H Βανέσα Αρχοντίδου: Διευθύντρια Μάρκετινγκ σε πολυεθνική, μητέρα δυο αγοριών, 9 και 5 ετών. Συναντήθηκε με την ορειβασία το 2004, μετά από μια εκδρομή με τον Αθηναϊκό Ορειβατικό Σύλλογο. Ο απόηχος από την εκδρομή ήταν ότι αποτοξινώθηκε από τη δουλειά και η αίσθηση ότι απουσίαζε μια εβδομάδα, αφού, όπως λέει με τους φίλους της, η ορειβασία ξεcashάρει το μυαλό. Έτσι ξεκίνησε την ενασχόληση με το ριψοκίνδυνο σπορ πριν 14 χρόνια, στοχεύοντας ακόμα πιο ψηλά.

Everyday life: Το πρωί ξυπνάει πριν τις 7 για να ετοιμάσει με τον άντρα της τα παιδιά για το σχολείο. Μετά, πάει για τρέξιμο σε κοντινό βουνό ή στο γυμναστήριο 4-5 φορές την εβδομάδα. Στις 10 το αργότερο, είναι στη δουλειά, ενώ μέχρι να επιστρέψει σπίτι, στη διαδρομή μιλάει στο τηλέφωνο με φίλους και τη Χριστίνα. Παραμύθι στις 10:30 κι αν καταφέρει να μην κοιμηθεί μαζί με τα παιδιά, έχει μια ώρα ελεύθερη.

Χριστίνα Φλαμπούρη: Εργάζεται σε πολυεθνική για ένα νέο, καινοτόμο προϊόν. Από την ιστιοπλοΐα ανοιχτής θαλάσσης στο βουνό το πέρασμα δεν ήταν εύκολο, αφού αιτία στάθηκε η υψοφοβία της. Μια οδυνηρή πρώτη αναρρίχηση πριν 4 χρόνια την πείσμωσε να ξεπεράσει τον φόβο της με την ορειβασία. Το βουνό έγινε τρόπος ζωής και πηγή δύναμης για την καθημερινότητα. Τη στιγμή που ξεπερνάς τον φόβο, τα όριά σου διευρύνονται και αντλείς δύναμη για τα πάντα, εξομολογείται.

Everyday life: Η μέρα της ξεκινάει στις 6.30 για προπόνηση και στη συνέχεια, πετάει για Κύπρο -εργάζεται εκεί 3 μέρες ανά εβδομάδα- ή κατευθύνεται στο γραφείο της, στον Ασπρόπυργο. Στον δρόμο για τη δουλειά, τηλεφωνεί στο αγόρι της (ζει στη Χαλκίδα) και σε συνεργάτες. Μετά τη δουλειά, κάνει μια συμπληρωματική προπόνηση ή οργανώνει την επόμενη αποστολή, ενώ κάπου ενδιάμεσα προσπαθεί να ολοκληρώσει το δεύτερο πτυχίο της και να βρει χρόνο για τους αγαπημένους της.

Top of the tops

Έχουν ανέβει στις περισσότερες ελληνικές κορυφές, ενώ μαζί έχουν κατακτήσει το όρος Kinabalu στη Μαλαισία, το όρος Aconcagua στην Αργεντινή, την κορυφή Elbrus στη Ρωσία και το όρος Denali στην Αλάσκα -οι πρώτες Ελληνίδες που ανέβηκαν στην υψηλότερη κορυφή της Β. Αμερικής. Επόμενοι στόχοι για την κατάκτηση του 7 Summits, το Carstensz Pyramid στην Ωκεανία, το Vinson στην Ανταρκτική και το Έβερεστ.

Τι μπορεί να οδηγήσει μια γυναίκα στον στόχο των 7 Summits; Μια εσωτερική ανάγκη για διαφυγή από την καθημερινότητα ή μια πρόκληση, θέλοντας ν’ ανακαλύψει τα όριά της; Βανέσα: Αν έπρεπε να το πω με μια λέξη, θα έλεγα ότι ήταν καρμικό. Ο καθένας στη ζωή του θέλει να είναι ευτυχισμένος και η ευτυχία είναι απόρροια ικανοποίησης από πολλούς τομείς. Για αρκετά χρόνια έδινα έμφαση στη δουλειά και την οικογένεια, όμως, είχα την αίσθηση ότι κάτι λείπει, παρόλο που τα πράγματα πήγαιναν καλά. Ο στόχος των 7 Summits ήρθε να συμπληρώσει το παζλ. Ήταν ένας στόχος που εκτός από τη διασκέδαση, τη συνεχή σωματική άσκηση, τις γνωριμίες και φιλίες που προέκυψαν, μου προσφέρει την προσωπική ικανοποίηση ότι συνεισφέρω. Με τη δημιουργία της δράσης A Woman Can Be, που πλαισιώνει το project των 7 Summits, αισθάνομαι ότι συνεισφέρω στη δημιουργία υπόβαθρου για την ενδυνάμωση των γυναικείων πρωτοβουλιών και την προβολή της Ελλάδας στο εξωτερικό. 

Χριστίνα: Ο στόχος των 7 Summits ήρθε από μόνος του σ' εμάς. Το μικρόβιο μπήκε στο μυαλό μας όταν γνωρίσαμε τον Νίκο Μαγγίτση, τον μοναδικό Έλληνα που έχει ολοκληρώσει τα 7 summits. Εγώ ήμουν στην αρχή της ορειβατικής μου ζωής, επομένως έναν τέτοιο στόχο δεν μπορούσα να τον παραδεχτώ ούτε στον εαυτό μου. Και το έκρυβα μέσα μου μέχρι να ξεπηδήσει ξανά. Πιστεύω ότι η κατάλληλη στιγμή για να κάνεις το βήμα σ' έναν νέο στόχο δε θα έρθει ποτέ. Είναι η στιγμή που δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτε άλλο παρά μόνο την κατάκτησή του. 

Τι είδους προετοιμασία απαιτεί ένα τέτοιο εγχείρημα και ποιες είναι οι αντικειμενικές δυσκολίες που προκύπτουν; 

Βανέσα: Προπόνηση που εντείνεται όσο πλησιάζουν οι αποστολές, προσοχή στη διατροφή και συμπληρώματα διατροφής. Σε πνευματικό επίπεδο, τα πράγματα είναι δύσκολα. Το βασικό είναι να μη χάνουμε το κουράγιο και την αισιοδοξία μας ότι θα καταφέρουμε να χρηματοδοτήσουμε την αποστολή. Γιατί αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Κανείς δε συνειδητοποιεί την αγωνία, όταν οι ημερομηνίες πλησιάζουν και δεν έχουν ακόμα εξασφαλιστεί οι πόροι, πόσο δύσκολο είναι να κάνεις reschedule για την επόμενη χρονιά και να έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου την αμφιβολία: την επόμενη χρονιά θα μπορώ να αντεπεξέλθω στις ανάγκες της ανάβασης; Δυστυχώς στον στόχο που επιλέξαμε ο χρόνος παίζει σημαντικό ρόλο. Στο Έβερεστ μπορείς να πας μόνο τον Απρίλιο. Αν δεν είσαι έτοιμος το 2018, η προσπάθεια πρέπει να γίνει το 2019. 

Χριστίνα: Η ψυχική προετοιμασία είναι το πιο σημαντικό κομμάτι. Όταν είσαι λίγα μέτρα από την κορυφή και το σώμα έχει χάσει κάθε σταγόνα ενέργειας, η ψυχή είναι αυτή που προστάζει το σώμα να συνεχίσει. Και η προετοιμασία γι' αυτήν τη στιγμή ξεκινάει καιρό πριν από κάθε αποστολή. Όσον αφορά στη σωματική προετοιμασία, προσπαθούμε να είμαστε σε φόρμα όλο τον χρόνο, αλλά 3-4 μήνες πριν από κάθε αποστολή εντείνουμε τις προπονήσεις. Έχουμε καθημερινό πρόγραμμα προπόνησης, παρακολουθούμε την απόδοσή μας - ακόμα και το πότε κοιμόμαστε γίνεται με πρόγραμμα. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ GLOW 138 ΙΟΥΝΙΟΣ 2018

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ