Σε ένα ειδυλλιακό διαμέρισμα, στη σοφίτα ενός παριζιάνικου αρχοντικού, η αγαπημένη μας Josephine Verine έστησε το σκηνικό των ονείρων της μαζί με τον σύντροφό της, χαρίζοντας το εκλεπτυσμένο γούστο της σε ένα αποτέλεσμα αδιαμφισβήτητα υψηλής αισθητικής.
Chez Josephine, tout va bien!
Τη γνωρίσαμε στη Χαλκιδική, όπου ζει τα καλοκαίρια της -και όχι μόνο- εδώ και κάποια χρόνια, απολαμβάνοντας με την κομψή και ανάλαφρη αύρα της την περιοχή της Νικήτης. Η Josephine θεωρεί την Ελλάδα πλέον ως δεύτερη πατρίδα της. Η βάση της όμως βρίσκεται στο Παρίσι, όπου ως Senior Vice-President στον τομέα του Lifestyle & Hospitality του οίκου Louis Vuitton έχει κάτι παραπάνω από ένα απαιτητικό επαγγελματικό πρόγραμμα να ακολουθήσει. Αυτήν τη φορά, τη συναντήσαμε στο σπίτι της στην Πόλη του Φωτός, σε μια απίθανα γοητευτική σοφίτα κάτω από μια παριζιάνικη στέγη της bohemian περιοχής Saint-Germain-de-Pres, όπου σχετικά πρόσφατα δημιούργησε ένα ρομαντικό καταφύγιο μαζί με τον αγαπημένο της.
Η ίδια αφηγείται...
WORDS BY JOSEPHINE VERINE
Kατά τη διάρκεια της πανδημίας, για να ταξιδεύει και το μυαλό μας, ο σύζυγός μου έψαχνε σπίτια, θέλοντας να επιστρέψει στην αγαπημένη του περιοχή, στο Saint-Germain-de-Pres. Πέτυχε τις φωτογραφίες αυτού του διαμερίσματος στο διαδίκτυο, το οποίο ανήκε σ’ έναν καλλιτέχνη, όμως τα estate agencies ήταν κλειστά εκείνο το διάστημα. Δε γνωρίζαμε ακριβώς πού ήταν τοποθετημένο. Τελικά, περνώντας ώρες ψάχνοντας στο Google Maps πάνω απ’ όλες τις στέγες της περιοχής, το ανακαλύψαμε και την πρώτη μέρα που τελείωσε ο εγκλεισμός, ο σύζυγός μου το επισκέφθηκε. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά! Με κάλεσε να έρθω αμέσως, «τραβώντας» με από μία συνάντησή μου. Φυσικά, πήρα το ποδήλατο και έφτασα αμέσως. Λατρέψαμε τη θέα στην εκκλησία του Saint-Germain, στις κρυμμένες αυλές, στις διπλανές ταράτσες και στα παράθυρα των καλλιτεχνικών ατελιέ, αλλά και τη «μη αστική» αίσθηση, το μποέμικο πνεύμα και το πώς «έλουζε» ο ήλιος τον χώρο, θυμίζοντάς μας την Ελλάδα. Με το άκουσμα των καμπανών να χτυπούν, αισθανθήκαμε πως ήταν ένα κάλεσμα για να το αποκτήσουμε.
Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να αγοράσουμε ένα τμήμα κοινόχρηστου χώρου που βρισκόταν στη μέση του ορόφου, για να δημιουργηθούν τα υπνοδωμάτια - κάτι που καταφέραμε έναν χρόνο αργότερα, αφού η κοινότητα του κτιρίου μάς το επέτρεψε. Σε αυτά προσθέσαμε αρκετές ντουλάπες, ώστε να χωρέσουν όλα μου τα ρούχα! Στην κουζίνα και στα μπάνια, τα οποία επιλέξαμε από τη Θεσσαλονίκη, χρησιμοποιήσαμε μάρμαρο από την Ελλάδα για την τεχνογνωσία και τη δεξιοτεχνία που έχει η χώρα στο «πώς δουλεύεται το μάρμαρο». Οι Έλληνες χειρίζονται τα πάντα με αγάπη στη λεπτομέρεια, γι’ αυτό και το αποτέλεσμα στα μπάνια είναι πράγματι εκπληκτικό.
Σε αυτό το σπίτι, το προσωπικό μου στιλ, που βασίζεται στο mix & match, διαφαίνεται παντού. Η σύγχρονη τέχνη και η φωτογραφία, τα vintage έπιπλα και μια δόση kitsch με ασημικά και πορσελάνες της μαμάς μου, τα παλιά μεταλλικά κουτιά και μια συλλογή από ροζ ποτήρια Μουράνο από τη Βενετία, τα βιβλία και κάποιες μοντέρνες πινελιές - όλα «δένουν» μεταξύ τους αρμονικά. Στο καθιστικό, λατρεύω τα φωτιστικά Parentesi by Castiglioni 1971, toio by Castiglioni 1962 και τις vintage doctors’ lamps, διαχρονικά σχέδια από τη δεκαετία του ‘60, και τα δύο πορτρέτα του Γερμανού φωτογράφου Roland Fischer της σειράς “Los Angeles Portraits”, που τα κουβαλάω σε όποιο σπίτι πάω. Εδώ, διαλέξαμε να προσθέσουμε vintage τιρκουάζ πολυθρόνες, για να χαρίζουν μια καλοκαιρινή αίσθηση στον χώρο. Όλο το design αναπτύσσεται γύρω από τον απλό, μοντέρνο καναπέ Flexform και το coffee table από γυαλί και ξύλο του Ιάπωνα σχεδιαστή Noguchi. Ανάμεσα στο σαλόνι και την κουζίνα βρίσκεται το αγαπημένο μας έργο Τέχνης, η σκάλα του Roger talon, ενός διάσημου Γάλλου βιομηχανικού σχεδιαστή της δεκαετίας του ’60, και μπροστά της η ροζ βελούδινη καρέκλα σε σχήμα λουλουδιού του Ιάπωνα σχεδιαστή Masanori umeda, που στέκεται δίπλα στον ροζ καθρέφτη ultra Fragola του Ettore Sottsass και ένα εγκαταλελειμμένο φτερό αεροπλάνου.
Κατά μήκος της κουζίνας, τοποθετήσαμε χαλύβδινα τραπέζια με ρόδες, που διατάσσονται είτε σε ορθογώνιο είτε σε τετράγωνο σχήμα, ανάλογα με τη διάθεση. Αυτά περιβάλλονται από ξύλινες καρέκλες Arne Jacobson ενώ στον χώρο δεσπόζει και το υπέροχο φωτιστικό Bulbo 57 της Flos. Με πρωταγωνιστή το ελληνικό μάρμαρο, σε αυτήν την τραπεζαρία απολαμβάνουμε τον καφέ μας κάθε πρωί. Στο σπίτι, μετακινούμαστε τακτικά από το ένα υπνοδωμάτιο στο άλλο. Στο ροζ με το τεράστιο παράθυρο, υπάρχει ένα άνετο κρεβάτι Flexform, η γκρι vintage πολυθρόνα, όπου αγαπάει να κάθεται ο άντρας μου, και η λάμπα Arco του Castiglioni 1962 της Flos. Για το τιρκουάζ υπνοδωμάτιο με την Pop-Art Hand-Chair της δεκαετίας του ’70 από την Αμερική -την αποκτήσαμε από την Schoolgallery-, επιλέξαμε υπέροχα αφράτα χαλιά και ροζ γυάλινα φωτιστικά Venini. Το κρεβάτι είναι της Ligne Roset, ενώ εδώ τοποθετήσαμε και τις αγαπημένες μου φωτογραφίες, δύο σκίτσα με μολύβι του φίλου μου David Amiel εμπνευσμένα από την αγάπη μου για την Ελλάδα.
Λατρεύω τις αντιθέσεις που έχουμε δημιουργήσει μεταξύ Τέχνης και Design. Για παράδειγμα, η βελούδινη καρέκλα-λουλούδι συνδυάζεται με τον ροζ καθρέφτη ultraFragola του Ettore Sottsass, ένα έμβλημα του αντιντιζάιν και του ριζοσπαστικού ιταλικού κινήματος της δεκαετίας του ’60, που συμβολίζει τον κυματισμό των γυναικείων μαλλιών, αλλά παρ’ όλα αυτά, στέκεται δίπλα σ’ ένα vintage φτερό γαλλικού πολεμικού αεροπλάνου με στοιχεία ανδρισμού. Στο διαμέρισμα, επίσης, επικρατεί ένας τέλειος συνδυασμός του ιαπωνικού, γαλλικού και ιταλικού στιλ, ακολουθώντας αισθητικούς κώδικες τόσο θηλυκούς όσο και αρσενικούς.
Το να ζεις κάτω από μια παριζιάνικη στέγη σού χαρίζει ένα αίσθημα ελευθερίας και άνεσης. Σε «ποτίζει» με δημιουργικότητα αυτό το νοσταλγικό θέαμα των οροφών του Παρισιού και σε κάνει να νιώθεις απλά χαρούμενος. Ως ειδικός στο hospitality, «σπίτι» για μένα, όπως στην ελληνική παράδοση, σημαίνει να μοιράζεσαι το φαγητό σου! Και εμάς το σπίτι μας έχει πάντα καταπληκτικό κρασί, γαλλικό τυρί και φρέσκο ψωμί, για να τα απολαμβάνουμε αργά το βράδυ με κουβέντες, ή τραγανά κρουασάν βουτύρου και ζεστό καφέ το πρωί. Η γαλλική φιλοξενία έχει μία αρχή: να μοιράζεσαι την απλότητα της στιγμής με το καλύτερο φαγητό, είτε το πρωί ξεκινώντας τη μέρα είτε το βράδυ τελειώνοντας. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, όλοι τρέχουν!
Σπίτι, επίσης, είναι το κρεβάτι και ένα πάπλωμα με την καλύτερη ποιότητα! Πολλοί λένε: «Το σπίτι μου είναι το κάστρο μου». Εμένα μου αρέσει να λέω: «Το κρεβάτι μου είναι το κάστρο μου!» Η ποιότητα του ύπνου σου καθορίζει την ποιότητα της ημέρας σου, και κάθε ώρα ύπνου φέρνει ενέργεια και χαρά, που είναι και βασικό στοιχείο της επιτυχίας της φιλοξενίας. Το Παρίσι είναι βαθιά αστικό, ξέφρενο, συχνά αγχωτικό αλλά και εκπληκτικά δημιουργικό και διεγερτικό. Στην Ελλάδα, στη Νικήτη, έρχεται η ώρα για αληθινές συναντήσεις. Ζεις τον χρόνο ποιοτικά – κάτι που γίνεται όλο και πιο πολύτιμο στις μέρες μας. Επανασύνδεση με την οικογένεια και τους φίλους, γαλήνη μέσα από τη σύνδεση με τη φύση, τη θάλασσα, τα δάση και τις μυρωδιές τους. Αυτή η αυθεντικότητα με γεμίζει ζωή!
Ανακαλύψτε στην gallery περισσότερες φωτογραφίες.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ DIDIER DELMAS
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ GLOW ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024
