Θυμάμαι ακόμη την πρώτη μου αντίδραση όταν πρωτοκυκλοφόρησε το Nomas. Ήταν Φεβρουάριος του 2014, μέσα στην καρδιά της κρίσης, τότε που οι ελπίδες ότι όλο αυτό που ζούσαμε θα φέρει μια πραγματική, εκ θεμελίων αλλαγή, φυσικά προς το καλύτερο. Ότι η δημιουργικότητα θα θριαμβεύσει επί του βολέματος και ότι οι start ups και οι νέες επιχειρηματικές προσπάθειες που είχαν αρχίσει να ξεπροβάλλουν σε ατομικό επίπεδο θα διαμορφώσουν μια Ελλάδα καλύτερη, αυτήν που όλοι μας ονειρευόμαστε. Αυτήν που ο Γιάννης Μπουρνιάς, καταξιωμένος φωτογράφος με χιλιόμετρα πορείας στα ελληνικά περιοδικά και διεθνείς διακρίσεις οραματίστηκε, όταν αποφάσισε να εκδώσει ένα καινούριο περιοδικό υψηλής αισθητικής για το ταξίδι, παρέα με τη δημοσιογράφο Λίνα Στεφάνου και τον Mr. talented Γιάννη Καρλόπουλο, τον creative director που έχει σφραγίσει με τις τυπογραφικές του εμπνεύσεις μερικές από τις ωραιότερες γραφιστικά δουλειές στον χώρο των εντύπων -και όχι μόνο. Αυτή η dream team δε θα μπορούσε παρά να γεννήσει ένα one-of-a-kind αποτέλεσμα. Έτσι προέκυψε το Nomas, κάτι ανάμεσα σε περιοδικό και βιβλίο, μια εξαμηνιαία συλλεκτική έκδοση με αντικείμενο το ταξίδι, την τέχνη και την κουλτούρα του διαφορετικού, που είχε κλέψει από το πρώτο κιόλας τεύχος τον θαυμασμό και τα θετικά σχόλια όλων μας.
Σήμερα, τέσσερα χρόνια και επτά τεύχη μετά, η "μαγική" ομάδα κάνει στάση στην παγωμένη μα και φλεγόμενη από νέες δυνάμεις πρωτοπορίας και δημιουργικότητας πρωτεύουσα της Ρωσίας, τη Μόσχα, για το 8ο τεύχος του Nomas, του αγαπημένου και ασυνήθιστου αυτού "ταξιδιώτη" που μας τριγυρνάει στον κόσμο, την ώρα που εμείς απλά καθόμαστε στον καναπέ μας.
Αλήθεια, γιατί τη Μόσχα; Με ποια κριτήρια προχωρήσατε στην επιλογή της συγκεκριμένης πόλης;
Γιατί όχι; Πρώτον, η Μόσχα για τους περισσότερους από εμάς είναι μια εντελώς άγνωστη πόλη. Μετά τη Βενετία, ήταν φυσικό επακόλουθο να θέλουμε να επισκεφτούμε έναν λιγότερο τουριστικό τόπο. Δεύτερον, στη Μόσχα συμβαίνουν νέα και ενδιαφέροντα πράγματα. Τρίτον και κυριότερο, η Μόσχα είναι σαν μια Ματριόσκα. Μοιάζει με γυναίκα μέσα στην οποία κυοφορούνται άλλες γυναίκες. Θέλεις να ανοίξεις την πρώτη για να δείς την δεύτερη, να ανοίξεις τη δεύτερη για να δείς την τρίτη, κοκ. Επίσης, ας μην ξεχνάμε, ότι πρόκειται για μια Μητρόπολη στην οποία έχουν συντελεστεί πολλές αλλαγές κοινωνικά τις πρόσφατες δεκαετίες. Αυτό από μόνο του έχει τεράστιο ενδιαφέρον.Τέλος, είπαμε να πάμε κόντρα στο κατεστημένο και αναμενόμενο, που θα ήταν η πανέμορφη κατά τα άλλα Αγία Πετρούπολη! Η ιδέα και η πρόταση για τη Μόσχα ήρθε από τη διευθύντρια του περιοδικού, Λίνα Στεφάνου.
Γιατί επιλέξατε ως cover photo το έργο του καλλιτέχνη Tim Parchikov με τίτλο "Burning News"; Ποιος είχε την ιδέα και πώς αντιδράσατε οι υπόλοιποι;
Πάντα δοκιμάζουμε διαφορετικές εικόνες, όταν στήνουμε τα εξώφυλλα μας. Είχαμε κάποιους ενδοιασμούς για την πιθανή ερμηνεία της συγκεκριμένης εικόνας, όμως είναι τόσο δυνατή που προκρίθηκε παμψηφεί. Το έργο του Parchikov επέλεξε για το Nomas η σύμβουλος Τέχνης, Αφροδίτη Γκόνου.
Πόσο καιρό μείνατε στη Μόσχα και τι σου έκανε προσωπικά τη μεγαλύτερη εντύπωση απ' όλες τις απόψεις, κοινωνικά και πολιτισμικά;
Μείναμε δέκα ημέρες. Μου έκαναν εντύπωση οι άνθρωποι. Όσο κρύο έχει ο τόπος, τόσο ζεστές είναι οι καρδιές και τα σπίτια τους. Ηταν συγκινητικοί οι Ρώσοι! Μας υποδέχτηκαν πολύ θερμά. Αυτό όμως που έχει ενδιαφέρον και μου έκανε πραγματικά μεγάλη εντύπωση είναι, ότι στη μετά Σοβιετική εποχή, υπάρχουν πολλοί Μοσχοβίτες και Μοσχοβίτισσες που επιθυμούν και νοσταλγούν εκείνη την περίοδο. Παρά τις απαγορεύσεις που ίσχυαν τότε λόγω καθεστώτος, η εποχή ήταν πιο ξέγνοιαστη καθότι δεν υπήρχε το άγχος επιβίωσης που έχουν οι δυτικές "ελεύθερες" κοινωνίες.
Πώς επιλέγετε τι θα δείξετε στο κάθε τεύχος, στην πόλη ή την περιοχή που επισκέπτεστε; Ποιος είναι ο κοινός άξονας που ενώνει όλα τα θέματα ενός τεύχους;
Θα έλεγα, πως επιλέγουμε τα θέματα μας με άξονα αυτό που εμείς κρίνουμε, ότι έχει μια μοναδικότητα. Δεν κυνηγάμε "αυτό που συμβαίνει τώρα" σε μια πόλη. Άλλωστε δεν είμαστε οδηγός πόλης. Το Nomas δεν είναι ταξιδιωτικό περιοδικό. Είναι ταξιδιάρικο. Έχει διαφορά. Στα ταξίδια που κάνουμε δεν είμαστε τουρίστες. Είμαστε ταξιδευτές. Το ίδιο θέλουμε και για τους αναγνώστες μας.
Από γραφιστικής άποψης, υπήρξε κάποιο νέο στοιχείο που να έπαιξε βασικό ρόλο στο concept και που να διατρέχει το τεύχος για τη Μόσχα;
Κάθε τεύχος του περιοδικού είναι διαφορετικό. Από το εξώφυλλο μέχρι και την τελευταία σελίδα δεν υπάρχει ένα όμοιο κασέ με το προηγούμενο τεύχος. Κι αυτό είναι μέρος της φιλοσοφίας μας. Το τεύχος της Μόσχας είναι δωρικό. Τα τυπογραφικά στοιχεία δεν έχουν υπερβολές. Η σελιδοποίηση του Γιάννη Καρλόπουλου και των συνεργατών του σέβονται τις φωτογραφίες γι' αυτό και το τεύχος μοιάζει με λεύκωμα, καταργώντας τις συμβάσεις ενός περιοδικού.
Είστε ένας γνωστός και καταξιωμένος φωτογράφος μόδας –και όχι μόνο- στην Ελλάδα. Πότε και πώς γεννήθηκε η ιδέα του Nomas στο κεφάλι σας;
Το Nomas προέκυψε από την αγάπη για τη φωτογραφία, τα ταξίδια και φυσικά τα περιοδικά. Ο πατέρας μου πούλαγε μελάνια, φωτογραφικά υλικά και φίλμ μοντάζ για πολλά χρόνια. Μεγάλωσα στα τυπογραφεία και στα ατελιέ που έκαναν μοντάζ. Ως συνέπεια αυτού, σέβομαι και θαυμάζω τη διαδικασία της εκτύπωσης. Μου αρέσει πολύ η μυρωδιά του φρεσκοτυπωμένου χαρτιού! Κόντρα στην ψηφιακή εποχή, αποφάσισα να κάνω ένα υψηλής αισθητικής περιοδικό επιλέγοντας με τον creative director Γιάννη Καρλόπουλο ένα εξαιρετικό χαρτί και τυπώνοντας (στην αρχή) περιορισμένα αντίτυπα. Τον τελευταίο χρόνο έχει αυξηθεί το τιράζ μας λόγω μεγαλύτερης ζήτησης και διανομής.
Από το 2014 που κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος μέχρι σήμερα, τι έχει αλλάξει στο περιοδικό αλλά και στη δική σας οπτική –ίσως;
Έχουν αλλάξει αρκετά. Ξεκινήσαμε ασπρόμαυροι, δεν το κρύβω λόγω κόστους. Στην πορεία το έγχρωμο προέκυψε αβίαστα και δεδομένων των πρώτων διαφημιστικών εσόδων έγινε εφικτό. Πλέον, δεν σκεφτόμαστε αν θα βγούμε έγχρωμοι ή ασπρόμαυροι. Τα ταξίδια και οι προορισμοί μας οδηγούν και μας παρασύρουν. Η οπτική μας αλλάζει από τόπο σε τόπο, σύμφωνα μ' αυτό που αντικρύζουμε και θέλουμε να αποδώσουμε στο τεύχος. Έτσι, ο κάθε Nomas είναι διαφορετικός απο τον προηγούμενο.
Ένα περιοδικό υψηλής αισθητικής που ουσιαστικά ακουμπά στον χώρο της τέχνης, πόσο εύκολο είναι ως project να υλοποιηθεί σωστά στις μέρες μας;
Καθόλου δύσκολο. Η Τέχνη έχει παγκόσμια γλώσσα και ένα τεράστιο κοινό. Επίσης η Τέχνη -με εξαίρεση κάποιες τάσεις οι οποίες εμφανίζονται μια φορά στα δέκα χρόνια αλλά σπανίως γίνονται καλλιτεχνικά ρεύματα- δεν είναι εφήμερη. Κι αυτό την κάνει διαχρονική. Περιοδικά/project, όπως το Nomas αφορούν όλο και περισσότερο κόσμο, ακριβώς γιατί είναι μοναδικά και αντέχουν στον χρόνο. Δεν ακουμπάμε όμως μόνο στον χώρο της Τέχνης. Δείχνουμε πολύ μόδα, τυπώνουμε συνεντεύξεις με προσωπικότητες και συνομιλούμε με απλούς καθημερινούς ανθρώπους. Φωτογραφίζουμε τον "δρόμο" και παρουσιάζουμε το φαγητό του κάθε τόπου μπαίνοντας μέσα στα σπίτια των ανθρώπων.
Η κρίση σας επηρέασε καθόλου;
Η κρίση δεν μας επηρέασε. Έχουμε σταθερούς αναγνώστες και νέους συνδρομητές κάθε μήνα! Κάνουμε κάτι ξεχωριστό που ο κόσμος αγκάλιασε.
Για ποια δική σας φωτογραφία που έχει δημοσιευτεί στο Nomas νιώθετε περήφανος και γιατί;
Διαλέγω μια φωτογραφία απο το πρώτο μας τεύχος, ένα κομμάτι χαρτί που πετάει. Μια άκρη του ακουμπάει στο δάπεδο αλλά το υπόλοιπο είναι στον αέρα. Μοιάζει να αιωρείται ανάμεσα σε διαφορετικούς χρόνους και κόσμους. Η εικόνα αυτή συμβολίζει πολλά πράγματα για εμένα, τη φιλοσοφία της ζωής μου αλλά και τη φιλοσοφία του περιοδικού.
Έχετε σκεφτεί -ονειρευτεί- τον επόμενο προορισμό σας;
Ναι, αλλά δεν μπορώ να τον αποκαλύψω!
Τι δίνει τροφή στα όνειρά σας και δύναμη στη σκέψη σας; Τι ωθεί την κινητήρια μηχανή της δημιουργικότητάς σας;
Θα ακουστεί λίγο κυνικό αυτό που θα πω και ίσως όχι αρκετά ενδιαφέρον, είναι όμως ειλικρινές. Αυτό που με ωθεί κάθε φορά είναι ότι βαριέμαι γρήγορα αυτά που έχω κάνει και χρειάζομαι νέα πράγματα και "παραστάσεις" να τροφοδοτήσουν το κεφάλι μου!
Δείτε στην γκαλερί φωτογραφίες από εξώφυλλα και spreads προηγούμενων τευχών του Nomas
