Τις τελευταίες ώρες, ο ποδοσφαιρικός κόσμος κινείται στους ρυθμούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου, της πιο μεγάλης ποδοσφαιρικής γιορτής, όπως συνηθίζουν να λένε πολλοί, που διεξάγεται κάθε τέσσερα χρόνια. Είναι όμως πράγματι μία γιορτή; Ή είναι μία ευκαιρία για κέρδη, για έσοδα και για δημόσιες σχέσεις; Η απόφαση της FIFA να δώσει τα χέρια με το Κατάρ, προκάλεσε από την πρώτη στιγμή πολλές, οργισμένες αντιδράσεις κι οι μαρτυρίες ανθρώπων που εργάστηκαν προκειμένου να είναι όλα έτοιμα για τα μεγάλα «ραντεβού» έρχονται απλά να επιβεβαιώσουν όσα ήδη γνώριζαν άπαντες. Πίσω από τη λάμψη του ποδοσφαίρου και των football-stars, κρύβονται το απόλυτο σκοτάδι, ο πόνος κι η εκμετάλλευση. Είναι πράγματι αυτός ο αθλητισμός που θέλουμε και μας αξίζει;

Το Mundial της ντροπής!

Παραδοχή ανικανότητας ή συνειδητή επιλογή;

Ανθρώπινα δικαιώματα που καταπατούνται, γυναίκες που αντιμετωπίζονται με τον χειρότερο τρόπο κι έντονοι διαχωρισμοί από τη μία, απίστευτος πλούτος και μία λάμψη που μοιάζει πολύ ελκυστική από την άλλη. Αυτό είναι το Κατάρ. Μπορεί να αγοράσει τα πάντα, ακόμη και συνειδήσεις, καθώς έχει να προσφέρει πολλά και για τη FIFA μάλλον αυτά είναι υπεραρκετά. Υπάρχουν αμέτρητες χώρες -τη δεδομένη χρονική στιγμή- σε αυτόν τον πλανήτη, που θα μπορούσαν να αναλάβουν τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ωστόσο, κάποιοι άνθρωποι θεώρησαν πως αυτή είναι η κατάλληλη επιλογή. Είναι ανίκανοι να επιλέξουν σωστά και να κρίνουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος ή έκαναν αυτό που ήθελαν, με ξεκάθαρη στόχευση; Η απάντηση είναι μάλλον αυτονόητη. Για πρώτη φορά, το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό «ραντεβού» διεξάγεται χειμώνα, εν μέσω της αγωνιστικής περιόδου, για πρώτη φορά όλος ο κόσμος αναγκάζεται να πατήσει pause, με τα βλέμματα όλων να στρέφονται στο Κατάρ. Άλλωστε, αφού υπάρχουν τα χρήματα, γιατί να μην αλλάξει μία παράδοση που κρατούσε αμέτρητα χρόνια; Ποιον θα πειράξει;

Οι... ισχυροί του ποδοσφαίρου, αποφάσισαν να αναθέσουν τη διοργάνωση στο Κατάρ και προκάλεσαν την αντίδραση τόσο πολλών οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όσο και των απλών φιλάθλων, που γνώριζαν εξ αρχής πως δε θα μπορούσαν να δώσουν το «παρών» στην λαμπερή γιορτή, που τόσο πολύ περίμεναν. Κι αυτό, γιατί είναι όλοι ευπρόσδεκτοι στο Κατάρ, αρκεί να συμπεριφέρονται όπως οι locals. Δηλαδή, να μην δείχνουν -μεταξύ άλλων- τη διαφορετικότητά τους, να μην είναι μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, να μην πίνουν αλκοόλ και φυσικά, να μην υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα που καταπατούνται βάναυσα στη συγκεκριμένη χώρα. Η λίστα με τους περιορισμούς είναι πολύ μεγάλη κι έρχεται από μόνη της, να δώσει την καλύτερη απάντηση σε όσους μιλούν για ένα... δημοκρατικό μέρος, φιλόξενο για οποιονδήποτε άνθρωπο. 

Τα πρώτα δείγματα και οι αντιδράσεις

Πριν από μερικές ώρες, ξεκίνησε με κάθε επισημότητα ένα Παγκόσμιο Κύπελλο που έχει βαφτεί με αίμα, καθώς πολλές ψυχές άφησαν την τελευταία τους πνοή, την ώρα που εργάζονταν σκληρά για αυτή τη... γιορτή. Από την πρώτη στιγμή, οργανώσεις που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα διαμαρτυρήθηκαν για τους χιλιάδες νεκρούς μετανάστες από την Ινδία, το Πακιστάν, το Νεπάλ, το Μπαγκλαντές και τη Σρι Λάνκα, που συμμετείχαν στα έργα, λόγω της απουσίας στοιχειωδών μέτρων ασφάλειας, ωστόσο, από τη δική του μεριά ο πρόεδρος της FIFA, Gianni Infantino, καλούσε τον κόσμο να ασχοληθεί αποκλειστικά με το ποδόσφαιρο κι όχι με ό,τι επικρατεί στο καταπιεστικό καθεστώς του Κατάρ. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι υπέστησαν απίστευτη εκμετάλλευση και κακοποίηση, λόγω της αντεργατικής νομοθεσίας που επικρατεί στη χώρα, αλλά είδαν τον υπόλοιπο κόσμο να τους γυρίζει την πλάτη, με τον πιο άσχημο κι υποκριτικό τρόπο. Μετατράπηκαν απλά σε αριθμούς, σε παράπλευρες απώλειες.

Φυσικά, όπως σε κάθε περίπτωση, έτσι και τώρα, υπήρξαν αυτοί που γύρισαν την πλάτη σε αυτή τη διοργάνωση, αλλά κι αυτοί που υπέκυψαν και θέλησαν να συνδέσουν το όνομά τους με αυτήν. Ο David Beckham -για παράδειγμα- υπέγραψε συμφωνία εκατομμυρίων, προκειμένου να είναι ο πρεσβευτής του μεγάλου ραντεβού του ποδοσφαίρου, με την απόφασή του αυτή να προκαλεί πολλές αντιδράσεις, ωστόσο, ο Eric Cantona από την άλλη, ένας άνθρωπος που έγραψε τη δική του ιστορία ως ποδοσφαιριστής στο παρελθόν, πήρε ξεκάθαρη θέση. «Για να είμαι ειλικρινής, δε με νοιάζει το επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο, το οποίο δεν είναι πραγματικό Παγκόσμιο Κύπελλο για εμένα. Το Κατάρ δεν είναι χώρα του ποδοσφαίρου. Δεν είμαι ενάντιος, στην ιδέα φιλοξενίας ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου σε μια χώρα, όπου υπάρχει δυνατότητα ανάπτυξης και προώθησης του ποδοσφαίρου, όπως στη Νότια Αφρική ή στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1990. Αλλά στο Κατάρ, η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει τέτοια δυναμική. Δεν υπάρχει τίποτα. Είναι μόνο θέμα χρημάτων κατά την γνώμη μου. Όλα είναι για τα χρήματα. Και ο τρόπος που συμπεριφέρθηκαν στους ανθρώπους που έφτιαξαν τα γήπεδα, είναι φρικτός. Και χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν. Και όμως θα γιορτάσετε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Γάλλος, όταν κλήθηκε να μιλήσει για τα μεγάλα «ραντεβού». Ενδεχομένως να μην περίμεναν πολλοί αυτά τα λόγια, αλλά για τον Cantona τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. 

Θέατρο του παραλόγου

Όσο κι αν νομίζουμε πως τα έχουμε ζήσει όλα σε αυτή τη ζωή, τα ίδια τα γεγονότα έρχονται -ξανά- να μας διαψεύσουν. Μεταξύ άλλων, σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο συναντά κανείς κι οπαδούς-ηθοποιούς, ανθρώπους δηλαδή τους οποίους προσέλαβαν οι διοργανωτές, για να κάνουν παρελάσεις στους δρόμους με φανέλες σημαντικών ομάδων και να δίνουν το «παρών» στα γήπεδα, προκειμένου να μην υπάρχουν αμέτρητες κενές θέσεις. Οι διοργανωτές προσφέρουν στους... ηθοποιούς-οπαδούς, οι οποίοι προέρχονται κυρίως από τη χώρα του Πακιστάν, 10 ευρώ και 3 γεύματα την ημέρα, αλλά και δωρεάν στέγαση κι αυτοί, αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να πανηγυρίζουν για κάποιες-α από τις 32 χώρες που συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ένα θέατρο του παραλόγου, που προκαλεί οργή κι όχι ερωτηματικά πια, καθώς είναι ξεκάθαρο πως υπάρχει ξεκάθαρη στόχευση και δε γίνεται τίποτα τυχαία. Είναι ξεκάθαρο πως το Κατάρ δεν έχει κανέναν δεσμό με το ποδόσφαιρο, δεν έχει ποδοσφαιρικό background και κουλτούρα, αλλά έχει τα χρήματα να αγοράσει ανθρώπους και συνειδήσεις. Έχει τα χρήματα να δημιουργήσει -με αίμα- εντυπωσιακά στάδια, τα οποία μετά το τέλος της συγκεκριμένης διοργάνωσης μπορεί να ερημώσουν και να καταστραφούν, χωρίς να απασχολεί κανέναν απολύτως το κόστος. 

Είναι η λάμψη μίας τέτοιας διοργάνωσης ικανή να υπερκαλύψει το σκοτάδι; Μπορούν πραγματικά οι απλοί φίλαθλοι να κάνουν focus στο ποδόσφαιρο και να κλείσουν τα μάτια τους σε όσα συμβαίνουν; Μπορούν οι κορυφαίοι football-stars, όπως ο Lionel Messi κι ο Cristiano Ronaldo, να συγκεντρώσουν επάνω τους όλα τα βλέμματα και να μας κάνουν να ξεχάσουμε -έστω για λίγο- όλα όσα συνοδεύουν αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο; Η φωτογράφιση των δύο ποδοσφαιριστών για τη νέα καμπάνια του οίκου Louis Vuitton για το Mundial, αποτελεί βασικό θέμα συζήτησης τις τελευταίες ημέρες όχι μόνο για τους ποδοσφαιρόφιλους, αλλά και για τους ανθρώπους της μόδας κι η αλήθεια είναι, πως μονοπώλησε το ενδιαφέρον. Οι δύο «θεοί» του ποδοσφαίρου ένωσαν τις δυνάμεις τους, αν και τελικά δεν επρόκειτο για κοινή φωτογράφιση και το αποτέλεσμα είναι άκρως εντυπωσιακό. Αυτή είναι η μία πλευρά του αθλήματος, αλλά υπάρχει -σαφέστατα- κι η άλλη. Η πιο σκληρή, η πιο σκοτεινή και δυστυχώς, αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ συνοδεύεται από πολλά ερωτηματικά κι ακόμη περισσότερη οργή, για όσα συνέβησαν κι εξακολουθούν να συμβαίνουν. Ό,τι κι αν πιστεύει κανείς, είναι γεγονός πως πρόκειται για μία μαύρη σελίδα, που δύσκολα θα ξεχαστεί όσα χρόνια κι αν περάσουν...