Η Δώρα Γάτση μπορεί να μην έχει γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη, αλλά σίγουρα παρουσιάζει την πόλη και τους ανθρώπους της μέσα από μία διαφορετική οπτική. Αυτήν που έχει ο φακός της φωτογραφικής της μηχανής. Εδώ και επτά χρόνια ασχολείται με τη φωτογραφία, αποτυπώνοντας τους πιο fashionable ανθρώπους στους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Για τη Δώρα, street style σημαίνει επικοινωνία με τα άτομα που συναντά καθημερινά και άμεση σύνδεση με το κέντρο της πόλης. Αντλεί έμπνευση από τα μικρά πράγματα και τις ανεπιτήδευτες κινήσεις. Είναι μητέρα δύο παιδιών, ενώ παρακολουθεί πιστά τις τάσεις της μόδας και λατρεύει τη μουσική. Όνειρό της; Μα φυσικά να φωτογραφίσει διάσημες street styles στο εξωτερικό κατά τη διάρκεια των fashion weeks. 

Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια ήσυχη περιοχή της Έδεσσας. Η παιδική μου ηλικία ήταν ως επί το πλείστoν στο δρόμο, παίζοντας με τα παιδιά της γειτονιάς κρυφτό, κουτσό, κάνοντας rollers και ποδήλατο. Θυμάμαι τα μαγικά καλοκαιρινά βράδια απέναντι από το σπίτι μου, πριν χτιστεί οποιαδήποτε πολυκατοικία, χαζεύοντας τις πυγολαμπίδες. Πρόσφατα έφυγε από τη ζωή ο πατέρας μου -ο οποίος έμενε εκεί- και κάτι μου λέει ότι θα κάνω αρκετό καιρό να βρω το κουράγιο να βρεθώ και πάλι στο ίδιο μέρος...

Η αγαπημένη μου γειτονιά είναι η και η πρώτη που επισκέφθηκα στην πόλη. Ήρθα στη Θεσσαλονίκη για να κάνω πρακτική άσκηση και βρήκα ένα σπίτι στην οδό Ελευθερών στις 40 Εκκλησιές. Ήταν ακριβώς πάνω από την εκκλησία της Παναγίας και είχα θέα όλη την πόλη. Θυμάμαι να νοικιάζω τέλειες ταινίες από το ΑΖΑ. Αργότερα έμεινα στο κέντρο, σε ένα υπέροχο νεοκλασικό σε στενάκι στη Βενιζέλου. Δίπλα στο Μπιτ Μπαζάρ σε μια Θεσσαλονίκη από άλλη εποχή! Τώρα βέβαια έχοντας οικογένεια έχω αγαπήσει την Άνω τούμπα! Και οι τρεις περιοχές είναι ξεχωριστές για εμένα. Στο μέλλον θα ήθελα ένα σπίτι πιο κοντά στη θάλασσα. Αυτό είναι κάτι που ακόμα δεν έχω γευτεί. 

Όταν ήμουν παιδί ήθελα να γίνω αστροναύτης! Είχα κάνει εγγραφή και στον όμιλο φίλων αστρονομίας εδώ στη Θεσσαλονίκη και περίμενα πώς και πώς την αλληλογραφία! Στην πρώτη γυμνασίου όμως γνώρισα το μάθημα της Πληροφορικής και εκεί ο έρωτας με τους Η/Υ ήταν κεραυνοβόλος. Τελικά σπούδασα Πληροφορική και Τηλεπικοινωνίες και έτσι δίδασκα πληροφορική σε ΙΕΚ και φροντιστήρια, ώσπου διορίστηκα στη Διεύθυνση πληροφορικής στα κεντρικά του ΙΚΑ –τότε στην Αθήνα.

Η σχέση μου με τη Θεσσαλονίκη ήταν αναπόφευκτη. Όλα οδηγούσαν εδώ.

Σπούδασα Πληροφορική και Τηλεπικοινωνίες στις Σέρρες.

Η σχέση μου με τη φωτογραφία ήταν σωτήρια!

Street style σημαίνει καθημερινή «απευθείας σύνδεση» με το κέντρο της πόλης! Επίσης σημαίνει επικοινωνία με τους ανθρώπους είτε στο δρόμο είτε μέσω των κοινωνικών δικτύων.

Η ενασχόληση μου με τη street style φωτογραφία ξεκίνησε σαν ιδέα. Δημιουργήθηκε με το που ήρθα να ζήσω μόνιμα στη Θεσσαλονίκη το 2010. Παρακολουθούσα ήδη στήλες στο εξωτερικό με streetstyle και μόλις ήρθα εδώ ήταν κάτι που το σκέφτηκα αμέσως. Αφού έκανα κάποια ιδιαίτερα μαθήματα φωτογραφίας και παρακολούθησα σεμινάρια στη STEREOSIS τελικά το ξεκίνησα το 2014. Στο μέλλον θα ήθελα να δω τις φωτογραφίες μου τυπωμένες σε κάποιο photo book.

Αντλώ έμπνευση από τα πάντα! Παρατηρώ και την παραμικρή λεπτομέρεια μπροστά μου... Ιδιαίτερα τους περαστικούς της πόλης μας. Τι φορούν, εάν είναι χαρούμενοι ή λυπημένοι, το σκυλάκι τους ή το βλέμμα τους. Με ενδιαφέρει να επικοινωνήσω εκείνη τη στιγμή με μαζί τους. Τους εκφράζω πως κάτι είδα σε αυτούς που μου έκλεψε τη ματιά. Στη συνέχεια, αναφέρω πως θα ήταν χαρά μου να τους φωτογραφίσω για το blog www.streetstyle.gr. Εκεί υπάρχει το σύνολο της δουλειάς μου. Mε αυτόν τον τρόπο ο κόσμος γνωρίζει τους ανθρώπους που ενέπνευσαν εμένα και στη συνέχεια εμπνέονται και αυτοί με τη σειρά τους.

Ένα all time classic κομμάτι που έχω στη ντουλάπα μου είναι ένα μαύρο military παλτό REISS.

Η φωτογραφία που έχω την πιο ωραία ανάμνηση είναι αυτή της κόρης μου λίγες μέρες μετά τη γέννησή της, όταν πηγαίναμε σπίτι για πρώτη φορά.

Για μένα η δημιουργικότητα είναι συνώνυμο της ύπαρξης.

Η φετινή hot τάση που ξεχωρίζω είναι δερμάτινα σύνολα και patchworks.

Το πρώτο πράγμα που κάνω μόλις ξυπνήσω είναι να ελέγξω εάν η κάρτα μνήμης βρίσκεται μέσα στη φωτογραφική μου.

Και το τελευταίο πριν κοιμηθώ, η ανάγνωση βιβλίων στα παιδιά μου.

Το μαγαζί - «στέκι» που μου αρέσει να πίνω τον καφέ μου είναι το Pink Dot και το Madame Coco.

Το μέρος της Θεσσαλονίκης που έχω την πιο ωραία ανάμνηση είναι ένα καφέ στα Κάστρα με θέα την πόλη λίγο μετά αφού έμαθα πως είμαι έγκυος.

All time classic αγαπημένο μου μέρος στην πόλη είναι πολλά. Ως streetstyle φωτογράφος της πόλης θα πω βασικές οδούς του κέντρου γιατί δεν μπορώ να κάνω χωρίς αυτές. Τσιμισκή, Μητροπόλεως, Προξένου Κορομηλά, Ικτίνου, Αγίας Σοφίας. Αλλά έχω μια αδυναμία παραπάνω στους πεζόδρομους του κέντρου όπως η οδός Αγίας Θεοδώρας.

Η καλύτερη συμβουλή που μου έχουν δώσει ποτέ είναι πως τα καλύτερα έρχονται!

Το επόμενο project που ονειρεύομαι είναι να κάνω streetstyle φωτογραφίσεις και στο εξωτερικό. Στην εβδομάδα μόδας στο Παρίσι, το Μιλάνο, το Λονδίνο ή την Κοπεγχάγη.

Μια από τις καθημερινές μου συνήθειες είναι να απολαμβάνω τη Θεσσαλονίκη ξημερώματα, μόνη μου στους δρόμους πηγαίνοντας στη δουλειά μου. Είναι μαγεία στην παραλία τα χρώματα της ανατολής είναι μοναδικά.

Το «κρυφό» μου σημείο στην πόλη είναι ο Άγιος Δημήτριος.

Η Θεσσαλονίκη μου αρέσει γιατί έχει την Παραλία. Το κέντρο είναι γεμάτο κόσμο, φοιτητές, τουρίστες, επαγγελματίες, όλοι βρισκόμαστε εκεί για κάποιο λόγο. Τα εστιατόρια και τα καφέ της πόλης είναι αμέτρητα και απολαμβάνεις μοναδικές γεύσεις που σου μένουν αξέχαστες. Τα ψώνια στο κέντρο ακόμα και το windows shopping είναι κάτι που όλοι λατρεύουμε. Φυσικά, είμαστε τυχεροί που έχουμε στην καθημερινότητά μας και τα μοναδικά υπαίθρια μνημεία, όπως η Καμάρα που όταν βρίσκεσαι κοντά τους αισθάνεσαι την ιστορία της πόλης να ζωντανεύει και να σε μεταφέρει σε άλλες εποχές. Δεν θα ξεχάσω την θεία λειτουργία στον Άγιο Γεώργιο μέσα στη Pοτόντα όπου βρέθηκα πρόσφατα. Νόμιζα ότι ήμουν σε όνειρο.

Αν θα άλλαζα κάτι στη πόλη μου θα ήταν να γίνει πιο βιώσιμη. Πρέπει να είναι πεντακάθαρη με αρκετό πράσινο, με πάρκα, με καλύτερους δρόμους και πεζοδρόμια και καλύτερες συγκοινωνίες. Είναι απλά τα πράγματα, λίγο παραπάνω παραδειγματισμός από πόλεις του ίδιου μεγέθους που έχουν καταλήξει μια χαρά στο εξωτερικό, όπως Άμστερνταμ ή Λυών θα βοηθούσε τους υπεύθυνους να κάνουν τα πράγματα για τη ζωή μας στην πόλη καλύτερα. 

Τη Θεσσαλονίκη θα την ήθελα περισσότερο φιλική με τους ανάπηρους, προοδευτική, με περισσότερο design σε street furniture.

Αν θα έπρεπε να τη χαρακτηρίσω με 3 λέξεις "Μy Streetstyle Μuse".