» ή «καταφύγιο», καθώς το μπρουταλιστικό ύφος της φαινόταν σκληρό και αντισυμβατικό. Ωστόσο, αυτή η αρχιτεκτονική διάλεξη έσπασε τα δεσμά των συμβάσεων, ανοίγοντας νέους δρόμους και δημιουργώντας μια καθαρή, αυθεντική γλώσσα που εξακολουθεί να εμπνέει και να μαγεύει τους ανθρώπους μέχρι και σήμερα.

Main Image Credits: DePasquale + Maffini

Με πληροφορίες από AD magazine France