Η Κατερίνα Παπουτσάκη ως Μαρία Κάλλας στο έργο του Σταµάτη Φασουλή «Ωνάσης: Τα θέλω όλα» υποδύθηκε φέτος τον ρόλο-πρόκληση της ζωής της, µε τον οποίο επεδίωξε ν’ αναµετρηθεί και να βγει νικήτρια. Μετά από δεκάδες τηλεφωνήµατα και µηνύµατα, ανάµεσα σε ασθένειες και υποχρεώσεις των παιδιών και παραστάσεις, καταφέραµε να τα πούµε και ναι, έκανα µια ευχάριστη διαπίστωση για εκείνη: η Κατερίνα ενώ έχει γράψει πολλά χιλιόµετρα στον στίβο της υποκριτικής, γνωρίζει καλά να µετράει τα σηµαντικά, να θέτει τις σωστές προτεραιότητες, όπως η οικογένειά της κι επιλέγει πώς θα συνδιαλέγεται µε τους ανθρώπους. ∆εν έχει ψευτοδιλήµµατα, ορµάει µε όρεξη στη ζωή, προκαλεί το δηµιουργικό της ένστικτο, καταφέρνοντας να διατηρεί τον αυθορµητισµό και την παιδική της αθωότητα.
Ήσουν ανέκαθεν άνθρωπος του «εµείς» ή περισσότερο του «ενικού» κι ο ερχοµός των παιδιών τα άλλαξε όλα; Ήµουν πάντα του «εµείς». Είµαι συλλογική και καθόλου µοναχική. Καµιά φορά, όµως, χρειάζεται να µένεις µόνος σου. Όχι ότι το έκανα χωρίς τα παιδιά, αλλά ειδικά τώρα, δεν υπάρχει χρόνος. Το ότι δεν έχω χρόνο για µένα δε µε κλονίζει. ∆εν είµαι άνθρωπος που αναζητά χώρο και χρόνο. Κάποιες φορές θέλω να κάνω πράγµατα για τον εαυτό µου, αλλά δε νιώθω καταπιεσµένη.
Η οικογένεια ήταν µια συνειδητή απόφαση, µία συνθήκη που εξελίχθηκε βήµα-βήµα; ∆εν ήταν καθόλου έτσι. Με τον Παναγιώτη γνωριζόµασταν και λέγαµε ένα «γεια». Γνωριστήκαµε παραπάνω και παντρευτήκαµε µέσα σε τρεις µήνες!
Είσαι έτσι αυθόρµητη στις αποφάσεις σου; Όχι, είµαι αναποφάσιστη. Το περίεργο είναι ότι στα σηµαντικά είµαι αναποφάσιστη. Ήµουν, όµως, ασφαλής µ’ αυτήν την επιλογή. Είχα µια πείρα ν’ αναγνωρίσω τι θέλω. Βέβαια, θα µπορούσα να είχα κάνει λάθος. Είναι και θέµα τύχης.
Εκτός από ασφάλεια τι ήταν αυτό που έψαχνες; Η ασφάλεια είναι σηµαντική. Να νιώθεις ότι ο άλλος είναι εκεί για σένα, ότι έχεις έναν σύντροφο που σου προσφέρει αγάπη, στήριξη. Ταυτόχρονα, και ο θαυµασµός. Είναι ένας άνθρωπος που τον θαυµάζω. Είναι πάρα πολύ έξυπνος, έχει όραµα, ωραίο και ιδιαίτερο χιούµορ. Είναι δραστήριος, ενεργητικός. Κυνηγάει τη ζωή.
Τα παιδιά ποια νέα οπτική έφεραν στη ζωή σου; Τίποτα δεν είναι ίδιο. Από παιδιά, κληθήκαµε να ωριµάσουµε και να είµαστε γονείς. Είναι µια δύσκολη µετάβαση, ειδικά όταν είσαι καλοµαθηµένο παιδί. Κι εµείς ήµασταν. Είναι σπουδαίο µάθηµα. Να φύγεις από το εγώ σου και να δεχτείς πόση σηµασία έχει ένας άλλος άνθρωπος. Μια µεγάλη αλλαγή, που για µένα ήρθε σε σωστό timing, µ’ έκανε καλύτερο άνθρωπο. Είµαι χαρούµενη που ήρθαν έτσι τα πράγµατα -ο ερχοµός των παιδιών σε σχέση µε το ναρκισσιστικό επάγγελµά µας, όχι ότι ήµουν ποτέ σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Όταν δεν έχεις παιδιά, είσαι εσύ ο σηµαντικός. Ειδικά οι ηθοποιοί. Τα πάντα κινούνται γύρω από εµάς. Είναι σπουδαίο µάθηµα.
Όσο σε παρακολουθώ, βγάζεις πάντα µια αθωότητα, δείχνεις ανάλαφρη. Με την καλή έννοια της λέξης... ∆εν είµαι τόσο όταν δεν ξέρω κάποιον. Τις περισσότερες φορές είµαι χαρούµενη και θετική. Η άλλη µου πλευρά είναι αγχώδης. ∆εν ξέρω πώς, αυτά συµβαδίζουν. Έχω µεγάλη έγνοια για τους άλλους και αγωνία για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγµατα. Θέλω να έχω αίσθηµα ευθύνης και όλα να γίνονται µε φροντίδα.
∆εν έχεις σκοτώσει το παιδί µέσα σου... Σίγουρα όχι. Είναι πολύ έντονο και δε νοµίζω ότι θα φύγει ποτέ. Έρχεται και ισορροπεί την άλλη µου πλευρά, τη βαριά και αγχωτική. Με βοηθάει να ξεπερνάω καταστάσεις. Μπορεί να ζορίζοµαι, να πέφτω ψυχολογικά, αλλά αυτή η παιδικότητα και η αίσθηση ότι η ζωή είναι αφρός, µε βοηθάει να σηκώνοµαι.
Αυτό βρίσκει τις ρίζες του στο πώς µεγάλωσες; Ανατράφηκα από γονείς που µε αγαπούν πολύ. Χώρισαν όταν ήµουν µικρή κι αυτό για µένα ήταν το στοιχείο που ενδεχοµένως µε βάρυνε. Ήταν µια δύσκολη φάση, σ’ ευαίσθητη ηλικία, οπότε νοµίζω ότι το άγχος και µία θλίψη, που µερικές φορές έχω, οφείλονται σ’ αυτό. Από την άλλη, έχω πολλή αγάπη για τους ανθρώπους. Αισθάνοµαι δοτική και ταυτόχρονα εκτιµώ την αγάπη που µου δίνεται. Κι αυτό οφείλεται στους γονείς µου. Μ’ έκαναν να νιώθω πλήρης.
Πώς συναντήθηκες µε τον φετινό σου ρόλο; Η πρόταση έγινε τον Φεβρουάριο όταν ήµουν στον ένατο µήνα. Με πήρε ο Σταµάτης Φασουλής και φυσικά είπα «ναι» γιατί ήθελα πολύ να δουλέψω µαζί του.
Και τι σε ιντρίγκαρε σε αυτόν; Ο δυναµισµός, το πάθος αυτής της προσωπικότητας. Η µαγεία που είχε σαν καλλιτέχνιδα. Φυσικά, το ίδιο το έργο του Φασουλή -είναι εξαιρετικά γραµµένο και πολύ εύστοχο. Το υπέροχο καστ, το Παλλάς, όλα! Ήταν µια ευτυχής συγκυρία.
Τι ανακάλυψες για την Κάλλας όσο µελετούσες τον ρόλο; Πολλά! Το γεγονός ότι εξοµολογείται ότι είχε γεννήσει το παιδί του Ωνάση, που δεν έζησε ούτε ένα 24ώρο, σε κάνει να σκέφτεσαι ότι αν τελικά είχε ζήσει, η ζωή της θα ήταν τελείως διαφορετική. Σκέφτεσαι πως η ζωή µας και η τυχαιότητα µε την οποία συµβαίνουν τα πράγµατα µπορούν ν’ αλλάξουν την εξέλιξή της. Η ένταση µε την οποία αγάπησε τον Ωνάση και ότι ήταν ένα άµαθο πλάσµα στον έρωτα. Το έζησε 100% µαζί του και την οδήγησε στην καταστροφή. Ήταν ένα παιδάκι µπροστά σ’ αυτό το µεγαθήριο. Είχε µια ευαισθησία στη µατιά της. Ειδικά µετά τα χρόνια της προδοσίας, είχε κάτι που µ’ έκανε να θέλω να την πάρω αγκαλιά.
Οι κριτικές έκαναν λόγο για τον ρόλο της ζωής σου. Το αισθάνεσαι έτσι; Το αισθανόµουν στο χειροκρότηµα και είναι πολύ σηµαντικό. Νιώθω µεγάλη χαρά. Κάθε βράδυ προσπαθούσα να κάνω το καλύτερο. Έχω προσπαθήσει πολύ να µπω στην ψυχοσύνθεσή της. Φυσικά, είναι µια εκδοχή της Κάλλας. Είναι ο τρόπος που περνάει από την ψυχή και το σώµα µου. Προσπάθησα να την προσεγγίσω µε αγάπη, ευαισθησία και σεβασµό.
Τα παιδιά είναι σπουδαίο µάθηµα. Να φύγεις από το εγώ σου και να δεχτείς πόση σηµασία έχει ένας άλλος άνθρωπος. Μ’ έκαναν καλύτερο άνθρωπο. Όταν δεν έχεις παιδιά, είσαι εσύ ο σηµαντικός. Ειδικά οι ηθοποιοί. Τα πάντα κινούνται γύρω από εµάς.
∆έχεσαι πάντως τις προκλήσεις. Γιατί η Κάλλας είναι µία δυνατή προσωπικότητα. Όπως και η Αλίκη. Σου αρέσει να αναµετριέσαι... Είναι σηµαντικό να βάζω στον εαυτό µου δύσκολα. Αυτές είναι δύο προσωπικότητες πολύ σηµαντικές στη δουλειά µου. Σε κάθε επιλογή µου, µέριµνά µου είναι να υπάρχει κάτι που θα µε δυσκολέψει. Όπως στον «Αττίκ», που είχε χορό, τραγούδι, ένα ύφος δύσκολο. Με την «Καµεράτα» στο Ηρώδειο. Το «Company» ήταν µια συνθήκη διαφορετική. Είναι όλα πολύ διαφορετικά µεταξύ τους. Θέλω να πειραµατίζοµαι, να δοκιµάζω, να εξελίσσοµαι.
Νιώθεις να είσαι στην πιο ώριµη φάση σου; Νιώθω πιο ώριµη από ποτέ. Ειδικά, µε τον ερχοµό του δεύτερου µωρού, η γείωση είναι εις διπλούν. Νιώθω πολύ πιο συνειδητοποιηµένη, πιο σίγουρη γι’ αυτό που θέλω, πιο γειωµένη. Έχω µεγάλη λαχτάρα να κάνω ωραία πράγµατα στη δουλειά, αλλά µε ψυχραιµία. Η δουλειά µας δεν είναι «ό,τι αρπάξεις τώρα γιατί µετά µεγαλώσαµε». ∆εν επενδύω στην εξωτερική εµφάνιση και την ηλικία. Εποµένως, οι ρόλοι που θα έρθουν θα έχουν µεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Κι ένιωθες πάντα γειωµένη; ∆εν ξέφυγες ποτέ; ∆εν ξέφυγα γιατί οι γονείς µου αυτό µου έµαθαν. Είναι άνθρωποι της ουσίας. Οπότε κι εγώ δεν επηρεάστηκα από την επιφάνεια. ∆εν έχω µεγαλώσει σ’ ένα κλίµα φιλοδοξίας και ότι πρέπει να γίνω η καλύτερη. Σε κάποια φάση ήταν πολλά τα εξώφυλλα, εγώ ήµουν νέα κι εκεί υπήρχε κίνδυνος, που νοµίζω ότι πέρασε ξώφαλτσα. Πάντα είχα στο µυαλό µου την ουσία και το τι είναι σηµαντικό στη ζωή. Σε καµία περίπτωση δεν αισθάνθηκα κάποια επειδή έκανα ένα εξώφυλλο ή επειδή µε γνώρισαν στον δρόµο. ∆εν ήταν ποτέ αυτοσκοπός. Οι λόγοι που επέλεξα να κάνω αυτήν τη δουλειά ήταν γιατί την αγαπάω πάρα πάρα πολύ.
Συγχωρείς εύκολα; Ναι και ξεχνάω εύκολα. Έχω µνήµη χρυσόψαρου. Ακόµα και πράγµατα που δε θα έπρεπε. ∆ύο φορές το ίδιο λάθος. Θα εµπιστευτώ δυο φορές, αυτόν που δε θα έπρεπε.
Πώς σου έχει βγει αυτό; Ο µηχανισµός αυτός µου ταιριάζει. ∆εν κρατάω κακίες γιατί θέλω το καλό, δεν κρατάω τοξικά πράγµατα. Προχωράω µπροστά.
Έκλεισε µια δεκαετία, µε πολλές εξελίξεις στη ζωή σου. Στον τελευταίο απολογισµό σου τι πρόσηµο έβαλες; Θετικό, σίγουρα. Νιώθω πολύ τυχερή και στο επαγγελµατικό κοµµάτι και πολύ χαρούµενη για τη ζωή µου. Είµαι σε θέση να τα εκτιµήσω. Με τα πάνω και τα κάτω. Όλα θέλουν φροντίδα, περνάµε από φάσεις δύσκολες. Χρειάζεται υποµονή.
Μπαίνουµε στο 2020. Τι θα έλεγες στην Κατερίνα του 2010 και τι του 2030; Στην Κατερίνα του 2010 θα έλεγα ότι έρχονται ωραία χρόνια και να µην ανησυχεί. Στου 2030, ότι καλά τα κατάφερε, να προσέχει τον εαυτό της και να ζήσει πολλά ακόµα χρόνια για να είναι εδώ για τα παιδιά της.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ GLOW 156 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020
Δείτε στο video πλάνα από τα παρασκήνια της φωτογράφισης!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟ ΔΙΟΝΥΣΗ ΣΟΤΟΒΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΝΙΚΟΛ ΜΠΑΡΤΖΩΚΑ (D-TALES)
STYLING ΑΝΤΡΙΑΝΝΑ ΛΥΡΟΥ
HAIR & MAKE UP ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΚΚΑΣ (D-TALES)
Κεντρική φωτογραφία: Φόρεμα Stella McCartney, Grigio