Η κεραμίστρια Νάνσυ Λειβαθινού «φυτεύει» περίτεχνα έναν ξεχωριστό κεραμικό κήπο αποδίδοντας εκπληκτικά κάκτους, μανόλιες και παχύφυτα, που μόλις έχουν βλαστήσει από τον πηλό. Η ζωντάνια της φύσης αναδεικνύεται λεπτoμερώς στην κεραμική τέχνη της. Οι παρατηρήσεις στα στοιχεία της φύσης, στα λουλούδια και το γρασίδι είναι η πρωταρχική επιρροή της δουλειάς της. Εμπνευσμένη από το πάθος της δίνει ζωή στον πηλό με τη μορφή της μανόλιας, του φρέσκου γρασιδιού και των παχύφυτων. Δουλεύοντας στο εργαστήριό της, κυρίως με μαύρο πηλό και πορσελάνη, δημιουργεί οργανικές φόρμες με γήινες υφές, πλάθοντας μάλιστα κάθε στοιχείο στο χέρι, ώστε κάθε λουλούδι να είναι μοναδικό όπως στην φύση. «Στοχεύω με την δουλειά μου να πάω τον θεατή σε ένα ταξίδι όμορφων τοπίων και να του υπενθυμίσω να ακουμπάει τα λουλούδια και το γρασίδι, να τα αφουγκράζεται», τονίζει η ίδια. Μέσα από τη συζήτησή μας, μάλιστα, μας μίλησε για τις δημιουργίες της, όσα ξεχωρίζει στην δουλειά της, τα νέα projects που έρχονται και πολλά άλλα. 

Το δημιουργικό μου ταξίδι ξεκίνησε... μετά από τις σπουδές στο International Marketing κι εμπειρία σε δύο μεγάλες πολυεθνικές κι ενώ το hobby της δημιουργίας υπήρχε, το 2006 πήρα μια απόφαση ζωής να κάνω αυτό που με γεμίζει. Στα χρόνια που ακολούθησαν πειραματίστηκα με διαφορά υλικά όπως ύφασμα, χαρτί, γύψο, τσιμέντο. Συμμετείχα σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις mixed media μέχρι που έπιασα στα χέρια μου τον πηλό. Με γοήτευσε η απαλότητα αλλά και η δύναμή του ταυτόχρονα. Έπειτα από πολλά σεμινάρια βρέθηκα στο εργαστήριο κεραμικής της Μάρως Κερασιώτη. Η ζωή μου πλέον είχε δεθεί με τον πηλό. Αν κι έχουν περάσει μόλις 3,5 χρόνια από την κεραμική μου πορεία, ακολούθησαν διάφορες ομαδικές εκθέσεις κεραμικής γλυπτικής στην Αθήνα. Το 2018 κέρδισα το 3ο βραβείο της Πανελλήνιας Έκθεσης Κεραμικής και το 2019 τον 2ο έπαινο.

Ένιωσα για πρώτη φορά το κάλεσμα της δημιουργίας... δεν θυμάμαι την πρώτη φορά. Νομίζω ότι πάντα κάτι δημιουργούσα με τα χέρια μου, από μικρό παιδί.

Στην δουλειά μου, μού αρέσει να... πειραματίζομαι, να πιέζω τα όριά μου και τα όρια του πηλού.

Από τις δουλειές μου ξεχωρίζω... ένα έργο από τη σειρά “Cactus” που είχα εκθέσει το 2018. Συναντήθηκα τυχαία μετά από καιρό με την κοπέλα που το είχε αγοράσει. «Μίλησε στην καρδιά μου, αυτό το έργο...» όπως μου είπε. Αισθάνθηκα πολύ πλούσια εκείνη τη στιγμή... και μια φιλία γεννήθηκε. Αυτήν τη μαγεία ξεχωρίζω στις δουλειές μου...

Τα πιο πρόσφατα projects... μια σειρά παχύφυτων, λουλουδιών, μανόλιας και φρέσκου γρασιδιού από μαύρο πηλό και πορσελάνη, σε οργανικές φόρμες με γήινες υφές, που εκθέτω αυτό το διάστημα στην Eleni Marneri Gallery. 

Η κεραμική... είναι αναπνοή. Είναι θεραπευτική. Είναι πρόκληση. Είναι ατελείωτη.

Αυτό που με εμπνέει είναι... η απίστευτη, μοναδική και τέλεια επαναλαμβανόμενη λεπτομέρεια στην φύση. Στα λουλούδια, στα κοχύλια, στους καρπούς... Δεν ξέρω γιατί...

Τα υλικά μου... είναι κυρίως ο πηλός υψηλής θερμοκρασίας (stoneware 1200° C) και η πορσελάνη.

Εξελίσσομαι... κάθε φορά που δουλεύω ένα καινούριο έργο. Η γνώση της κεραμικής δε σταματά ποτέ. Δεν υπάρχει σημείο που λες “ok το έχω!”. Πάντα θα υπάρχει κάτι νέο που σε πάει παρακάτω.

Μου αρέσει να μαθαίνω... δεν ξέρω αν μου αρέσει ακριβώς, αλλά σίγουρα μαθαίνω από τις αποτυχίες μου και δεν είναι λίγες. Κάποιες μέρες ανοίγεις το καμίνι και όλα είναι καλά. Άλλες πάλι, κάτι έχει σπάσει, ραγίσει, ξεκολλήσει. Όσο πιο γρήγορα το ξεπεράσεις, τόσο πιο γρήγορα προχωράς και μαθαίνεις.

Οι άνθρωποι που με βοήθησαν... οι άνθρωποι που έχω μέσα στην καρδιά μου.

Πρόσφατα σχεδίασα... λουλούδια, τι άλλο!

Μια δουλειά που έχω ζηλέψει... δεν είναι μια! Η μοναδική αποτύπωση τελειότητας στα κεραμικά της Hitomi Hosono, όπως και οι καθαρές γραμμές στα κεραμικά της Enriqueta Cepeda.

Η εμπειρία μου υπήρξε... και συνεχίζει να είναι μοναδική. Η αποτύπωση της λεπτομέρειας στην δουλειά μου απαιτεί πολλή υπομονή, πράγμα που δεν θα έλεγα ότι με χαρακτηρίζει ως άνθρωπο. Αυτό για μένα είναι εντελώς αντιφατικό.

Αυτό που προτιμώ... είναι να αποκτώ καινούρια εργαλεία! Με μετατρέπουν σε μικρό παιδί, που όταν πιάνει στα χέρια του, τα νέα του παιχνίδια, σκάει ένα χαμόγελο ως τα αυτιά! Δεν ξέρω αν κολλάει εδώ η λέξη κεραμίστρια ή η λέξη μάστορας, με την οποία νιώθω πιο οικεία.

Παρελθόν και μέλλον στην δουλειά μου... το παρελθόν είναι μικρό και σύντομο. Αλλά το κρατάω. Είναι οι εμπειρίες μου. Το μέλλον εύχομαι να είναι μεγάλο και μακρύ.

Νέα projects... είναι ακόμη άψητα στο ράφι...

Αν μπορούσα να διαλέξω για το μέλλον θα ήθελα... τα γλυκά να μην παχαίνουν και τα εργαλεία και ο πηλός να είναι free of charge!!! (γέλια)

Σε 10 χρόνια θα ήθελα να... έχω την υγεία μου, τους αγαπημένους μου ανθρώπους και τα κορίτσια μου... Επαγγελματικά είναι δύσκολο να σκεφτώ πώς θα είμαι σε 10 χρόνια. Ούτε τώρα ξέρω που ακριβώς στέκομαι.

Η Ελλάδα μου είναι... η χώρα που με έκανε περήφανη, για την ωριμότητα και την υπευθυνότητα που δείξαμε στην αντιμετώπιση του Covid-19. Ελπίζω να συνεχίσουμε έτσι.

Η καθημερινότητά μου... είμαι πρωινός τύπος. Μου αρέσει να πίνω τον πρώτο καφέ στις 7:00 - 7:30 στο studio παρέα με τα κορίτσια μου. Είναι ιδιαίτερα ήσυχη εκείνη η ώρα. Περνάω λίγο χρόνο μέχρι να οργανώσω τη μέρα μου, φοράω την ποδιά μου, βάζω μουσική και ξεκινάω. Μέχρι το απόγευμα ή και το βράδυ αν ξεχαστώ!

Αυτό που κάνω πάντα όταν τελειώσω την δουλειά... είναι να καθαρίσω το studio, αφού είναι σχεδόν τελετουργικό για μένα.

Νοσταλγώ... την ανεμελιά πριν τον Covid-19.

Εύχομαι... σε καλύτερες ημέρες με υγεία και δημιουργικότητα για όλους μας.

Info

Tα αντικείμενά της βρίσκονται στη gallery Eleni Marneri

Site: www.elenimarneri.com